อีวอนและเอลซ่ารู้สึกขาอ่อน พวกเธอตกตะลึง!'เขาสามารถระบุได้จริง ๆ ว่ามันคือวัตถุโบราณ?'ท่าทางตื่นเต้นของคิงส์ตันบนใบหน้านั้นทำให้ความสงสัยของพวกเธอหายไป"เฮ้ หลังจากคุยกันมาตั้งนาน สรุปคุณต้องการจะซื้อมันไหมเนี่ย?"ชายหัวล้านนั้นเริ่มหมดความอดทนแดร์ริลลอบยิ้มจาง ๆ'ชายคนนี้ต้องเป็นคนธรรมดาแน่ เขานำสมบัติล้ำค่ามาในตำหนักไข่มุก แต่เขากลับเรียกเงินแค่ครึ่งล้านบาท!'เมื่อคิดไปถึงโคลนที่ติดอยู่ตรงก้นของแจกันดินเผา แดร์ริลก็มั่นใจแล้วว่ามันต้องถูกขุดขึ้นมาจากที่ใดสักที่ 'ชายหัวล้านคนนี้ดูลึกลับ เขาไปขุดแจกันนี่มาจากไหนกัน?' แดร์ริลขมวดคิ้วขณะที่เขากำลังคิด"แน่นอน! ผมจะซื้อมัน!"คิงส์ตันพยักหน้าซ้ำไปมาเขากลัวว่าชายหัวล้านจะเปลี่ยนใจจากนั้น คิงส์ตันก็หันไปตะโกนบอกปีเตอร์ วิลเลียมส์ "เร็วเข้า จ่ายเงินให้คุณผู้ชายคนนี้"หลังจากนั้น เขาก็หยิบแจกันดินเผามาอย่างระมัดระวัง และบอกให้อีวอนนำกล่องมาใส่มันเก็บไว้เจ้าของร้านวัตถุโบราณคนอื่นหน้าเขียวคล้ำด้วยความริษยาพวกเขามองไปที่แดร์ริลด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป'เจ้าหนุ่มนี่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่!'ปีเตอร์จ่ายเงินให้ชายหัวล้าน เขานำ
'ถ้าอย่างนั้นพวกเขาก็ขุดแจกันของซูหยานผู้ขจรมาจากที่นี่สินะ ดูเหมือนว่าสุสานแห่งนี้จะมีความลับอะไรบางอย่าง''อีกอย่าง ดูเหมือนคนพวกนี้จะไม่ได้ขุดพวกมันอย่างระวังเลย ถ้าพวกเขาทำลายสิ่งตกทอดทางวัฒนธรรมขึ้นมาล่ะ? พวกมันเป็นสมบัติที่บรรพบุรุษของเราเหลือไว้นะ! ฉันจะทำอย่างไรดี?'เมื่อแดร์ริลกำลังจะเดินเข้าไปอีก เขาก็ได้ยินชายหนวดเฟิ้มตะโกนอย่างโมโห "นั่นใคร? ทำไมแกมาทำลับ ๆ ล่อ ๆ แถวนี้? ออกมาซะ!"แดร์ริลตกใจ'เวรเอ๊ย! เขาเห็นเราแล้ว!'แดร์ริลกำลังจะเดินออกมาจากหลังต้นไม้ในขณะที่เขาเห็นชายหนวดเฟิ้มทำหน้าตาหน้ากลัวแล้วเดินตรงไปที่ต้นไม้ที่ห่างออกไปสิบเมตร"พวกแกปล้นสุสานได้ยังไง! นี่มันเป็นการฝ่าฝืนกฏหมาย พวกแกควรหยุดซะ!"ก่อนที่ชายหนวดเฟิ้มจะเดินไปที่ต้นไม้ เสียงนุ่ม ๆ ก็ดังออกมาจากด้านหลังต้นไม้ฟิ่ว! แดร์ริลคิดว่าเขาถูกจับได้ซะแล้วแดร์ริลถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเขาได้ยินเสียงนุ่ม ๆ ที่มีเสน่ห์จากนั้น เขาก็เห็นร่างที่ดูนุ่มนวลและเซ็กซี่เดินออกมาจากหลังต้นไม้แดร์ริลถึงกับหยุดนิ่งใบหน้างดงามของเธอปกคลุมด้วยฝุ่น และเธอก็ไม่มีอาการหวาดกลัวพร้อมกับศักดิ์ศรีที่มั่นคง เป็นใครไปไม่
