Share

บทที่ 540

ริมชายฝั่งเมืองตงไห่

เรือลำหนึ่งกำลังแล่นเข้าชายฝั่งอย่างช้า ๆ โดยมีแดร์ริลออกจากห้องโดยสารเรือ เขาเพิ่งจะมาถึงเมืองตงไห่หลังเดินทางจากเกาะสราญรมย์

แดร์ริลรู้สึกมีชีวิตชีวาหลังจากได้รู้เรื่องน่ายินดี

แดร์ริลรู้สึกตื่นเต้นที่รู้ว่าโมนิก้าท้อง เขารู้สึกเหมือนได้รับการเติมพลังหลังจากกอดนายหญิงแห่งนิกายจนหลับไปเมื่อคืน

แดร์ริลยืนขึ้นบนเรือโดยมีกระสอบสมุนไพรที่ก่อนหน้านี้เขาเก็บเกี่ยวจากเกาะสราญรมย์ในมือ

แดร์ริลรู้สึกหิวเมื่อเขาขึ้นฝั่งเพราะเขายังไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่เมื่อคืนก่อน

เขามองไปรอบ ๆ เห็นร้านบะหมี่ร้านหนึ่งอยู่ใกล้ ๆ และเขาก็เดินเข้าไปทันทีเมื่อมีความคิดว่าเขาจะกินบะหมี่

“ขอบะหมี่หนึ่งจานครับ” แดร์ริลพูดเมื่อเขานั่งอยู่ที่ร้านบะหมี่

“ได้เลย รอสักครู่นะ” เจ้าของร้านพูดด้วยรอยยิ้ม

แดร์ริลหยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อที่จะจ่ายเงิน แต่เขาก็เห็นว่าโทรศัพท์ของเขาแบตเตอรี่หมด

เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากขอยืมสายชาร์จจากเจ้าของร้าน เขาชาร์จโทรศัพท์ขณะที่เขากำลังกิน

เมื่อแดร์ริลกำลังมีความสุขกับมื้ออาหาร เขาสังเกตว่ามีลูกค้าสี่คนที่นั่งโต๊ะใกล้ ๆ สวมเครื่องแบบที่คุ้นเคยและมีดาบเหน็บ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status