Chapter 6: Fianceé

I blow a heavy breath when I scan the front tag name of the establishment. It's 'FALCON INDUSTRIAL BUILDING' and its written with all capital and bold letters.

Maghaharap na naman kami ngayong araw na 'to. Ano na naman kaya ang mangyayari? But at least kasama ko si Mrs. Salazar, so I think hindi ako ma-awkward sa kanya. Iisipin ko na lang na trabaho ang lahat. ‘Yong nangyari 'nong nakaraang gabi ay dapat ko nang alisin sa mga alaala ko.

I breathe deeply then I finally slid? out of my car.

Pagkalabas ay nakita ko agad si Ma'am na kalalabas lang din ng kotse niya. I gathered all my things and I move near to her direction.

"Dala mo na ba ang lahat na kailangan natin Klara?"

I nod. "Yes, Ma'am. Even our sketch and designs, dala ko ho."

"Good. Ikaw, handa ka na bang mag present ng mga iyan kay Mr. Falcon?"

I'll try. "Y-Yes, handa na ho."

"Good." Then we both move to the main entrance of the building.

The guard's immediately assisted us in the elevator.

While we're walking, hindi ko mapigilang sulyapan ang ganda at kaiga-igayang paligid. I'm not new to this kind of place, but this time I'm really amaze by the background of the whole place.

There, I realize na mataas pala talaga ang standard niya pagdating sa pagpapaganda ng kanyang establishment.

So now I have to impress him more, bahala na kung mang-iinsulto na naman s'ya. Sana hindi sa harap ng maraming tao niya ako ipahiya. I'm hoping.

"We're here Klara," Ma'am utters when we reach the 20th floor building.

Tumango ako at sumunod naman sa kanya.

This is our first joint meeting with the Falcon Company, gusto kong kabahan dahil tiyak nandito rin s'ya sa meeting na ito. Magkikita ulit kami after our lustful and wild night last week.

Tunog ng cellphone ni Ma'am ang pumukaw sa katahimikan namin. Ramdam kong sinagot niya ang tawag.

"Hello, good morning. Oh, yes. Kindly inform the CEO that we're already here. Yeah, patungo na nga kami ngayon sa conference room. Just give us five more minutes. Nakikita ko na. Okay, bye. Thanks." Ibinaba na nito ang tawag at lumingon sa akin. "It's the CEO's secretary. She's asking me if we're already here," sabi nito sa akin.

"I.. I feel nervous Ma'am. Sana si Lisa na lang ho ang isinama ninyo dito."

"Klara," she holds my hand. "I told you to be relaxed and be confident all the time, right?" Marahan akong tumango. "Make me proud of you Klara. Galingan mo ang presentation mo, and always be attentive in our meeting. Wala kang dapat ikahiya, not to me, not to those people around you and not even to that CEO. Okay?"

Shit! Bakit siya pa kasi ang CEO. God! What kind of life is this? Kung kailan ayaw ko nang makita, siya namang hiniling ng panahon.

I sigh. "O-Okay ho. Kakayanin ko, but please. Huwag n'yo naman ho taasan masyado ang expectation n'yo sa ‘kin, Ma'am. But I want to try my best to this project Ma'am. Promise."

"Very good Klara, that's great. Oh, nandito na pala tayo." Kinatok nito ang makintab na pinto saka ako naman ang naunang magbukas.

Unang pumasok si Ma'am sa loob saka naman ako sumunod.

I gulp when I step inside the room. Bigla ang pagdaloy ng malakas na ka ba sa aking dibdib nang masulyapan ko si Logan sa pinakagitna ng mahabang mesa. Nag-iwas naman agad ako ng tingin nang mahagip ito ng mata ko, ayoko kasing makipagtitigan sa napakaseryoso niyang mukha.

Naglakad ako nang maayos at iniwasan ko itong tignan. Medyo naiilang din ako nang maramdaman ko na ang lahat ng matang nakatitig sa akin.

"Good morning everyone, Mr. Falcon." My lady boss greets.

"Good morning," pati ako ay bumati rin ng pasimpleng tapikin ako sa boss ko.

"Please, take the empty seats, Mrs. Salazar and Ms. Santos," he plainly says while still looking at me, at umiwas naman agad ako ng tingin sa kanya.

Mrs. Salazar and I occupied the two empty chairs. Pumwesto si Ma'am sa pinakauna at katabi lang niya habang ako sa pangalawa na katabi ni ma'am.

Ramdam ko pa rin ang mga titig ng tao sa paligid ko. I think sampu kaming lahat sa loob ng silid. There are three females and seven males.

