กำลังภายในที่หลั่งไหลเข้ามาในร่างกายทำให้แด๊กซ์รู้สึกเหมือนตัวกำลังจะระเบิดคัลลัมกัดฟันของเขาในขณะที่เขาถ่ายโอนพลังบ่มเพาะทั้งชีวิตของเขาไปยังแด๊กซ์ ในทางวรยุทธ์จะไม่สามารถถ่ายโอนกำลังภายในไปยังผู้อื่นได้ แต่คัลลัมได้ฝึกฝนบ่มเพาะวิถีนี้ที่เรียกว่าวิถีปลูกถ่ายลมปราณ วิถีนี้เป็นของนิกายตำหนักอมตะและมีเพียงประมุขนิกายเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนบ่มเพาะวิถีนี้ได้ไม่มีวิถีอื่นใดอีก นอกจากวิถีปลูกถ่ายลมปราณในการถ่ายโอนกำลังภายในของตัวเองไปยังผู้อื่นคัลลัมรู้ดีว่าเขาใกล้จะหมดลมหายใจได้ทุกเมื่อ แทนที่จะปล่อยให้พลังของเขาทั้งหมดสูญเปล่าเขาจึงเลือกที่จะถ่ายโอนไปให้กับแด๊กซ์เพื่อเป็นการตอบแทนเขา!“คัลลัม ท่านจะต้องรอด! ผมมีน้องชายที่เชี่ยวชาญในการกลั่นโอสถ เขาช่วยท่านได้!” แด๊กซ์ตะโกน“ไม่มีประโยชน์! ไม่มีโอสถอะไรที่จะช่วยข้าได้ อย่าขยับ!” คัลลัมดุด่าขณะเขาขบเคี้ยวฟันคลื่นกำลังภายในอันแข็งแกร่งยังคงไหลผ่านเข้าสู่ร่างกายของแด๊กซ์ เขารู้สึกว่าเส้นลมปราณของเขาได้รับการชำระล้างด้วยกำลังภายในอันบริสุทธิ์ ระดับของเขาพุ่งทะยานสูงขึ้น!ปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสี่ ปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นห้า ปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่ง!
คำพูดสุดท้ายของคัลลัมเกี่ยวกับการที่หากสงครามปะทุขึ้นจะไม่ให้ไปเป็นไส้ศึก กล่าวด้วยความมั่นใจในเชิงบวก แด๊กซ์รู้สึกท่วมท้นตื้นตันขณะที่น้ำตาเริ่มไหลนองอาบหน้าของเขาในระหว่างนั้น แดร์ริลก็ได้มาถึงคฤหาสน์แซนเดอร์สในที่สุดเมื่อเขาลงจากรถแท็กซี่ เขาก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องโถงและโวกเวก “แด๊กซ์! แด๊กซ์!”เขากุลีกุจอขึ้นไปชั้นบน ผลักประตูเปิดออก และตกตะลึงกับภาพที่เขาได้เห็น ชายนิรนามคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บนเตียงไม่มีสัญญาณชีพจรใด ๆ ขณะแดกซ์นั่งอยู่ข้างๆ เขาดวงตาเป็นสีแดงก่ำ‘ให้ตายสิพับผ่า ฉันช้าเกินไป' แดร์ริลคิด ชายนิรนามคนนั้นเสียชีวิตแล้วแดร์ริลคิดในใจ “เดี๋ยวก่อน แด็กซ์บอกว่าคนที่เขาช่วยชีวิตไว้คือคนแปลกหน้า ทำไมเขาถึงเศร้าขนาดนั้น?’เขาเดินเข้าไปและกล่าวถาม “เกิดอะไรขึ้น?”แด็กซ์ถอนหายใจยาว “ฮีโร่ในตำนานเพิ่งจะจากเราไป แต่ไอ้พวกระยำระดับปานกลางที่ชอบอ้างความชอบธรรมยังคงลอยหน้าลอยตาอยู่!”ดวงตาเขากลายเป็นสีแดงแดร์ริลค่อนข้างสับสนเล็กน้อยแด๊กซ์ฉีกยิ้มอย่างขื่นขม “ทายซิ ว่าเขาคือใคร”“ใคร?” แดร์ริลกล่าวถามแด๊กซ์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่เขาจะขานออกมาอย่างฉะฉาน “ท่านประมุขนิกา
