”แน่นอนที่สุด ฉันเอามันมาคืนได้อย่างแน่นอน”ดวงตาของแดร์ริลเปียกปอนไปด้วยน้ำตา! เขามีถุงพลาสติกสีดำอยู่ในมือ ซึ่งเขาโยนมันลอยขึ้นไปบนฟ้าทันที!“ฉันจะคืนไอ้ยาบ้าบอนั้นให้แก ฉันคืนแกแน่นอนไอ้เวร!” แดร์ริลแผดเสียงดังก้องจนเสียงของเขาแหบแห้ง!โครม...สิ่งที่อยู่ด้านในถุงพลาสติกสีดำก็ร่วงหล่นออกมา เม็ดยาฟื้นสภาพเก้าโอสถกว่า 200 เม็ด โปรยปรายลงมาราวกับน้ำตกในเวลานั้น! เม็ดยาทุกเม็ดต่างเรืองแสงเปล่งประกายด้วยรังสีวิญญาณเข้มข้น!ทั่วทั้งสถานที่นั้นเงียบกริบราวกับป่าช้า!นั่นมันเม็ดยาฟื้นสภาพเก้าโอสถกว่า 200 เม็ด!"อึก!" เสียงกลืนน้ำลายของใครบางคนก็ดังขึ้น และกระตุกให้เกิดการถกเถียงกันอย่างออกรสในทันทีท่ามกลางฝูงชน!"ฉัน... ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม? ยาฟื้นสภาพเก้าโอสถมากมายเหลือเกิน?""มันเป็นไปได้ยังไง? วิธีกลั่นยาหายสาบสูญไปนานมากแล้ว!"ร่างกายของอีวอนสั่นสะเทือนขณะเธอมึนงงจ้องมองไปที่แดร์ริล เธอไม่สามารถจะกล่าวคำใด ๆ ออกมาได้!'แดร์ริลมักมีลูกไม้สร้างความประหลาดใจได้ดีอยู่เสมอ... เขามียาเก้าฟื้นสภาพเก้าโอสถจริง ๆ! หมายความว่าฉันไม่ต้องแต่งงานกับเจเรมีอีกแล้วเหรอ?’ อีวอน คิดในใจด้วย
"ทุกคนได้โปรดหยุดก่อน ขอผมกล่าวอะไรหน่อย" เสียงเคร่งขรึมดังก้องอยู่ในอากาศคิงส์ตันลุกขึ้นยืน ร่างกายของเขาสั่นสะเทือนในความโกรธขณะเขาตะคอกแดร์ริล "แดร์ริล แกมาทำอะไรที่นี่? ลูกสาวของฉันกำลังจะแต่งงาน แล้วมันจะมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับแก? ไสหัวไป!"คิงส์ตันเกรี้ยวกราดเมื่อเห็นแดร์ริล เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเห็นเขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงภาพที่เขาผูกเชือกมัดผู้หญิงสามคนไว้ โดยหนึ่งในนั้นคือลูกสาวของเขา!ในตอนแรก คิงส์ตันคิดว่าในที่สุดลูกสาวของเขาก็ถอดใจลืมแดร์ริลได้ และตัดสินใจแต่งงานกับเจเรมี่ ใครจะไปคิดว่าเหตุผลหลักที่ลูกสาวของเขาแต่งงานกับเจเรมี่ก็เพื่อช่วยชีวิตแดร์ริล"คุณลุงยัง!" แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเดินหน้าไปหาเขา "ตราบใดที่ผมยังอยู่ที่นี่ในวันนี้ ผมจะไม่อนุญาตให้อีวอนแต่งงานกับเจเรมี่! ทุกคนรู้ดีว่าเจเรมี่เป็นคนยังไง เขามันไม่เอาถ่านและไม่เคยทำอะไรเลย เขาจะดีพอสำหรับอีวอนได้ยังไง?""หุบปาก!" ทิโมธี เย้ยขึ้นมาขณะที่เขาไม่สามารถจะอดกลั้นได้อีกต่อไปแล้ว การมองดูลูกชายของเขาถูกหยามเหยียดในที่สาธารณะ "ใครกันแน่ที่ไร้ค่าไม่เอาถ่านที่ทั้งวันนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรเลย? ไอ้เด็กไม่สนโลกอย