"Sweetheart, can we kindly start this meeting now?"

Sa himig ng boses na iyon ay agad akong nagtaas ng tingin. There I see a stunning and beautiful woman beside him. Katapat ito ng boss ko. Hindi ko ito napansin kanina dahil sa todong iwas ko ng tingin kay Logan.

Sweetheart? So that means she's the fiancée? Not bad. Hamak nga namang mas maganda at mukhang anak mayaman ang kapalit ko sa buhay n'ya ngayon. And I've heard from my boss, anak s'ya ng kasosyo ng daddy nito.

I sigh and I let my eyes look down on my table, I start preparing our files and documents. Bigla kasi akong nanliit sa sarili ko. I am just a nobody compared to his woman. Wala akong ibang maipagmamalaki kundi ang malaanghel ko lang na itsura. Habang siya ay maganda na, mayaman pa. Ako, dati lang naman niya akong nakilala sa lugar kung saan alam ng nakararami ay marumi.

Wala nga akong laban sa mapapangasawa niya ngayon. I am just a nobody and I am a cheap kind of woman in his eyes.

"Sure." I hear her says.

Nag-uusap nga silang lahat tungkol sa project at serbisyong gagawin ng kompanya namin sa kanila. Tahimik lang ako na nakikinig, si Ma'am lang ang nakikipag-usap sa kanila. Hindi ko maiwasan na masulyapan ‘yong babae na prenteng nagsasalita habang nakaupo.

She's really beautiful in any angle, kaya siguro nagustuhan at papakasalan s'ya ni Logan.

"So, how about you Ms. Santos? Any idea and concern? Ano sa tinggin mo ang magandang disenyo para sa itatayo kong subdivision unit?" Napatingin ako sa lalaking nagsalita, and it's Logan.

Bumuka ang bibig ko para sagutin ito. "Uhm, I-I think you should ask the landscaper and engineer. It'stheir expertise. No offence, but it is their job and plan. Sila kasi ‘yong mas may alam sa lahat ng bagay na 'yan," nakita ko ang pangungunot ng noo niya sa akin. "But, as your newly hired architect planners of this project, of course, I have some suggestions and a few ideas." Bumawi naman agad ako sa naunang nasabi ko.

"Yeah. I agree with you Ms. Santos, hindi mo nga trabaho 'yon," seryosong saad ng fiancée niya na nakatingin sa ‘kin. "But may we hear your suggestions?" Her eyebrows raises at me.

"Sure." I seriously nod at nakipagsukatan ako ng tingin sa kanya. "The themes in this project is entitled 'Royals and Palace Subdivision. My only concern is that if you build the house according to your concept, the unit buyer's should see na para na rin silang nakatira sa ibang bansa 'pag sila ay kumuha ng isang unit ng subdivision na ito, like the town of UK, the Royal Blood. Sa panahon kasi ngayon ay pagandahan na ng bahay ang mga mayayamang tao. They don't mind the expenses, basta matugunan lang nila ang kanilang mga luho sa sarili at lalo sa pamilya. I also suggest na huwag n'yong pagkakatuladin ng style ng mga unit or houses na itatayo, dahil sa ngayon, ayaw kasi ng mga mayayaman na may katulad silang bahay at designs sa iba. That's all my concern."

Nagulat ako ng biglang nagsipalakpakan ang lahat ng mga ka-meeting namin pati na ang boss ko, she claps her hands proudly, but the couple is an exception.

Tinaasan ulit ako ng kilay ng fiancée ni Logan. "Well," humarap ito kay Logan, "what do you think sweetheart? For me, it's a slightly good idea coming from her."

Napalingon din ako sa kanya. Then our eyes meet. "Okay, lang para sa ‘kin," he respondes seriously na walang paghanga sa mga na-voice out kong idea.

Naiilang pa rin ako sa uri ng pagtitig niya sa akin. Kaya nagbaba na lang ulit ako ng tingin.

"Sweetheart, I think we should consider her few suggestions. Gusto ko ring isa sa unit na itatayo ng company ay para sa ating dalawa. To our near future, right?" Biglang-bigla na lang humigpit ang pagkakahawak ko sa sign pen na nasa kamay ko. At ‘yong puso ko ang lakas din ng pagkakatibok niyon sa ngayon. "I want to have our own unit, gusto ko mas malaki at mas nangingibabaw ang ganda kesa sa ibang bahay. And I want it to be the best for our children." My heart ache from what I hear.

