[TRIST] Part3.2: The Plan Is Already Beginning

SAMANTALA, sinamantala ni George ang pagkakataon na binulungan si Trist. "Maganda siya, at nakuha niya yung atensyon ko. Pero sa palagay ko, sa'yo siya interesante." Mapanuksong sambit ni George.

"Imposible!" Bulong na pabalik sagot ni Trist dahilan para mahinang natawa si George.

"Tignan mo, nag-aalala siya sa'yo. Pero parang magkakaroon ka 'ata ng karibal." Pang-aasar ni George.

"Ganyan ba ang trabaho ng Doctor sa mga pasyente?" Tila nagsusungit na turan ni Trist kay George. "Bumalik ka na sa gawain mo!" Utos nito.

"Okay, sige," pagsukong usal ni George. "Goodluck sa'yo!" Nakangiting asar nito bago lumabas ng room.

Napabuga na lamang ng hininga si Trist nang lumabas si George. Saka nito binalingan sina Clement at Ynaria na parehong abalang kumakain. Napakahawak siya sa kanyang tiyan nang kumalam ito.

"Hoy, kayong dalawa, mukhang may kinalimutan kayong pakainin. Ako ang Boss niyo dapat maayos niyong ginagampanan ang mga trabaho niyo!" Kunwaring galit-galitan ni Trist.

Parehong nagulat sina Clement at Ynaria sa biglaang pagsigaw ni Trist. Tila yata nakalimutan ng dalawa na may kasama pa pala silang isa.

"Sorry po, Boss Trist!" Paghingi ng paumanhin ni Ynaria. Tatayo na sana ito para bigyan ng pagkain si Trist ngunit nagprisinta si Clement na ito na lang ang magbibigay.

"Ano bang pinag-uusapan niyo ni Doc. George, parang ang saya-saya niyo pa." Inosenteng sambit ni Clement na may halong pang-aasar.

Inirapan muna ni Trist si Clement bago kuhanin ang pagkaing nakalagay sa Tupper ware na inabot sa kanya ni Clement.

"Parang ang bilis niyong maging close sa isa't isa." Singit na komento ni Ynaria.

Buntong hiningang tumatango-tango si Trist tila nangunguminsi sa dalawang nitong kasama. "Mukhang ako yata ang nakakaistorbo sa moment niyong dalawa. Kumain na nga lang riyan!" Inis na kunwaring usal ni Trist. "At ikaw, Ynaria. Bumalik ka na sa Seven Restaurant para hindi ka paghinalaan ng mga iyon. Tandaan niyo ayoko ng gulo!" Nagpapaintinding dugtong nito.

"Yes, pero hindi ko kasalanan yung nangyari last night." Bwelta ni Ynaria.

"Pwede ba ayokong pag-usapan 'yan!" Arubidong ani Trist.

"Trist, nagsasabi naman talaga ako ng totoo!" Apila ni Ynaria.

"Sandali, tungkol na naman ba ito sa mga multong nandoon sa Resort?" Singit ni Clement.

"Nagparamdam ulit sila," seryosong turan ni Ynaria. "Sinundan nila tayo!" Hirit pa nito.

"Baliw ka na!" Kalmadong sambit ni Trist kay Ynaria. Dahilan para matigilan ang dalaga.

"Trist!" Suway ni Clement sa kaibigan.

Humugot ng hininga si Ynaria saka ito tumayo sa kinauupuan at hinarap ng seryoso si Trist nang magtungo ito sa bandang paanan ni Trist. "Alam mong nagsasabi ako ng totoo pero bakit kailangan mo pang pagtakpan. Trist, may tinatago ka ba samin?" Sarkastikong inis na sabi ni Ynaria.

Hindi nakasagot si Trist sa huling isinambit ni Ynaria. Nananatili lang itong seryoso at kalmado.

"Ynaria, akala ko ba--" hindi natapos ang sasabihin ni Clement nang biglang magpatay sindi ang ilaw sa loob ng room ni Trist.

Nagtatakang tumingala silang tatlo sa mga ilaw na tila walang humpay na pagblink ng mga ito. Napayuko na lamang si Ynaria nang maramdaman ang kakaibang lamig sa kanyang likuran. Habang si Clement naman ay nagtungo ito sa pinto at lumabas. Samantalang si Trist halos pigil hiningang nakatingin sa likudan ni Ynaria. Nakikita ng kanyang dalawang mata ang mga tinutukoy ng dalaga.

