Chapter 4

  

        

    

      

    

      

    

      MAAGANG gumising si Thalia hindi upang lisanin ang mansion kagaya ng kagustuhan ng masungit na lalaki bagkus ay para makabawi sa nagdaang gabi.

    

      At ano sa akala ng lalaking iyon? Na aalis siya ng gano’n lang kadali? Kung ang mga nauna sa kanya sa posisyong ito ay nasindak nito puwes siya ay hindi! Nagkakamali ang guwapong masungit na iyon ng inaakala dahil hindi niya lilisanin ang mansyon. Hindi siya aaalis!

     

      Sayang naman ang dubling sasahurin niya pagnagkataon. Hindi na nga siya nakatulog ng maayos dahil imahe ng lalaki ang nakikita niya kahit saan niya ibaling ang paningin. Idagdag pa ang pag-iisip niya sa malaking halagang malilikom niya sabtrabahong ito. 

    

      "Si sir po, 'nay Juanita?"

    

      "Tulog pa si Michael, hija. Ikaw bakit ang aga mong nagising?"

    

      "Sanay na po kasi akong nagigising ng maaga. Isa pa po paiinumin ko pa ng gamot si sir Michael.” Ang totoo ay nahirapan siyang bumalik sa pgtulog pagkatapos niyang kumain kagabi. Ano ba naman kasi ang guwapong imahe ng lalaking iyon ang naglalaro sa balintataw niya. “Mga anong oras po ba siya gumigising?” Pagkuwa’y tanong niya kay aling Juanita.

    

      Sinipat niya ang kamay ng orasan sa pambisig na relo, pasado alas otso na ng umaga. Kailangan pa niya itong bigyan ng gamot at 8:30 in the morning.

    

      "Maagang gumigising si Michael, baka napuyat lang dahil sumakit ang likod niya kahapon." sagot nito na nagpatuloy sa ginagawa.

    

    Kaya ba ito gising pa kagabi dahil may dinaramdam itong sakit? Nakaramdam ng habag si Thalia para sa lalaki pero agad din niyang iwinaksi sa sarili ang damdaming iyon dahil sa kasungitan nito sa kanya kagabi.

    

      "Agahan po ba iyan ni sir?" pasimpleng tanong niya  na sinulyapan ang tray.

      

      "Oo, hija."

      

      "Ako na po ang magdadala sa kuwarto niya 'nay Juanita, tutal naman po ay paiinumin ko rin siya ng gamot."

      

      Sinulyapan siya ng may edad na babae. "Hindi nagpapahatid ng pagkain sa loob ng silid si Micahel wala rin sinoman sa mansiyong ito ang nangahas na gumising sa kanya." may babala sa tono ng boses na pahayag nito.

      

      "Wala naman po sigurong masama kung kumatok ako sa silid niya, ‘di po ba? Isa pa'y kailangan niyang uminom ng gamot sa tamang oras. Iyon po ang bilin ng doctor." pormal niyang sagot.

    

      "Ikaw ang bahala pero ihanda mo ang sarili mo." 

      

    Nangiting tumango ang dalaga batid niya kung ano ang nais ipahiwatid ng kausap. Kinuha niya ang tray at lumabas ng malawak at malaking komedor. At nang matapat sa siya sa silid ng guwapong beast ay humugot muna siya ng hangin sa dibdib. Nalaman niya kung saan ang silid nito dahil pasimple niya itong sinundan kagabi. 

    

      Teka ano ba ang una niyang sasabihin? Babatiin ba niya ang beast na may kasamang matamis na ngiti o po-formal siya katulad ng isang tunay na nurse? 

    

      She took a deep breath once more bago kumatok ng magkasunod. Ang totoo ay abot-abot ang kaba sa dibdib niya pero bilang maganda at maalalahaning nurse ng masungit pero guwapong yummy beast ay kailangan niyang gampanan ang kanyang trabaho. Sa pakiwari rin niya ay may nag-uudyok sa kanya na gawin ang bagay na iyon.