ถ้าหากเขามาที่เพื่อสร้างปัญหาในงานแต่งงานมันยังพอรับได้ อย่างไรก็ตามหากแดร์ริลติดสินบนลัทธินิกาย มันจะเป็นที่ยอมรับไม่ได้อย่างถึงที่สุด"บาปหนา นี่มันคือกาลี! ใครก็ได้มาโค่นแดร์ริลลงที!" รองหัวหน้าแห่งสำนักเทียนชาน แซคคารี ฮูม ตะโกนแดร์ริลมาทำลายพิธีวิวาห์ของลูกศิษย์เขาและปล่อยตัว ไซออน เฟเธอร์สโตนไป? สิ่งเหล่านี้ถือว่าเป็นอกุศลเจตตนาในวิถีของของแซคคารีทันใดนั้น ลูกศิษย์สำนักเทียนชานกว่าสิบ ๆ คนก็พุ่งพรวดเข้าไปหาแดร์ริล การที่เห็นสถานการณ์เปลี่ยนไป ฝูงชนต่างสลายตัวในความเร่งรีบ"ศิษย์สำนักง้อไบ๊ ฟังให้ดี!" แม่ชีแห่งโชคชะตาเรียกหา "จัดการไอ้สารเลวนี้ซะ!""ศิษย์สำนักบู๊ตึ้ง จัดการแดร์ริลซะ!"ทันใดนั้น ลูกศิษย์ทั้งหมดของหกสำนักหลัก โดยเฉพาะลูกศิษย์ของสำนักบู้ตึ๊งได้ยินคำสั่งของพวกเขาและรีบวิ่งไปห้อมล้อมรอบตัวแดร์ริล บรรดาพวกเขามีอย่างน้อยหนึ่งร้อยคน!บรรดาบุคคลอย่างมาสเตอร์ลีโอนาร์ด คิดกับแดร์ริลเป็นเพียงแค่เด็กนักเรียนจากสถาบันหกวิถีและไม่จำเป็นที่จะต้องออกแรงต่อสู้ด้วยตัวพวกเขาเอง เหล่าลูกศิษย์พวกนี้เก่งกาจมากพอที่จะทำลายเขาได้ ถึงแม้ว่าเขาจะเฉิดฉายออกมาจากการประชุมพิฆาตราชสีห์
'ไม่มีใครสามารถหยุดนายได้? มันจะเป็นไปได้ยังไง?' อีวอนคิด"แดร์ริล อย่าโง่เง่าไปหน่อยเลย!" น้ำตาของอีวอนไหลนองอย่างควบคุมไม่ได้ ในระหว่างนั้น สาวกหกสำนักหลักได้มาถึงอยู่เบื้องหน้าพวกเขา กระบี่เล่มยาวของพวกเขาถาโถมเข้ามาราวกับฝนฟ้าคะนองในเวลาเดียวกัน ฟลอเรียนก็มาร่วมอยู่ในการตีโฉบฉวยด้วยเขาดูปลื้มปริ่ม "แดร์ริล ฉันมาที่นี่ก็เพื่อแก้แค้นให้คุณปู่และสังหารไอ้สารเลวเนรคุณอย่างแก!"เนื่องจากมีคนจำนวนมากวิ่งกรูกันเข้ามา เขาจะพลาดโอกาสอันสวยหรูขนาดนี้ได้อย่างไร นอกจากนี้ เขาได้บ่มเพาะวิชาในคัมภัร์อาถรรพ์เทวะ เมื่อเร็ว ๆ นี้ และวันนี้ดูเหมือนจะเป็นโอกาสที่ดีเพื่อจะลองใช้มัน รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของยูมิ ผู้ซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ เขา"ที่รัก ฆ่าไอ้เวรนี่ซะ เพื่อเกียรติแห่งตระกูลดาร์บี้!" เธอตะโกน"ใช่ ไอ้สาวรเลวนี่สมควรตาย!" สมาชิกตระกูดาร์บี้เรียกร้องออกมา "ฟลอเรียน วันนี้นายจะต้องสังหารเขาในนามของความยุติธรรม! ห้ามไว้ชีวิตเขา!"'สังหารเขาในความยุติธรรม? ช่างเป็นข้ออ้างที่ชอบธรรมเหลือเกิน!' แดร์ริลคิดอย่าเคืองโกรธ ขณะเขากำข้อมือแน่น และดวงตาของเขาแดงระเรื่อ"แดร์ริล อย่าเป็นไอ้โง่! วิ่งหนีไป!
