อีเว็ตต์ไม่ได้รู้สึกโกรธเคืองใด ๆ เธอลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ และกล่าว “ฉันได้ยินมาว่าแม่ชีแห่งโชคชะตามีบุคลิกที่แข็งแรง และในที่สุดฉันก็จะได้ลองสัมผัสมัน”เธอยืนอยู่เบื้องหน้าแม่ชีแห่งโชคชะตาขณะเธอจ้องเขม็ง “คุณมีใบหน้าที่สวยงามมาก คุณจะต้องเป็นสาวในฝันของผู้ชายหลายคนอย่างแน่นอน คุณมีแฟนมากี่คนแล้ว?”“แก…”ใบหน้าของแม่ชีแห่งโชคชะตาเป็นสีแดงระเรื่อขณะตัวของเธอสั่นไปด้วยความโกรธ "แกพูดว่าอะไร?" เขากล้าดียังไงมาเกี้ยวพานเธอ!ทันใดนั้น อีเว็ตต์ก็หอมเข้าไปที่แก้มของแม่ชีแห่งโชคชะตา ทุกคนต่างตกตะลึง มันเกิดอะไรขึ้น?ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายหอมแก้มแม่ชีแห่งโชคชะตา?แม่ชีแห่งโชคชะตาเป็นถึงประมุขแห่งสำนักง้อไบ๊ เขากล้าดียังไงถึงไปหอมแก้มเธอ?นี่มันชักจะล้ำเส้นเกินไปแล้ว!แม่ชีแห่งโชคชะตายังตกอยู่ในอาการตกใจ ไม่รู้จะตอบสนองอย่างไร! มันเกิดอะไรขึ้น? ดาร์บี้ผุ้ไร้พ่ายกล้ามาหอมแก้มเธอ?แม่ชีแห่งโชคชะตาค่อย ๆ ฟื้นคืนสติของเธอ เธอจ้องเขม็งไปที่อีเว็ตต์อย่างโกรธแค้นและกรีดร้อง “ดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย ไอ้สารเลว! ฉันจะฆ่าแก!”ในฐานะประมุขแห่งสำนักง้อไบ๊ แม่ชีแห่งโชตชะตาถือว่าความบริสุทธิ์ของเธอเป็นสิ่งสำคั
อีเว็ตต์ยกแก้วขึ้นจิบและฉีกยิ้ม “ท่านแม่ชีแห่งโชคชะตา คุณอย่าโมโหไปเลย นี่มันก็เพื่อประโยชน์ของตัวคุณเอง ผู้หญิงทุกคนจำเป็นต้องมีผู้ชาย ขอฉันหาให้คุณสักคนเถอะ จัดเป็นงานจับคู่ที่อลังการดีไหมล่ะ?”อีเว็ตต์หัวเราะอย่างมีความสุข “อย่ากังวลไปเลยท่านแม่ชีแห่งโชคชะตา ฉันจะหาสามีหล่อ ๆ ให้กับคุณเอง”“แก” แม่ชีแห่งโชคชะตาแทบจะเป็นลมจากความโกรธ เธอไม่สามารถจะอดทนได้อีกต่อไปและตะคอกเสียงแข็ง “ดาร์บี้ผู้ไร้พ่าย ฉันจะฆ่าแก แกไอ้ชั่วช้า!”เธอยกแขนขึ้น! อย่างไรก็ตาม เธอถูกชายในชุดดำคนที่อยู่ข้าง ๆ ฉุดรั้งเอาไว้อย่างง่ายดายอีเว็ตต์หัวเราะ‘ใช่ ฉันต้องการให้แกโกธ ยิ่งแกโกรธมากเท่าไหร่ แกจะยิ่งเกลียดสำนักประตูสุราลัยมากขึ้นเท่านั้น' อีเว็ตต์คิดอีเว็ตต์มีความสุขที่เห็นใบหน้าโกรธแค้นของแม่ชีแห่งโชคชะตาเธอป่าวประกาศ “ทุกคน มันจะเป็นเรื่องที่ดีงามที่สุดในชีวิตของพวกนาย ถ้าหากได้แต่งงานกับท่านแม่ชีแห่งโชคชะตา”จากนั้นเธอก็เปร่งเสียงสูงขึ้นและกล่าวถาม “มีใครในนี้อยากจะอาสาแต่งงานกับแม่ชีแห่งโชคชะตาบ้างไหม?”ทุกคนต่างนิ่งเงียบ พวกเขารู้สึกขัดใจ แต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะยืนหยัดลุกขึ้นไปข้างหน้านี้จะต้