    

      Marahan niyang pinihit pabukas ang seradura ng pinto nang wala siyang nakuhang pagtugon mula sa loob. Kaagad na sumalubong kanya ang lamig mula sa loob ng silid ni Michael. Jees! Daig pa niya ang pumasok sa North Pole sa subrang lamig ng silid ng beast. Kaagad din nanoot sa ilong niya ang mabango at lalaking amoy ng silid ni Michael pagpasok pa lang  niya sa loob.

    

      Hindi ba dapat amoy gamot ang silid ng pasyente? Bakit ganito ang amoy ng silid ni beast? Ang sarap sa ilong. Hindi niya mapigilan ang sarili na huwag ipikit ang mga mata at  samyuin ang nakakahalinang bachelor scent na iyon. She swiftly shook her head as she remembered why she was in his room.

    

      Kaagad din natuon ang kanyang mga mata sa malaking kama sa gitna ng silid ng lalaki. Bumilis ang pagdagundong at pintig ng puso niya nang makita ang natutulog na binata.

      

      The man is half naked, hindi natakpan ng kumot ang kalahati ng katawan nito. Naisip niyang lumabas ng kuwarto nito at huwag na muna abalahin sa pagtulog ang lalaki. Siguro nga ay hindi ito nakatulog ng maayos kagabi dahil sa pananakit ng likod at mga binti nito ayon kay ‘nay Juanita. 

    

    Pero may kung anong malakas na puwersang nagtutulak sa kanya upang manatili at titigan ng matagal ang pasyete niya. Dahan-dahan siyang humakbang palapit sa kama upang pagmasdan kung ano ang hitsura nito kapag natutulog pero mali yata ang ideyang iyon dahil kagyat siyang napalunok nang dahil sa magandang tanawing nakikita niya. Kulang na kulang ang ilustrasyong ginawa niya rito kagabi. 

      

    Oh my!

      

     The man was damnably liked a Greek god of all gods from the ancient mythology. Those wide chest and broad shoulder suddenly shuddered, her deep inside. Kung kagabi ay may black shirt pa ito ngayon ay wala na at malaya niyang napagmamasdan ang nakalanyad na dibdib nito. Nasundan ng tingin niya ang pino at manipis na balahibo sa dibdib ni Michael pababa sa abs nito na unti–unting naglalaho pababa sa—  She swallowed hard as her eyes stopped right therenin the middle of his thighs. Kamuntikan pa niyang mabitawan ang dala-dalang tray. She shook her head at kaagad na iniwas ang mga mata. Kakaiba ang karismang taglay nito. 

      

      Ano nga ba kaya ang pakiramdam ng makulong sa mga bisig nito? Ang mahiga at matulog sa dibdib ng guwapong beast na payapang natutulog sa king size bed nito? At sino ang mag-aakalang napaka-amo ng mukha ng hudyong ito kapag natutulog? And Oh my, kung hindi lang siya pinalaki sa magandang pangaral ng kanyang mga magulang at kung hindi lang mapapahiya ang buong angkan niya ay kanina pa niya ito tinabihan at yumakap sa malapad nitong dibdib na sa pakiwari niya ay tinatawag ang kanyang magandang pangalan. She giggled of the thought!

    

      Wala sa loob na pangiti si Thalia sa kapilyuhang naglalaro sa isip niya. At sa ikalawang pagkakataon ay muli na naman niyang ipinilig ang ulo upang iwaksi at itaboy ang agiw at ang kalukuhang naglalaro sa isip niya. Pinagala niya ang paningin sa kabuuan ng silid ni Michael. 

  

      It was as if one of the best VIP rooms in one of the five star hotels in Manila.

     Ang laki at lawak ng sala nito, plus lahat yata ng mga interior designs sa loob ma pa paintings and other decors were indeed just only for rich people. No wonder!

      

    Idagdag na rin ang chandelier sa kisame na sa tantiya niya ay milyones ang halaga. Teka eh, 'di ba mayroon din chandelier sa silid niya? Lahat ba ng kuwarto sa mansion na ito ay may pang mayamang chandelier? 

