ตามที่คาดการณ์ไว้ ฟอร์ดมีท่าทีที่ไม่พอใจ “หมายความว่ายังไงแม่สาวน้อย?” เขาขมวดคิ้วในขณะที่เขาถามจีเวลยิ้มและพูดว่า “คุณฟอร์ด มันง่ายมากเลย ถ้าหากว่าคุณต้องการอาหารอีก คุณจะต้องมีอะไรมาแลกเปลี่ยนกับเราบ้าง”ฟอร์ดถอนหายใจ “ฉันไม่ชอบเอาเปรียบคนอื่นอยู่แล้ว แต่ฉันไม่มีอะไรนอกจากดาบหักเล่มนี้”ในขณะที่พูด ฟอร์ดก็หยิบดาบของเขาออกมาแล้ววางมันลงกับพื้นแกร็ง!เสียงกระทบดังจนมีรอยร้าวเกิดขึ้นบนพื้น ดาบถูกปักลงดินอย่างแน่นหนา ฟอร์ดยิ้ม “นี่คือกระบี่เหล็กเทพ มันหนัก 388 ปอนด์ ถ้าหากเธอสามารถดึงดาบออกมาได้ฉันก็จะมอบมันให้กับเธอ”ในขณะนั้น จีเวลยิ้มตอบและพูดว่า "ฉันไม่ได้บอกว่าฉันต้องการดาบของคุณฟอร์ด บางทีคุณอาจจะสามารถสอนวรยุทธดาบของคุณให้แก่เจ้านายของฉันได้บ้าง เพราะว่าวรยุทธของคุณนั้นดีที่สุดในโลกและถ้าคุณสามารถสอนมันให้แก่อาจารย์ของฉันได้ เขาอาจจะใช้มันเพื่อพาพวกเราสามคนออกไปจากหุบเขานี้ก็ได้”แดร์ริลถอนหายใจเมื่อเขามองไปที่จีเวล การกระทำของเธอทำให้เขาประทับใจ เธอนึกถึงเขาอยู่เสมอจีเวลพูดถูก ถ้าเขาได้เรียนรู้วิชาดาบของชายพิการเขาอาจจะสามารถเจาะดาบไปที่ผนังที่หน้าผาเพื่อปีนขึ้นไ
อีกด้านหนึ่ง ณ คฤหาสน์คลีเมนท์ในเมืองตงไห่ที่เป็นวันแต่งงานของเวดและลิลี่ ทั้งคู่ได้จัดงานเลี้ยงขึ้นที่คฤหาสน์คฤหาสน์ทั้งหลังดูรื่นเริงมาก ด้วยการตกแต่งโทนสีแดงสด มีดอกไม้ไฟและรถยนต์หรูหรามีสวนในคฤหาสน์ที่เต็มไปด้วยแขกและโต๊ะจัดเลี้ยงตระกูลที่ร่ำรวยและมีชื่อเสียงของเมืองจำนวนมากได้เข้าร่วมงานแต่งของพวกเขา มีเก้าอี้หลายตัวอยู่ข้าง ๆ แท่นทำพิธีที่อยู่ในสวน ซาแมนธาและพ่อแม่ของเวดนั่งอยู่ที่นั่นและทั้งสามคนก็กำลังยิ้มอย่างปลื้มปริ่มซาแมนธามีความยินดีเป็นอย่างยิ่ง ในที่สุดลูกสาวของเธอก็ได้พบกับผู้ชายที่ดีตระกูลของเวดมีมูลค่านับพันล้าน ดังนั้งลูกสาวของเธอก็จะมีชีวิตที่ดีอย่างแน่นอน แขกหลายพันคนได้มาร่วมงานแต่ง พวกเขานั่งอยู่ที่อีกด้านหนึ่งของสวน ใบหน้าที่คุ้นเคยหลายคนของเมืองตงไห่ต่างก็อยู่ที่นี่ วิลเลียม เซเลอร์ จัสตินและคนอื่น ๆ หรือแม้แต่คุณย่าลินดันก็อยู่ที่นี่ด้วยเช่นกันแขกทุกคนดูมีความสุขด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มเพราะเป็นงานรื่นเริงและมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ดูไม่มีความสุข เขาคือจัสตินจัสตินตกหลุมรักลิลี่มานานแล้ว เขาจะมีความสุขเมื่อเห็นลิลลี่แต่งงานกับคนอื่นได้อย่างไร
