เสียงตบของแคทเธอรีนดังอึกทึกไปทั่วบริเวณ แดร์ริลหน้าชาพวกนักเรียนซุบซิบเย้ยหยันไปที่เขา พวกเขาสนุกสนานเมื่อเห็นเขาโดนลงโทษแดร์ริลอยู่ห่างออกไปจากแคทเธอรีนไม่กี่เมตร เขาแม้กระทั่งได้กลิ่นน้ำหอมของเธอ เขาไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าแคทเธอรีนมีร่างกายที่ยอดเยี่ยมอย่าไงรก็ตาม นี่เป็นครั้งที่สองที่เธอตบเขา!แดร์ริลอยากจะโมโหแต่อาจารย์คุมประพฤตินั้นอยู่ที่นี่ ถ้าหากเขาระเบิดออกมาเขาอาจจะโดนไล่ออกจากสถาบันหกวิถี แล้วเขาจะมีทางขโมยคัมภีร์ได้อย่างไร เขาต้องยั้งตัวเองไว้“แดร์ริล นายคิดว่าโรงเรียนนี้เหมือนบ้านนายที่จะไล่ไปทำร้ายใครก็ได้งั้นใช่ไหม? หากไม่อยากจะเรียนฉันก็ขอให้นายออกไปซะ!” แคทเธอรีนตะคอกอย่างเย็นชา และตบเขาอีกครั้งผัวะ!ใบหน้าของแดร์ริลมีรอยแดงปรากฏขึ้นมา“วิ่งรอบสนามห้าสิบรอบ” แคทเธอรีนสั่งแดร์กำหมัดแน่นไม่กล่าวอะไร“หูหนวกรึไง? ไม่ได้ยินที่ฉันสั่งเหรอไง? ฉันจะพูดอีกครั้ง วิ่งรอบสนามห้าสิบรอบ เดียวนี้!” แคทเธอรีนหน้านิ่วแดร์ริลหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเดินออกไปที่สนามเพื่อจะเริ่มวิ่งภายใต้แสงแดดร้อนจัดเขาจำเป็นจะต้องวิ่งถึงห้าสิบรอบ? แดร์ริลเหงื่อแตก ครั้งล่าสุดที่เขาวิ่ง
แดร์ริลคิดขณะเขายิ้ม ‘คุณตบผมถึงสองครั้งและยังมาคาดหวังให้ผมช่วยคุณอีกเหรอ?’เขาแสร้งทำเป็นถอนหายใจ ในขณะที่เขาบอกใบ้อย่างเจ้าเล่ห์ “มิสแคทเธอรีน ผมมั่นใจผมสามารถช่วยคุณได้ แต่ร่างกายของผมนั้นอ่อนล้าจากวิ่งรอบสนาม ถ้าหากผมได้ใครสักคนมานวดก็คงจะดีขึ้น”แคทเธอรีนเลือดขึ้นหน้า เขากล้าดียังไงมาใบ้ให้เธอไปนวดตัวเขา! เธอนั้นเป็นถึงอาจารย์ของเขา ให้ตายเถอะ! มันคือสิ่งที่ไม่เหมาะสมอย่างที่สุดสำหรับเธอที่ต้องนวดให้กับเขา“ไม่เป็นไร ผมยังมีหลายสิ่งที่จะต้องไปทำ ผมขอตัวก่อน” หลังจากไม่เห็นการตอบสนองจากแคทเธอรีน เขาจึงลุกขึ้นและจากไป“แดร์ริล นาย...” แคทเธอรีนพูดตัดขัด ในความกระวนกระวายเธอได้ศึกษาค้นคว้าโดยการอ่านคัมภีร์โบราณ แต่ก็ยังไม่พบวิธีใดเลยที่จะคืนระดับขั้นพลังให้กับเธอ หากแดร์ริลไม่ช่วยเธอ เธอต้องกลายเป็นมนุษย์ธรรมดาไปตลอดชีวิตที่เหลือของเธอ!แคทเธอรีนกัดริมฝีปากอย่างสิ้นหวัง เธอเข้าหาตัวแดร์ริลอย่างระมัดระวังและวางมือของเธอจับไปที่ไหล่ของเขา กดนวดอย่างนุ่มนวล“แดร์ริล นายสบายขึ้นไหมล่ะ?”“พอใช้ได้” แดร์ริลรู้สึกเคลิบเคลิ้ม เขาหลับตาลงอย่างเพลิดเพลินเขาไม่คาดคิดว่าอาจารย์ที่เคร