     

      "Ang suwerte naman ng mapapangasawa ng bakulaw na ito." Naisasaloob ni Thalia.

      

    Humakbang siya palapit sa mesang naroroon at nilapag ang dala niyang tray ng pagkain. Lumapit siyang muli sa gilid ng kama upang busugin ang mga mata sa pagkakatitig sa guwapo nitong mukha. 

      

    Eh, bakit ba? Ano naman ang masama kung titigan niya itong muli habang natutulog? Maganda nga iyon dahil hindi nito malalaman iyon. Napalunok na naman siya sa ikalawang pagkakataon nang mapatingin muli sa bandang dibdib nito. 

      

    Hayon na naman ang rumaragasang grupo ng mga tulisang bubuyog sa dibdib niya, pakiramdam niya ay biglang nanghihina ang magkabilang tuhod niya at ang tanging nais lamang niyang gawin ay ang tumabi sa natutulog na lalaki. 

      

    Yummy niya! Oh my god! 

      

      At kailan pa siya naging ganito? Hindi siya malandi pero gosh! She can't help it. She really can’t!

      

    Bumaba pa lalo ang nangingislap niyang mga mata sa bandang t’yan nito. She swallowed hard as she kept on eyeing his sexy six packs abs and oh my! Sanpagkakataong iyon ay nag–init ang magkabila niyang pisngi nang sundan ng pilya niyang mga mata ang balahibo sa tiyan nito pababa sa—goodness! 

      

    Dumako ang paningin niya sa parteng kaselanan ng binata amo. Malisiyosang hinagod niya ng tingin ang bumubukol sa pagitan ng mga hita nito. Lalong namula ang magkabila niyang pisngi knowing that those part of him is alive under the duvet.

      

      It is alive! Rock and hard! 

      

    Hindi niya lubusang mabatid kung tama ba ang sabi ng karamihan na gising na gising ang parting iyan ng mga lalaki tuwing umaga. 

      

      But now she was pretty sure na tama nga iyon. 

   It is absolutely true, definitely true! And the proof is just there in front of her, in her very own eyes.

     

      "Oh God! Puwede bang hawakan at haplusin?" she giggled of the thought. 

      

      Jeez! What was she thinking?  

      

      Kung bakit kasi nakakamagnito ang bahaging iyon ng katawan ng lalaki. She saw a lot of naked men in the city and they were all handsome and hunk, too, but she felt something about Michael. Something that she couldn't explain and she never felt before. 

      

    OMG! 

      

      Nagkakasala ang inosente niyang mga mata dahil sa lalaking ito. Ngunit hindi ba't kusa siyang pumasok sa loob? Hindi ba at kagustuhan niyang pagmasdan ito? Bakit ngayon ay nagrereklamo siya? 

      

    Iniwas niya ang paningin sa parteng iyon ng kaselanan ni Michael pero dumakong muli ang paningin niya sa mapupulang mga labi ng lalaki. Sa pakiwari niya ay may malakas na puwersang nagtutulak sa kanya upang halikan ang kanyang pasyente. She walked closer to the bed and stopped right beside him. Ang sunod niyang ginawa ay dumukwang siya at inilapit ang sariling mukha sa mukha ni Michael.

      

      Pero nang akmang hahalikan na niya ito  ay biglang gumalaw ang binata na ikinataranta ni Thalia. Abot-abot ang kaba sa dibdib niya, mabilis siyang lumayo sa lalaki. Oh god! What the heck she was teying to do? 

    

      "Phew! Putik na malanding butiki! That was so close! Thank God I'm safe!" aniya sa sarili.

    

      Sinusuwerte pa rin siya dahil hindi siya nito na huli pero pakiramdam niya ay nagtutulakan ang mga paro-paro sa loob ng dibdib niya sa subrang bilis ng pintig ng kanyang puso.

    

      "G—Good morning."  aniyang mabilis na tinungo ang bintana at hinawi ang kurtina pabukas.  

