Share

CHAPTER 1

Makulimlim ang kalangitan kaya walang araw na lumalabas kahit tanghaling tapat. I slowly tapped my fingers on the steering wheel as I was looking outside. Sinusundan ng dalawang mata ko ang mga estudyante na papasok sa paaralan.

Nakita ko kung paano magtawanan ang grupo ng mga babae at lalaking nag kwe-kwentuhan habang naglalakad. The smile on their faces tells me that they're enjoying their conversation.

I saw how the boy gently held the waist of the girl who has a short hair when there's someone trying to bump her. Mabilis ang kilos ng lalaki kaya hindi nabunggo ang babae sa lalaking gusto siyang banggain. Why is there so many assholes in this world?

Kitang-kita kung gaano kalawak ang daanan pero mas pinili paring gumawa ng isang kilos na maaring makasakit ng ibang tao. Would they be happy if they can hurt someone? Will they felt so statisfied after hurting others?

I guess so. Some people loves to hurt others 'cause it's their happiness. They wouldn't consider others feelings, they wouldn't mind others feeling they just mind their own. Wala silang pakialam sa'yo at sa nararamdaman mo. Ikakasaya nila kapag nakikita ka nilang nahihirapan. Tatapakan ka nila dahil gusto nilang makita kang nagdudusa at nasasaktan.

I glanced at my wrist watch and saw that it's already 1pm. Konti na lang ang nakikita kong estudyante na papasok. Umayos ako ng upo at pinaandar ang sasakyan patungo sa likod ng paaralan. I parked it meters away from the back gate of the school.

I fixed my black jacket as I was looking outside my car. Specifically I was looking at the gate. Moments later I saw the tall boy with a guard. Umayos ako ng upo at kuryuso silang tinignan na nag-uusap.

Nakita kong tamad na inayos ng lalaki ang kaniyang bag sa kaniyang balikat habang pinapakinggan ang guard na nagsasalita. He always do to this kind of thing.

I saw how his hands went to his pocket and get his wallet. May inilabas siyang pera at binigay kay manong guard. Nakita ko kung paano umiling si Manong at parang may sinabi ulit sa lalaki. Tamad na ibinalik ng lalaki ang kaniyang pera sa kaniyang wallet at biglang binuksan ang gate dahilan upang mataranta ang guard.

The boy suddenly looked at my direction making me gasped. I can feel the fast beating of my heart after I saw his curious face.

Lumabas siya ng gate habang sumasaludo kay Manong guard. Para ng sasabog si Manong guard habang tinatanaw ang lalaking paalis. I saw him shrugged his shoulders arrogantly. Like he doesn't care.

He's the only one I know who loves cutting classes. Pero ang kaibahan lang sobrang kalmado niyang tumakas sa klase. Binabayaran niya pa ang mga guard na makakahuli sa kaniya. Pero wala silang magagawa dahil hindi nila ito mapipigilan. Perks of being a son of the mayor.

Lahat ng bagay pwedeng gawin. Kahit alam niyang mali ang ginagawa pinagpapatuloy parin. But why I am admiring him in the first place if I see worst in him?

Hindi ba dapat kapag nakita mo na, na parang may mali ikaw na mismo ang dapat na umiwas? But looked at you now Jazziyah Blaise. You keep on admiring that boy. I admit that I was attracted to him okay?

I don't know why I was admiring him even if I see the worst in him. I just love seeing him around. And I don't know what's gotten into me.

Pinipilit ko naman ang sarili ko na huwag siyang pansinin at dapat kong iwasan. Pero hindi ko alam kung ano ang humahatak sa akin papunta sa kaniya. Kaya parati ko na talagang tinanong ang sarili ko kung minahal ko ba si Talliah higit sa isang kaibigan o kapamilya.

Kasi sa nakikita ko ngayon parang malabo na. If I really like her romantically I shouldn't get attracted to others so easily. And I shouldn't feel this kind of feelings towards that boy that I cannot feel with Talliah. Kakaiba 'to.

I know I really love her... But I guess not romantically. Inaamin ko na sa sarili ko ngayon na mali ang nakikita ko, na mali ang pinaniwalaan ko. Ikinulong ko ang sarili ko sa idea na minahal ko siya higit pa sa kaibigan. Pero ang totoo mahal ko siya ng sobra dahil importante siya sa buhay ko at ayaw ko siyang mawala sa'kin.

Sa kalmadong mukha maingat akong bumaba ng sasakyan. But I can really hear in my ears the harsh thumping of my heart. I parked my car meters away from the park.

Humahaplos sa akin ang hangin dahilan upang mahanginan ang buhok kong nakatali pataas.

I can feel the tranquility of the place as I slowly walking. Sobrang tahimik ng parke dahil walang tao ang pumupunta dito. Hindi na ito ginagamit ng mga tao. Parang pinag-iwanan na ng panahon.

For me the park is so beautiful. ‘Yung tipong pwede kang pumunta dito para huminga. If you have a problem or if you wanted to cry. I suggest this park to be your safe place. You can scream in here all your frustrations in life. You can let your anger out from your chest in this park.