พิธีกรยิ้มและมองไปที่เจ้าสาวและเจ้าบ่าว “วันนี้เจ้าสาวและเจ้าบ่าวของเราช่างงดงามและหล่อเหลาอะไรเช่นนี้ ฮ่าฮ่า ขอเชิญ…”ปัง!เสียงดังมาจากทางเข้าหลักของคฤหาสน์ก่อนที่พิธีกรจะพูดจบ!ทุกคนหันไปมอง ชายหลายร้อยคนพังประตูคฤหาสน์เข้ามา พวกเขายืนอยู่ในขณะที่ในมือถือของพวกเขาถืออาวุธ ทุกคนอยู่ในชุดดำ!ผู้นำของพวกเขาคือชายผมยาวสวมต่างหูที่ดูเย็นชาและดุร้าย เขามีอายุราว ๆ สามสิบปีอะไรกัน?เกิดอะไรขึ้น?ทั้งสถานที่เริ่มเกิดความโกลาหลในทันที ทุกคนจับจ้องไปที่พวกเขาใครบางคนกล่าวขึ้นว่า “เขาคือแจ็ค เทรเวอร์จากตระกูลเทรเวอร์ของเมืองฉิงไม่ใช่เหรอ?”เมืองฉิงอยู่ห่างออกไปสามร้อยกิโลเมตรและตระกูลของแจ็คก็มีชื่อเสียงในเมืองฉิง“นายน้อยตระกูลเทรเวอร์ได้พาผู้คนมากมายมาที่นี่ เขาต้องการอะไร?"“ฉันก็สงสัยว่าเขาต้องการอะไร เขามาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาเหรอ?”ทุกคนต่างก็เริ่มพูดคุยกันในขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่แจ็ค“คุณเทรเวอร์ คุณมาที่นี่ทำไม?” ทันใดนั้นเวดก็เริ่มมีท่าทีที่วิตกกังวล แต่เขาก็ยังเดินเข้าไปหาแจ็คด้วยรอยยิ้มอย่างระมัดระวัง “คุณน่าจะบอกผมก่อนว่าคุณจะมา”แจ็คหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบและพ่นควั
แจ็คเริ่มโมโหที่เวดไม่ยอมพูดอะไรเลย ดังนั้นเขาจึงเตะเวดเข้าอย่างแรงและพูดว่า “แกมันเลวจริง ๆ ดูเหมือนว่าแกจะชำระหนี้สองพันล้านเหรียญคืนให้ฉันไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะเอาภรรยาของแกไป!”จากนั้น เขาก็เดินเข้ามาหาลิลลี่ในขณะที่เขาพูดเช่นนั้น สายตาของทุกคนกำลังจับจ้องมาที่เขา เขายิ้มให้เธออย่างชั่วร้าย“ฮ่า ฮ่า…”แจ็ครู้สึกประทับใจ “ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินมาว่ามิสลิลลี่คือเทพธิดาแห่งเมืองตงไห่และดูเหมือนว่าข่าวลือเหล่านั้นจะเป็นความจริงเมื่อฉันได้พบเธอนะ”ร่างกายของลิลลี่สั่นสะท้านเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอรู้สึกหวาดกลัว“มิสลิลลี่ ทำไมเธอถึงอยากแต่งงานกับผู้ชายที่ไร้สมองอย่างไอ้เวดนี่ล่ะ? มาอยู่กับฉันดีกว่า ฉันสัญญาว่าฉันจะรักเธออย่างสุดซึ้ง ฮ่า ฮ่า…” แจ็คหัวเราะพลางมองไปที่ลิลี่อย่างลึกซึ้งก่อนที่เขาจะเอื้อมมือออกไปลิลี่ขมวดคิ้วและก้าวถอยหลังออกไปเพื่อหลีกเลี่ยงมือของแจ็ค เธอหันมองเวดและพูดอย่างเย็นชาว่า “นายน้อยคลีเมนต์ กรุณาให้เกียรติตัวเองด้วย”ลิลลี่พูดด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกผิดหวัง เธอคิดว่าเวดจะเป็นผู้ชายที่ไว้ใจได้ เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะเป็นนักพนันที่มีหนี้ถึงพันล้านเหรียญท
เหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นต่อหน้าเธอนั้นดูคุ้นเคยมากเธอเคยผ่านเหตุการณ์ที่คล้ายกันมาแล้วทันใดนั้น ความทรงจำเล็ก ๆ น้อย ๆ ของลิลี่ก็เริ่มกลับมาเมื่อไม่กี่เดือนก่อน เจ้าของโรงเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ชื่อเทรนต์ ยังได้พยายามขืนใจเธอต่อหน้าตระกูลลินดันแต่ก็ไม่มีใครเข้ามาหยุดเขาได้ความทรงจำของลิลี่เริ่มกลับมาแดร์ริล แดร์ริลคือสามีของเธอ เขาเป็นคนที่ทุบตีเทรนต์ร่างกายของลิลี่สั่นสะท้านเมื่อความทรงจำที่สูญเสียไปตลอดสามปีที่ผ่านมาได้หวนคืนสู่จิตใจของเธอแดร์ริล แดร์ริลเป็นสามีของเธอไม่ใช่เวด!ในคืนวันเทศกาลไหว้พระจันทร์ที่ถนนแอตแลนติก แดร์ริลได้ใช้เฮลิคอปเตอร์หลายลำเพื่อมาร้องเพลงให้เธอฟังเธอได้ถ่ายทอดสดแดร์ริลในเหตุการณ์นั้นและมันยังสร้างยอดวิวได้ถึงล้านวิวอีกด้วยจากนั้นเธอก็ทะเลาะกับแดร์ริลเพราะอีวอน จนกระทั่งเธอถูกรถชน…ความทรงจำทั้งหมดแวบเข้ามาในหัวของเธอราวกับว่ามันกำลังฉายภาพยนตร์ย้อนยุค เธอจำพวกเขาได้เธอจำได้ทุกอย่างแล้วในตอนนั้นเอง ลิลี่ได้ใช้กำลังทั้งหมดผลักแจ็คออกไปเมื่อเธอเห็นว่าเขากำลังจะจูบเธอ จากนั้นเธอก็กัดฟันและตะโกนขึ้นว่า “ไปให้พ้น! ฉันจะชดใช้เงินสองพันล้
“หนูน้อยลิลี่!”ซาแมนธาเป็นห่วงเธอมากและอยากจะตามเธอออกไป แต่ลิลี่ได้วิ่งไปไกลแล้วทุกคนต่างก็มองหน้ากันเมื่อพวกเขามองเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและเริ่มซุบซิบนินทา ไม่มีใครคาดคิดว่างานแต่งงานในวันนี้จะต้องล่มสลายในขณะที่ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับการนินทานั้น จัสตินก็หนีออกมาอย่างเงียบ ๆ และไม่มีใครสังเกตเห็นเขา จัสตินออกจากคฤหาสน์และขับรถออกไปตามหาลิลี่จนในที่สุดเขาก็พบเธอที่กำลังวิ่งอยู่ใกล้ ๆ กับห้างสรรพสินค้าแซทเทิลไลท์เขาขับไปข้างหน้าและหยุดรถก่อนที่เขาจะเลื่อนกระจกรถลง “หนูน้อยลิลี่ ขึ้นมาเร็วเข้า ผมจะพาคุณไปตามหาแดร์ริลเอง”จัสตินยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในงานแต่งงานเมื่อครู่นี้ แต่เขาก็ดีใจที่ลิลี่ไม่ได้แต่งงานกับเวดเขารีบออกมาตามหาลิลี่โดยไม่ได้มีเจตนาแอบแฝงแต่อย่างใด เขาเพียงเป็นกังวลและกลัวว่าลิลี่จะตกอยู่ในอันตรายในขณะที่เธอตามหาแดร์ริลอย่างไรก็ตาม ลิลลี่ไม่ได้ชื่นชมกับการกระทำของเขา เธอปาดน้ำตาและส่ายหน้า "ไม่จำเป็น"จากนั้นเธอก็วิ่งต่อไปจัสตินเป็นกังวล เขาลงจากรถและวิ่งตามเธอไป เขาพูดอย่างจริงใจว่า “ลิลี่ ผมไม่ได้มีเจตนาอื่นนอกจากต้องการช่วยคุณจริง ๆ”ใ
