KABANATA 3:
CRYSTAL and I agreed that our uncle Ricky will manage our entire family business. Hindi kasi kami talaga mahilig ni Crystal sa negosyo. Pumayag na lang kami na may shares kami sa negosyo pero hindi ganoon kalaki kumpara sa shares ni Uncle Ricky.
I want to be a model. Sa totoo lang, sabi nila ay hindi ko na kailangan na mag-aral kasi lahat naman p'wedeng mag-model basta may looks and body ka lang. Kaya lang, my mom and dad will not agree that's why I pursued my course which is BSED. Pareho kami ni Crystal.
"She's not picking up my calls."
Napapikit ako habang kausap si Dustin sa kabilang line. Ganito siya, kapag magka-away sila ni Crystal at kapag hindi niya makontak. Ako 'yong kinukulit niya.
"I'll try to call her for you, okay?" I said calmly kahit medyo may kaunting iritasyon sa akin dahil may ginagawa ako ngayon pero tumawag lang siya sa akin para ipaalam na hindi niya makausap ang kapatid ko.
"I'm sorry. I know you're busy. I am just worried. Alam ko tapos na ang klase niya—"
I cut him off. Umupo na ako sa kama para makausap siya ng maayos.
"Look, Dustin. My sister is a teacher. Hindi porket tapos na 'yong class niya, uuwi na siya 'di tulad ng iba. Marami pa 'yong ginagawa. Nag-away na naman ba kayo?"
"Yeah..." Bumuntong-hininga siya.
I rolled my eyes.
Gusto kong sabihin na naalala lang niya ako kapag ganyan. Hinahanap si Crystal. Akala ko pa naman bestfriend kami pero simula nang naging sila, mukhang hindi na.
"Sige na tatawagan ko. Kapag nakausap ko, sasabihin ko na tawagan ka. May ginagawa ako talaga," sabi ko at tumayo na. Nagpapahiwatig na sa boses ko iyong pagmamadali para makaramdam din ito ng hiya.
"Sure! Sure! I'm sorry to disturb you, Cas."
Kaya after ng call niya, iyong kapatid ko ang tinawagan ko na. Nawalan tuloy ako ng gana na mag-practice rumampa. I am auditioning for a promotional and lingerie model para sa isang sikat na clothing line.
Yes, I pursued my dream. Huminto ako sa pagtuturo dahil gustong-gusto ko maging modelo. I don't want to live with what ifs. Iniwan ko si Crystal sa Cavite. I bought a condo in Makati and live independently.
"Nakakainis!" bulong ko at napapadyak sa sahig.
Ewan ko kung bakit apektado ako sa tawag ni Dustin at sa paghahanap nito kay Crystal.
"Cassy, focus! Focus!" Pinaypayan ko ang sarili.
I need to get the slot. It's now or never. First ever project ko ito kung sakali. I invested a lot. My money, effort, and patience. I even attended walking classes, professional audition seminars, ginawan ako ng modeling agency ko ng portfolio and digital photos para ipasa sa mga magazines, media, fashion show producers, and other clients pero wala pa rin.
I pray so hard to get this. I want a break. Naiingit ako sa iba na hindi na nga nago-auditioned. Projects na mismo ang lumalapit sa kanila.
But in my case, I need to work hard.
"Cassy! You have to work on your weight loss! My goodness. Hindi pa rin nabawasan ang timbang mo."
I bit my lower lip. This is the biggest challenge for me. Iyon bang magbawas ng timabang sa loob ng tatlong araw. I should weight one forty pounds pero nasa one fifty pa lang ako. Ano pa ba ang hindi ko dapat kainin?
Puro na halaman ang kinakain ko pero bakit hindi pa rin malaki ang bawas ng timabang ko.
"Darling, you can't get that slot if you won't work out on your weight. Ang gusto ng management ay payat."
"Yes, Miss Peach. Before Saturday, ma-me-meet ko na po 'yong target weight ko."