    

      "What the f**k!" si Michael na bahagyang nasilaw dahil sa sinag ng araw na tumatama marahil sa paningin nito.

      

    Si Thalia ay tila itinulos sa pagkakatayo nang marinig ang baritong boses ng binata. Dinig na dinig niya ang kabog ng kanyang dibdib pero kailangan niyang umakto ng normal sa harap nito. Kahit pakiramdam niya ay nanghihina ang tuhod niya.

      

     "What the hell are you doing here?!" he frowned as he stared at her with angered in his handsome face.   That’s what they called, if only look could kill, eh malamang natsugi na siya.

      

    Pakiramdam ni Thalia ay ayaw na niyang huminga sa mga sandaling iyon pero kailangan niyang gawan ng paraan ang kapangahasan niya. 

     

      "F**k! Why the crap are you here, shit!" he cursed and shouted again. 

      

      "Isn't that obvious?" pagbabalewalang sagot niya.

    

    Pero ang totoo ay gusto na yata niyang tumalon sa bintana sa klase ng mga tingin na ipinupukol ni Michael sa kanya. Lihim na nahiling na lamang ni Thalia na sana ay bumuka ang kinatatayuan niya at lamunin na siya ng carpeted na sahig para hindi masilayan ang galit na lumarawan sa mukha ng lalaki.

      

    Bagamat nakatalikod siya ay ramdam niyang magbubuga ng apoy ang mga mata ni Michael anomang sandali. 

      

      “Holly mother of mercy save me please!”

      

    Her heart beats so fast inside her chest na parang lalabas na iyon sa subrang lakas ng pintig niyon. At dahil sa pagkataranta niya ay binuksan niya ang lahat ng kurtina sa silid ni Michael

      

      “F**k! Will you f**king stop that! What the hell do you think you're doing? Damn it!”

      

      “Masarap ang simoy ng hangin, malamig at presko, sayang naman kung hindi mo malanghap.” ngumiting tugon niya pero ang totoo ay gusto na niyang maglaho. 

      

      Nagpapasalamat siya dahil hindi nagkabuhul-buhol ang dila niya. 

    

      “Get the hell out of here! Now!”

    

     The fury in his eyes certainly made her freeze for a moment.

   

      “I— brought your breakfast na rin. Isa pa'y kailangan mong inumin ng gamot mo para mapabilis ang iyong paggaling.” she bit her lower lip upang itago ang tensiyong nadarama, hindi niya pinansin ang tinuran ng lalaki.

      

      “You can do it girl.” pagpapalakas ng loob na aniya sa sarili pero pakiwari niya ay nagtatayuan ang balahibong pusa niya sa katawan.

      

    God! Ganito ba bumati ang ang lalaking ito? 

      

      “Don't you hear me? Get out!”

      

    Napatigil sa ginagawa ang dalaga at nilingon ang binata. She can sees the furious in his eyes.

      

    Gusto na tuloy niyang magsisi kung bakit pa siya pumasok sa loob ng silid nito. Marahil kung nakakamatay lang ang matalim nitong mga titig ay malamang ay maaga siyang paglalamayan ng kanyang buong pamilya ng hindi man lang nakakatikim ng halik ng isang prinsipe at hindi man lang mararanasan makarating sa ulap na hindi sumasakay ng eroplano.

      

    God! She shook her head. Upang itakwil ang kalokohang naglalaro sa kanyang diwa. Ano ba naman kabaliwan ang naiisip niya, nasa alanganin na nga siyang sitwasyon ay nakukuha pa niyang mag-isip ng gano’n.

      

    Nadagdagan ang linya sa makinis na noo ni Michael tanda ng iritasyon. “What the heck are you standing still? Damn it! Get the fuck out of my room. Now!”

      

    Muling bulyaw nito sa kanya na kahit yata sinong nilalang ay mahintatakutan sa boses nito and the way he looked at her ay parang kakainin siya nito ng buhay.

      

    Oh God! Is this the price of entering his heaven room? But of course, hindi siya basta magpapasindak dito. Narito na siya at galit na ito sa kanya. Wala na siyang choice.

