Share

Chapter 3

Sorry

Nagising ako na medyo magulo ang utak. Kagabi ko pa iniisip yung tunkol sa nangyari kagabi. I think kasalanan ko rin naman at some point eh. Maybe I pushed some bottons kaya nagkaganoon.

Today's Wednesday and I have a class at 9:00 am. Bumangon na ako at naghanda. Ako na lang mag-isa kasi maagang umalis ang dalawa because they two had 7:30 class.

Sanay naman na ako tuwing ganito, minsan sumasabay ako sa kanila lalo na lung maaga akong nagising or may kailangan asikasuhin sa school as a school pub. But today, late akong nagising dahil napuyat ako kakaisip kagabi.

Naligo at nag-ayos na ako para hindi mahuli sa klase. I missed breakfast kasi nagmamadali na talaga ako. Natagalan ako sa shower kakaisip tungkol sa nangyari. Urgh. This problem fucked my mind too much.

The drivers out kasi pinacheck yung isang car. No problem naman iyon cuz I know how to drive. Tinatamad lang talaga ako minsan kaya nakikisabay ako. It's Kianna who don't know how kaya granddad provided her a driver samantalang hinayaan na akong magmaneho ng akin. After all, licensed na ako. I'm 19 and legal.

Dahil malapit nga lang ang school sa bahay, my journey was short. Hindi naman traffic kaya mas okay. Napagisipan ko na rin kagabi pa ang gagawin ko mamaya. We'll be meeting again mamaya for the research and I know I should apologize. Labas ang issue namin sa research na ito.

But right now, uunahin ko muna ang acads. I can't afford to fail ano, I'm maintaining an image and standing sa school. I can't afford to lose it.

I just arrived on time. Timing na pagdating ko, pumasok na rin yung prof. Mainit ang ulo nito kaya kami ang napagbuntungan. Tsk. I really hate educators like that. Yung badtrip sila sa ibang bagay tapos sa students binubunton? Yuck, very unprofessional, nakakababa ng tingin eh.

Dahil sa sobrang badtrip niya, bigla siyang nagpaquiz na hindi niya pa nalelesson. Maraming nagreklamo kasi hindi pa nga nalelesson pero wala rin namang nagawa kasi prof pa rin yun.

Mabuti na lang at hobby ko talaga na mag advance study. Gusto ko kasing ahead ako sa lesson namin. Yan ang laging sinasabi ni granddad sa akin. I should be always a step or two ahead of everyone to be on top. Nadala ko na kaya hindi na rin nawala sa akin. Ewan ko nga ba at hindi nahawa si Kianna sa akin. Palibhasa masyadong binababy ng pamilya eh.

Inis akong lumabas sa classroom na yun. Yup, mataas ang naging score ko sa surprise quiz na yun pero nakakabadtrip pa rin na binagbubuntungan niya kami ng galit! Very irrational talaga. I'll report her! kainis.

"Oh? Nakasimangot kaagad? Biyernesanto na ba?" may isang mabigat na kamay ang pumatong sa balikat ko. Umirap ako at marahas na hinawi ito. "Whoa. Easy! Ito naman, galit agad."

"Wag mo akong galitin ngayon, Lance. Baka ikaw mabugahan ko eh,"

Yup. Si Lance ang biglang umakbay sa akin. Feeling close na agad ang asunggot. Kala mo friends na kami eh. Porket dinamayan at pinakain lang ako. Tsk.

"Ano problem mo? Inis na inis ka eh? Bakit?" pangungulit niya. Tiningnan ko siya at nandyan na namam yung look sa mata niya. I really don't know kung bakit pero I find myself explaining the reason why am I pissed.

Nakatayo lang kami doon sa corridor at patuloy akong nagrarant tungkol sa prof na yun.

"Nakakainis na talaga siya. Minsan na nga lang magklase, pinabubuntungan pa kami! Urgh! Konti na lang talaga at iisipin kong lagi siyang badtrip dahil wala siyang lovelife!"

Hinayaan niya lang akong magrant ng magrant. Wala siyang sinabi kundi nakinig lang. It feels good actually. Nabawasan yung inis sa loob ko. Usually, matagal mawala yung inis at galit ko. Pero ngayon, by mere sharing it to someone, nawala na agad.

Alam kasi ng nakakakilala sa akin na mas gusto kong manahimik kapag badtrip ako. They let me have my own world kapag ganoon. They would not dare talk to me hanggat hindi ako nagiging okay. Kaya nakakagulat nga at nasasabi ko kay Lance ito ngayon eh.

"Urgh! Basta! Bwiset siya! Nakakainis siya, paano na lang kung hindi ko hobby na mag advance reading? Ano, kulelat ako?" tumingin ako sa kanya at naabutan kong nakatingin siya sa akin.

Kumunot ang noo ko ng may natanaw ang multo ng ngiti sa labi niya. Damn, wag mo sabihing pinagtatawanan niya ako!

"Tinatawanan mo ba ako, Lance?" asik ko. Umiling naman agad ito pero nandoon pa rin ang multo ng ngiti. Urgh.

"No! No, haha." hindi ko mapigilang sapakin siya. Mukhang mababaling sa kanya ang inis ko.

"Nakakainis ka!"

"Hindi nga kasi ako natatawa sayo, haha. Ang cute mo lang kasi magrant." nagulat naman ako sa sinabi ni Lance.

What.

"Halika na nga. Kumain na lang tayo. Mukhang gutom lang yan."

Hinila niya ako patungo sa kung saan. Lakad lang kami ng lakad. Mabilis siyang naglakad dahil na rin sa haba ng hita niya. Good thing na mahaba rin yung akin kaya nahahabol ko ang pacing niya.