Pumikit ito at tumango. Tinaas ang isang kamay at nag-wave na tila ba dini-dismiss na ako.
"Yeah, you should. Sa batch mo, ikaw na lang ang nahuhuli. Malaki ang improvement mo Cassy pero kulang pa rin sa strict diet. I hope this Friday okay na ang timbang mo. Kapag hindi, we have no other choice but to pull you out of the auditioned. Anong gagawin mo doon kung hindi mo nga ma-meet ang target weight na gusto nila? That's why I am looking forward to do your very best. I hope na ito na iyong first project namin for you."
I swallowed hard and nodded my head. Nagpaalam ako kay Miss Peach na teary-eyed pa ako nang talikuran siya. Until now, hindi ako sanay na medyo napagsasabihan. Pero tingin ko, nag-i-improve naman ako emotionally. Kasi noon, luluha ako agad. Ngayon, hindi na masyado.
I took that as an opportunity to become a better model and do my best. This is what the industry wants for me. Ginusto ko 'to kaya hindi ako dapat magreklamo.
"Can you come home? You never visited me for how many months already. I missed you..." Crystal's voice is soft, yet there's a hint of sadness.
I swallowed the water before I talked. Naka-videocall kaming dalawa.
"I'm so busy, Crystal. Siguro kapag nakapasa ako sa auditioned, uuwi ako diyan."
Ngumuso siya at halatang hindi kumbinsido. Uminom ako ulit ng tubig. Nagugutom na ako pero hindi ako p'wedeng kumain. Mabilis madagdagan ang timbang ko kahit kumain lang ako ng isang itlog.
"I have something to tell you. Gusto ko personal, eh."
My brows furrowed.
"Ano ba 'yon?" Umayos ako ng upo at ang buong atensyon ko ay nasa kanya na kahit na busy ako sa pinapanuod ko ring movie sa laptop.
"It's a secret. I won't tell you unless you'll visit me. So, if you wanna know because you're curious. Just come home. Ang lungkot naman dito sa bahay. Ako lang mag-isa."
Sinimangutan ko siya at uminom muna ng tubig ulit.
"As if that's true. Umuuwi naman diyan si Dustin 'di ba? Para ka namang walang kasama talaga. Ako iyong wala, ano," I rolled my eyes. Uminom ulit ako sa ng tubig.
"Uhaw na uhaw ka. Pinagda-diet ka na naman ba?" she asked.
I nodded.
"Yeah, I'm preparing for my audition this coming Saturday," I replied and looked at my laptop.
"Love!"
Napatingin ako sa phone screen dahil narinig ko ang boses ni Dustin. Natawa si Crystal at sa ibang direksyon tumingin. Marahan akong ngumiti. Until now, my sister looks so happy with him.
"Oh, Cas! I miss you!" Dustin laughed.
Doon na nagsimula na asarin ako ng dalawa at nagpaplano na makipagkita. I didn't told them about the details of my audition. Ayoko kasi nakukutuban ako na sila na lang ang pupunta at aantayin ako na matapos.
They can visit me though dito sa condo. Okay lang 'yon pero kung sa audition ay ayaw ko. Nahihiya ako.
"Finally! Good job, Cassy! Mabuti naman at na-hit mo ang target weight."
Nakahinga ako ng maluwag dahil sa sinabi ni Miss Peach. Hindi na ko kakain talaga hanggang bukas. After na lang siguro. Nasasanay na rin naman ako na walang matinong kain. Magkakaroon pa rin naman ako ng cheat day pero tsaka ko na iyon iisipin.
Namilog ang mga mata ko nang mapagbuksan si Dustin. He was in his business suit with paper bags on his both hands.
"Mind if you invite me inside?" he joked.
I chuckled and opened the door more for him. Tumakbo agad ako sa sofa para kunin iyong sweatshirt kong hindi ko pa naliligpit.
"Long time no see! What brought you here, huh?" I chuckled while I put my sweatshirt on the stand rack. Nilingon ko siya habang dire-diretso itong pumunta sa kusina bitbit iyong mga dala niya.
