Chapter 68

Tristan POV.

"Shes my mom tristan".

Napahigpit nalang Ang hawak ko sa cellphone ko ng biglang bumalik sa isip ko Ang salitang iyon.

B-bakit kailangang siya pa?

"..matagal ko nang g-gustong sabihin sayo--".

Dammit! Sana Hindi nalang nangyari Ang lahat.

Pagkauwing-pagkauwi ko madali akong nag empake para umuwi na sa pinas,ayaw ko nang Makita pang maikasal Ang Daddy ko sa iba.

Masakit sa dibdib.

Parang kada oras diko rin maiwasang maalala si Hime,hinahanap-hanap ko Yung amoy Niya.

Lahat sakanya.

Wala siyang kasalanan pero Hindi ko maiwasang Magalit sakanya.

Mahal na Mahal ko siya,sobra..

Mahirap makalimutan Yung taong minsan ng bumuo sa araw ko,Hindi madaling makalimot..

Lalo na kung--

"Tristan,umiiyak ka".sabi n