”ก้มโค้งคำนับครั้งที่สองสำหรับผู้อาวุโส และครั้งที่สามก้มโค้งคำนับให้แก่กันและกัน!”อีเว็ตต์หัวเราะอย่างมีความสุข เธอหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาและถ่ายวิดีโอบันทึกทุกอย่างมันไม่มีโทรศัพท์มือถือในโลกใหม่ อีเว็ตต์ไม่เคยใช้โทรศัพท์มือถือ ก่อนที่เธอจะมาที่จักรวาลโลก สาวฉลาดอย่างเธอยื่นมือเข้าถึงเทคโนโลยีในทันทีไม่กี่นาทีต่อมา พิธีวิวาห์สุดฮาแต่อลังการก็เสร็จสิ้นอีเว็ตต์มองไปที่สิบสององครักษ์และกล่าว “เอาล่ะ ปล่อยตัวทุกคนไป แม่ชีแห่งโชคชะตาและท่านประมุขเลอค่าจะไปฮันนีมูนกันเดี๋ยวนี้”นั่นควรจะเป็นการทรมานที่เพียงพอสำหรับทุกคน ทุกคนคงเกลียดสำนักประตูสุราลัยเข้าไส้ในตอนนั้น ในเมื่อบรรลุวัตถุประสงค์ไปแล้วก็ถึงเวลาที่จะปล่อยตัวทุกคนออกไป เพื่อให้พวกเขาไปรวบรวมกองกำลังกันเพื่อทำลายสำนักประตูสุราลัย!“ขอรับ ท่านประมุขสำนัก! เราจะปล่อยตัวทุกคนไป” องค์รักษ์เสือขานรับเมื่อได้ยินคำสั่งของอีเว็ตต์อะไร?'ปล่อยตัวทุกคน? พวกเขาจับทุกคนมาเพียงเพื่อจะทำให้พวกเราอับอาย?' ทุกคนแทบไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้นประมุขสำนักเลอค่ามองไปที่อีเว็ตต์และกล่าวถาม "แกกำลังจะปล่อยตัวพวกเรา? ฉันหลงคิดว่าแกจะปล
แดร์ริลต่อยอีเว็ตต์ในทันที!อีเว็ตต์ตอบสนองอย่างฉับไว เธอกระโจนตัวหลบและเริ่มวิ่งหนี"วิ่งหนีงั้นเหรอ?" แดร์ริลตะโกนอย่างเย็นชาและวิ่งตามเธอไป เขาหันไปหาจตุขุนพลและตะโกน "เซปไฟร์ ลงไปที่เนินเขาเดี๋ยวนี้ แจ้งกับทุกสำนักว่ามีคนแอบอ้างปลอมตัวเป็นสำนักประตูสุราลัย เราจำเป็นต้องไปชี้แจงเรื่องเข้าใจผิดในครั้งนี้กับพวกเขาให้กระจ่าง”“ขอรับท่าน!” เซปไฟร์และคนที่เหลือขานรับอีเว็ตต์วิ่งล่วงหน้าไปก่อนสองสามนาที แต่ระยะห่างระหว่างแดร์ริลกับเธอใกล้ประชิดเข้ามาเรื่อย ๆ เขาจะตามทันเธอในเร็ว ๆ นี้!อย่างไรก็ตาม อีเว็ตต์ไม่รู้สึกกังวลเธอยิ้ม มีป่าอยู่ด้านหน้า เธอได้วางกับดักไว้ที่นั่น ไม่มีใครสามารถจะเอาชีวิตรอดออกไปจากป่าได้ เธอพุ่งเข้าไปในป่าอย่างไม่ลังเลแดร์ริลหยุดอยู่ข้างนอกป่า เขาไม่ได้บุ่มบ่ามเข้าไปในป่าเขายืนอยู่ข้างนอกขณะพินิจสถานที่นั้น มีบางอย่างผิดปกติ ในป่ามีกับดักอีเว็ตต์ถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอฉีกยิ้มให้แดร์ริล “ฉันไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกับนาย แล้วนายจะมาวิ่งไล่ล่าฉันทำไม?”"ไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกับฉันงั้นเหรอ?" แดร์ริลหัวเราะอย่างไม่สบอารมณ์ “แกแกล้งปลอมตัวเป็นฉัน ลักพาตัวบรรดาบุคคล