      

      “Hindi ako aalis hanggat hindi mo kinakain ang dala kong agahan at hanggat hindi mo iniinom ang gamot mo.” pagmamatigas na tugon niya.

      

    Kahit ang totoo ay gusto na niyang takbuhin ang pinto at lisanin ang silid ng guwapo ngunit saksakan naman ng sungit na lalaki.

      

      “What?!”

      

    Magkasalubong ang kilay ng binata pero lalo yatang naging guwapo ang hitsura nito sa paningin ni Thalia. “At sino ka sa tingin mo para utusan ako? Damn bitch!”

      

    Ouch! 

      

    Nasaktan siya sa huling katagang binitawan ni Michael pero paninindigan niya ang kanyang sinabi sa kabila ng pananalasa ng matinding kaba at takot sa kanyang dibdib.

      

    Gustuhin man niyang huwag mapasulyap sa malapad nitong dibdib ay hindi niya magawa. Nanadya yatang tumitig doon ang naiingganyo at makasalanan niyang mga mata.

      

    Biglang humalakhak si Michael na labis niyang ipinagtataka. Huling-huli kasi nito kung paano niya titigan ang katawan nito. 

      

    Diyos ko nakakahiya!

      

    Is this the reason kung bakit ayaw lumabas ng babae? Sumilay ang malisyosong ngiti sa mga labi ni Micheal. Umusog ito ng bahagya at sumandal sa head board ng kama pagkatapos ay sinadyang ibaba ang kumot na nakatakip sa bandang kasilanan. 

      

    Hindi naman nabigo si Michael dahil nakita nito kung paano naging mailap at mga mata ng bagong nurse at kung paano namula ang magkabilang pisngi ng babae.

      

      “Did you really entered my room without my permision just to bring me my breakfast  and medicine or just to—"

      

    Hindi itinuloy ni Michael ang nais sambitin ng dila bagkus ay tuluyan na nitong tinanggal ang kumot na sa katawan. 

      

      “Enjoying the view, young lady?” Naging mapanudyo ang kaninang galit na tinig nito. 

      

    Pulang-pula na ang magkabilang pisngi ni Thalia sa kahihiyan. Napaka walang modo! Muli iniwas niya ang paningin.

      

      “Or perhaps  this might be the reason why the fuck you can’t leave this room, bonita?" kay lapad ng mga ngiti nito. 

      

      “Oh God! Is he trying to seduce me? Lord! Bless me!” mahinang usal niya. 

      

    The nerve of this man ipinapamukha ba nitong iyon ang dahilan kung bakit ayaw niyang lumabas ng silid nito? Damn him! Pero hindi nga ba? 

      

    Kung hindi lang niya naiisip ang kahihiyaang aabutin ng pamilya niya ay tatalon na siya sa kama at pagbibigyan ang guwapong empakto pero hindi niya gagawin ang bagay na iyon. Baka mismong si Mrs. Valdemore ang magpatalsik sa kanya sa trabaho. Sayang ang oportunidad! 

      

    Kung kanina ay galit ang ekspresyon ng mukha ni Michael ngayon  ay biglang umaliwalas at nakapaskil din sa mga labi nito ang simpatikong ngiti that made Thalia feel so nervous, tense and trembling inside, so badly.

      

    Muli iniwas niya ang pahamak niyang mga mata. Hindi siya dapat magpaapekto rito. Siya si Thalia Colantes ay magpapaapekto? But oh god, she was already affected by his presence pagpasok pa lang niya ng silid nito. 

      

    “Oh yes! I came here for these.”

      

    

      Nanlalamig ang mga kamay na kinuha niya ang tray ng pagkain at itinaas sa harapan ng binata upang ipamukha rito na iyon talaga ang dahilan kung bakit siya pumasok sa silid nito ng walang pahintulot at upang painumin ito ng gamot. 

      

      Lalong lumakas ang halakhak ni Michael sa sinabi niyang iyon na labis niyang ipinagtataka, but seriously the man is more handsome and charming when he smiles and laughs. Nakakadala ang mga ngiti ni Michael at ang sarap pakinggan ng halakhak nito.

