OBOAM #7



CHAPTER SEVEN :

Conformed

"Why you killed my son?" The man from the couch shouted at me.

"I did not do anything, I promise," I defended myself, even when that doesn't mean to them.

Naramdaman kong wala na akong kakampi kaya kahit papaano kailangan kong ipagtanggol ang sarili ko.

"Then explained this!"

Halos mabingi na ako sa lakas ng boses niya. Pinanood ko rin ang tinatanaw nilang footage ng CCTV. I saw us three, pero hindi lang 'yon, ang ikinabigla ko ay nang makita ang tatlong iba pang tao na nasa likod ng isang kotse—dalawang lalaki at si. . . Lie.

I closed my eyes and cursed in my mind.

What the fuck is this?

"Then explained it to me!" Mas lalo pang nadurog ang puso ko nang matanaw ang lalaking iyon na umiyak, nothing's more heartbreaking than a man crying like a child. "Nasa burol ang anak ko ngayon at. . . hindi ko matanggap na wala na siya!"

Reticenced.

The room was in