บทที่ 766

“ยัยเด็กโง่ วันหนึ่งเธอจะต้องแต่งงานนะ” แดร์ริลลูบหัวเธอด้วยความเอ็นดู

จีเวลยิ้มแต่เธอไม่พูดอะไร

ตกกลางคืน จีเวลทำอาหารน่ารับประทานสองอย่าง จากนั้นฟอร์ดก็มาเหมือนปกติ

กลิ่นของซุปปลาหม้อใหญ่ที่จิวเวลปรุงรสได้แพร่กระจายไปหลายกิโลเมตรจนฟอร์ดเริ่มกลืนน้ำลายก่อนที่จะเข้ามาใกล้ตำแหน่งของพวกเขา จากนั้นเขาก็หัวเราะ “แม่สาวน้อย การทำอาหารของเธอดีขึ้นเรื่อย ๆ กลิ่นของซุปปลาหม้อนี้ช่างเย้ายวน…”

ในขณะที่พูด ฟอร์ดก็ตักซุปชามใหญ่และเริ่มกินอย่างเอร็ดอร่อย

แดร์ริลและจีเวลจ้องหน้ากันในขณะที่พวกเขายิ้ม

หลังจากเพลิดเพลินกับซุปปลาแล้ว จีเวลก็ยิ้มให้แดร์ริลและพูดว่า “ท่านอาจารย์ ทำไมคุณไม่แสดงวรยุทธดาบที่คุณเชี่ยวชาญแล้วให้ท่านอาจารย์ฟอร์ดดูล่ะ?”

แดร์ริลพยักหน้าและเดินไปตรงกลาง จากนั้นเขาก็เริ่มต้นด้วยดัชนีแจ้งดวงอาทิตย์ ตามมาด้วยวรยุทธควงกระบี่แปดทิศ

ออร่าของดาบส่องเป็นประกายด้วยพลังที่น่ากลัวในทันใด

“ฉันเคยพูดไปแล้วก่อนหน้านี้ ว่าฉันจะสอนเขาเพียงครั้งเดียว ดังนั้นมันจึงไม่เกี่ยวอะไรกับฉันแล้ว เขาจะเข้าใจหรือไม่แล้วทำไมฉันจะต้องดูเขาแสดงด้วย?” ฟอร์ดพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาราวกับว่าเขาไม่สนใจ อย่า