Nananadya ba? Bakit kailangan pang ipagduldulan ng babaeng ito na sila ni Logan? Does she know about our past relationships? Imposible naman. It's damn four years already. And as I remember, ni isa ay walang pinakilala sa akin si Logan. Even friends, colleagues or his family.

"Sure sweetheart," he replies.

My jaw tightens at huminga ako nang malalim. Parang gusto kong isipin na sana ako na lang ang tinawag niya ng ganoong endearment, because that's our endearment before.

They still proceed and continue the meeting. I focus my whole attention to the project. Sobrang pinakakaiwasan ko na lang din ang tumingin sa kanyang mga mata at sa babaeng pakakasalan niya.

Nang matapos ang halos dalawang oras na meeting ay agad na akong sumabay sa pagtayo ng boss ko. Nag-congratulate at nakipagkamay pa ako sa ibang ka-meeting namin na tulad nito.

Nakipagkamay rin ang boss ko sa magkasintahan matapos ibalik ni Logan ‘yong mga papeles na nilagdaan nito. Habang ako ay hindi tumitinag sa kinatatayuan ko sa tabi ni Ma'am at nakikiramdam na lang sa kanila.

"Ma'am. Mauuna na ho ako at gagamit lang ng CR" bulong ko sa boss ko.

Lumingon ito sa akin saka tumango. "Sure Klara."

Wala na akong pinag-aksaya pa na oras. Pagkatapos kong magpaalam sa lahat ay nagmamadali na akong lumabas ng conference room na 'yon para makahinga nang maayos.

I'm walking alone when someone calls my attention.

"Ms. Santos." Isang pilyong ngiti sa labi ang nalingunan ko, lumapit ito sa ‘kin.

I frown. "Yes?"

Nakita ko itong nagkamot ng batok. "U-Uhm, pwede bang magpakilala?" he asks. "I'm Danilo, the engineer." naglahad ito ng kamay sa aking harapan.

Tinignan ko lang iyon. Why not. Magpapakilala lang naman. "Klara Santos." Saka ko tinanggap 'yong kamay niya, kasabay ng pagdungaw palabas ni Logan at ng fiancée nito na nakaabrisyete sa braso nito. I immediately form a smile on my face. Hindi ko sila pinansin at sinulyapan.

"Nice meeting you Klara." Nakangiti pa rin ito sa ngayon. "You know where the comfort room is?"

"Hindi, hahanapin ko na lang at magtatanong na lang din ako sa madadaanan kong facilities."

"Ako alam ko. Come and I'll show you."

"Huh? Huwag na. Kaya ko naman, ituro mo na lang."

"No, para hindi ka maligaw. Nasa sulok pa naman ‘yon."

"O-Okay. Mapilit ka e."

"Oh, I'm sorry if I sounded like that."

Hindi ako sumagot at ngumiti na lang dito. In my peripheral eyes, I see a frowning face of Logan. Palapit na sila nang palapit sa gawi namin. But before they even reach our direction ay agad na akong tumalikod.

"It's okay. Halika na at pakituro na ng banyo sa ‘kin."

"Sure." Saka ito sumabay sa lakad ko.

Habang naglalakad kami patungong CR ay panay ang tanong nito at kwento sa akin. Oo at hindi lang naman ang tangi kong sagot. Because my mind is still being occupied by the couple at our back.

"We're here." Lahad nito sa nakasulat na Ladies Restroom.

"Thank you." Ngumiti ako ng bahagya.

"Hihintayin kita-"

"Huwag na, I think my lady boss will follow me here."

"Are you sure?" Tumango ako. May inilabas ito sa bulsa ng slacks. It's a mobile smartphone. "If you don't mind Klara, puwede bang makuha ang mobile number mo?"

"H-Huh?"

"Please? I'll be honest with you Klara. Agad kitang nagustuhan kanina in a few periods of time."

Ang bilis naman. Pero sige, ibibigay ko na para hindi na mangulit at iwan na lang niya ako.

Kinuha ko iyon at itinype ko ang mobile spare number ko na hindi ko ginagamit. Existing number ko lang ‘yon sa mga lalaking makulit na gustong magparamdam ng ligaw. Pero hindi ko talaga ‘yon ginagamit.

"There. Pwede mo na ba akong iwan n'yan?"

Ngumiti ito. "Ayoko sana, pero may pupuntahan pa pala ako. So, bye, for now, Klara, and I'm so glad to meet you and by the way, welcome to our team."

"Bye, and thank you, Danilo."

"Tatawagan kita mamaya," sabi nito.

"Bahala ka," sagot ko naman na pilit ang ngiti sa labi.

Umalis na nga ito sa aking harapan at ako naman ay pumasok na sa loob ng restroom.