"Well, Crystal gave me a task today. Sabi niya, hindi na daw kumakain 'yong kapatid niya."
Ngumuso ako at sumunod agad sa kanya sa kusina. I fold my arms while watching his back. Agad akong tumingin sa mga mata niya ng lumingon ito at ngumisi. Inilapag ang mga paper bags sa ibabaw ng lamesa.
"I'll cook you dinner," he grinned. Humarap ito ng tuluyan sa akin habang niluluwagan ang necktie niya.
Tumaas ang kilay ko at sumandal sa dingding.
"Is that an order from my sister?"
"No," he smirked and looked back at the table. Inilabas niya isa-isa iyong mga pinamili nito. Nakisilip na rin ako. He bought me bread, meat, snacks, veggies, and cheese.
"Wow, kusang loob?" I joked and touched his forehead.
Napatuwid ito ng tayo at napatingin sa ibang direksyon.
"Why?" tanong ko habang natatawa. Nakita ko kasing natigilan ito ngunit nakabawi rin agad at nagpatuloy sa paglabas ng mga pagkain.
"I'm not sick. Matagal na kong hindi nakabawi sa 'yo sa dami nang istorbong ginawa ko kapag hindi ko makausap ang kapatid mo. It's payback time, you know," he chuckled without looking at me.
"Oh, I see. But too bad, I'm not gonna eat tonight. My cheat day would be tomorrow," sabi ko at nilapat ang palad sa ibabaw ng lamesa. Ngumuso ako nang makita ang chocolate croissant.
"Why don't you advance the cheat day since you got in the audition? Let's celebrate!" sabi niya at bumaling ulit sa akin habang nakangisi.
"Magtatampo si Crystal kasi wala siya. Tsaka I have photoshoots, Dustin. Hindi ako p'wedeng kumain nang marami. Mabilis din akong tumaba kahit kaunti pa 'yan," I pouted.
Crystal is in a three days seminar. Kaya hindi siya nakasama kay Dustin sa pagbisita. For sure naman na sasama iyon kung wala lang sanang seminar na a-attend-an.
Umiling si Dustin na tila ba diskumpiyado. Hinawakan niya ako sa braso na agad ko namang iniwas.
"You're like a skeleton to me. You're so thin! Hindi ka ba magkakasakit sa ginagawa mo?"
Nagsalubong na ang kilay nito. Tinalikuran ko siya para kumuha ng tubig sa fridge.
"This is part of my job."
"You can be our brand model, just accept my offer. Wala namang ganyang requirement sa amin. I told you, I'll pay higher than the others' offer."
Ngumiwi ako.
"You already know my answer. I am firm with my decision," sagot ko at nagsalin ng tubig sa baso.
Noon pa nila ako sinabihan pero ayoko. I don't want to connect my name to him or sa mga kakilala ko. Iyong ma-a-achieve ko 'yong bagay na 'yon kasi may kakilala ako. I don't want the connection and power.
I want the brands, producers, or owners to pick me as their model because they see something special in me—that I have the skills and the potential. Gusto ko 'yong paghihirapan ko talaga.
"Cas, listen. Life would be easy if you used a connection. You are still the one who will do the work, right? You are talented, you have the qualifications. You can—"
"I know but I want to work for it. Kasi Dustin, para sa akin? Masarap magtagumpay kung simula't-simula pinaghirapan mo 'yon. I believe in myself. Someday, I'm gonna be popular. I'll be one of the runway models in Victoria's Secret fashion shows. I'll reach for my dream. Ako lang ang gagawa at magpapakahirap no'n, Dustin."
Hindi agad nakapagsalita si Dustin. Nakatitig siya sa akin na tila ba hinahanap niya ang kaseryosohan sa mga mata ko. Hindi ako natinag kahit na para akong nilalamon ng mga tingin niya.
Umiwas ito ng tingin at hindi na nagsalita. Napainom na ako ng tubig.