Lahat pwede mong gawin ng walang makakakita sa'yo.

Maingat akong nagtago sa isang puno habang tinitignan ang isang lalaki. I pursed my lips when I saw him taking off his polo and only the sleeveless shirt left. I saw how his biceps flex as he was looking for something on his pocket.

Nakaupo siya sa damuhan habang nilalagay niya sa bibig niya ang sigarilyo. He fixed his disheveled hair in a very manly way. Ang gwapo niya...

Sinindihan niya ang kaniyang sigarilyo bago siya tumingala upang ibuga ang usok. Ramdam ko ang panunuyo ng lalamunan ko habang nakatingin sa kaniya.

Hindi naman ako nauuhaw kanina pero bakit ngayon sobrang ramdam ko na kailangan ko ng tubig?

I saw how he puffed his cigarette handsomely. At his age I can say that he's so hot. Pinaypayan ko ang mukha kong nag-iinit habang nakatingin sa kaniya. Napunta ang tingin ko sa jacket ko dahilan upang matawa ako ng mahina.

Crazy Jazziyah kaya pala naiinitan ka dahil naka jacket ka! Nah the view earlier is more hotter that's why I felt so hot! I argued with myself like crazy.

I scratched my nose and slowly bring back my eyes in front. But my brows suddenly went in knots when I didn't saw him. Na'san siya? Bakit biglang nawala? Kunot noong mas itinagilid ko ang aking ulo para mas sumilip. Nilibot ng aking tingin ang buong lugar ngunit hindi ko siya makita!

Bakit biglang nawala? I frustratedly stomped my foot on the ground and bit my lowerlip because of frustration. Baka umuwi na? It's so impossible Blaise! Nand'yan palang ‘yon kanina ah?

I heard a clucking sounds of tounge behind my back making my body went froze. Ang kaninang frustration na naramdaman ko biglang napalitan ng kaba. Nag-ugat ang dalawang paa ko sa lupa ng marinig ko ang baritonong halakhak ng kung sino sa likuran ko.

Parang hinahalukay ang tiyan ko sa labis na kaba. Please don't tell me this is my end. Pinikit ko ang aking mga mata ng mariin. Parang gusto kong iumpog ang ulo ka sa puno na nasa harapan ko para tuluyang makatulog.

“I look so handsome in here, what do you think?”

His husky and baritone voice echoed inside my ears making me jump in shock. Nanghihinang humawak ako sa puno para may makapitan dahil sobrang ramdam ko ang panginginig ng tuhod ko dahil sa panghihina.

Ngayon ko lang naramdaman ang hiya sa buong katawan ko ng mahuli na talaga ako sa akto! Jazziyah nakakahiya!

Biglang nagtaasan ang mga balahibo ko sa batok nang maramdaman ko ang magaspang na kamay sa bewang ko. Nanlaki ang mga mata ko ng bigla niya akong pihitin paharap. I mentally cursed myself after I saw his god like face.

Nanghina ang tuhod ko ng makita ko ang kaniyang berdeng mga mata. Maagap na hiwakan niya ang bewang ko para hindi ako matumba.

His lips suddenly lifted for a smirk as he was intensely looking at me. I bit my bottom lip when I felt it trembled a bit. Tangina Jazziyah saan ka lulusot ngayon?

Nahulog sa labi ko ang tingin niya dahilan upang tumikhim ako. Pero hindi pa doon natatapos dahil nakita kong mas bumaba ang tingin niya sa dibdib ko. Tumikhim siya at bigla akong binitawan. Umayos ako ng tayo dahil sa hiyang nararamdaman. He caught me!

He give me a curious look. I felt like a shy cat as the way he looked at me. He licked his lowerlip as his curious gaze watched me from head to toe. He again cluck his tounge before he looked at me in the eyes.

“Are you a photographer?” He asked me calmly while his left hand is on his waist and the other hand is holding a phone. What? A phone?! Biglang nanlaki ang mga ko ng mahulog sa cellphone ang aking tingin.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa nakita. Kinapa ko ang likod ng bulsa ko at hinanap ang aking cellphone. Maybe we have the same phone right? Hindi niya pwedeng makita ang phone ko!

Sa tanang buhay ko ngayon ko pa lang gustong mawala na lang na parang bula. Ramdam ko ang sobrang init sa magkabilang pisngi ko habang tinitignan ang phone ko sa kamay niya. Why I didn't feel him earlier? Am I to focused on my jacket earlier that I can't feel someone's presence behind my back?

I blinked my eyes multiple times when he snapped his fingers on my face. Inangatan niya ako ng kilay at parang may inaantay. Anong sasabihin ko? Should I lie and just run or should I tell him the truth?

I bit my lowerlip and shook my head. Because of embarrassment I looked down. I heard his husky chuckles making me to looked at him.

“I see. You're not a photographer but your phone is full of pictures of me.” Natatawa niyang saad habang pinapakita sa akin ang mga pictures niya sa cellphone ko.

