บทที่ 451

"ทุกคนได้โปรดหยุดก่อน ขอผมกล่าวอะไรหน่อย" เสียงเคร่งขรึมดังก้องอยู่ในอากาศ

คิงส์ตันลุกขึ้นยืน ร่างกายของเขาสั่นสะเทือนในความโกรธขณะเขาตะคอกแดร์ริล "แดร์ริล แกมาทำอะไรที่นี่? ลูกสาวของฉันกำลังจะแต่งงาน แล้วมันจะมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับแก? ไสหัวไป!"

คิงส์ตันเกรี้ยวกราดเมื่อเห็นแดร์ริล เมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเห็นเขาอดไม่ได้ที่จะนึกถึงภาพที่เขาผูกเชือกมัดผู้หญิงสามคนไว้ โดยหนึ่งในนั้นคือลูกสาวของเขา!

ในตอนแรก คิงส์ตันคิดว่าในที่สุดลูกสาวของเขาก็ถอดใจลืมแดร์ริลได้ และตัดสินใจแต่งงานกับเจเรมี่ ใครจะไปคิดว่าเหตุผลหลักที่ลูกสาวของเขาแต่งงานกับเจเรมี่ก็เพื่อช่วยชีวิตแดร์ริล

"คุณลุงยัง!" แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะเดินหน้าไปหาเขา "ตราบใดที่ผมยังอยู่ที่นี่ในวันนี้ ผมจะไม่อนุญาตให้อีวอนแต่งงานกับเจเรมี่! ทุกคนรู้ดีว่าเจเรมี่เป็นคนยังไง เขามันไม่เอาถ่านและไม่เคยทำอะไรเลย เขาจะดีพอสำหรับอีวอนได้ยังไง?"

"หุบปาก!" ทิโมธี เย้ยขึ้นมาขณะที่เขาไม่สามารถจะอดกลั้นได้อีกต่อไปแล้ว การมองดูลูกชายของเขาถูกหยามเหยียดในที่สาธารณะ "ใครกันแน่ที่ไร้ค่าไม่เอาถ่านที่ทั้งวันนี้ก็ไม่ได้ทำอะไรเลย? ไอ้เด็กไม่สนโลกอย