แคทเธอรีนจ้องมองที่ถ้วยปรุงยาทำมือ ในระหว่างที่นวดแดร์ริลโอสถที่ปรุงเสร็จเรียบร้อยเป็นสิ่งเดียวที่เธอต้องการ จากนั้นเธอก็จะฟื้นฟูพลังระดับขั้นกลับมา! ในระหว่างนี้เธอต้องคอยเอาใจเขาให้ถึงที่สุดแดร์ริลยิ้ม เขาสามารถมองไปที่ทรวดทรงเย้ายวนของเธอในระหว่างปรุงโอสถ เขาช่างเบิกบานใจทันใดนั้นเขาก็ถามอย่างเป็นกันเอง “มิสแคทเธอรีน ผมขอถามอะไรคุณบางอย่างได้ไหม”“อะไรล่ะ?”“ห้องของผู้อำนวยการใหญ่อยู่ที่ไหน? ผมเข้ามาเรียนที่สถาบันหกวิถีค่อนข้างนานแล้ว ยังไม่เคยเห็นเลย”แดร์ริลยังมีภารกิจที่จะต้องขโมยคัมภีร์อยู่ และมีบางเล่มที่ยังคงอยู่กับผู้อำนวยการใหญ่ เขาได้สำรวจสำนักงานของโรงเรียนหลายครั้งแต่เขาก็ยังไม่พบตำแหน่งของห้อง“เราไม่มีห้องของผู้อำนวยการใหญ่” แคทเธอรีนหัวเราะเบา ๆ อะไร? ไม่มีห้องของผู้อำนวยการใหญ่? แดร์ริลงุนงงแคทเธอรีนพยักหน้า “แม้เกรแฮม พอตเตอร์ จะเป็นผู้อำนวยการใหญ่ แต่เขาก็มาโรงเรียนน้อยครั้งมาก เขาเป็นคนสมถะ เขาเลยตัดสินใจว่าไม่จำเป็นต้องมี”แดร์ริลหัวหมุน หรือจะไม่มีห้องของผู้อำนวยการจริง ๆ? แล้วเขาจะขโมยคัมภีร์ได้อย่างไร?แคทเธอรีนซักถาม “แดร์ริล ทำไมอยู่ ๆ นายมาถ
'ไม่' แดร์ริลกรีดร้องอยู่ในใจ หน้าของเขาบูดบึ้ง เด็กสาวคนนี้คือของแสลงสำหรับเขา 'ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?!'เด็กสาวคนนี้คือ ควีนนี่ การ์ฟิลด์ ญาติห่าง ๆ ของลิลี่ เธอจะมาเยี่ยมลิลี่ทุก ๆ ปีควินนี่เป็นเด็กสาวที่น่ารักและจิตใจดีมาก เธอไม่เคยดูแคลนแดร์ริล และมีสัมมาคารวะกับเขามาตลอด'ควีนนี่ การ์ฟิลด์' สองคำนี้กระตุกแดร์ริลเป็นอย่างมาก เธอคือฝันร้าย เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอมาเยี่ยม เธอมักจะสั่งให้แดร์ริลทำอาหารตามที่อยากจะกิน ถ้าหากเขาไม่ทำตามเธอจะมีอารมณ์ฉุนเฉียวแดร์ริลไม่สามารถจะขัดขืนได้และอีกอย่าง ญาติของลิลี่คนนี้ค่อนข้างซุกซน มันจะมีบางครั้งที่เธอโทษแดร์ริลสำหรับของที่เธอทำพัง แดร์ริลนั้นไม่สามารถทำอะไรได้"ควีนนี่ ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?" ลิลี่ตะลึงและยังชื่นใจ เธอเดินเข้าไปหาพร้อมกับรอยยิ้ม"ลิลี่,แดร์ริล พวกพี่กลับมาแล้ว!" ควีนนี่กระโดดออกจากโซฟา โผสวมกอดลิลี่ "ลิลี่ พี่สวยขึ้นเยอะเลย" เธอกล่าวชมเธอกอดรอบเอวของลิลี่ "หุ่นพี่ก็เย้ายวนมากกว่าเดิมด้วย"ในสายตาของควีนนี่ ลิลี่เปรียบเหมือนดั่งพี่สาวของเธอ พวกเขาชอบหยอกล้อเล่นกันลิลี่หน้าแดง "แหม่ เธอก็เพิ่งจะเข้ามหาลัย ช่วยทำ
มีเวทีขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้างสรรพสินค้า มีสาวนุ่งน้อยห่มน้อยอยู่สามคนกำลังแสดงอยู่บนเวที พวกเธอคือวง ETMมีแผงกั้นตั้งอยู่รอบเวทีเพื่อป้องกันแฟนเพลงพุ่งเข้ามา แฟนเพลงต่างกรีดร้องอย่างหลงใหลการแสดงครั้งนี้เกือบจะเหมือนกับคอนเสิร์ตเต็มรูปแบบ แดร์ริลนั้นรู้สึกเฉย ๆ กับเหล่าดาราศิลปินตั้งแต่ที่เขาได้ขึ้นเป็นตำแหน่งประธานของบริษัท แพลทตินัม ดาราก็เป็นคนธรรมดาพวกเขาไม่ได้มีอะไรพิเศษในเวลานั้น ควีนนี่และลิลี่ก็จัดการเบียดเสียดตัวเองไปอยู่ที่หน้าเวทีได้ "ETM!" ควีนนี่ กรีดร้องอย่างตื่นเต้น เธอโบกมือ สามสาวสมาชิกก็กำลังทำการแสดงอยู่บนเวที ไม่มีเวลามาสนใจรับรู้ถึงควีนนี่วงนี้นั้นโด่งดังมาก พวกเขาด้านชากับเสียงเชียร์ตะโกนร้องไห้จากแฟนเพลงทันใดนั้น ลิลี่และควีนนี่ก็ถูกผลักไปข้างหน้า จบลงที่พวกเธอได้พังแผงกั้นชายใส่สูทเดินมาพร้อมกับบอร์ดี้การ์ดสองคน และตะโกน "พวกเธอกำลังทำอะไรกัน? มองไม่เห็นแผงกั้นรึยังไง? มีมารยาทกันบ้างไหม? ถอยออกไป!"เนื่องจากเสียงดังมาก ควีนนี่ไม่ได้ยินที่ผู้ชายคนนั้นข่มขู่ ชายคนนั้นเดือดดาล เขาผลักควีนนี่ถอยไปและตะคอก "หูหนวกรึไง? ฉันบอกให้ถอยไป!"ควีนนี่เกือบจ
เมื่อไหร่เธอร้องไห้ แดร์ริลมักหัวใจสลายเมื่อเขากล่าวจบ เสียงหัวเราะก็ดังสนั่นระงมขึ้นมา แม้แต่ วิเวียน คลาร์ก ยังเย้ย "ช่างน่าสนใจ ฉันเพิ่งจะบอกไปว่าเราไม่เซ็นลายเซ็นให้กับใครทั้งนั้น คุณไม่เข้าใจรึยังไง? ฉันไม่สนว่ามันจะเพื่อคุณหรือบุพการีของคุณที่เป็นคนขอลายเซ็น เราจะไม่เซ็นอะไรทั้งนั้น"แดร์ริลหายใจเข้าลึก ๆ เขายับยั้งความโกรธเคืองไว้ และกล่าว "ผมคือ...""ฉันไม่สนว่าคุณเป็นใคร ได้โปรดถอยออกไป คุณกำลังขวางทางเรา" วิเวียนตอบอย่างหมดความอดทน เธอนั้นเพิ่งจะแสดงรอบแรกเสร็จและเธอนั้นเหนื่อยล้าใครบางคนจากฝูงชนอุทานออกมา "นั่นใช่ลูกเขยบ้านคนอื่นตระกูลลินดันรึเปล่า?""ทำไมขี้แพ้อย่างเขาถึงคิดว่าจะได้ลายเซ็น?"คำเย้ยและถากถางช่างอักอ่วน เธอไม่สามารถจะทนต่อไปได้ เธอสะกิดแดร์ริล และกล่าว "สามีที่รัก เราไปกันเถอะ" พวกเขาออกมาหาความสุขกันในวันนี้ ใครจะไปคาดคิดว่าการขอลายเซ็นจะออกมาเลวร้ายได้ขนาดนี้?ควีนนี่โต้แย้ง และกล่าวเสียงดัง "แล้วยังไง หากเขาจะเป็นลูกเขยบ้านคนอื่น เขาก็ไม่ได้ไปขอพึ่งพาอะไรจากพวกคุณทั้งหมด"ในสายตาควีนนี่แดร์ริลไม่เคยทำอะไรผิด เธอสามารถมีชีวิตอยู่ได้แม้ไม่มีลายเซ