"So, what am I gonna do with all these?" biglang tanong nito sa pinamili. Halata kasing pinagplanuhan nitong magluto talaga para sa akin dahil may mga ingredients na rin siyang bitbit.
I sighed. Tahimik si Dustin at nakita kong nag-iisip pa. Ewan ko kung bakit parang malaking problema niya pa na hindi ako p'wede kumain ngayon.
Bukas pa nga sana ang cheat day ko kasi kasama ko ang mga co-models ko. Magdodoble kasi ako ng kain nito.
Huminga ako ng malalim. P'wede naman siguro kumain ngayon tapos buks hindi na lang ako masyado kakain? Better yet, 'di na kakain talaga. Bahala na kung tanungin nila ako bukas.
"Fine, cook for me. I'll eat. I'll just wash up," sabi ko na lang at nilapag ang baso.
Pag-angat ko ng tingin. Ngising-ngisi si Dustin dahilan para umiwas ako ng tingin.
"Yes, boss! Masarap ako magluto!" He chuckled.
Tinalikuran ko siya pero hindi ko maiwasang hindi mapangiti. I immediately stopped myself from smiling.
After Dustin visited me in my condo, hindi na kami nagkita ulit. Hindi pa ako nakakauwi sa amin sa Cavite dahil sunod-sunod na ang commitment ko at paglabas-masok sa bansa.
Matapos masimulan na matanggap ako sa isang project. May nakakita sa aking fashion show producer at kinuha akong editorial model sa isang magazine sa Singapore. Doon na nagsunod-sunod ang offers sa akin.
Hanggang sa unti-unti na akong nakikilala bilang Top Filipina Model and I was very happy with what I achieved. Everything is perfectly okay. I am happy with my life, not until I felt that same feeling years ago.
"We're already married!"
Crystal announced her marriage in front of me. Ngumisi si Dustin habang naka-akbay sa kanya. Natulala ako at hindi maalis ang tingin ko sa itsura ni Crystal. Marahan siyang kinabig ni Dustin at hinalikan sa noo.
That very moment, naramdaman ko ulit 'yong pain. Akala ko hindi na masakit. Akala ko wala lang. Akala ko hindi na babalik pero bakit?
Bakit masakit pa rin?
Hi, everyone! If you love this story, please add it to your library. Don't forget to follow the author. Thank you! :)
KABANATA 4:BINALEWALA ko 'yong nararamdaman ko noon para sa kanya. Noong una, akala ko crush lang 'yon pero iba na habang tumatagal. Sa t'wing nakikita ko siya, iba ang reaksyon ng katawan ko.I just figured it out when I assessed my feelings. Kung bakit ganito na lang ako sa kapag nakikita ko sila ni Crystal. Back then, I realized it was not a crush at all. I secretly love him, and I immediately shut my feelings down.Pinaniwala ko 'yong sarili ko na makakalimutan ko rin at hindi ako masasaktan. I just need to divert my attention that's why I flew to Manila to pursue my dreams. Hindi lang dahil sa pangarap ko kaya ako umalis sa Cavite, kung hindi para hindi ko sila makita ni Crystal.I love my sister. I don't want any conflict so I kept it to myself. Pinaniwala ko 'yong sarili ko na hindi ko mahal 'yong lalaking mahal niya. They both love each other. Iyon naman ang gusto ko. Mahanap ni Crystal iyong lalaki na magmamahal sa kanya ng buong-buo at aalagaan siya pero habang naroon ako,
