บทที่ 105

ริชาร์ดยิ้มกว้างขึ้นแล้วกล่าว "ดูเธอสิ ฉันจะลงโทษเธอได้ยังไง! เชลลี ฉันชอบเธอมานานแล้ว ถ้าเธอยอมคบกับฉัน ฉันจะดูแลเธออย่างดีเลย ตำแหน่งรองหัวหน้ายังว่างอยู่ แต่คู่แข่งก็เยอะ เธอรู้ใช่ไหม..."

ริชาร์ดจับแขนของเชลลีแล้วกอดเธอ

"หัวหน้า อย่าทำแบบนี้!" เชลลีอุทาน เธอดิ้นรน แต่ริชาร์ดจับเธอไว้แรงมาก เขาแสดงธาตุแท้ออกมาแล้ว เขาเผยรอยยิ้มชั่วร้ายออกมา เมินคำพูดของเชลลี แล้วกดเธอลงบนโซฟา

โครม!

ประตูออฟฟิศถูกถีบออก แดร์ริลเขามาด้วยรอยยิ้มร่าเริง เขากำลังตามหาเชลลีในห้องทำงานของเธอแต่กลับได้ยินว่าเธอถูกเรียกไปหาหัวหน้าบุคลากรที่ออฟฟิศเขา เขาจึงมาที่นี่แทน กลายเป็นว่าพอเขามาถึงประตู เขาก็ได้ยินเสียงเชลลีกรีดร้อง

"แก!" ริชาร์ดตกใจ เขาตะโกน "ใครให้-ึงเข้ามา? ไสหัวออกไปสิวะ!"

ริชาร์ดเคยคิดว่าแดร์ริลเป็นคนใหญ่คนโตที่เขาควรให้ความเคารพ แต่หลังจากได้ยินว่าแดร์ริลเป็นแค่ลูกเขยบ้านคนอื่น แล้วเขายังจะทำแบบนั้นทำไมอีก?

"หัวหน้าสโตน ดูคุณกำลังสนุกเลยนะ" แดร์ริลกล่าวอย่างร่าเริง

เชลลีลุกขึ้นมาจากโซฟาแล้วจัดเสื้อผ้าของเธอ ในเวลาเดียวกันเธอก็ตกใจด้วย ทำไมเขาอยู่ที่นี่?

อย่างไรก็ตาม เขามาได้ถูกเวลา เธอมอ