บทที่ 822

แอนดี้เองก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาดูสับสน

เดบร้ารู้สึกเป็นกังวล เธอลุกขึ้นและดึงแขนของแดร์ริล "คุณกำลังจะไปไหน?"

เธอตื่นตระหนก เธอไม่สนใจสิ่งอื่นใดในขณะที่เธอดึงแขนของเขาแน่น

เธอรู้เพียงแค่ว่าเธอจะไม่มีความสุขไปตลอดชีวิตถ้าหากแดร์ริลจากเธอไป

แดร์ริลถอนหายใจในขณะที่เขาจ้องมองไปยังภายนอก จากนั้นเขาก็พูดว่า "ฉันต้องไปยังโลกใหม่เพื่อช่วยชีวิตใครบางคน"

ในขณะที่พูด ภาพของอีวอนและโมนิก้าก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเขา

"ฉันจะไปกับคุณ" เดบร้ากัดริมฝีปากในขณะที่เธอตัดสินใจเช่นนั้น

เธอคงจะไม่สามารถทำให้เขาอยู่ต่อได้ ดังนั้นเธอจึงจะต้องติดตามเขาไป

เธอยินดีที่จะติดตามเขาไปเหมือนดั่งเงาและเธอก็จะไม่เสียใจ

…

อีกด้านหนึ่ง ณ คฤหาสน์ของเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด ในเมืองหลวงของโลกใหม่

เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนแล้ว ในสวนเล็ก ๆ ที่สวยงามที่คฤหาสน์ของเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรด โมนิก้ายืนอยู่คนเดียวด้วยความหงอยเหงา

เธออยู่ในคฤหาสน์ของเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดมาระยะหนึ่งแล้ว นับตั้งแต่ที่เธอถูกพามาที่นั่น

หัวใจของเธอยังคงคิดถึงเพียงแดร์ริล

ความขมขื่นเกิดขึ้นภายในใจของเธอในทุก ๆ ครั้งที่เธอนึกถึงชายคนนั้น

ชีวิตของเธอก