’อะไร? เขาจับผู้หญิงมาไว้ให้ฉันงั้นเหรอ?’ แดร์ริลคิดขณะตกตะลึงงัน“เชสเตอร์ นายจับใครมา?” เขาถามอย่างใคร่รู้เชสเตอร์สูดลมหายใจเข้า “น้องชาย อย่าถามอะไรมากมายนักเลย เดี๋ยวนายก็รู้เองตอนเจอเธอ มาเร็วเข้า ฉันจะรออยู่ที่เกาะตำหนักอมตะ” จากนั้นเขาก็วางสายแดร์ริลส่ายหัวและมองไปที่แด๊กซ์ พวกเขาจัดกระเป๋าและมุ่งหน้าออกไปเกาะอมตะเป็นเวลาเที่ยงของวันถัดมา อากาศแจ่มใสในเมืองตงไห่ คลื่นลมทะเลก็เงียบสงบไม่ไกลจากทะเลก็มีชาวประมงมากมายง่วนอยู่กับการหาปลาประมาณหนึ่งสัปดาห์ก่อนสำนักประตูสุราลัย ได้กำจัดสำนักชายฝั่งพรรคมารผู้ชั่วร้าย บรรดาชาวประมงต่างรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้งเกินคำบรรยาย เรือทุกลำมีธงเก้ามังกรผดุงความยุติธรรมโบกสะบัดอยู่ไสวอย่างภาคภูมิใจท่ามกลางบรรดาเรือหลายลำที่ลอยอยู่ในทะเล เรือลำหนึ่งโดดเด่นแหวกออกมามันมีใบเรือสีแดงและมีขนาดใหญ่กว่าเรือของชาวประมงคนอื่น ๆ แดร์ริลและแด็กซ์ยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กันบนดาดฟ้าเรือ มองดูทิวทัศน์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาเคร่งขรึมเป็นอย่างยิ่ง ด้านหลังของพวกเขาคือโลงศพซึ่งแด๊กซ์สั่งให้คนของเขาประกอบขึ้นมา ภายในโลงศพนั้นคือ คัลลัม เวบบ์เกาะอมตะอยู่ห่างจ
พวกเธอทั้งสองคนคือ เอเวอลีน เฟเธอร์สโตน และ เซอซี นิวแมนแดร์ริลรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่ได้คาดคิดว่าเซอซี นิวแมนจะเป็นสาวกนิกายตำหนักอมตะ เอเวอลีนและเซอซีทั้งคู่ดูงดงามและไร้เดียงสาในชุดเดรสยาวเรียบ ๆ อย่างไรก็ตาม ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่แดร์ริลและแด็กซ์ตุ้บ!เหล่าผู้ติดตามค่อย ๆ วางโลงศพลงอย่างช้า ๆ แล้วกระเถิบออกไปยืนอยู่ข้าง ๆทั่วทั้งลานชมทิวทัศน์เงียบสนิท หลายคนได้ยินผ่านหูมาบ้างแล้วเกี่ยวกับการจากไปของประมุขนิกายเชสเตอร์ลุกขึ้นยืนมองไปที่แดร์ริลและสำลัก “น้องชาย โลงศพนั่นคือ...”แดร์ริลถอนหายใจ “ร่างของท่านประมุขนิกาย คัลลัม เวบบ์”เชสเตอร์รีบเร่งไปที่โลงศพ มือของเขาสั่นเทาเมื่อเขาเปิดฝาโลงอย่างช้า ๆคัลลัมนอนแน่นิ่งอยู่ในโลงอย่างสงบสันติ ตัวของเขาเต็มไปด้วยรอยแผลเป็นและดวงตาของเขาปิดสนิท บาดแผลบนร่างกายของเขามันช่างดูน่าสลดหดหู่ตุ้บ!เชสเตอร์ก็เสียสติในทันที เขาคุกเข่าลงและร้องไห้โอดครวญ “ท่านประมุข...”เขาร้องไห้ในความเจ็บปวดเชสเตอร์และคัลลัมต่างสนิทสนมกันมากที่สุดในนิกาย ตลอดหลายปีที่ผ่านมา คัลลัมปฏิบัติต่อเชสเตอร์ราวกับว่าเขาเป็นน้องชายแท้ ๆ การที่ได้เห็นสภาพบาด