Walang tao sa mga corridors ng building pero nung nasa grounds na kami, marami ng nakatingin sa amin. Shit. Baka magka-issue kami nito!

Pero parang walang pakialam naman si Lance na derederetso lang ang lakad. He's still holding my hand at hinihila sa kung saan. Nagpatianod na lang ako kaso hindi ko pa rin alam kung saan kami pupunta.

Narealize ko na lang na hindi kami pupunta ng cafeteria - mabuti na na lang, patungo kami sa mga kiosk. Sa may dulong kiosk, nandoon ang mga kaibigan niya.

My brow arched. Hinila ko ang kamay ko kaya napalingon siya sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay bilang pagtatanong. Anong gagawin ko with them? Nagkibit-balikat lang siya at ngumiti tsaka ako hinila patungo sa kanila.

"Bro! Nandyan ka na pala," bati sa kanya ni Zeus. Napalingon ang mga kaibigan niya sa amin at nagulat pa sila na magkasama kami ni Lance.

"Kasama mo pala si Sam," nakangiting sambit ni Ares. Nagkatinginan silang magkakaibagan at naghalakhakan. Hindi ko naman makuha kung ano yun.

Tumawa lang si Lance at hinila na ako at pinaupo. Agad naman siyang tumabi sa akin. Nasa harap namin si Zeke na nakatingin sa amin. May maliit na ngiti sa labi niya. Nawala naman agad ito ng nakita niyang nakatingin ako.

I want to apologize pero hindi ko alam kung paano. I must admit na I'm too proud eh. Pero alam ko naman kung kailan ibaba ang pride, I'm not that egoistic.

"Sam, I'm sorry. Tungkol kahapon." nagulat ako sa sinabi niya. "I should not say those words. Mainit lang talaga ulo ko."

Tumango ako at ngumiti. "Sorry din. I'm being irrational na rin naman. And I should really set aside our issues. For the research sake." tumango naman si Zeke at ngumiti na rin.

"Yup. So, friends?" naglahad siya ng kamay sa akin na agad kong tinampal.

"Friends your face. I still hate your guts. ‘Wag kang feeling close, please.” Ani ko at umirap.

Natawa naman sila sa sinabi ko. Nilingon ko ang magkakaibigan at hindi ko makuha kung bakit sila tumatawa. May nakakatawa ba sa sinabi ko?

"Hmm, you really have your own way to be beautiful." mahinang bulong ni Lance na narinig ko. Tinaasan ko siya ng kilay dahil sa sinabi niya.

Umiling naman ito at tumawa. Ayaw pang ulitin eh narinig ko naman. Malakas kaya pandinig ko, excuse me lang.

Kumain na lang kami at nakisali sa tawanan nila. I figure out na hindi naman talaga sila ganoon kasama. Okay, admit ko na judgmental lang talaga ako. Ayaw ko lang talaga sa kanila before.

"May class ka ba after, Sam?" tanong ni Sean sa akin.

Tumango naman ako at uminom muna ng softdrinks bago sumagot.

"Yup. Sa St. Lorenzo Ruiz building," napatingin ako sa wristwatch ko. May 15 minutes pa before my class pero medyo malayo ang classroom ko dito.

"Sabay na tayo, Shiobvian." napaubo naman bigla si Zeke dahil doon. Tumawa naman si Ares at inabutan ito ng tubig. May sinabi si Ares kay Zeke na nagpatawa kay sa huli.

Ano kaya yun? Weird din 'tong magkakaibigan na to eh.

"Tara na? May class din naman ako sa St. Thomas Acquinas Building." tumango ako at kinuha na ang bag at ilang mga gamit.

We bade our goodbye and start to walk away. Tahimik pa kami at first hanggang sa binasag ni Lance ang katahimikan.

"Nagulat ako na marunong ka pa lang magsorry, Shiobvian." inungasan ko naman siya. "Hindi seryoso! I didn't expect that you'll accept your fault kanina."

Nagkibit-balikat ako. He pinched my left cheek kaya napalingon ako sa kanya. Ngumiti lang siya at nagpatuloy lang sa paglalakad. Sinapak ko naman siya at kinurot ang tyan kaso wrong move, sobrang tigas nung nahawakan ko.

"Aw! Domestic violence!" natawa ako dahil doon. Dahil lunch time pa naman, maraming students ang pakalat-kalat at marami ding nakakakita sa amin.

Nagtawanan lang kami hanggang sa makarating kami sa SLR building. Magaan siyang kasama kahit kahapon ko pa lang namna talaga siya nakilala. Tinuro ko ang building bilang paalam. Umiling naman si Lance kaya nagtaka ako.

"Anong floor mo? 3rd floor ang room ko kaya pwedeng sa footbridge na lang ako dumaan."

Tumango naman ako at sumang-ayon sa kanya. Nasa 3rd floor din naman ang room ko kaya walang problema. Nag-usap pa kami tungkol sa mga random things paakyat. Hindi ko na nga inalintana ang sasabihin ng mga nakakakita sa amin eh. Whatever. Wala naman kaming ginagawa.

"So, dito na ako. Thanks sa pagsabay sa akin," ngumiti ako. Nasa harap na kami ng classroom ko. Tumango naman siya at bahagyang ginulo ang buhok ko. Sumimangot naman ako at sinapak siya.

"Maganda ka kapag nakangiti pero mas gusto ko ata yang nagsusuplada ka Shiobvian." nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. What does he mean by that?

Hindi ko alam kung anong meron basta nakatitig lang ako sa kanya at ganoon din siya sa akin. Nakangiti pa rin siya at may kakaiba na naman sa mata niya. Samantalang ako, nag-iinit ang pisngi. Damn. Don't tell me I'm blushing!

"What the hell is the meaning of this? Why the hell are you staring at each others eyes?"

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status