บทที่ 55

อีวอนและเอลซ่ารู้สึกขาอ่อน พวกเธอตกตะลึง!

'เขาสามารถระบุได้จริง ๆ ว่ามันคือวัตถุโบราณ?'

ท่าทางตื่นเต้นของคิงส์ตันบนใบหน้านั้นทำให้ความสงสัยของพวกเธอหายไป

"เฮ้ หลังจากคุยกันมาตั้งนาน สรุปคุณต้องการจะซื้อมันไหมเนี่ย?"

ชายหัวล้านนั้นเริ่มหมดความอดทน

แดร์ริลลอบยิ้มจาง ๆ

'ชายคนนี้ต้องเป็นคนธรรมดาแน่ เขานำสมบัติล้ำค่ามาในตำหนักไข่มุก แต่เขากลับเรียกเงินแค่ครึ่งล้านบาท!'

เมื่อคิดไปถึงโคลนที่ติดอยู่ตรงก้นของแจกันดินเผา แดร์ริลก็มั่นใจแล้วว่ามันต้องถูกขุดขึ้นมาจากที่ใดสักที่ 'ชายหัวล้านคนนี้ดูลึกลับ เขาไปขุดแจกันนี่มาจากไหนกัน?' แดร์ริลขมวดคิ้วขณะที่เขากำลังคิด

"แน่นอน! ผมจะซื้อมัน!"

คิงส์ตันพยักหน้าซ้ำไปมาเขากลัวว่าชายหัวล้านจะเปลี่ยนใจ

จากนั้น คิงส์ตันก็หันไปตะโกนบอกปีเตอร์ วิลเลียมส์ "เร็วเข้า จ่ายเงินให้คุณผู้ชายคนนี้"

หลังจากนั้น เขาก็หยิบแจกันดินเผามาอย่างระมัดระวัง และบอกให้อีวอนนำกล่องมาใส่มันเก็บไว้

เจ้าของร้านวัตถุโบราณคนอื่นหน้าเขียวคล้ำด้วยความริษยา

พวกเขามองไปที่แดร์ริลด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป

'เจ้าหนุ่มนี่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่!'

ปีเตอร์จ่ายเงินให้ชายหัวล้าน เขานำ