Yey! Happy 1k gems. Stay tuned for the next update. Happy reading:) Don't forget to leave a gem and good review as well đ
AZALEA"Would you like me to walk you through your working place?"Nakatungo ako habang naglalakad ngunit bigla na lamang akong napabaling kay Nizel nang tanungin niya ako. Napilitan akong ngumiti at nag-aalangang sumagot. That’s strange, knowing Nizel never asked to accompany me ever."Wow naman. Kina-career mo na ngayon ang pagiging instant boyfriend?" singit ni Nixel at saka hinaluan pa ng nakakalokang tawa.Kaninang lunch, I told them about my plan na gawing boyfriend si Nizel if ever Izon suddenly appears. Medyo kinakabahan pa nga ako dahil baka ma-disappoint sakin si Nizel, but to my surprise, he agreed and told me that I can use him anytime I want for my own benefit. He also admitted that he hates seeing Izon around at para na din hindi na siya panay pangungulit sakin."Naku! Huwag na. Malapit lang naman dito ang pinagtatrabahuan ko.” Sagot ko sabay ngiti sa ka
AZALEA I was busy scrolling on my phone when I suddenly got a message from my friend Nixel. >Hey! Wanna hang out after your shift?< I rolled my eyes and didnât bother to send her a reply. Hindi talaga nag-iisip ang babaeng âto. Restricted na nga ako sa parents niya, tapos may gana pa siyang yayain ako gumala. Yung totoo? Gusto niya ba talaga akong ipahamak sa parents niya. âIâll order takeaways for dinner. Anong gusto mo?â Saglit akong napabaling sa gawi ni Izon na nasa dining area saka muling itinuon ang atensyon ko sa phone. âKahit anoâŚâ simpleng sagot ko. âKahit ako?â Awtomatikong napakunot ako ng noo saka dahan-dahang umangat ng tingin. Isang matalim na titig ang ipinukol ko sa kanya ngunit hindi man lang nagpatinag ang loko at kumunot din ang noo kagaya ko na para bang inosente at hindi niya maintindihan ang klase
THIRD PERSON Kanina pa palinga-linga si Nizel sa kabuuan ng fastfood sa pag-aakalang makikita niya si Azalea, kayaât nang mapadaan ang isang crew sa table niya, kaagad niya itong tinanong. âMiss, excuse me. I am looking for Azalea Mixz Allejo.â Saglit na napatitig sa kanya ang babae. Tila nahumaling sa taglay niyang kagwapuhan dahilan para hindi ito kaagad na makasagot. âMiss?â muling tawag niya sa crew at nang mahismasmasan ito mula sa pagkakahumaling sa kanya, kaagad siyang gumawad ng malapad na ngiti. âS-Si Lea po? Hindi po siya pumasok ngayong gabi. May sumundo sa kanya kaninang lalaki at nagpaalam siya kay boss kung pwede daw ba siyang lumiban ngayon.â Sagot ng kausap niya. Bahagyang napaisip si Nizel kung sinong lalaki ang sumundo sa kanya. Napakunot pa ang kanyang noo dahil maliban sa kanya, wala naman ibang kakilalang lalaki si Azalea, at kung meron man, sigurado siyang malalama
AZALEAMinadali ko ang pagpunta sa address na sinabi sakin ni Izon. Tanda ko pa ‘yon hanggang ngayon, dahil maliban sa matalas ang memorya na meron ako, malapit din ito sa school at madalas kong madaanan ang subdivision nila sa tuwing pumupuntang work.“Yung bag ko?” kaagad kong tanong pagkapasok ko sa main door ng mansion at nakita ko siyang nakaupo sa bandang counter table sa dining room. Kitang-kita mula dito ang dining room since it was just right next to the living area.Makailang beses din akong nag-door bell sa gate nila pero hindi man lang ako sinagot ng loko, kaya minabuti ko na lang ang dumiretso sa loob since hindi naman naka-kandado ang gate.Binalingan niya ako saglit. “The food just arrived on time. Kumain ka na.”“Yung bag ko?” pag-uulit ko dahil hindi man lang niya pinansin ang tanong ko. This time, naglakad ako palapit sa