"ไม่ต้องห่วง ฉันเอาลายเซ็นมาให้เธอได้แน่นอน" แดร์ริลโบกมืออย่างไม่ถือสาวิเวียนหัวเราะลั่น เธอกล่าว "ว้าว คุณช่างขี้โม! ในเมื่อคุณต้องการลายเซ้นนั่นมาก หากคุณก้มโค้งคำนับให้ฉัน ฉันจะเซ็นให้กับน้องสาวของคุณ"ทำไมพวกเขาช่างหยาบคาย?แดร์ริลมีใบหน้าเคร่งขรึม เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและกดโทรออกภายในสามวินาทีก็มีคนรับสาย "ท่านประธาน มีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะ?" เพิร์ลนั้นอยู่อีกฝั่งของคู่สาย แดร์ริลหายใจเข้าลึก ๆ และเขากล่าวถาม "วง ETM ที่กำลังมาแสดงที่เมืองตงไห่ พวกเขาอยู่ภายใต้บริษัทอะไร?"หลังจากได้ยินน้ำเสียงของแดร์ริล เพิร์ลค่อนข้างกังวล เธอกล่าวอย่างนุ่มนวล "ท่านประธาน วง ETM นั้นเพิ่งจะได้ทำการแสดงอยู่ในภาพยนตร์ชื่อ สามดอกไม้ทองคำ พวกเขามาที่นี่เพื่อส่งเสริมภาพยนตร์เรื่องนั้น อย่างไรก็ตามพวกเราได้ลงทุนไปครึ่งหนึ่งกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ดั่งนั้นการแสดงของพวกเขาในวันนี้ถูดจัดขึ้นโดยพวกเราเอง"ETM นั้นถูกจ้างมาโดยบริษัท แพลทตินัม? แดร์ริลขับขัน "เจ้าสามคนนั้นปฏิเสธที่จะให้ลายเซ็นกับญาติของลิลี่ ฉะนั้นฉันไม่อยากจะเห็นหน้าไอ้สามคนนี้อีก เธอรู้ว่าจะต้องทำยังไงใช่ไหม? และอีกอย่างยุติการแสดง
เพิร์ลให้เหตุผลสำหรับการยกเลิกสัญญาในครั้งนี้ก็เพราะว่าท่านประธานบริษัท แพลทตินัม อยากจะได้ลายเซ็นของวง แต่ทางวงกลับไม่ยอมเซ็นให้เขาวิเวียนสับสน เธอมองไปที่แดร์ริลและกล่าวบนโทรศัพท์ "ท่านประธานลี ฉันไมได้ไปก้าวล่วงใคร! มันมีผู้ชายคนนึงกำลังสร้างปัญหาที่นี่ เขาไม่ใช่แค่เพียงพังแผงกั้นเข้ามา เขายังมาขอลายเซ็นอีกด้วย...""ให้ตายสิ แกจะต้องขอโทษเขาในทันที! เดียวนี้!" เลม ลีตะโกนรายกับคนเพี้ยน เขานั้นกู่ไม่กลับ "แกรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? เขาคือแดร์ริล ดาร์บี้! ท่านประธานแห่งบรรษัท แพลทตินัม! แดร์ริล ดาร์บี้ คือผู้สนับสนุนหลักของเรา! ที่เธอได้ไปแสดงอยู่ในภาพยนตร์ก็เป็นเพราเว่าเขา!""อะไรนะ?" วิเวียนสั่นเทา เธอกล่าว "คุณต้องเข้าใจผิดแน่นอน เขาสวมเสื้อผ้าราคาถูก""เสื้อผ้าราคาถูก? เงินที่เขาใช้จ่ายในแต่ละวันยังเทียบไม่ได้กับเงินเดือนของแกที่หาได้ทั้งปี!" เลม ลีตะโกน "เธอต้องทำตามที่เขาขอทุกอย่าง! ท่านประธานดาร์บี้อยากได้ลายเซ็น เธอก็ต้องให้! ถ้าเขาอยากจะหลับนอนกับเธอ เธอก็ต้องตอบว่าได้! ให้นรกแตกตาย ถ้าเขายังไม่ให้อภัยเธอในวันนี้ เธอก็บอกลาวงการนี้ได้เลย! ฉันจะฉีกสัญญาของเธอทิ้งในทันที!" เขา