บทที่ 295

ยิ่งพูด จิสตินก็ยิ่งได้ใจ เขาหยิบมือถือออกมาพร้อมเยาะเย้ย "แดร์ริล แกมาได้ถูกเวลาพอดี ฉันจะแสดงให้เห็นว่าฉันทำอะไรได้บ้าง รอก่อนเถอะ โคมไฟพวกนี้จะแสดงชื่อเต็มของคุณลิลี่ในอีกไม่นาน"

เขาชอบใจยิ่งกว่าเดิมเมื่อเขาพูด "พวกมันจะไม่ได้แค่แสดงชื่อเต็มของคุณลิลี่ แต่มันจะแสดงชื่อของฉันด้วย"

เหล่าฝูงชนผู้เอะอะอุทานด้วยความแปลกใจ

'นี่มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอ? เขาจะแสดงชื่อตัวเองบนโคมทั้งหมดได้ยังไง? ชายคนนี้ทรงอำนาจจริง ๆ !'

แม้แต่เฟบี้ยังช่วยไม่ได้ที่จะพึมพำออกมา "ลิลี่ คุณควินน์โรแมนติกมากเลย เขาดีกว่าแดร์ริลตั้งเยอะ"

เฟบี้ไม่เข้าใจว่าทำไมลิลี่ถึงได้แคร์ไอ้ขยะชิ้นนี้มากนัก จัสติน ควินน์ดีกว่าตั้งเยอะ! เขาทั้งรวย แล้วก็โรแมนติก

โดยไม่สนใจเธอ ลิลี่กุมมือของแดร์ริลแล้วกล่าวเสียงแผ่ว "แดร์ริล ไปกันเถอะ"

ในเมื่อจัสตินจะทำให้ทั้งถนนสว่างด้วยชื่อของเธอ เขาก็จะทำให้ชื่อของทั้งคู่ปรากฏด้วย

ลิลี่ต้องการไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเพื่อหนีเหตุการณ์ที่จะทำให้แดร์ริลอับอายไปมากกว่านี้

แดร์ริลยังคงไม่ไหวติง เขายิ้มแล้วกล่าว "ที่รัก ไม่เป็นไรหรอก มาดูกันว่าเขาจะทำอะไรได้อีก"

ลิลี่ตื่นตระหนก ผลจากการที่