อาวุธถูกจัดลำดับจากต่ำไปสูงด้วยสีแดง, สีส้ม, สีเหลือง, สีเขียว, สีฟ้า, สีคราม, และสีม่วง ทุกลำดับสามารถแบ่งแยกออกไปได้อีกเป็นห้าระดับอื่น ๆในแต่ละสี เมื่อแดร์ริลได้ครอบครองดาบกลืนโลหิตเป็นครั้งแรก มันอยู่ที่ระดับต่ำสุดของลำดับสีแดง ตอนนี้ดาบของเขาเปื้อนเลือดสด ๆ ไหลซึมและดื้อด้านมีอารมณ์ดุร้ายในทันใด มันก็บรรลุถึงระดับสี่ของอันดับสีเขียว ซึ่งทำให้ฝูงชนโดยรอบต่างตกตะลึง"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมไอ้เด็กนี่มันแข็งแกร่งขนาดนี้?""ภายใต้การโจมตีของสาวกระดับสูงหลายคน เขาก็ยังสามารถกำราบไปได้หลายคน? เขาเป็นอสูรกายเหรอ?""ไม่กี่วันก่อนที่การประชุมพิฆาตราชสีห์ เขายังเป็นแค่ปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่สองอยู่เลย เขากลายมาเป็นปรมาจารย์อาวุโสขั้นที่สี่ได้ยังไงในตอนนี้?" ฝูงชนต่างพึมพัมแม่ชีแห่งโชคชะตากรอกลูกตามองแดร์ริลอย่างเย็นชา กำหมัดของเธอแน่น "ไอ้สารเลวอย่างแดร์ริลสามารถบรรลุได้สองขั้นภายในสองวัน! เขาจะต้องได้รับมอบอะไรสักอย่างจากนิกายตำหนักอมตะ หลังจากปล่อยตัวไซออน เฟเธอร์สโตนไป ถ้าหากจับเป็นไอ้เวรนี่ไม่ได้ ก็ควรสังหารเขาซะ! สำนักง้อไบ๊จะมอบรางวัลให้อย่างงามกับใครก็ตามที่จัดการกับไอ้เลวนี่"เมื่
ริมฝีปากของฟลอเรียนขดตัวเป็นรอยยิ้มเย้ยหยันขณะเขาชี้แดร์ริล “เตรียมตัวเผชิญกับความตายของแกซะเถอะ!”ฟ่อ!งูเหลือมดำยักษ์เปิดปากอันน่ากลัวของมันและจู่โจมไปที่แดร์ริล“อย่า!” อีวอนตะโกนด้วยเสียงแหบแห้งของเธอ ขณะขาของเธออ่อนปวกเปียกเกินจะยืนไหวเธอเสียใจที่บอกแดร์ริลเรื่องพิธีวิวาห์ ตอนนี้มันสายเกินไปแล้ว!“สามีที่รัก!” ลิลี่พุ่งเข้าไปหาแดร์ริลในรองเท้าส้นสูง ขณะน้ำตาของเธอไหลอาบใบหน้า เธอต้องการปกป้องแดร์ริลจากงูเหลือมถึงแม้ว่าแดร์ริลจะมาที่นี่เพื่อทำลายงานแต่งงาน ซึ่งทำร้ายจิตใจของลิลี่ แต่เธอก็ยังคงไม่อยากจะเห็นสามีของตัวเองตายในวันนี้“ลากตัวผู้หญิงคนนั้นออกไป!” ฟลอเรียนตะโกนท่ามกลางฝูงชน เสียงของเขาแหลมดังทะลุอากาศ “ในวันนี้ ฉันจะสังหารไอ้สารเลวนี่ในนามของคุณปู่ แดร์ริล ตายซะ”“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันจะต้องตายงั้นเหรอ?” แดร์ริลกรอกตามองไปที่งูเหลือมยักษ์เป็นฟืนเป็นไฟ ร่างกายเขาเปี่ยมไปด้วยพลังหยางพิสุทธิ์“ถ้างั้น เอาล่ะ มาดูกันว่าวันนี้ใครจะตายกันแน่!” เขาเยาะเย้ย ในการเคลื่อนไหวฉับไว เขาเอื้อมมือออกไปแล้วชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้า“เขา… เขากำลังจะทำอะไรน่ะ...” เสียงอุทานดังก้องไปทั่วฝ
