I Made Her Heartless

Napahilamos na lamang siya sa kaniyang mukha ng makita nanaman ang ika-dalawampung secretary niya sa nang-aakit nitong galaw. Blanko niyang tiningnan ang wala pang isang buwan niyang secretary. “Stop” sa malamig niyang tonong sabi sa secretary niyang unti unting nag-aalis ng saplot. Walang pinakinggan ang secretary niya at patuloy itong naglagay ng icing sa kaniyang malamang hinaharap. “I said stop!” sa oras na ito galit na siya. Ayaw niya sa mga taong hindi marunong makinig sa bawat salitang sinasabi niya. Kinuha niya ang cellphone niya at denial ang numero ni Mrs. Santos na siyang naghahanap ng secretary niya. “Come here and call the security guard now!” napapikit na lamang si Mrs. Santos sa narinig niyang sigaw mula sa kabilang linya. Alam na niya kung anong ibig sabihin nanaman nito. Dali dali silang umakyat ng office ng kanilang boss. “Ibaba niyo yan at ayaw ko ng makita pa ang pagmumukha niya sa

Tinanguhan ko na lamang si Mrs. Santos sa lahat ng sinabi niya. Nagpatuloy kami sa paglalakad at huminto sa pintuan ni Sir Kyler.Kumatok na muna si Mrs. Santos bago pumasok sa loob ng office ni Sir. Naabutan namin siyang nakatalikod mula samin at tinatanaw ang tanawin sa bintana niya. Nang maramdaman niya ng nasa loob na kami ay saka siya humarap samin at umupo sa kaniyang swivel chair. "You may leave Mrs. Santos." Dahil sa sinabi niyang iyun ay may kaunting kaba akong naramdaman dahil dalawa na lamang kami dito sa loob ng kwartong ito. Pagkalabas na pagkalabas ni Mrs. Santos ay may kinuha siyang white folder sa ilalim ng lamesa niya at inilagay sa ibabaw nito. "Introduce yourself first woman." Ani nito at huminga akong malalim para pormal na magpakilala. "Nice to meet you sir. I'm Keisha Mae Almiro 20 years old. I didn't finish college because of financial problem but I assure you that I will do my best to do my job." Maikli kong pakil

Napakibit balikat na lamang ako ng mawala na siya sa paningin ko. Ibinalik ko ang atensyon ko sa harapan ko.  “Ano let’s go?” pag-aalok niya ulit. Inilingan ko na lang siya dahil hindi ako mabilis magtiwala sa mga tao. “Hindi pa kita kilala Sir. Sorry.” Pagpapaumanhin ko saka nilampasan na siya pero hinarangan pa rin ako kaya napahinto na lang ako sa paglalakad ko.  “Ihahatid lang naman ganda eh. Saka kilala ako ni Kyler ang boss mo pinsan ko yun So don’t worry by the way my name is Louie.” Inilahad niya sa akin ang kamay niya na siyang tiningnan ko lang hindi ko alam kung tatanggapin ko ba yun o hindi pero wala naman sigurong masama at ikabahala dahil pinsan niya naman pal

Hinarap ko siya at nginitian.  “Maraming salamat Sir pero-“ hindi ko na natuloy ang sasabihin ko ng putulin niya ang sasabihin ko.  “Aalis ka lang sa kompanya ko kung terminated ang kontrata mo. Fine kung yan ang gusto mo hindi ko na aalisin si Mrs. Cruz. Now go back to your work and Keisha let’s go to my office.” Tumalikod na siya at nanatili pa akong nakatayo dito.  “Ang swerte niya si Sir pa parang nakikiusap sa kaniya manatili samantalang yung mga naging secretary niyang iba nagmakaawa kay Sir.” Rinig kong bulong sa gilid ko. Nagkibit balikat na lang ako dun.  “Maraming salamat iha dahil sayo hindi na ako naalis sa trabaho, sige na sundan mo na si Sir.” Nakangiti niya ng sabi sa akin pero halata sa mga mata niya na umiyak ito. Nginitian ko na lang siya at tumango.  Bumalik na ako sa office ni Sir at naabutan ko siyang nagpipirma sa mga papeles na nasa harapan niya. Umupo ako na parang walang nangyari. Nilingon ko s

“Kanina pa kita hinahanap.” Rinig ko mula sa likod ko kaya agad ko itong nilingon at si Sir Kyler ang nakita ko. “Kayo po pala Sir. Upo po kayo.” Pag-aalok ko sa kaniya. Lumapit naman siya sakin at tumabi. “Do you need something Sir?” tanong ko sa kaniya ng makaupo na siya. “It’s nothing.” Tiningnan ko si Sir at halata sa mga mata nito ang puyat. Maaga nga pala kaming umalis ng Manila at wala pa rin siyang tulog. “Magpahinga po muna kayo Sir.” Sabi ko sa kaniya na siyang ikinalingon niya sakin. “Mainit sa loob.” Mabilis niyang sagot. “You can rest here.” Saka ko itinuro ang mahabang kawayan na inuupuan namin. Kung  hihiga siya kasiya naman siya. Tiningnan niya ako ng may kunot ang noo at pag-aalinlangan. Napaikot naman mga mata ko dahil dun. “Don’t worry wala akong gagawin sayo. Asa ka naman.” Sabi ko sa kaniya kung ayaw niya edi wag. Hindi naman ako makakaramdam ng pagod eh. Hindi ko na lang siya pinansin at itinuon ang a