Ang Unang Tagapagmana

SA isang pribado ngunit maliit na silid sa isang sikat na ospital sa Maynila, ang St. James Hospital ay lumabas mula sa banyo ang isang babae habang nagsusuklay ng buhok. Sa isang kamay ay bitbit ang supot ng damit na pinaghubaran. Nang makita ang dalawang tao sa silid ay napabuntonghininga ito nang malalim at napahinto sa paglalakad. Inihagis niya ang dalang supot patungo sa nakabukas na itim na bag sa paanan ng higaan."Pupunta muna ko sa opisina. May meeting ako ngayong umaga. Ikaw muna ang magbantay dito tutal mukhang hindi ka naman kailangan sa trabaho." Naalimpungatan sa pagkakahimbing si Lorenzo Villaverde at napatingala sa asawang si Princess. Nakaupo siya sa sa isang pulang upuan sa tabi ng kama ng kanilang dalawang taong gulang na anak. Noong makatulog ang anak ay idinantay niya ang sariling pisngi sa maliit na kamang nababalutan ng puting kumot habang hawak ang maliit at maputlang kamay ng bata. Nang makita na napairap ang misis ay tumayo kaagad si Lorenzo. Hinawi ang itim

NOON naalala ni Lorenzo ang nakasukbit na bag sa balikat. Sa sobrang galit nang makita ang dating kaibigan at ang asawa ay nalimutan na niya ang nakuhang pera mula kay Vicente. Ngayon lang niya naalala ang perang resulta ng kasunduan nilang pag-ako ng responsibilidad sa negosyo ng mga Villaverde."Heto na ang perang ipinautang mo!" Mahina man ang boses para hindi magising si Lorena ay siniguro ni Lorenzong may diin at anghang ang pagkakabanggit ng bawat kataga. Ihinagis niya ang maliit na bag sa mukha ni Peter. Nasalo naman agad iyon ng lalaki."Nagnakaw ka?! Saan galing ang pera?" Hinablot ni Princess ang bag na hawak ni Peter at sinilip ang laman."Sabi ko naman sa 'yo, pwedeng ako na ang magpahiram. Baka kung kanino mo na naman inutang itong pera at mabaon pa kayo lalo--" Sadyang kinapalan ni Peter ang mukha niya para malumanay na sabihin ang mga salitang iyon. Seryoso ang ekspresiyon at nagpapanggap na mabait para mas mahumaling sa kanya ang inaakit na si Princess. Alam niyang kau

SI Princess ay nakaupo sa may dulo ng lamesa at ang nakatokang magpe-present ng investment project sa kanila.Alam ni Lorenzo na nabanggit ni Vic sa mga ka-meeting na isasama niya ang magiging bagong CEO ng LV Corporation kaya't kinabahan siya ng husto nang makita ang asawa sa loob ng Board Room.Itinuro ni Vic ang bakanteng pwesto sa pagitan ng dalawang body guard na kasama nila. Hindi nawawala sa loob ng mga meeting room ang mga bodyguards lalo na kung may ibang tao. Tumango si Lorenzo at naintindihan kung anong excuse niya sa pagpunta niya sa lugar na iyon."Body guard? Si Lorena?" tanong ni Princess sa kanya. Wala mang tunog ay nabasa ni Lorenzo ang bibig ng misis. Hindi niya ito pinansin. Tumayo siya kagaya ng tayo ng dalawang guwardiyang katabi. Mabuti na lamang at kakulay ng suot niyang suit ang uniporme ng mga body guards ni Vic. Mas mukha lang mamahalin ang tela ng suot niya kahit magkaparehas naman ng kulay."As I was saying. The incoming CEO had an important appointment to

"Senyorito, aalis na po ba tayo?" bulong ng bodyguard na kasama ni Lorenzo. Nagulat siya at nanlaki ang mga mata. Noong una ay Sir lamang ang tawag sa kanya ngunit ngayon ay naging Senyorito na. Nang hindi nagbago ang magalang na ekspresiyon ng bodyguard ay tumango si Lorenzo. Marahil ay utos ni Vic na ito ang itawag sa kanya kapag walang nakakarinig na ibang tao. Sinipat muna ng kasama niyang guwardiya ang hallway at nang masigurong nasa loob na muli ng kabilang silid si Princess at nakaalis na ang mga staff ng hotel ay saka naman siya iginiya ng guwardiya papalabas ng hotel na iyon. Habang naglalakad ay pilit pa ring ipinapaintindi ni Lorenzo sa sarili kung bakit ganoon na ang inaasal ni Princess. Sa lalim ng iniisip ay hindi nito nabigyang pansin ang nilalakaran. Napatid si Lorenzo at nang kukuha na ng balanse ay nakabangga ang isang lalaki. "Oh, shit! What the hell?!!!" umaalingawngaw ang boses na sigaw ng lalaki. Nang makarecover na si Lorenzo ay saka niya napansin na pamilyar

ALAS-OTSO na ng gabi nang makabalik ng ospital si Lorenzo. Naabutan niyang nasa labas ng silid si Princess at may kausap sa cellphone sa tahimik at walang ibang taong corridor ng ospital. Nakatalikod ito sa kanya kaya't hindi siya napansin kaagad nito. Pabulong ang boses nito kaya't narinig niya lang ang panghuling sinabi sa kausap sa telepono. Nakakapit ang dalawang kamay sa hawak na cellphone. Nakapantalon na itong maong na asul, itim na t-shirt at tsinelas na de sipit. Malayo sa suot nito sa trabaho. "Sa opisina na lang tayo magkita--" "Sinong kausap mo?" tanong niya sa asawa. Tumayo ng maayos si Princess at iniba ang pwesto ng kamay. Imbis na magkabilang kamay ang nakakapit sa cellphone, napunta sa beywang ang kaliwang kamay nito. Senyales iyon na kinabahan si Princess sa biglaan niyang pagsulpot. "Oo, sige bukas na lang ng umaga sa opisina. Pakidala ang approved presentation para diretso na tayo sa briefing," malakas ang boses nitong sabi sa kausap sa kabilang linya, "okay, sig