MICHAEL held her hands once agains as they both walked towards their parents. Napapantastikuhan man ay lumapit pa rin siya sa mga magulang at yumakap sa mga ito. Gano’n din ang ginawa ni Michael sa mga magulang nito. “Napakaganda mo ngayong gabi, anak,” saad ng nanay niya na hinagod siya ng tingin. “Salamat ho, Nay.” “Napakasaya namin ng nanay mo para sa’yo, anak.” Nakangiting turan naman ng itay niya na inakbayan ang butihing asawa. “Salamat ho, Itay,” muli ay yumakap siya sa ama. Nang pakawalan siya nito ay si Michael naman ang yumakap sa Inay at Itay niya. Siya naman ay gano’n rin ang ginawa sa mga magulang ni Michael. “Oh, hija, I’m so happy to see you,” anang butihing ginang. “I know it will suit you well,” dagdag pa nito na ang tinutukoy ay ang suot niyang kuwentas. “Welcome to the family, hija,” ang ama ni Michael.” “We are so happy that you have learnt to love our son, hija. Sana ay hindi ka magsawang mahalin ang anak namin.” “Mahal na mahal ko po si
Halos mawalan ng ulirat ang mag-iisang oras pa lang na private nurse na ipinadala ni Mrs. Valdemor sa anak nang sigawan ito ni Michael at itapon ang dala-dala nitong gamot. Mabuti na lamang at naging alerto ito at maagap na naiwasan ang lumipad na tray. “Sir, kailangan n'yo—” “Are you deaf?! Don't you hear what I've said? Get the fuck out of my room, now!” Muling umalingawngaw sa loob ng silid ang boses ng binata. “I don't need anyone. Get out!” galit na singhal pa ni Michael na nagpatindig ng balahibo ng nahintatakutang nurse. Taranta itong lumabas ng silid at mabilis na kinuha ang mga gamit na hindi pa nagagalaw pagkatapos ay walang lingon lumabas ito ng malaking mansion na pag-aari ng masungit na lalaki.
Humahangang tiningala ni Vans ang malaking mansyon na pinagdalhan sa kanya ng driver ni Mrs. Valdemor. Humugot ng hangin sa dibdib ang dalaga bago pumasok sa bakal at higanteng tarangkahan. She could feel the rapid beats of her heart, Kinakabahan na 'di niya mawari. Kung pagbabasehan niya ang kuwento ng mga kapwa niya nurses na unang ipinadala ni Mrs. Valdemore ay ubod ng kaguwapuhan ang anak ng ginang subalit beast naman daw ang ugali nito. But of course, she knew the guy already. Bukod sa pagiging tanyag na racer at super yaman nito ay pinsan buo pa ito ng asawa ng ate Dhalia niya. She swallowed hard. Hindi naman siguro siya pagsusungitan ng lalaki dahil parte ng Valdemore ang kapatid niya? Kahit paano ay nakaramdam siya ng kapanatagan sa pakaisi
“I don't need anyone! Ilang beses ko bang dapat sabihin 'yan sa inyo. Ma? At kung kakailangan ko man, nar’yan naman si Duwarte para alalayan ako. And I have sixteen maids in this damn house for christ’s sake!” “Hindi oras-oras ay naririto si Duwarte, hijo. What if you—” “Well, I’m pretty sure that I can manage. Hindi ko kailangan ng aalalay sa akin!" nakatiim ang mga bagang piksi niya. "I'm still your mother, Michael. Nag-aalala ako para sa'yo at sa kalusugan mo. Makakabuti sa'yo kung magkakaroon ka kasama para mapabilis ang iyong paggaling. Please son, huwag mong pairalin ang tigas ng ulo mo." nanatiling mahinahon ang tinig nito. &n
MAAGANG gumising si Thalia hindi upang lisanin ang mansion kagaya ng kagustuhan ng masungit na lalaki bagkus ay para makabawi sa nagdaang gabi. At ano sa akala ng lalaking iyon? Na aalis siya ng gano’n lang kadali? Kung ang mga nauna sa kanya sa posisyong ito ay nasindak nito puwes siya ay hindi! Nagkakamali ang guwapong masungit na iyon ng inaakala dahil hindi niya lilisanin ang mansyon. Hindi siya aaalis! Sayang naman ang dubling sasahurin niya pagnagkataon. Hindi na nga siya nakatulog ng maayos dahil imahe ng lalaki ang nakikita niya kahit saan niya ibaling ang paningin. Idagdag pa ang pag-iisip niya sa malaking halagang malilikom niya sabtrabahong ito.
Michael was so pissed when he woke up in the morning with the presence of hisunwelcomeprivate nurse in his room. What the heck she was doing in his room at this hour?Walang sinoman ang nangahas na pumasok sa silid niya, isa man sa mga kasambahay niya dahil sa takot ang mga ito na mawalan ng trabaho. Maging si Dagz na kanyang tapat na tagasunodat kanang kamayay hindi maaaring pumasok na wala ang kanyang pahintulot. Isang kalapastanganan ang paglabag sa kanyang kautusan. But this woman entered his room without his permission. Hindi lang ito pumasok sa silid niya bagkus ay inisturbo pa nito ang tulog niya at binuksan anglahat ngkurtinathat rose his temper even more. Pero hindi man lang nabahala ang babae sa kabila ng galit niya.He was really enraged
Mabilis na bumangon si Tinker buhat sa pagkakadagan niya kay Michael kahit may bahagi ng pagkatao niya ang gustong manatili sa ibabaw ng lalaki. Inalalayan niya itong makatayo at sa pagkakataong iyon ay hindi niya maiwasan huwag lalong pamulaan ng mukha nang mapatingin sa bahaging kaselanan nito.Oh dear Lord! Pinaparusahan ba ng diyos ang inosente niyang mga mata? Bakit hindi niya magawang sawayin ang sarili na huwag mapatingin sa bumubukol nitong hinaharap? Oh god!Ehbakit? Sino ba naman ang kalahi ni Eba ang hindi maapektuhan at mawawala sa tamang katinuan kung masamyo at madamaniyaang init ng katawan ng greek god na katulad ng kanyang pasyente? Sinong hindi sisilaban ng init ng makamundong tawag ng laman kung maramdamanniyasa pusonniyaang katiga
NAPABALIKWAS ng bangon si Thalia na kamuntikan pa niyang ikahulog sa kama nang biglang tumunog cellphone niya. Nagmamadaling isinuot niya ang slipper pagkatapos ay inayos ang sariling repleksyon sa salamin. At nang makontento ay lumabas na siya ng silid. Ang totoo ay sinadya talaga niyang i-set ang alarm na iyon para siya na mismo ang maghatid ng hapunan ni Michael sa loob ng silid nito. Tatlong araw na kasi niya itong hindi nakikita. Itanggi man niya sa sarili ay nasasabik na siyang makita ang lalaki. The last time she saw him was the day she accompanied him into his room, pero pinalabas din nang huli. Weird. She lived in his castle pero hindi naman niya ito nakikita. Maaga itong umaalis at late na rin kung umuwi ng mansion. She could even imagined how exhausted her employer, boss, sir, senyor, patient, whatever kung ano man ang dapat niyan