Share

บทที่ 857

โซรันสั่นสะท้านด้วยความโกรธ เขายกมือขึ้นและกำลังจะตบเรเชลอีกครั้ง “แกเอาของของโลกใหม่มาแล้วแกยังมีหน้ามาเถียงฉันแบบนี้อีกเหรอ? แกมันน่ารังเกียจ! แกไม่ใช่ลูกสาวของฉัน!”

ซูซานกระวนกระวายใจในขณะที่เธอเองก็โกรธ เธอจึงรีบเข้าไปห้ามโซรันทันที “คุณใจเย็น ๆ ก่อนได้ไหม? คุณตบตีเธอแล้วมันจะมีประโยชน์อะไร?”

จากนั้น ซูซานก็รีบพูดกับเรเชลว่า “เรเชล เธอก็เหมือนกัน หยุดทำให้พ่อของเธอโกรธได้แล้ว เธอนำหินทิเบตมาจากโลกใหม่ใช่ไหม? ไปเอามันมาเดี๋ยวนี้”

เรเชลรู้สึกเสียใจอย่างอธิบายไม่ถูก เธอกระทืบเท้าหนัก เธอร้องไห้และรีบวิ่งออกไป

ซูซานถอนหายใจเล็กน้อยเมื่อเรเชลออกไป เธอพูดว่า “โซรัน ถึงยังไงเรเชลก็คือลูกสาวของคุณ และวันพรุ่งนี้ก็จะเป็นวันแต่งงานของเธอแล้ว แต่ทำไมคุณถึงทำกับเธอ ราวกับว่าเธอเป็นศัตรูของคุณเช่นนั้น? เราจะคืนหินทิเบตให้กับราชวงศ์แห่งโลกใหม่เมื่อเรเชลเอามันมาให้เราแล้ว ฉันแน่ใจว่าทุกอย่างจะต้องเรียบร้อย”

“หึ!” โซรันสูดหายใจเข้ายาว จากนั้นเขาก็นั่งลงด้วยสีหน้าที่มืดมนและไม่พูดอะไรอีก

ปัง!

ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงดังขึ้นจากประตูคฤหาสน์คาร์เตอร์ มันถูกเตะจนแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ !

ในเวลาเดียวกั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status