"อย่าปอดแหกไปเลย คนสวย ไม่ต้องห่วง มันไม่ใช่ยาพิษหรอก ก็แค่โอสถคลายกระดูก มันแค่ทำให้เธออ่อนแอลง" ชายหนวดเฟิ้มยิ้มอย่างอันตรายเมแกนชะงักด้วยความสับสน เธอพูดอะไรไม่ออก'โอสถคลายกระดูก?''เพ้อเจ้อชะมัด!'แดร์ริลหน้าบึ้ง ชายหนวดเฟิ้มนั่นต้องเคยเป็นผู้ป่วยจิตเวชที่หนีออกมาจากโรงพยาบาลบ้าแล้วพูดอะไรมั่วซั่วแน่"นี่ ไอ้หนู! แกตามฉันมาเหรอไง? แกต้องการอะไรวะ? ฉันขายแจกันแล้วพวกแกก็จ่ายเงินเพื่อมันไปแล้ว แกจะตามฉันมาทำไมอีก?" ชายหัวล้านและกลุ่มของเขาห้อมล้อมแดร์ริลไว้ แล้วถามอย่างมุ่งร้าย"ฉันเป็นเพียงคนเดียวที่คิดว่าแจกันของแกมีค่า แกไม่อยากขอบคุณฉันเรื่องนั้นหน่อยเหรอ?" แดร์ริลแกล้งถอนหายใจก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปใกล้ขึ้นเรื่อย ๆแดร์ริลกังวลเล็กน้อย เขาเรียนกังฟูหย่งชุนมาจากปรมาจารย์หย่งชุนมานับปีก่อนหน้านี้ แต่แดร์ริลเองก็ไม่แน่ใจว่าจะประมือกับคนจำนวนมากขนาดนี้ได้ไหมดังนั้น แดร์ริลจึงต้องหาทางหันเหความสนใจคนพวกนี้ เพื่อให้พวกมันลดความระวังลง"ขอบคุณแก?" แน่นอน ชายหัวล้านถึงกับงุนงงเมื่อได้ยินแบบนั้นในเวลาเดียวกัน คนอื่นก็ที่ขยับเข้ามาใกล้แดร์ริลนั้นถึงกับหยุดเดินลงแดร์ริลดีใจ
ครึ่งหลังจากคัมภีร์นั้นว่าด้วยเรื่องฮวงจุ้ยหยาง ซึ่งบรรยายเรื่องการเลือกสถานที่ตั้งของบ้าน บ้านของคนเป็นนอกเหนือจากเรื่องบ้านหยินบ้านหยาง มันยังมีรายละเอียดอื่น ๆ อีกมาก อย่างรูปวาดเฉพาะต่าง ๆ"เ-ี่ย บ้านนี้มันเหมือนบ้านของฉันเลยไม่ใช่รึไง?" แดร์ริลตกใจเมื่อเห็นรูปบ้านหลังหนึ่งในคัมภีร์จากนั้นเขาก็อ่านคำบรรยายในหน้าถัดมา [บ้านรูปแบบนี้ขาดองค์ประกอบการรวบรวมธาตุน้ำ และนั่นส่งผลต่อผู้อยู่อาศัย มันทำให้เขาใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก]แดร์ริลมองเห็นแสงสว่างทันทีไม่แปลกใจเลยว่าทำไมลิลี่ถึงไม่มีความดีความชอบในตระกูลลินดันเลย และบริษัทของลิลี่ก็มักจะขาดทุน มันกลายเป็นว่าไม่ใช่ความผิดของมนุษย์ แต่เป็นเพราะฮวงจุ้ยของที่อยู่อาศัยไม่ดีนั่นเองแดร์ริลกำลังจะอ่านต่อเพื่อหาทางแก้ ทันใดนั้น เสียงอันอ่อนแรงของเมแกนก็เข้าหูของเขา "แดร์ริล คุณหายาแก้เจอแล้วหรือยัง?"แดร์ริลตกใจ โดยไม่ต้องติดให้มากความ เขาหยิบคัมภีร์ทั้งสองเล่มไป จากนั้น เขาก็เดินออกมาจากหลุมศพแล้วกล่าวกับเมแกน "ผมตรวจดูทุกที่แล้ว แต่มันไม่มีร่องรอยของยาแก้เลย"คิ้วของเมแกนขมวดลง มีร่องรอยของความผิดหวังบนใบหน้าของเธอแดร์ริลถาม "คุ
