บทที่ 307

"เลสเตอร์ ช่วยหยุดรบกวนเขาที นายทำเพื่อฉันได้ไหม?" ดอร่าผลักแดร์ริลไปอยู่ด้านหลังเธอ

เธอรู้ดีว่าตระกูลของเลสเตอร์มีความเกี่ยวข้องกับมาเฟีย เธอได้ยินว่าพ่อของเลสเตอร์มีนักสู้นับสิบ ๆ แดร์ริลจะต้องทุกข์ทรมานอย่างมากหากเขาไปล่วงเกินเลสเตอร์

ถึงแม้แดร์ริลจะเป็นนักธุรกิจและเจด ผู้จัดการของวินดันกรุ๊ปจะเรียกเขาว่าป๊ะป๊าที่วิลล่าก่อนหน้านี้ แต่เขาไม่มีทางรับผลของการล่วงเกินมาเฟียได้

เลสเตอร์ถอนหายใจแล้วเหล่ตามอง "ฉันจะปล่อยแกไปเพราะดอร่าขอให้ฉันทำ ครั้งหน้าถ้าฉันเห็นแกอีกก็ระวังตัวไว้ก็แล้วกัน"

เพื่อนชายของเขาเดินมาใกล้แดร์ริลแล้วถ่มน้ำลาย

"แกโชคดีไปนะ"

"แกโชคดีที่นายน้อยเลสเตอร์อารมณ์ดีวันนี้ ไม่งั้นแก-ิบหายแน่"

แดร์ริลยิ้มโดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาคิดในใจ 'พวกนายทุกคนคงอยู่ระหว่างทางไปโรงพยาบาลแล้วถ้าไม่ใช่เพราะดอร่า มีศิษย์ของนิกายตำหนักอมตะมากกว่าร้อยดื่มอยู่ข้างบน ฉันสงสัยจริงว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเลสเตอร์ ร็อค เริ่มสู้กับฉันแล้วเหล่าศิษย์รีบลงมา?'

ดอร่าเข้าไปหาเขาแล้วถามด้วยรอยยิ้ม "แดร์ริล คุณมาทำอะไรที่นี่เหรอ?"

มันน่าทึ่งที่เธอเจอเขาอย่างบังเอิญทุกครั้งที่เธอกลับจากมหาวิทยาลัย

แด