บทที่ 431

คฤหาสน์ตระกูลลินดัน

มันเป็นเวลากลางวันแต่ทั้งบ้านกลับเงียบเหงามีเพียงแค่เสียงลมหายใจอันโรยรินของแดร์ริล

ลิลี่ได้ดูแลแดร์ริลมาเป็นเวลานานและเธอนั้นอ่อนล้ามาก แต่เธอก็ยังคงอดทนหนักแน่น

เธอกำลังเฝ้ารอปฏิหาร ให้แดร์ริลลืมตาตื่นขึ้นมาและเรียกเธอว่า 'ที่รัก'

อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่มั่นใจว่าช่วงเวลาเหล่านั้นจะมาถึงหรือไม่

แกร็ก

ในเวลานั้นประตูก็เปิดออกมาทันที และอีวอนท่าทางหอบหืดก็รีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับเม็ดยาในมือ ซึ่งมีรังสีสว่างไสวในกำมือของเธอ และรีบกล่าว "ลิลี่ ดูนี่สิ ว่าฉันได้อะไรมา!"

"อีวอน นั่นมัน..."

ลิลี่ลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้น เมื่อเธอเห็นเม็ดยาในมือของอีวอน

"มันคือยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ!" อีวอนร้องอุทานด้วยความตื่นเต้น และลุกลี้ลุกลนขณะรีบเดินไปข้าง ๆ และป้อนเม็ดยาใส่ลงไปในปากของแดร์ริล

ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถ?

ลิลี่นั้นตกใจไปชั่วครู่หนึ่ง ก่อนจะรู้สึกตื้นตันใจ หญิงสาวทั้งสองยิ้มและน้ำตานองหน้าเมื่อเห็นแดร์ริลทานเม็ดยาเข้าไป

อย่างไรก็ตาม ในคราวนี้มันเป็นน้ำตาแห่งความสุข!

ตามที่คาดไว้ มีร่องรอยแห่งความเริงร่าฟื้นคืนสู่ใบหน้าอันซีดเซียวของแดร์ริล

ลิลี่มีความสุขอย่างท่วมท้น แต่ในที