ทุกคนต่างรู้สึกเศร้าโศกเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของเชสเตอร์จากนั้นไซออน เฟเธอร์สโตน ราชสีห์ทองคำก็เดินเข้าไปหาเชสเตอร์และคุกเข่าขานเสียง “ข้าพเจ้าสาวกผู้ติดตามไซออน เฟเธอร์สโตน ท่านประมุขนิกายจงเจริญ!”ประมุขนิกายคนเก่าเพิ่งจะล่วงลับไปแล้ว และประมุขนิกายคนใหม่ต้องรับช่วงต่อในทันที นี่คือกฎข้อบังคับ“ท่านประมุขนิกายจงเจริญ!”บรรดาสาวกผู้ติดตามคุกเข่าลงอย่างพร้อมเพรียงกัน มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ไม่ยอมคุกเข่าขณะพวกเขายืดหยัดจ้องมองเชสเตอร์เปี่ยมไปด้วยความไม่พอใจสองคนนั้นคืออาชาขาวและนาคราชแดง สองสามีภรรยาต่างครุ่นแค้นไม่พอใจอาชาขาวก้าวขึ้นมาและกล่าว “เชสเตอร์ นายเป็นเพียงปรมาจารย์ขั้นหนึ่ง ด้วยพลังที่ต่ำต้อยเยี่ยงนี้นายมีสิทธิ์อะไรที่จะขึ้นเป็นประมุขนิกาย?”ฝูงชนต่างสะดุ้งเฮือกสีหน้าของเชสเตอร์แดงก่ำในขณะที่เขาไม่สามารถโต้ตอบได้ เขาคือผู้บ่มเพาะที่อยู่ในระดับต่ำ แต่เขาก็ยังได้รับเกียรติในฐานะตำแหน่งกุนซือพัดกระจ่าง ซึ่งเป็นตำแหน่งที่สูงกว่าจตุราชันย์ผู้พิทักษ์ อาชาขาวและนาคราชแดงมักจะขุ่นเคืองกับเรื่องนี้มาโดยตลอดอย่างไรก็ตาม เชสเตอร์ไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะกล้ากระด้างกระเดื่องกับเ
แด๊กซ์ตบอาชาขาวทำให้เขาลอยไปไกลจนกระทั่งเขาตกลงข้างนาคราชแดงภรรยาของเขาทุกคนต่างสะดุ้งเฮือกนี่คือความแตกต่างระหว่างปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่งและปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นห้าชิ้ง!ขวานก็ปรากฏอยู่ในมือของแด๊กซ์เขาค่อย ๆ เดินเข้าหาอาชาขาวและนาคราชแดง “พวกแกสองคนมันเนรคุณทรยศ ท่านประมุขเวบบ์เพิ่งจะตายไป เรายังไม่ทันได้ล้างแค้นให้กับเขา แต่พวกแกสองคนก็ไม่เชื่อฟังกับพินัยกรรมของเขาแล้ว ฉันจะฆ่าแกทั้งคู่เพื่อสังเวยบูชาให้เขาบนสรวงสวรรค์!”อาชาขาวเหงื่อแตกไหลท่วม ความยโสโอหังที่เขามีก่อนหน้านี้ได้หายไปหมดแล้วตุ้บ!อาชาขาวและนาคราชแดงคุกเข่าลงและกราบขอโทษในทันที “ขอประทานอภัย พวกเรากราบขอโทษมันเป็นวิจารณญาณที่พลาดพลั้ง ต่อจากนี้เราจะจงรักภักดีต่อท่านประมุขนิกายเชสเตอร์ วิลสัน…”อาชาขาวแทบจะน้ำตาเล็ด เขาไม่ได้คาดคิดว่าแด๊กซ์จะอยู่ในระดับปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่ง!แด๊กซ์แค่นเสียงโดยไม่กล่าวอะไรสักคำในขณะที่เขาหันไปมองเชสเตอร์อาชาขาวและนาคราชแดงไม่ใช่คนซื่อบื้อ พวกเขาคร่ำครวญในทันทีและร้องโวกเวก “ท่านประมุขนิกายจงเจริญ! ได้โปรดประทานอภัยให้กับพวกเราด้วย!”เชสเตอร์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และกล่าวตอบ “ไม่เป็