      

      “Are you bothered seeing my half naked body? Why don't you come closer and make love with me?” nang-aakit ang mga titig na saad ni Michael na walang sinumang kalahi ni Eba ang mapahihindian ito. 

      Oh my! What did he say? Make love with him?

      

      Nag-echo sa pandinig niya ang katagang iyon. Na kahit yata dalhin siya sa espesiyalista ay mananatili pa rin ang salitang iyon sa eardrum niya. 

     

      Tama ba ang narinig niya buhat dito? Iyon ba talaga ang pagkakaintindi niya? Ano raw make love with him? Hindi ba siya dinadaya ng kanyang pandinig? 

    

      Muntik nang mabitawan ni Thalia ang hawak-hawak na tray ng pagkain dahil doon. At marahil kung mababang uri lamang siya ng babae ay hindi siya magdadalawang isip na patulan ito at sisiguraduhin niyang mapapatay niya ito ng kanyang mga halik. 

      

    Ang kaninang pamumula ng pisngi ni Thalia ay lalong nagmistulang kamatis. Hindi tuloy niya maiwasan itanong sa sarili kung ano nga ba ang pakiramdam ng makayakap at magpaangkin sa guwapong nilalang sa kanyang harapan?

      

      Damn it Thalia! Kahit na! Hindi siya dapat magpapadala sa kamanyakan ng lalaking ito. 

      

      Lihim niyang pinagalitan ang sarili sa ideyang iyon. Bakit ba siya nagkakaganito sa harap ng lalaking ito? Bakit ba siya nagpapantasiyang matikman at mga labi nito? 

      

    Devil take him away!

      

    Sinikap ni Thalia na huwag magpahalatang apektado siya sa tinurang iyon ni Michael kahit nangangalaiti na siyang hambalusin ito ng tray at sampalin ito ng maraming beses. 

      

    Manyakis!

      

    “M-Mabuti pa ay bumangon ka na r'yan para makakain ka na rin.” Iniwas niya ang mga mata lalo na ang mapasulyap sa parting iyon ng binata. 

      

    Damn his abs, damn his biceps and his.....his... hindi niya mabigkas–bigkas ang katagang iyon dahil lalong nag-iinit ang pakiramdam niya. Naramdaman ni Thalia ang kakaibang init na rumaragasa sa kaibudturan niya. Naramdaman din niya ang mabilis na pamamasa ng parte ng pagkababae niya sa pagitan ng magkabila niyang mga hita. Honestly, kanina pa niya iyon naramdaman pero lalo yatang nadagdagan. 

   

      If she would let herself and jump onto his bed will his long, thick and massive shaft would fit inside her hole? Oh holy god. Why is she thinking about that. Damn you Michael for making me feel this way. She wast wet, so wet down there and this it was because of this beast. 

  

    Subalit sa kabila ng iritasyon niya sa binata pakiramdam ni Thalia ay nagdiriwang ang kanyang puso. Hitad!

      

     “You're blushing, bonita. Enjoying yourself while staring at my body?” he smiled genuinely na tila napakalaking complement dito ang kahihiyang inabot niya. 

      

      “Of course not! I'm not staring at you.” sinungaling! tutol ng isip niya na halatang sumasalungat sa kanyakanyang sagot.

      

      "Great! Come closer, querida."  utos nito.

      

      "H-ha? B-bakit?" nanlamig bigla ang katawan niya sa sinabing iyon ni Michael. Hindi siya kabit! Anong keridang pinagsasabi nito? 

      

      “Come closer? Oh jeez! Did he really meant to make love with her?” Lalong namula ang pisngi niya sa pakaisipin ang bagay na iyon.

      

      “Have you forgotten the reason why you're here, bonita?” Magkasalubong ang kilay na muling wika ni Mike.

      

    Noon lang naalala ng dalaga na hindi nakakatayo mag-isa ang lalaking daig pa ang naglilihi sa mabilis na pagpapalit ng ugali.