"ไม่ พี่แดร์ริล อย่า..."ดาลตัวรู้สึกขวัญหนีดีฟ่อ เขาจึงร้องตะโกนแดร์ริลไม่สนใจดาลตัน แดร์ริลเตะเขาให้พ้นทางและอุ้มโมนิก้าออกจากตัวอาคาร"ทำไมเธอถึงได้มาทำงานที่นี่?" แดร์ริลกล่าวถามขณะเขาก้าวเดินโมนิก้าอยู่ในอ้อมแขนของแดร์ริล"พี่สะใภ้ของนายแนะนำให้ฉันมาทำ" โมนิก้ากล่าวอย่างอิดโรยพี่สะใภ้? เขามีพี่สะใภ้ตั้งแต่เมื่อไหร่?แดร์ริลรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น เมื่อพวกเขากำลังเดินออกจากสวนซ่อนเร้น แดร์ริลก็รู้สึกเหนียวหนืดที่มือ เขามองลงไปและก็สะดุ้งตกใจทันทีเมื่อเห็นว่ามันคืออะไรมือของเขาเต็มไปด้วยเลือด มันไหลออกมาจากชุดเดรสของโมนิก้า"แดร์ริล ท้องน้อยของฉันมันเจ็บมาก" โมนิก้าโอดครวญ เธอเหงื่อแตกไหลท่วม เธอรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวอย่างมากในตอนที่เจเน็ตเตะเธอเข้าไปที่ท้องน้อยของเธอ"โมนิก้า" แดร์ริลรู้สึกราวกับโดนแทงเข้าไปที่หัวใจ"ลูกของเรา... เรากำลังจะแท้งลูกใช่ไหม? ลูกของเรา..." โมนิก้ากุมท้องของเธอและร้องไห้ จากนั้นเธอก็เป็นลมหมดสติไป"โมนิก้าเธอจะไม่เป็นอะไร ลูกของเราก็จะไม่เป็นอะไรด้วย..." แดร์ริลตะโกน เขาแบกเธอและรีบวิ่งไปที่โรงพยาบาล...ทางเหนือของเมืองตงไห่
"ต้องให้ฉันบอกอีกกี่ครั้งว่าอย่าเรียกฉันลูกพี่แด๊กซ์อีก ให้เรียกฉันว่าท่านเจ้าสำนักและภรรยาของฉันว่านายหญิงแห่งสำนัก ทำไมแค่นี้นายก็ยังจำไม่ได้?" แด๊กซ์จ้องไปที่เขา "เราตั้งตัวเป็นสำนักแล้วตอนนี้ เราจะต้องมีคำพูดและกิริยาที่สำรวม อย่าตื่นตระหนก"สมาชิกคนนั้นกำลังจะร้องไห้"เป็นอะไรไป? บอกฉันมา" แด๊กซ์กล่าวอย่างสุขุมใจเย็น"ลูกพี่แด๊กซ์ ลีรอย... ลีรอยหนีไปแล้ว"อะไร?! ฉิบหาย! แด๊กซ์ลุกขึ้นยืนในทันที ในหัวของเขาว่างเปล่า "หมายความว่าไง? เขาจะหนีออกไปได้ยังไง?"ในระหว่างการโจมตีสำนักคุนหลุน แด๊กซ์ไม่ได้สังหารลีรอย แต่เขาจับตัวลีรอยมาทั้งเป็นเขาจับตัวลีรอยไว้ก็เพราะว่าลีรอยเข้าร่วมกับโลกใหม่ เขาอาจจะมีประโยชน์ในอนาคตเขาขังลีรอยในคุกชั้นใต้ดินและแด๊กซ์ก็ได้สั่งการให้สมาชิกระดับพระกาฬเฝ้าคุกเอาไว้ลีรอยหลบหนีออกไปได้อย่างไร?"ท่านเจ้าสำนัก ลีรอยเอาแต่กระแทกหัวของเขากับกำแพงไม่หยุดหย่อนเมื่อคืน เขาแกล้งฆ่าตัวตายและนอนนิ่งอยู่บนพื้น"สมาชิกกล่าวเสริม "พี่น้องที่เฝ้าระวังอยู่หน้าห้องขังคิดว่าเขาตายแล้ว พวกเขาเลยเข้าไปตรวจดูและก็รู้ทันทีว่าเขายังไม่ตาย พวกเขาเลยรุมกระทืบลีรอยและออก