แดร์ริลลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว เขาจำได้ว่าก่อนหน้านี้เชสเตอร์เคยบอกไว้ว่าเขาจับตัวผู้หญิงคนหนึ่งเพื่อมามอบให้เขา เมื่อผู้หญิงคนนั้นมาอยู่ที่นี่แล้ว แดริลก็เริ่มสงสัยอยากรู้ เขาก้าวลงจากเตียงและเดินไปเปิดประตูเขาตกตะลึง สาวกผู้ติดตามยืนอยู่เบื้องหน้าเขาและด้านหลังสาวกคือหญิงสาวเรือนร่างโค้งเว้าสวยงาม เธอถูกมัดตัวไว้สาวกผู้ติดตามผลักตัวผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในห้องและเดินจากไปแดร์ริลสับสนงวยงง มันกลับกลายเป็นว่าผู้หญิงคนนั้นคือ เมแกน แคสเทลโล!เมื่อสองวันก่อน เชสเตอร์ได้ยินเรื่องราวจากไซออนว่าศิษย์รุ่นพี่ของสำนักง้อไบ๊เมแกน แคสเทลโลได้แทงแดร์ริลด้วยกระบี่ของเธอในการประชุมพิฆาตราชสีห์และเกือบจะปลิดชีพเขาได้เชสเตอร์เดือดพล่าน เขาสั่งให้คนของเขาไปจับตัวเมแกนและในที่สุดพวกเขาก็จับตัวเธอได้ เชสเตอร์ต้องการสร้างความประหลาดใจให้กับแดร์ริลแดร์ริลมองไปที่เมแกนอย่างอักอ่วนและกล่าวถาม “เธอ... เธอถูกจับมาได้ยังไง?”เมแกนไม่กล่าวอะไร ได้แต่จ้องมาที่เขาอย่างขุ่นเคืองโกรธหลังจากนั้นไม่กี่นาที เมแกนก็หัวเราะอย่างเย็นชาและเย้ยหยัน “ฉันถูกจับมาได้ยังไงเหรอ? ฉันควรจะถามนายมากกว่า แดร์ริลนายมันไอ้เ
แดร์ริลโกรธจัด ขณะเขากำลังจะกล่าวก็มีเสียงดังมาจากประตู“นายท่านดาร์บี้ ท่านประมุขของพวกเราขอเชิญท่านและแด็กซ์ไปร่วมรับประทานอาหารเย็นกับเขาที่ห้องโถงใหญ่”“ฉันจะตามไป” แดร์ริลกล่าวตอบแดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขามองไปที่เมแกนและอธิบาย “ฉันยอมรับว่าเชสเตอร์และฉันสนิทสนมกัน ฉันก็ยอมรับอีกว่าฉันยังมีตำแหน่งเป็นฮอลล์มาสเตอร์แห่งนิกายตำหนักอมตะอีกด้วย แต่พวกเราไม่เคยไปทำสิ่งชั่วร้ายหรือระรานคนอื่น เราใช้ชีวิตอย่างซื่อสัตย์สุจริต เธอจะต้องนอนที่นี่คืนนี้ เธอนอนบนเตียงได้ส่วนฉันจะนอนบนพื้น ฉันจะแก้มัดเธอตอนที่ฉันกลับมาหลังจากนี้ แด๊กซ์กับฉันจะกลับไปที่เมืองตงไห่ในวันพรุ่งนี้แล้วเราจะพาตัวเธอกลับไปด้วย”แดร์ริลเดินออกไปนอกห้อง“แดร์ริล ไอ้สารเลว...”แดร์ริลได้ยินเสียงร่ำไห้ของเมแกน เขาเกลียดชังแม่ชีแห่งโชคชะตา เชสเตอร์จะต้องจับตัวเมแกนมาเพื่อจะขู่กระโชกแม่ชีแห่งโชคชะตา เขาคงจะไม่มีทางปล่อยตัวเธอไปได้อย่างง่ายดาย แดร์ริลไม่สนใจเธอในขณะที่เขากำลังเดินไปที่ห้องโถงใหญ่ห้องโถงใหญ่นั้นงดงามวิจิตรอลังการ เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดทำจากไม้นานมู่ลายทองคำในขณะที่เขาเข้าไปในห้องโถงใหญ่เขาก็ได้ยินเส