แดร์ริลไม่มีพลังงานเหลืออยู่ในตัวเขาหลังจากใช้ลูกไม้ทั้งสองกระบวนท่าจบ เขาไม่สามารถหลบหนีได้ ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเหวี่ยงฝ่ามือออกด้วยพลังงานที่เหลืออยู่เพื่อป้องกันตัวเองเปรี้ยง!ในขณะนั้น ฝ่ามือของพวกเขาปะทะกัน ความแข็งแกร่งของแม่ชีแห่งโชคชะตาก็ท่วมท้นแดร์ริล เธอตวัดฝ่ามือและเหวี่ยงโจมตีอีกครั้ง กระทบไปที่หน้าอกของแดร์ริลอย่างแม่นยำ“อ๊าก!” เขาตะโกนทั้งหมดที่แดร์ริลสัมผัสได้คือพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่พัดพาตัวเขาลอยขึ้นไปบนฟ้า ทำให้เขากระอักเลือดออกมา และทำให้เขาล้มลงกับพื้นในที่สุดเขารู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวอย่างรุนแรง และเส้นลมปราณทั้งหมดในตัวของเขาแตกโดยเฉพาะหลอดเลือดแดงของเขา ร่างกายของเขาอ่อนแอที่สุด เลือดไหลทะลักออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ เขาหายใจไม่ออกและรู้สึกราวกับว่าอวัยวะทั้งหมดของเขาแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย“สามีที่รัก…” ลิลี่ห้ามตัวเองไม่ได้ที่จะร้องไห้ออกมาด้วยความตื่นตระหนก เธอรู้สึกปวดร้าวหัวใจขณะที่ขาของเธออ่อนปวกเปียก และเธอก็ล้มลงกองกับพื้น“ฉันขอถามแก แกจะยอมรับในการกระทำหลงผิดของแกไหม!” แม่ชีแห่งโชคชะตา พูดด้วยอารมณ์เป็นศูนย์ขณะเธอกรอกตามองมาที่
แววโกรธฉายวับผ่านดวงตาของแม่ชีแห่งโชคชะตา ขณะเธอเย้ยหยันไร้ความรู้สึก “มิสเตอร์ คาร์เตอร์ คุณเข้าข้างกับไอ้ฉ้อฉลคนนี้!?”บุคคลระดับสูงอย่างมาสเตอร์รี้ด และมาสเตอร์ลีโอนาร์ด กรอกตาจ้องเขม็งไปที่ โซรัน“ฉ้อฉล? กฏของการประชุมพิฆาตราชสีห์กล่าวไว้ชัดเจน สิทธิเพื่อกำจัดจะเป็นของผู้ชนะเลิศ ลูกชายของฉันชนะในการประชุมและเขามีสิทธิของการกำจัด ฉะนั้นถึงแม้ว่าเขาจะปล่อยหรือไม่ปล่อยตัวราชสีห์ทองคำไป แล้วมันจะเกี่ยวอะไรกับพวกคุณ?” เขายิ้มเจื่อน ๆขณะเขาพูด สายตาที่ขู่ขวัญของเขามองสำรวจฝูงชนอย่างช้า ๆ และน่าสะพรึงกลัวเมื่อได้ยินคำกล่าวของโซรัน ฝูงชนต่างก็มองหน้ากันอย่างไม่สามารถจะกล่าวอะไรได้เลย“แม้ว่าเราจะปล่อยเรื่องนั้นไป เขาก็มาที่นี่เพื่อทำลายพิธีวิวาห์ สิ่งนี้เป็นที่ยอมรับไม่ได้!” แม่ชีแห่งโชคชะตาตอกหน้าโซรันอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเขาถามเธอ “โอ้? แค่พังพิธีวิวาห์? พวกคุณก็ต้องการจะฆ่าเขาเพราะเหตุนี้งั้นเหรอ?”“เขาฆ่าคุณปู่ของเขาและทำร้ายน้องสะใภ้ เหตุผลพวกนี้ดีพอที่จะฆ่าเขาไหม?!” แม่ชีแห่งโชคชะตาจ้องเขม็งคิ้วขมวดโซรัน สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และประกาศด้วยเสียงที่ทุ้มต่ำและก้องกังวาน ซึ