"คุณแกล้งโง่รึเปล่าเนี่ย?" เมแกนขมวดคิ้วในขณะที่เรียนรู้แดร์ริลไปด้วย'ทำไมเขาไม่ตอบเราแต่ดันถามเรากลับมาซะอย่างนั้น?'"คุณใช้อะไรเอาชนะพวกโง่นั่นก่อนหน้านี้?"แดร์ริลถูจมูกของเขา "มันก็ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่ฝึกหย่งชุนมาไม่นานนี้""นั่นไม่จริงเลย!"เมแกนส่ายหัวอย่างชัดเจน "แขนของคุณขยับได้กว้างมากตอนที่ตกใจก่อนหน้านี้ นั่นไม่ใช่หย่งชุน"แดร์ริลพูดไม่ออกเมแกนพูโถูก เธอฝึกหย่งชุนด้วยตัวเอง แต่เธอพบว่ามันไร้ประโยชน์ มันเป็นแค่กลลวงของกุ๊ยข้างถนนแดร์ริลส่ายหัว "คุณพูดถึงสำนักหย่งชุนไหน? เกิดอะไรขึ้นกันแน่?""คุณไม่รู้เหรอ?" เมแกนยังคงสงสัยเมื่อเธอพบว่าแดร์ริลไม่ได้แกล้งทำเป็นสับสน เมแกนจึงถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วกล่าว "มันมีสำนักกังฟูหลักอยู่หกสำนัก คุณรู้ไหม?เมแกนกล่าวต่อเมื่อไม่เห็นแดร์ริลตอบสนอง "สำนักทั้งหกของกังฟู ทั้งเส้าหลิน, บู๊ตึ้ง, ง้อไบ๊, คุนหลุน, เทียนชาน, และไทชิ แต่ละสำนักมีรูปแบบการบ่มเพาะของตัวเอง และการบ่มเพาะนั่นก็แตกต่างกับกีฬาคิกบ็อกซิ่งอย่างสิ้นเชิง""หกสำนักนั้นเคยรุ่งเรืองมาก แต่หลังจากการพัฒนาของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สำนักส่วนใหญ่ก็เริ่มไม่ปฏิบัติตามวิถ
มันกลายเป็นว่าพลังอันมากมายของเขานั้นมาจากเม็ดยาจักรวาลยิ่งเขาอ่านคัมภีร์ เขายิ่งหลงไหลเข้าไปในเนื้อหาของมัน!มันมีโอสถมากมายที่ถูกบันทึกไว้ในคัมภีร์นี้ ตัวอย่างเช่น เม็ดยาพลังศักดิ์สิทธิ์ สามารถทำให้ผู้ใช้ทรงพลังอย่างเหลือล้น และยังมียาจิตวิญญาณล่องลอย ที่สามารถทำให้ร่างกายของผู้ใช้เบาหวิวดั่งขนนกยังไงก็ตาม แดร์ริลไม่เคยได้ยินชื่อยาพวกนี้มาก่อน และผลของมันก็ลึกลับอย่างมากอีกตัวอย่างเช่น ยาทะลวงวิญญาณ หากศัตรูได้รับยานี้ไป ควบคู่กับวิธีบ่มเพาะของมัน ผู้ใช้จะสามารถควบคุมศัตรูได้'จริงเหรอเนี่ย? นี่มันทรงพลังขนาดนั้นเลยเหรอ?'เมื่อเขาอ่านเรื่องยาทะลวงวิญญาณ แดร์ริลจึงเหลือบดูวัตถุดิบที่ต้องใช้ปรุงยาขึ้น เขาก็ถึงกับงงงวยกับพวกมันเลยทีเดียว'วารีวิญญาณสวรรค์… ศิลาไร้ราก?'ของพวกนี้มันอะไรกัน?' มีอะไรแบบนี้บนโลกด้วยเหรอ?'แดร์ริลงุนงงแดร์ริลดูที่ยาชนิดอื่น และเขาก็เห็นว่าวัตถุดิบที่ใช้ในการปรุงยาเหล่านี้ล้วนหาได้ยากมาก ๆ บางชนิดเขาก็ไม่เคยได้ยินเลยอย่างไรก็ตาม แดร์ริลเจอข้อยกเว้นแล้ว วัตถุดิบที่ต้องใช้ในการกลั่นยานี้นั้นหาได้ไม่ยากชื่อของโอสถนี้คือ เม็ดยาเทวะเม็ดยาเทวะนั