AZALEANag-early dismissal 'yong professor namin sa last period this morning dahil may biglaang emergency daw siya. Ibig sabihin, maaga din kaming makakapag-lunch ngayon at pasado alas-diyes pa lang ng umaga.âSo, anong plano mo next week? U-week na,â Napatingin ako kay Nixel nang magsalita siya. Napakibit balikat na lang ako saka sinimulang iligpit ang mga gamit.âMaghahanap ng extra jobs. Finals na din next month e. Tas pag iipunan ko din yung tuition ko para sa next semester,â sagot ko sa kanya.Well, for some students, university-week was their most awaited event para magsaya sa magaganap na mga school activities, but for me? Nah, I only took it for granted para maghanap ng part time jobs dahil walang pasok. âAng boring naman. Kailan ka ba matatapos sa kakaipon? Pwede bang for once, pag-enjoy-en mo naman sarili mo?â pagmamaktol ng kaibigan ko.âYou'll never understand me. Wala naman kasi akong magulang para magbayad sa pag-aaral ko.â giit ko.That's the saddest thing about being
AZALEAâPansin ko, kanina pa panay order ng lalaking 'yan sa bandang dulo." dinig kong bulong ng isang crewmate ko sa katabi niya. "Mauubos niya ba lahat 'yan?" dagdag pa niya."Baka kasi ipapamigay niya sa mga batang kalye lahat ng inorder niya. Wala naman sa hitsura niya ang kumain sa mga ganitong klaseng fastfood." usal naman ng isa.Napabuntong hininga na lamang ako for the ninth time. Pang-siyam na order na din kasi 'to ng lalaking tinutukoy nila. "Here's your order, sir. Enjoy your meal." I placed his order on his table at kaagad siyang tinalikuran. "Don't you have an extra spoon for this?" Napahigpit ang hawak ko sa tray, pilit na pinipigilan ang inis. Kahit iritable ay pinilit ko pa ding ngumiti bago muling humarap sa kanya. "May ibang kailangan pa po ba kayo maliban sa spoon na hinihingi niyo?" "No. That would be all." He responded, giving me his serious look while crossing his arms. This guy is getting into my nerves. Wala ba siyang ibang magawa maliban sa bantayan a
IZONâSo, how's life? Is Dad still giving you a hard time?â Saglit akong napabaling kay Izzah, kapatid ko, at kaagad ding umiwas ng tingin bago sumagot. âYou know him very well,â I simply said and start to maneuver the car. It was past 10 in the evening nang makarating ako dito sa airport para sunduin siya. I offered her our family driver to fetch her pero tumanggi siya at talagang ako ang gusto niyang sumundo sa kanya. âGosh! I missed Manila,â dinig kong bulong niya habang ang mga mata niya ay abala sa kakagala sa mga nadadaan namin. She left and went to Canada four years ago at ngayon lang ulit nakabalik dito. Plano niya nga sanang umuwi dito noong birthday ni Mom, but something happened kaya hindi siya natuloy. âSigurado ka bang hindi mo sinabi kay Mom na uuwi ako?â tinapik niya ako sa braso para agawin ang atensyon ko. âI'm busy and I don't have time to update her with your sudden arrival,â sagot ko na lang at hindi siya binalingan ng tingin. âBesides, wala naman siya ngayon
AZALEAâSigurado ka bang kaya mong magtrabaho ngayon? Namumutla ka.â nag-aalalang tanong ni Jenny sakin, katrabaho ko sa fast food. âKaya ko pa naman.â tugon ko. Nandito kami ngayon sa isang engrandeng okasyon bilang taga-silbi sa mga bisita. Limang oras lang naman kaya sayang din kung hindi ko papatulan. âKapag ikaw biglang nahimatay dito, hays ewan ko na lang,â Medyo masama nga 'yong pakiramdam ko pero kaya pa naman. Kulang lang siguro sa pahinga dahil halos dalawang oras lang ang tulog ko kagabi. Maaga akong nagising kanina para gawin ang 'book review' ng mga schoolmates kong nagbayad sakin. Yeah. They're paying to have their book review done. Sounds illegal, pero kailangan. Hindi din naman ako namimilit, at saka para lang naman ito sa mga estudyanteng tamad at ayaw gumawa. After doing the book review, etong event naman ang sumunod. Si Jenny ang nagpapasok sakin dito kasi alam niyang naghahanap ako ng extrang income. Wala kaming pasok sa isang buong linggo dahil university-we