”ที่พระราชวังฟูเหยามีแค่ผู้หญิงเท่านั้นเหรอ?” ลิเดียกล่าวถามอย่างสงสัยลีรอยพยักหน้า “ใช่แล้ว พระราชวังฟูเหยาไม่เคยแทรกแซงอะไรกับยุทธจักร แต่พวกเขาทรงพลังมาก มากกว่าทั้งหกสำนักหลัก เราแค่ต้องไปให้ถึงพระราชวังฟูเหยาแล้วเราจะปลอดภัย”ลีรอยไม่มีทีท่าว่าจะช้าลง แต่เขารีบวิ่งไปต่อขณะเขากล่าวลิเดียกล่าวถามอีกครั้ง “ท่านพ่อ เล่าเรื่องเกี่ยวกับพระราชวังฟูเหยาให้ฟังอีกหน่อยได้ไหม พวกเขาทรงพลังกว่าหกสำนักหลักได้ยังไง? แล้วพวกเขาจะยินดีต้อนรับเราไหม?”ลีรอยฉีกยิ้ม “ไม่ต้องห่วง พวกเขายินดีต้อนรับเราแน่นอน”พระราชวังฟูเหยารับเพียงแค่ผู้หญิงเป็นสาวกผู้ติดตามเท่านั้นและพวกเขามีสาวกเป็นหมื่น ๆคนมีผู้ชายอยู่บ้างในพระราชวังฟูเหยาแต่ส่วนใหญ่แล้วมีสถานะเป็นทาสรับใช้ หน้าที่ของพวกเขาคือคอยรับใช้บรรดาสาวกหญิงและพวกเขาไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียงอันใดพระราชวังฟูเหยามีเจ้าพระราชวังถึงเจ็ดคนและพวกเธอทั้งหมดเป็นที่รู้จักกันในนามเจ็ดเทพธิดาเมื่อไม่กี่ปีก่อน สำนักคุนหลุนได้ผลิตศัสตราวุธชนิดพิเศษที่ขนานนามว่า ตะเกียงไร้มลทินเจ้าพระราชวังเห็นตะเกียงไร้มลทินตอนที่เธอเดินทางผ่านภูเขาคุนหลุนและเธอก็ฉวยโอกาสครอบ
ชายสิบคนคุกเข่าลงอยู่ใต้เท้าของเจ็ดเทพธิดา พวกเขาถือจานผลไม้สำหรับบรรดาเจ็ดเทพธิดา ชายเหล่านั้นคือทาสรับใช้ที่พวกเธอจับตัวมาสาวกคนหนึ่งเดินเข้ามาและกล่าวอย่างสุภาพ “เจ้าพระราชวัง มีคนอยู่นอกวังต้องการจะเข้าพบท่าน”“ใคร?” ซินดี้กล่าวถามเธอคือผู้อาวุโสที่สุดในบรรดาเจ้าพระราชวัง เธอดูมีบารมีและทรงพลังสาวกกล่าวตอบอย่างสุภาพ “เขาอ้างว่าเขาคือลีรอย เฮนเดอร์สันจากสำนักคุนหลุน เขาพกสิ่งนี้ติดตัวมาด้วย”สาวกมอบหยกให้กับซินดี้เจ้าสำนักคุนหลุน ลีรอย?ซินดี้รับมอบหยกและพยักหน้า “ให้เขาเข้ามา”“ขอรับ เจ้าพระราชวัง”สาวกก็พาตัวลีรอยและลิเดียเข้ามาในห้องโถงว้าว!ห้องโถงนั้นดูยิ่งใหญ่อลังการ!ห้องโถงบุบผาหลวงถูกตกแต่งอย่างงดงาม ลิเดียคิดว่าเธอได้หลงเข้ามาในสรวงสวรรค์ เธอรู้สึกประหลาดใจลีรอยฉีกยิ้มขณะที่เขาก้มโค้งคำนับอย่างสุภาพ “ขอแสดงความเคารพ ท่านเจ้าพระราชวัง”เขามองไปที่ซินดี้และกล่าว “เจ้าพระราชวัง ท่านเป็นอย่างไรบ้าง? ท่านยังจำผมได้อยู่ไหม?”ซินดี้ฉีกยิ้มเบา ๆ “ฉันจำได้ เอาเก้าอี้มาให้เขา”คนรับใช้สองสามคนรีบนำเก้าอี้มาให้กับลีรอย“ท่านเจ้าสำนักเฮนเดอร์สัน ช่างน่าประหลาดใจ