แดร์ริลสามารถจัดการเข้ามาขวางทางออกของเธอได้“แก…” อีเว็ตต์ขบริมฝีปากของเธอ เธอนั้นอยู่ในอาการตกใจ“เธอคิดว่าจะดักจับฉันด้วยกับดักพลังหกทิศธรรมดา ๆ ได้อย่างนั้นเหรอ?” แดริลกล่าวถามอย่างเย็นชาอีเว็ตต์นั้นมึนงง เขารู้เรื่องกับดักได้อย่างไร? มันเป็นไปไม่ได้!ขณะที่อีเว็ตต์กำลังครุ่นคิด แดร์ริลก็เอื้อมมือออกไปและกระชากหน้ากากทองคำของเธอออก! เธอไม่ทันคิดว่าเขาจะทำอย่างนั้น!ว้าว!แดร์ริลเคลิบเคลิ้มในความสวยงามของอีเว็ตต์ในทันที ทั้งสองคนต่างตกตะลึงอีเว็ตต์? เธอคือคนที่ปลอมเป็นเขา?ความสวยของอีเว็ตต์ดึงดูดความสนใจของแดร์ริล ผมยาวของเธอม้วนมัดเป็นมวยและเธอสวมเสื้อคลุมสีดำ แม้ว่าทรวดทรงที่ไร้ที่ติของเธอจะถูกปกปิด แต่รูปลักษณ์ที่สวยงามของเธอยังคงเห็นเด่นพราวเสน่ห์อีเว็ตต์รู้สึกละอายใจและโกรธเคือง เธอเอื้อมมือไปกระชากหน้ากากของแดร์ริลอย่างฉับพลัน เธอชะงักทันทีเมื่อเห็นว่าใครอยู่เบื้องหน้าเธอ“แดร์ริล! มันเป็นนายไปได้ยังไง?”ตัวเธอสั่นสะท้าน เธอยังคงสรรหาคำพูดไม่ออกเธอคิดมาโดยตลอดว่าผู้ก่อตั้งสำนักประตูสุราลัยจะเป็นคนที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรและมีชื่อเสียงโด่งดัง!เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อนว
อีเว็ตต์ยิ้มเมื่อเธอเห็นดาบกลืนโลหิต เธอหลับตาแล้วกล่าว “แดร์ริล นายอยากรู้ว่าฉันเป็นใครใช่ไหม? ฉันจะไม่มีวันบอกนาย ฆ่าฉันก็ได้ถ้านายต้องการ แต่ถ้านายฆ่าฉันตายนายก็จะไม่มีวันล่วงรู้ถึงภูมิหลังของฉัน และคนของฉันจะตามไปไล่ฆ่านาย”แดร์ริลขบริมฝีปากของเขา เขานั้นงวยงงเห็นได้ชัดว่าเธอพยายามที่จะทำให้มันเป็นเรื่องยาก“ฆ่าฉัน ไม่อย่างนั้นก็ปล่อยตัวฉันไป อย่ามาทำให้ฉันเสียเวลา” อีเว็ตต์ลืมตาขึ้นมาและฉีกยิ้มแดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วยิ้มให้เธอ “ฉันจะไม่ฆ่าเธอ แต่ฉันจะทำให้เธอรู้สึกว่าเธอไม่อยากจะเกิดมา”แดร์ริลถอดเสื้อของเขาออกแล้วฉีกเป็นเส้น ๆ จากนั้นเขาก็ทำเชือกจากริ้วผ้าเหล่านั้นเขาแบกตัวอีเว็ตต์ขึ้นและมัดเธอไว้แน่นหนาบนต้นไม้“แดร์ริล นี่แกจะทำอะไร” อีเว็ตต์ตะคอกอย่างเดือดดาลแดร์ริลไม่สนใจเธอ เขายกมือขึ้นและอีเว็ตต์ก็สัมผัสได้ถึงพลังอันเข้มข้น จากนั้นต้นไม้ที่อยู่ทั้งสองข้างก็แตกเป็นเสี่ยงอีเว็ตต์ตะโกน "แกทำอะไร แกไม่กล้าที่จะฆ่าฉัน แกเลยเอาความโกรธไปลงกับต้นไม้งั้นเหรอ?” เขาเสียสติไปแล้วหรือไง?แดร์ริลไม่ได้กล่าวอะไรสักคำ เขายกมือขึ้นอีกครั้งและต้นไม้อีกสองสามต้นก็แตกเป็นเส
