Share

บทที่ 462

แมนดี้ ซิมเมอร์ยังคงอ่านเนื้อหาอย่างหนักตลอดทั้งคืนได้ไม่พูดสักคำจนกระทั่งเช้าถัดไป

แม้กระทั่งคืนถัดไป แมนดี้ก็ไม่บ่นหรือสัปหงกตลอดเวลา

เวลาของงานเลี้ยงใกล้เข้ามาแล้ว

แมนดี้นั่งอยู่แบบเดิมไม่ได้แล้วและจึงลุกขึ้น

“ฮาร์วีย์ ยอร์ก ฉันเชื่อคุณในจุดที่ฉันพึ่งพาการเดิมพันทั้งหมดของฉันไปกับคุณ”

“แต่คุณจะทำอย่างไรให้ฉันเชื่อคุณได้ล่ะ?”

“คุณมีบัตรเชิญงั้นเหรอ?”

“ฉันคิดว่าคุณมีไอเดียที่จะหามันมาอย่างน้อยสักใบ”

“คุณเอาแต่นอนตั้งแต่เมื่อคืน!”

“คุณไม่เดินออกแม้แต่ประตูหน้าหรือโทรหาใครสักสายหนึ่ง!”

“ฉันขอถามคุณหน่อยสิว่า คุณวางแผนที่จะเอาบัตรเชิญมาจากที่ไหน? หรือว่ามันแค่ร่วงมาจากบนฟ้าเหรอ?”

ในตอนนั้น ไซม่อน ซิมเมอร์และลิเลียน เยทส์เคาะประตูอย่างหมดความอดทนแล้ว

“ฮาร์วีย์ เกิดอะไรขึ้น?”

“แกเตรียมอะไรไว้บ้าง?”

“แมนดี้คุยใหญ่ไว้แล้วเมื่อวานนี้ ถ้าแกเติมเต็มคำสัญญาของแกไม่ได้ แกจะไม่มีที่ที่จะรอดชีวิตในตระกูลซิมเมอร์เร็ว ๆ นี้!”

ฮาร์วีย์ชายตามองนาฬกาโรลเล็กซ์ที่ข้อมือของเขา

“มันใกล้ถึงเวลาแล้ว แค่ตามผมมา”

ฮาร์วีย์พาแมนดี้และครอบครัวของหล่อนออกมาจากบ้านและเรียกแท็กซี่เพื่อจะไปที่ซึ่งงานเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status