KABANATA 5:KITANG-KITA ko ang pagkunot ng noo ni Blake dahil sa matalim na titig ni Dustin. Tumikhim ako. Magsasalita sana ako kaso naunahan ako ni Dustin."Who is he? I didn't know you were dating someone?" He said using his powerful voice, and his eyes narrowed at me.Nagkatinginan kami ni Blake. Ngumiti ako sa kanya pero para bang ngiwi iyon. Hindi ako sanay sa ganitong side ni Dustin. Sobrang seryoso niya. Medyo natakot ako bigla."Uh, I believe you—"Dustin cut him off. Iritado nitong niluwagan ang necktie niya habang pinapatunog ang leeg na tila ba pagod siyang makipag-usap kay Blake kahit na hindi pa nga nakakasimula."Are you Cassiedy?""Dustin," I warned him. Tumayo na ako at hinawakan siya sa braso. Nahuli ko pang napatingin si Blake doon, bago nag-angat ng tingin sa akin. Naningkit ang mga mata niya kay Dustin pero tila ba walang pakialam ang isa. Bumaling sa akin na hindi maipinta ang mukha niya."Don't scare him, please. He's my suitor—""You're what?" Nagsalubong ang ki
KABANATA 6:HINATID ako ni Dustin nang gabing 'yon sa condo at umuwi na rin agad. Pagpasok ko sa condo, tawag agad ni Crystal ang bumungad sa akin. She asked me questions about Blake. Of course, alam niya kung anong nangyari dahil binalita ni Dustin iyon sa kanya agad.We talked and I told her my sentiments about her husband's rudeness. Isa pa, pinaintindi ko sa kanya na pareho lang kami ng edad at hindi big deal kung makipag-date ako o mag-boyfriend na ako. Siya nga kasal na. Hindi ko nga alam na kinasal na pala. May sinabi ba akong masama sa kanila? Nangialam ba ako? Hindi naman, 'di ba?"I'm sorry. Maybe I was just too worried about you. Baka kasi masakta—"Napapikit ako bago ko pinutol ang sasabihin niya."Crystal, I won't learn anything if you guys will interfere with my love life. It's actually none of your business. We're both adult. Kung nasa college tayo at pinapakielaman niyo ko. Baka maintindihan ko pa. Pero ngayon? Ano 'yon? Gumawa ng scene si Dustin kanina. Nakakahiya sa
KABANATA 7:GULAT ako nang mapagbuksan ko siya ng pinto. Bumalik siya pero para sa naiwan niyang wallet sa sofa. Hindi ko napansin iyon kanina. "Sure ka? Wala ka nang naiwan?" paninigurado ko sa kanya.Tinapunan niya ng tingin iyong sofa bago muling bumaling sa akin habang nakapamulsa.Humalukipkip ako habang nakatagilid ang ulo, pinagmamasdan siya na umiwas ng tingin.“Wala na…” maos niyang sabi.Tumango ako at nilagpasan siya para pumunta sa pinto. Paglingon ko ay nakatingin pala siya sa likod ko. Bumuntong-hininga siya.“Hmn?” I tilt my head to one side.“Cass, I’m sorry. Alam kong nainis ka sa ‘kin kanina,” anito at hinagod ng daliri ang buhok nito. Napatingin tuloy ako sa kamay nitong malapad. Iniwas ko ang aking tingin.“That’s fine. Okay na ko,” sabi ko na lang and I tried to smile at him to give him assurance na everything’s okay. Para kasi akong nahihiya kung sasabihin kong hindi. Tsaka ang awkward na. Edi okay na lang para matapos na.Humakbang siya palapit sa akin. Medyo
KABANATA 8:BLAKE and I continued with out courting stage. He exert efforts talaga at nakikita ng iba 'yon."Siya ba 'yong bago? She's not even that pretty!""Shh!"I pretended that I didn't hear anything. Nakapikit ako at inaayusan ni Mela. Dalawa kaming nasa loob ng dressing room para sa gaganaping fashion show for a lingerie. Alam ko na ako naman iyong pinag-uusapan nila. Kanina pa nila ako tinitignan.I tried to be friendly lalo na noong nagkatinginan kami ni Angelica. Iyong matagal na ring nagmomodelo at nakikita na rin sa mga commercials. Kilala na siya talaga kumpara sa akin na nagsisimula pa lang.Alam ko naman na hindi niya ako gusto dahil hindi man lang niya ako nginitian kanina at maski tapunan ng tingin. Hinayaan ko na lang. Wala naman akong ginagawang masama sa kanya kaya lang nang nalaman ko kay Emily na pinag-usapan ako ng ibang models sa labas dahil pinuntahan ako ni Blake kahit na hindi naman siya part ng show.Noong nalaman nilang nariyan si Blake, marami nang kumausa
KABANATA 9:SINILIP ako ni Crystal habang nag-aayos ako ng buhok. "Don't peak, just get in," sabi ko at sinulyapan lang siya saglit sabay balik sa pagkulot ng aking buhok."Sabi ko na, kaya hindi muna ko maliligo kasi mukhang matagal ka. Mababagot lang ako kakaantay sa 'yo. Ilang oras pa 'yan?" tanong niya at marahang umupo sa gilid ng aking kama.Bakas ang aliw sa mga mata habang pinapanuod ako. Nilingon ko siya saglit."You haven't taken a bath? I can finish this within thirty minutes, Crystal. Maligo ka na kaysa ako mag-antay sa 'yo, iiwanan kita," sabi ko sa kanya.Hindi kasi ako mahilig mag-antay. Mabilis ako mainip. Tumayo tuloy si Crystal."Ang tagal mo kasi talaga kumilos. Tignan mo pagtapos ko, may ginagawa ka pa rin. Maaga ka pang nagising sa amin pero busy na busy ka pa rin."I shrugged. Hindi na ko nakipagtalo. Noon, medyo matagal din si Crystal mag-prepare sa sarili pero kung ikukumpara sa akin. Mas matagal ako talaga. Dalawang oras minsan ang tinatagal ko sa preparation
KABANATA 10:IT was awkward for me pero para kay Dustin, nakikita ko naman ay hindi. Siguro para sa kanya, wala lang talaga ang nangyari. Medyo tumatak sa isip ko 'yong sinabi niya sa akin kahapon na naguguluhan na rin siya madalas sa amin ni Crystal. I still don't get that because they were living in the same roof for how many years. Hindi pa rin niya kabisado ang asawa niya?"That's my gift when I was in college, right?" Nagulat ako nang makitang suot ni Dustin iyong regalo kong relo sa kanya noon pa.Tsaka ko lang napansin iyon nang kumakain na kami sa resto. Napadapo ang mga mata ko sa kamay niya.Dustin grinned."Of course, you're my best friend. I treasure everything you gave to me. Kaunti na nga lang hindi ko pa gagamitin," sabi niya sabay hagod ng daliri sa buhok nito.Sumimangot ako at natigil sa pagkain ng ceasar salad."No, I was just joking." He laughed. "Alam kong hindi na tayo ganoon ka-close simula nang naging malapit ako kay Crystal but Cassy, I still consider you as a
KABANATA 11:TUMUWID ang tayo ko nang marinig ang malakas na boses ni Dustin. Sumipa ang kuryosidad sa akin at hindi maiwasang lumabas nang kwarto para silipin silang dalawa na nagtatalo na sa hallway.Nakatalikod si Dustin sa akin at nakaharap sa kanya si Crystal. Masyadong matangkad si Dustin kaya naba-block niya ang view ko sa kapatid ko."Don't make it an issue. Ano bang nangyayari sa 'yo?""I didn't change. Binabaligtad mo lang, eh. Aminin mo na sa akin, Dustin!" Tumaas ang boses ni Crystal dahilan para maglakad na ako at magpasya na awatin silang dalawa."Why are you guys fighting?"Kitang-kita ko 'yong pagkabigla ni Crystal nang sumulpot ako. Mula sa galit na ekspresyon at pagkagulat, mabilis na nag-shift iyon sa pagngiti."Sorry, naistorbo ka namin. Uh, don't mind us," sabi ni Crystal.Binalingan ko si Dustin na nakatingin sa ibang direksyon pero halatang malalim ang iniisip. Hinagod ng daliri nito ang buhok bago bumuntong-hininga at pumasok sa kabilang kwarto. Hindi man lang