"นี่มันยาแบบไหน?" เมแกนถามด้วยความสงสัยแดร์ริลอยากจะตอบว่ามันคือเม็ดยาเทวะ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขากลั่นมันออกมา และเขาก็ไม่รู้ว่ามันจะได้ผลไหม เขาจึงกล่าว "ผมก็ไม่รู้ เพื่อนผมให้มา"เมแกนหมดคำพูด'นายไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันคืออะไร แต่จะเอามาให้ฉันกินเนี่ยนะ?'แม้ว่าจะมีความสงสัยอยู่บ้าง แต่เมแกนก็หยิบมันเข้าปากแดร์ริลดูเธออย่างใกล้ชิด มีร่องรอยของความคาดหวังในดวงตาของเขานาทีผ่านไป แดร์ริลถาม "คุณรู้สึกยังไงบ้าง?"เมแกนส่ายหัว "ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย"'เวรเอ๊ย'แดร์ริลสบถเม็ดยาเทวะที่สามารถทำให้ผู้บ่มเพาะสามารถทะลวงผ่านระดับได้? โกหกทั้งเพน่ะสิเมื่อเธอเห็นความอับอายที่แสดงบนใบหน้าของแดร์ริล เธอจึงพยายามที่จะปลอบเข้า "โชคยังดี ที่ร่างกายของฉันแข็งแรงและสุขภาพดี ถ้าคนอื่นกินมันเข้าไป ฉันกลัวว่าพวกเขาจะป่วยเอา ครั้งหน้าอย่าให้ของไม่มีประโยชน์กับคนอื่นอีกล่ะ"หลังจากเธอกล่าว เมแกนก็รับสายจากสถานีตำรวจ เธอต้องไปทำงานแล้วแดร์ริลไม่สามารถอยู่ที่นี่ต่อได้อีก เขากล่าวลากับเมแกนแล้วจากไปทันทีที่เขาขับรถออกจากชุมชน ลิลี่ก็โทรหาเขา"นายอยู่ไหน?" เสียงของลิลี่ดูตื่นตระหนกและกังวล "มี
ตระกูลลินดันได้รวมตัวกันรอบ ๆ เวนท์เวิร์ธ และประณามเขาราวกับเป็นนักโทษ"เวนท์เวิร์ธ มันเป็นความผิดของนาย!""คุณสัญญาว่าจะทำเงินให้ แล้วนี่มันอะไรกัน?""ฉันไม่คิดว่าโทนี่จะเชื่อใจไม่ได้ มันกลายเป็นแบบนั้นไป...""ไม่ว่าจะอย่างไร นายต้องให้คำอธิบายกับเราในวันนี้"พวกเขาโกรธขึ้นเรื่อย ๆ ในการพูดคุยนี้ มันเหมือนมีไฟลุกโชนในดวงตาของพวกเขา เหมือนพวกเขาจะฆ่าเวนท์เวิร์ธได้เลยทีเดียว"ไม่ต้องห่วงนะคะทุกคน มันต้องมีวิธีแก้ปัญหานี้แน่" ลิลี่ ผู้ยืนอยู่ข้าง ๆ กล่าวด้วยความกังวลมันไม่มีทางแก้ได้ง่าย ๆ แน่! ตระกูลลินดันอันยิ่งใหญ่ต้องล้มละลายก็เพราะพ่อของเธอ!ซาแมนธารีบกล่าว "พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน อย่าใช้อารมณ์มากไปสิ"อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครสนใจเกี่ยวกับแม่ลูกคู่นี้เลยจากนั้น คุณย่าลินดันก็มองไปที่เวนท์เวิร์ธด้วยความผิดหวังแล้วกล่าว "เวนท์เวิร์ธ แกทำให้ฉันผิดหวัง บอกฉันที เราจะทำอย่างไรกันต่อไป?"เวนท์เวิร์ธดูมืดมน "ผมไม่รู้ว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้ โทนี่ได้หายตัวไป และผมก็กำลังตามหาเขา""เวนท์เวิร์ธ ทำไมฉันถึงคิดว่านี่มันเป็นกลลวง? ที่นายอาจจะร่วมกันสร้างขึ้น?" ใครบางคนกล่าวการโยนหิ