บทที่ 117

โอ้ ไม่! สกายเลอร์ เบอร์ อยู่ที่นี่!

แดร์ริลนั้นเพิ่งจะดีขึ้นในตอนที่เขาได้ยินเสียงดังจากการที่ประตูห้องน้ำถูกถีบออก

"สกายเลอร์ เบอร์ นี่แกเป็นบ้ารึไง? ฉันคือราชันย์บูรพานะ!" แดร์ริลพยายามหลอก โดยที่ไม่ได้รู้ด้วยซ้ำว่าราชันย์บูรพาคือใคร

"เออ แล้วแต่แกเลย" สกายเลอร์เย้ย "แกล้งทำตัวเป็นราชันย์บูรพาตามที่แกต้องการ วันนี้ ฉันจะทำให้แกต้องร่ำไห้"

จากนั้น หญิงสาวทั้งสามที่ถูกจับมัดไว้ก็ถูกฝลักไปในห้องนั่งเล่น พวกเขาไม่ใช่คนธรรมดา แต่พวกเขาเป็นถึงศิษย์ของนิกายจ้าวสวรรค์!

แดร์ริลโกรธมาก แต่เขารู้ว่าเขาจะไม่มีทางสู้คนพวกนี้ได้หมดด้วยตัวคนเดียว เขาสูดหายใจเข้าไปเต็มปอดเพื่อตั้งสติ

รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏบนริมฝึปากของสกายเลอร์ "ตามฉันมาซะ" เขาแค่นเสียง

จากนั้น เขาก็เดินเข้าไปในห้องนอน แดร์ริลไม่มีทางเลือก เขาเดินตามไป สกายเลอร์อยากจะพูดคุยกับแดร์ริลเป็นการส่วนตัวเพราะเขาเป็นคนที่ขโมย 'มังกรนพเก้าทะยานฟ้า' ไปจากประมุขนิกาย เขายังคงเก็บความลับไว้อย่างดี แม้แต่ลูกน้องของเขาก็ไม่รู้ เพราะยังไงซะ มันก็เป็นการนหาที่ตาย ในการขโมยคัมภีร์ลับมาจากประมุข สกายเลอร์ระวังตัวตลอดเวลา เขาปิดประตูแล้วมองไปที่แด