Ilang saglit pa, biglang bumalik sa dati ang ilaw. Lumiwanag na ulit.

"I saw them." Mahinang bigkas ni Trist.

"Napakasinungaling mo!" Mariing sumbat ni Ynaria. Saka ito inis na lumabas ng room ni Trist, kasabay ng pagpasok ni Clement.

"Anong nangyari kay Ynaria?" Inosenteng tanong ni Clement.

"Wala," buntong hiningang tugon ni Trist. "Ang mabuti pa kumain na lang tayo."

Wala na ng nagawa si Clement kundi ay bumalik sa naudlot nitong pagsubo ng pagkain. Kapagkuwan ay hindi ito mapakali na tila kuryos ito sa biglaang pag-alis ni Ynaria.

"Nakakapagtaka, akala ko sira ang mga ilaw pero bakit bumalik sa dati?" Komento ni Clement.

"Hindi nagsisinungaling si Ynaria. Totoong binalikan nila tayo." Seryosong sambit ni Trist.

"Bakit kailangan mo pang tawagin siyang baliw?! Kung alam mong totoo ang sinabi niya, Trist!" Nagpapaintinding sumbat ni Clement.

"Dahil ayoko na naman mayroong madamay rito!" Bweltang sigaw ni Trist.

"Paano mo maipapaliwanag sa'kin na may binabalak ka?" Hirit ni Clement. Nanlalaking mga matang nakaduro pa ito sa pinto kaharap si Trist.

"Wala akong magagawa, Clement," umiiling na sambit ni Trist. "Kung 'di patapusin ang larong ito. Pagkatapos ko sino naman ang susunod; ikaw, si Fackly or si George? Ako ang pasimuno ng larong 'to kaya dapat matapos na 'to sa madaling panahon." Malumanay at mapang-unawang dugtong ni Trist.

Saglit natahimik si Clement sa sinabi ni Trist kapagkuwan nagsalita ito. "Hindi ka ba natatakot na baka ikaw ang sumunod sa tatlo?" Tila nag-aalalangan na sabi ni Clement. Ang tinutukoy nito ay sina Chris, Simon at Samuel.

Bahagyang natawa si Trist sa tanong ni Clement. "Why would I? At kung may rason para mamatay, iyon ang aking pinasasalamatan." Walang halong pagsisising sambit ni Trist.

Tanging pagyuko lang ang itinugon ni Clement sa makahulugang mga salitang binitawan ni Trist.

MATAPOS ang trabaho nina Ynaria, Helen, Dylan, Wendy, Ryan at Paul. Sabay silang lahat nagtungo sa kanilang locker room kung saan magkahiwalay ang boys at girls. Nang matapos ay sabay naman silang lumabas, mga tila walang imik silang lahat lalo na si Ynaria.

Lalabas na sana silang lahat sa Seven Restaurant nang basagin ito ni Paul. "Alam niyo para kayong namatayan sa mga itsura ninyo. Hindi patay si Boss para magluksa kayo riyan!" Birong sambit nito.

"Bakit ikaw, hindi ba?" Masungit na barado ni Wendy. Nakahalukipkip pa ito.

"Hay naku, heto na naman tayo!" Parinig na sabi ni Helen. Bahagya pa ito umiling-iling.

"Imbis na magtalo-talo na naman tayo. Dalawin na lang natin si Boss sa ospital, okay?" Suhestiyon ni Dylan.

"Oo nga, parang nagsasayang lang tayo ng oras sa pakikipag-usap." Sang-ayon ni Ryan kay Dylan.

"Mas mabuting huwag na lang magsalita!" Sarkastikong turan ni Wendy. "Ryan, hindi tayo nagmamadali. Naroon pa rin siya sa ospital, hindi umaalis!" Kibit-balikat na dugtong nito.

"Wendy!" Nanunuway na sambit ni Helen.

"Mauna na kayong lahat." Biglang singit ni Ynaria na ikinatigil nina Helen, Wendy, Ryan, Dylan at Paul.

"Akala ko ba sasama ka?" Tanong ni Ryan kay Ynaria.

"Hindi ba sabi mo kanina gusto mong magpasama samin?" Smabit ni Dylan.

"Medyo hindi lang maganda pakiramdam ko." Pagdadahilan ni Ynaria.

"Parang kanina ko pa napapansin wala ka 'atang sa mood nang bumalik ka rito. Saan ka ba nagpunta?" Pagdududa ni Helen.

