บทที่ 1401

อาเวลกระเด็นถอยหลังไปสองสามก้าว เขาจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความตกใจ

คนอื่นต่างตกใจเล็กน้อย หากแต่ไม่ใช่เพราะพวกเขาคิดว่าฮาร์วีย์มีฝีมือ พวกเขากลับตกใจที่ได้เห็นว่ามีคนโง่ขนาดนี้อยู่ในโลกด้วย

บร็อคสเตซี่และทุกคนต่างหน้าซีดด้วยความตกใจและถอยออกห่าง

แต่มีเพียงแมนดี้เท่านั้นที่ยืนข้างฮาร์วีย์แม้จะเธอจะดูซีดเซียวราวกับกระดาษ

การตบสองครั้งของเขาได้ปิดโอกาสที่จะให้ทั้งสองฝ่ายกลับมาญาติดีกันอีกจนหมดสิ้น

แม้แต่คนธรรมดาก็ไม่อาจแบกรับความอัปยศนี้ไว้ได้ เพราะกลัวว่าพวกเขาจะโกรธจัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีเรื่องกับนายน้อยอาเวลไนส์เวลล์ด้วยแล้ว

ฮาร์วีย์เสร็จแน่ เขาหมดทางรอดแล้ว!

ใช้เวลาอยู่นานกว่าอาเวลจะกลับมามีสติ เขาแตะใบหน้าตัวเองอีกหน และจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยแววตาเป็นประกาย “ส*รเลว นายกล้าดียังไงถึงมาตบฉันอีก”

“แล้วยังไง?”

“ถ้าตบอีกรอบจะเป็นยังไง?”

ฮาร์วีย์ไม่ยี่หระ จากนั้นเขาก็ตบหน้าอาเวลอีกครั้ง

เพี๊ยะ!

เสียงตบนั้นดังสนั่น! การตบครั้งนี้ทำให้อาเนลเลือกกำเดาออก

มันทำให้อาเวลหวาดกลัวในทันใดนั้นเอง

เขาคุกเข่าลงบนพื้นในทันที

“นายน้อยไนส์เวลล์ เราไม่รู้จักชายคนนี้จริง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที