บทที่ 1397

ไม่เลว ไม่เลวเลย กล้ามาจีบผู้หญิงของฉันอย่างงั้นเหรอ?”

ผู้ชายผมยาวยิ้มกว้าง

“ฉันไม่ได้เห็นคนแบบนี้มานานแล้ว”

พอได้ยินอย่างนั้นเข้า ทั้งบร็อก พาร์คและคนอื่น ๆ ต่างก็หันไปทางเคอร์ติส พาร์คเป็นตาเดียวกัน

‘เจ้าหมอนี่กล้าไปจีบผู้หญิงของคนอื่นจริงเหรอ?’

‘นี่เขาพยายามจะฆ่าทุกคนที่นี่หรือยังไง?’

เคอร์ติสเดินตัวสั่นตรงไปข้างหน้าแล้วพยายามอธิบาย “คุณครับ นี่ต้องเป็นการเข้าใจผิดอะไรสักอย่าง…”

“เข้าใจผิดบ้านเอ็งดิวะ!”

เคอร์ติสยังพูดไม่ทันจบ ชายผมยาวก็หยิบขวดอีกขวดมาฟาดใส่หัวเคอร์ติส

“อ๊ากกกกก!”

เสียงร้องเจ็บปวดราวหมูถูกเชือดดังก้องไปทั่วห้อง ขวดแก้วแตกละเอียด เคอร์ติสกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอยู่บนพื้น หัวเขาแตก ร่างกายของเขาสั่นสะท้านไปทั่ว

ทั้งสเตซี่ ลีโอ ไปจนถึงเรย์ ฟลินน์ และคนอื่น ๆ ต่างก็ต้องอ้าปากค้างเมื่อได้เห็นภาพ พวกเธอทุกคนต่างเข้าไปหลบอยู่หลังบร็อกและผู้ติดตามของเขา

ถึงพวกเธอจะกล้าพอไปขอหวังพึ่งใบบุญคนที่มีพลังอำนาจ พวกเธอก็ยังกลัวจนถึงจุดที่แขนขาอ่อนโรยราไปหมด

แมนดี้ ซิมเมอร์ก็รู้สึกกลัวเล็ก ๆ เหมือนกัน เธอก็หลบไปอยู่ข้างหลังฮาร์วีย์ ยอร์ก โดยสัญชาตญาณ

ฮาร์วีย์ส่งยิ้มให้เธ