แดร์ริลรู้สึกอึดอัดไม่สบายใจขณะรออยู่ด้านนอกของทางเดินมันเป็นความผิดของเขาทั้งหมดที่โมนิก้าต้องตกอยู่ในอันตราย เขาไม่ได้ไปพบเธอที่เกาะสราญรมย์เขาจะทุกข์ระทมไปตลอดชีวิตถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับโมนิก้าและเด็กทารก เขาสวดมนต์ภาวนาว่าโมนิก้าจะต้องปลอดภัยแดร์ริลรู้สึกราวกับจะสูญเสียสติ เวลาค่อย ๆ ผ่านไปอย่างเชื่องช้า…ที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้ยูมิลองเครื่องสำอางค์อยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง เธอมีรอยยิ้มเบิกบานอยู่บนใบหน้าของเธอชุดเครื่องสำอางค์แต่งหน้าของเธอคือผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ล่าสุดจาก Poesia Eleganza มันมีมูลค่ามหาศาล ราคาเกือบจะเท่ากับครึ่งหนึ่งของคฤหาสน์“ที่รัก เธอไม่จำเป็นต้องแต่งหน้าเพิ่มหรอกน่า เธอสวยอยู่แล้วตอนนี้ เดี๋ยวแต่งหน้าเสร็จผู้หญิงคนอื่น ๆ ก็คงจะเอาแต่อิจฉาเธอน่ะสิ” ฟลอเรียนกล่าวถึงแม้ว่าเขาจะเป็นจอมบงการวิตถาร แต่เขาก็ไม่เคยที่จะหยุดชื่นชมภรรยาของเขาเพื่อทำให้เธอมีความสุขฟลอเรียนถอนหายใจและนั่งลงบนโซฟาพลางจุดบุหรี่สูบยูมิกล่าวถาม “วันนี้นายเป็นอะไรไป? ปกตินายจะชอบชมฉันมากกว่าสิบนาทีไม่พักเลย วันนี้นายดูหมอง ๆ และก็หยุดชมฉันไปดื้อ ๆ แค่ประโยคเดียวแบบนี้?”ฟลอเรียนถ
ในสวนหย่อมของคฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้รีเบคก้ากำลังนอนอาบแดดขณะเธอนั่งอยู่บนเก้าอี้ยาวตั้งแต่เธอตั้งครรภ์ เธอมักจะออกไปเดินเล่นในสวนหย่อม มีคนบอกเธอว่าการอาบแดดจะส่งพลดีกับเด็กทารก“น้องสาว”ยูมิยิ้มขณะเธอเดินเข้าไปหารีเบคก้า เธอไปนั่งข้าง ๆ และกล่าว “พักนี้เธอรู้สึกเป็นยังไงบ้าง? ลูกของเธอใกล้จะครบกำหนดคลอดแล้ว เธอรู้สึกไม่สบายตัวอะไรบ้างไหม?”รีเบคก้าส่ายหัว “ฉันรู้สึกสบายดี พี่สาว ยังไงก็ตามฉันก็รู้สึกงัวเงียอยู่ตลอดเวลา แต่ฉันไม่กล้านอนเยอะเพราะหมอบอกว่าอย่าใช้เวลาอยู่บนเตียงมากเกินไป ฉันเลยออกมาเดินเล่นไปรอบ ๆ ที่นี่”จากนั้นรีเบคก้าก็กล่าวถามอย่างปกติ “พี่อยากได้อะไรรึเปล่า?”ยูมิยิ้ม “ไม่มีอะไรสำคัญหรอก ท้องของเธอก็ใหญ่ขึ้นแล้ว ฉันเลยคิดว่าเธอคงไม่ได้ออกไปช้อปปิ้งมาสักพักแล้วใช่ไหม? เมื่อวานนี้ฉันแวะไปที่ถนนแอตแลนติกมาและฉันซื้อชุดคลุมท้องมาให้เธอ ตามฉันมาเร็ว ฉันว่าเธอน่าจะไปลองใส่มันดูหน่อย”“ขอบคุณนะคะ” รีเบคก้ารู้สึกซาบซึ้งกินใจ ตั้งแต่เธอตั้งครรภ์มาทั้งตระกูลต่างกล่าวหาว่าเธออุ้มท้องลูกของคนอื่น นับแต่นั้นมาก็ไม่มีใครปฏิบัติกับเธอด้วยความใจดีเมตตายูมินั้นใจดีมากที่ซื