"Maliit na problema lang naman sa pagitan namin ng kapatid ko." Pagsisinungaling ni Ynaria.

"Sigurado ka?" Nag-aalalang wika ni Helen.

"Ynaria, magkakabati rin kayo ulit ng kapatid mo." Pagpapagaan loob ni Paul kay Ynaria.

"Sige na, puntahan niyo na si Trist." Sambit ni Ynaria saka ito pumeke ng ngiti.

"Ingat ka pag-uwi, Ynaria!" Ani Wendy. "Saka sorry nga pala last night, alam kong guni-guni mo lang iyon, 'di ba?"

Marahan tumango si Ynaria bilang tugon nito sa sinabi ni Wendy. "Sorry din."

"Alis na kami, ikaw na bahalang magsara ng restaurant!" Paalam ni Ryan kay Ynaria saka ito nagpaunang lumabas ng restaurant na sinundan naman nina Wendy, Helen, Paul at Dylan.

Nagpakawala ng hininga si Ynaria nang matanaw niyang nakalayo na ang mga workmate niya. Saka siya nagtungo sa comfort room para sana umihi nang biglang makarinig siya ng kaluskos mula sa hall way patungo sa office ni Trist. Kung kaya't natigilan siya't kunot-noong binalingan ang labas ng opisina ni Trist.

Maglalakad na sana si Ynaria papunta sa office ni Trist nang maramdaman niyang may humawak sa kanyang balikat. Mabilis siyang pumuhit paharap sa taonng nanggulat sa kanya.

"Kanina pa kita hinihintay." Ani ng pamilyar na boses.

"Clement? A-Akala ko ba--" hindi naituloy ang sasabihin ni Ynaria nang yakapin siya ni Clement dahilan ng muling pagkagulat niya.

"Bakit hindi ka sumama sa kanila? May nasabi ba si Trist na ikinagalit mo?" Malumanay na tanong ni Clement habang nakayakap kay Ynaria.

Mariing pumikit si Ynaria sa kabila nang baliktanaw niya sa nangyari sa kanila ni Trist. Kapagkuwan, kumalas ang dalaga mula sa pagkakayakap ni Clement sa kanya.

"Wala," hugot hiningang sagot ni Ynaria kasabay ng bahagyang pag-iling at ngumiti. "Alam mo pagod lang siguro ako at kailangan ko lang talaga ng pahinga." Pagdadahilan nito.

"Sigurado ka?" Naniniguradong sambit ni Clement. "Bukas susunduin kita, ihatid natin si Trist sa bahay niya, ayos lang ba sa'yo?"

"No problem," sagot ni Ynaria. "By the way, may kailangan ka ba kaya bumalik ka rito sa Seven Restaurant?"

"Ikaw, ang kailangan ko Ynaria. Gusto ko sanang kahit paano may tayo sa isa't isa." Turan ni Clement.

"Sandali, Clement. Anong ibig mong sabihin?" Kunot-noong sambit Ynaria.

"Isn't obvious? I like you, Ynaria." Pag-amin ni Clement. Dahilan para manlaki ang mga mata ni Ynaria.

"Pero--"

Magsasalita pa sana si Ynaria nang putulin ito ni Clement. Mariing siniil ni Clement ang labi ng dalaga kapagkuwan ay pumalag ito ngunit kalaunan ay bumigay din. Mga ilang minuto nagtagal ang kanilang halik bago nila ipinaghiwalay sa isa't isa ang kanilang mga labi.

Nagtama ang kanilang mga mata na para bang nag-uusap, mga ilan saglit pa'y ningitian nila ang isa't isa nang parehong ipinagdikit ang kanilang mga noo't muling nagyakapan.

"Masaya akong nagugustuhan mo rin ako." Masayang sambit ni Clement nang kumalas sa pagkakayakap.

"Well, hindi ko itinatanggi." Nakangiti tugon ni Ynaria.

"So, couple na ba tayo?" Pakukumpirma ni Clement.

"Kailangan pa ba magpaligaw? Subukan natin kilalanin ang isa't isa na walang ligawan nangyari." Naghahamong sagot ni Ynaria.

"Deal!" Thumbs up na sambit ni Clement. "Let's go. Ihatid na kita pauwi." Dugtong pa nito.

Walang salitang tumango si Ynaria kapagkuwan pinagsiklop nito ang parehong palad nila ng binata saka sila lumabas ng restaurant.