บทที่ 858

"ย๊า!"

โซรันคำรามในขณะที่เขาคว้าดาบยาวและรีบวิ่งเข้าไปท่ามกลางเหล่าองครักษ์

เขารู้ว่าคาร์เตอร์จะต้องถูกทำลายลง อย่างไรก็ตาม แม้ว่าพวกเขาจะต้องถูกทำลาย แต่โซรันก็เพียงต้องการที่จะโค่นล้มราชองครักษ์ให้ได้มากที่สุดก่อนที่พวกเขาจะถูกทำลาย! เมื่อสถานการณ์เป็นเช่นนี้ คำพูดของเขาจะไร้ประโยชน์ ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงแค่ต่อสู้อย่างสิ้นหวัง

"ฆ่ามัน!" เหล่าสาวกของคาร์เตอร์เริ่มมีสติ จากนั้น พวกเขาแต่ละคนก็หยิบอาวุธออกมาและเริ่มต่อสู้กันอย่างดุเดือดแต่ทว่า จำนวนที่มากกว่าขององครักษ์ของโลกใหม่นั้น ได้เปรียบกว่าเมื่อเทียบกับสาวกของคาร์เตอร์ที่ค่อย ๆ ล้มลงกับพื้น

ชิ้ง! แคร่ง! แคร่ง!

เสียงปะทะกันของอาวุธและเสียงตะโกนของผู้คน ก็ดังก้องไปทั่วทั้งคฤหาสน์คาร์เตอร์!

ในระหว่างการสู้รบ ซูซาน เรเชลและซาร่าก็ดึงดาออกมาด้วย

เรเชลได้เห็นภาพพี่เลี้ยงของเธอตายลงในขณะที่เธอต่อสู้กับองครักษ์ เธอจึงรู้สึกโกรธและสำนึกผิด เธอพูดกับซูซานซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเธอว่า “คุณแม่ ฉันขอโทษ มันเป็นความผิดของฉันเอง ฉันไม่ควรจะเอาหินทิเบตมา…”

ซูซานถอนหายใจและพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาว่า “พูดไปแล้วจะมีประโยชน์อะไร? มาปกป้องครอบ