“Who are you? And why are you always following me around. Are you one of my Dad's servant.” He coldly said. He crossed his arms over his chest and stared at me intently. Tinitigan niya ako ng mariin at parang may gustong mahanap.

“What? Are you fucking mute or what?” He snobbishly uttered while clicking his tounge.

What should I say? Na parati ko siyang pinapanood sa malayo at kinukuhanan ng litrato? Na parati ko siyang sinusundan at parati kong hinahangaan ang bawat galaw niya?

Naiirita niyang nilagay sa bulsa niya ang phone ko at gamit ang mabibigat na paa dahan-dahan siyang lumapit sa'kin.

Biglang akong nataranta kaya napaatras ako ng konti. I can smell the cigarette and his perfume as he slowly ate our spaces.

My breathing suddenly hitched when I felt his calloused hands on my butt slowly pinching it. Umawang ang labi ko habang nakatitig sa kaniyang mapaglarong mga mata.

“You don't want to talk?” He asked taunting.

“I-I'm s-sorry...” I stuttered while I was looking at him.

“Sorry for what?” He asked and smile at me innocently while he was softly pinching my butt cheeks. I can feel my burning face because of his touch.

“Sorry for taking a picture of you without your consent. I'm really sorry...” I hopelessly said.

Natatawa niyang inayos ang buhok niyang magulo habang may nanunuyang ngiti sa mga labi habang tinitignan ako ng mariin.

“Why does you doesn't feel sorry at all? Hmm?” He hummed as he watched my face.

Binigyan ko siya ng malamig na tingin para matakpan ko ang rumaragasang emosiyon sa dibdib ko. Ibang klase ang tibok ng puso ko ngayon habang kaharap siya. Hindi ko maunawan kung bakit labis akong kinakabahan sa presensiya niya. When he's way younger than me! I can't think straight right now just because of his presence.

All I can hear is the fast thumping of my heart and our breathing. Hindi ako pipi pero bakit ngayon parang hindi ko na mahanap ang boses ko? Bakit parang bigla na lang itong tinangay ng hangin at wala ng planong bumalik para makapag-salita naman ako.

I always think straight and tells what inside my head but right now. My mind is just so blank.

My eyes widened when he suddenly cupped my right breast with his left calloused hand that made me shiver. His lips parted with amazement as he looked at me in the eyes.

“Woah? It's not a foam huh. Unique.” He muttered with amusement in his voice.

Laglag ang panga ko habang tinitignan siyang sayang-saya na pinagmamasdan ang dibdib ko. Ngayon lang ba siya nakakita ng totoong dibdib? I want to shove his hands away but my body said no. That she likes his touch.

“Did you know me?” He asked me curiously as he was slowly molding my left mound with his hand. Kahit may damit naramdaman ko kung gaano kagaspang ang kamay niya.

I bit my lowerlip as I slowly nodded my head.

“Really?” He chuckled amusingly as he was molding my breast like a stress ball.

Nahihiya akong tumango at tinignan ang kamay niya sa dibdib ko. I looked at him drunkly making him stopped from laughing. Mabilis iniwan ng kamay niya ang dibdib ko dahilan upang magtaka ako.

Biglang sumeryoso ang mukha niya at tinapunan ako ng malamig na tingin. What the— he was just happy earlier then now he looked angry? Ang bilis naman magbago ng mood niya.

“If you really know me. What's my name then? If you won't talk. I'll call a police.” Nanghahamon na tanong niya.

My eyes immediately widened after hearing his words. Even if I know that I will stammer while talking binuksan ko parin ang bibig ko upang magsalita.

“B-Bastian...” His name smoothly came out from my lips. I saw how his lips parted after hearing his name. Gulat niya akong tinignan habang inaabangan ang iba ko pang sasabihin.

“Ryker C-Contreras...” Narinig ko ang mahabang singhap niya habang nakatingin sa 'kin. So shocked that I really know him.

“What the—” he chuckled while shaking his head.

“You're creepy.” Mahina niyang d***g.

“Oh fuck... I can't believe this. You're so pretty but you're a creep.” saad niya sa hindi makapaniwalang tinig. Hinilot niya ang sintindo niya at natatawa akong tinignan tapos ay bigla na naman siyang magseseryoso.

Napatalon ako sa gulat ng bigla niyang hinawakan ang palapulsuhan ko at kinaladkad sa direksiyon ng kotse ko. Gulat akong tumingala sa kaniya dahil paano niya nalaman na dito naka park ang kotse ko. Mabilis niyang binuksan ang passenger seat at agad akong tinulak papasok.

My butt bounced after I sat down. With brows furrowed he fixed my seatbelt and after he make sure that my seatbelt is okay he immediately went to the driver seat.

“Starting from now on. You will be my la mia cameriera.” He uttered with so much authority in his voice before he drove faster.

I shut my mouth and hide my smile. This is it Jazziya Blaise you can finally see him everyday. You can finally take a picture of him everytime you want. He finally noticed you! My insides squeal in so much happiness and excitement as I was thinking that I will lived with him!

I can be a fucking maid and a servant for all of my life if it's Bastian Ryker Contreras who I will serve.

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status