น้ำตาของเธอไหลพลั่งพรูอย่างควบคุมไม่ได้ รีเบคก้าจ้องเขม็งอย่างโกรธแค้นไปที่ฟลอเรียน “ไอ้สารเลว! แกทำแบบนี้กับฉันลงคอได้ยังไง! แกไม่คิดถึงแจ็คสันบ้างเลยเหรอ! เขาเป็นพี่น้องของแกแท้ ๆ!”รีเบคก้าไม่เคยคิดมาก่อนว่าพี่ชายที่เธอนับถือมาโดยตลอดจะเป็นอสูรกาย!ฟลอเรียนหัวเราะเยาะใส่เธอ “แจ็คสันอาจจะคิดกับฉันเป็นพี่น้อง แต่ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนั้น เขาก็แค่ลูกบุญธรรมของพ่อฉัน เขาไม่ได้มีเลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูลดาร์บี้”ฟลอเรียนกล่าวต่อ “รีเบคก้า เธอน่าจะรู้ดีว่าฉันจะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูลดาร์บี้ ตระกูลต้องการตัวฉันและฉันมีชื่อเสียงที่จะต้องรักษาไว้”เขาบุกเข้าไปหารีเบคก้าและพลักตัวเธอลงไปในโลงศพรีเบคก้ากำลังตั้งครรภ์เธอร่วงลงไปในโลงศพ หลังจากแรงกระแทกเธอก็รู้สึกปวดท้องน้อยอย่างรุนแรงก่อนที่รีเบคก้าจะได้ตอบสนอง ฟลอเรียนก็รีบวิ่งเข้ามาและค้นตัวเธอ จนในที่สุดเขาก็คว้าเอาโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาได้ จากนั้นเขาก็ปิดฝาโลงศพและปิดตายมันด้วยตะปูยูมิยืนอยู่เคียงข้างเขาและถอนหายใจ “นายจำเป็นจะต้องเลียนแบบลายมือของรีเบคก้าแล้ว และเขียนจดหมายถึงแจ็คสัน บอกกับเขาว่าเธอได้อุ้มท้องลูกของแดร์ริลและเธ
เมื่อเร็ว ๆ นี้จักรพรรดิแห่งโลกใหม่ได้ใช้วัสดุบางอย่างเพื่อสร้างเรือใบจำนวนมาก เรือใบเหล่านั้นสามารถลอยน้ำได้โลกใหม่ส่งกองทัพมาถึงสองแสนคน กองพลทหารเคลื่อนทัพมาอย่างหนักหน่วง!ลินดา โฮลท์เป็นนายหญิงคนโตแห่งสำนักเกาะลูกท้อเบ่งบาน เกาะนี้อยู่ใกล้มหาสมุทรแห่งความตาย มันจึงเป็นที่แรกที่ถูกรุกรานและถูกตีพ่ายลินดากระเสือกกระสนเอาชีวิตรอดอย่างหวุดหวิดและมาขอความช่วยเหลือจากสถาบันหกวิถี ซึ่งเป็นโรงเรียนที่ก่อตั้งโดยหกสำนักหลักผู้อำนวยการใหญ่เกรแฮม พอตเตอร์กระวนกระวายเขากล่าวถาม “มิสโฮลท์ ตอนนี้ทหารสองแสนนายจากโลกใหม่อยู่ที่ไหน?”“ถ้าหากฉันคาดเดาไม่ผิด พวกเขาน่าจะอยู่ห่างออกไปแค่พันกว่ากิโลเมตรจากเมืองตงไห่” ลินดากล่าวอะไร?ในห้องประชุมเกิดความโกลาหลปั่นป่วนขึ้นมาทันที ทุกคนต่างตกใจกับข่าวนี้พันกว่ากิโลเมตรนั้นอยู่ไม่ไกลนักและดูเหมือนว่ากองทัพจะเคลื่อนพลมาถึงที่นี่ภายในไม่ช้าเมืองตงไห่คือประตูทิศตะวันออกของจักรวาลโลก เมื่อไหร่ที่มันตกไปเป็นเมืองขึ้นของศัตรูจักรวาลโลกทั้งหมดก็จะตกอยู่ในอันตรายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน! ต้องป้องกันเมืองจากผู้รุกรานให้ได้!เกรแฮมผู้ที่วิตกกังวลอย่างเห