อีเว็ตต์ตัวสั่นเทิ้มขณะที่เธอกำลังกำลังพยายามต่อท้านความรู้สึกร้อนแรงและจั๊กจี้ เธอกัดริมฝีปากแน่นเพื่อไม่ให้ส่งเสียงออกมา“ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะทนมันได้อีกนานแค่ไหนกันเชียว” แดร์ริลไม่เร่งรีบ เขากระโจนไปบนต้นไม้ใหญ่เพียงก้าวเดียวและนั่งพักบนกิ่งไม้อย่างผ่อนคลายอีเว็ตต์ยิ่งรู้สึกแย่ลงเมื่อเวลาผ่านไป ไม่มีใครสามารถทนต่อความรู้สึกจั๊กจี้ได้นานแดร์ริลหลับตาและเพลิดเพลินกับเสียงหัวเราะที่ไม่มีท่าทีที่จะหยุดของอีเว็ตต์ ซึ่งมันเหมือนกับเสียงเพลงสำหรับหูของเขาร่างกายของอีเว็ตต์เต็มไปด้วยเหงื่อ หลังจากผ่านไปสิบกว่าวินาที เมื่อเธอไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไปแล้วและพูดว่า “แดร์ริล ฮ่าฮ่า...ได้โปรดหยุดวิชาค่ายกลเถอะ...”แดร์ริลรู้สึกมีความสุขที่ได้ยินน้ำเสียงอย่างสุภาพของอีเว็ตต์ แต่เขายังคงอยู่ในความเงียบต่อไป ผู้หญิงคนนี้เป็นคนปากแข็งและเขาต้องทรมานเธออย่างสาสมให้มากขึ้นอีก แดร์ริลยังคงหลับตาและผิวปากอยู่บนกิ่งไม้ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินอะไรสักอย่างท่าทางเย่อหยิ่งของอีเว็ตต์จางหายไปและเธอรู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างมากเมื่อเห็นปฏิกิริยาของแดร์ริล “แดร์ริล ได้โปรดหยุดวิชาค่ายกล ได้โปรด ฉันขอร้
เสียงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วองครักษ์สิบสองจ้องไปที่แดร์ริลทันทีที่อีเว็ตต์พูดเสร็จและรีบวิ่งไปแดร์ริลทันที!“เ_ี้ย!” แดร์ริลสบถกับตัวเองแล้วเขาก็หันหลังและหนีไป แดร์ริลไม่สามารถยุ่งวุ่นวายกับคนสิบสิงคนนี้ได้ เพราะสิบในนั้นเป็นปรามาจารย์ยุทธ์ขณะที่อีกสองคนเป็นปราชญ์ยุทธ์แดร์ริลไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้แม้ว่าเขาจะสู้จนตาย ดังนั้นทางที่ดีที่สุดคือหนีแดร์ริลสาบานได้เลยว่าเขาไม่เคยวิ่งเร็วขนาดนี้ในชีวิตมาก่อน แม้ว่าเขาจะวิ่งเร็วแต่สองปราชญ์ยุทธ์เร็วกว่า!องครักษ์หนูกระโดดขวางทางที่แดร์ริลจะไปทันทีขณะที่มือของเขาทำเป็นรูปกรงเล็บก่อนที่จะคว้าไปที่หน้าอกของแดร์ริลทันทีโดยไม่มีการเตือน!‘ฉิบหาย นี่คือพลังของปราชญ์ยุทธ์เหรอเนี่ย มันเป็นแค่การคว้าแบบง่าย ๆ แต่มันน่ากลัวมาก!’ ถ้าแดร์ริลถูกจับเขาอาจจะพิการหรือไม่ก็ตายแดร์ริลรู้สึกหายใจไม่ออก! เขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับองครักษ์หนูโดยตรงดังนั้นเขาจึงซ่อนตัวเพื่อซุ่มโจมตีทันใดนั้นองครักษ์วัวโจมตีแดร์ริลจากทางอื่นด้วยหมัดหมัดนี้มันช่างทรงพลังและน่าประทับใจนัก!แดร์ริลโต้กลับได้อย่างรวดเร็วและหลบไปทางด้านซ้าย แต่อนิจจา เขาหลบได้ไม่ทันและโดน