ลิลลี่พยักหน้าและยอมขึ้นรถของจัสตินไปในที่สุด เธอควรจะลองเชื่อใจเขาดูเมื่อเขาบอกว่าเขารู้จักโลกใหม่ดี เธอพูดว่า “ไปเถอะ เราจะไปกันเดี๋ยวนี้เลย”จัสตินมีความสุขมาก เขารีบวิ่งไปเปิดประตูรถให้ลิลี่ก่อนที่เขาจะขับรถมุ่งหน้าไปที่ชายฝั่งครึ่งชั่วโมงต่อมาจัสตินใช้เงินไปหลายแสนเหรียญเพื่อซื้อเรือใบของกองทัพโลกใหม่จากชาวประมงจากนั้นเขาก็เตรียมเสบียงอาหารนานาชนิดและของใช้จำเป็นต่าง ๆ เอาไว้เกือบครึ่งห้องโดยสารเขาจะต้องเตรียมทุกอย่างเอาไว้ให้พร้อม เพราะว่าเขาจะออกเดินทางไปกับเทพธิดาของเขาและเขาก็จะไม่ยอมให้เธอต้องลำบากเมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว จัสตินก็ยกใบเรือและออกเดินทางทันที เรือใบแล่นไปในทะเลอย่างช้า ๆลิลี่ยืนอยู่บนดาดฟ้าในขณะที่เธอมองออกไปยังทะเลที่กว้างขวางสุดลูกหูลูกตา เธอรู้สึกตื่นเต้นและมีความหวัง'สามี ฉันกำลังจะไปกาคุณนะ หนูน้อยลิลี่กำลังไปหาคุณ ฉันขอสวดอ้อนวอนต่อพระเจ้าให้การเดินทางของฉันปลอดภัยและขอให้ฉันได้พบกับคุณในเร็ววัน ฉันขออธิษฐานต่อพระเจ้าขอให้คุณปลอดภัยเช่นกัน คุณจะต้องไม่ผอมซูบเมื่อฉันเจอคุณ” ลิลี่อธิษฐาน…อีกด้านหนึ่ง ในทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่แสงแดดสาดส่องท
“ยัยเด็กโง่ วันหนึ่งเธอจะต้องแต่งงานนะ” แดร์ริลลูบหัวเธอด้วยความเอ็นดู จีเวลยิ้มแต่เธอไม่พูดอะไรตกกลางคืน จีเวลทำอาหารน่ารับประทานสองอย่าง จากนั้นฟอร์ดก็มาเหมือนปกติกลิ่นของซุปปลาหม้อใหญ่ที่จิวเวลปรุงรสได้แพร่กระจายไปหลายกิโลเมตรจนฟอร์ดเริ่มกลืนน้ำลายก่อนที่จะเข้ามาใกล้ตำแหน่งของพวกเขา จากนั้นเขาก็หัวเราะ “แม่สาวน้อย การทำอาหารของเธอดีขึ้นเรื่อย ๆ กลิ่นของซุปปลาหม้อนี้ช่างเย้ายวน…”ในขณะที่พูด ฟอร์ดก็ตักซุปชามใหญ่และเริ่มกินอย่างเอร็ดอร่อยแดร์ริลและจีเวลจ้องหน้ากันในขณะที่พวกเขายิ้ม หลังจากเพลิดเพลินกับซุปปลาแล้ว จีเวลก็ยิ้มให้แดร์ริลและพูดว่า “ท่านอาจารย์ ทำไมคุณไม่แสดงวรยุทธดาบที่คุณเชี่ยวชาญแล้วให้ท่านอาจารย์ฟอร์ดดูล่ะ?”แดร์ริลพยักหน้าและเดินไปตรงกลาง จากนั้นเขาก็เริ่มต้นด้วยดัชนีแจ้งดวงอาทิตย์ ตามมาด้วยวรยุทธควงกระบี่แปดทิศออร่าของดาบส่องเป็นประกายด้วยพลังที่น่ากลัวในทันใด“ฉันเคยพูดไปแล้วก่อนหน้านี้ ว่าฉันจะสอนเขาเพียงครั้งเดียว ดังนั้นมันจึงไม่เกี่ยวอะไรกับฉันแล้ว เขาจะเข้าใจหรือไม่แล้วทำไมฉันจะต้องดูเขาแสดงด้วย?” ฟอร์ดพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับว่าเขาไม่สนใจ อย่า