Share

บทที่ 567

คำพูดสุดท้ายของคัลลัมเกี่ยวกับการที่หากสงครามปะทุขึ้นจะไม่ให้ไปเป็นไส้ศึก กล่าวด้วยความมั่นใจในเชิงบวก แด๊กซ์รู้สึกท่วมท้นตื้นตันขณะที่น้ำตาเริ่มไหลนองอาบหน้าของเขา

ในระหว่างนั้น แดร์ริลก็ได้มาถึงคฤหาสน์แซนเดอร์สในที่สุด

เมื่อเขาลงจากรถแท็กซี่ เขาก็รีบวิ่งเข้าไปในห้องโถงและโวกเวก “แด๊กซ์! แด๊กซ์!”

เขากุลีกุจอขึ้นไปชั้นบน ผลักประตูเปิดออก และตกตะลึงกับภาพที่เขาได้เห็น ชายนิรนามคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บนเตียงไม่มีสัญญาณชีพจรใด ๆ ขณะแดกซ์นั่งอยู่ข้างๆ เขาดวงตาเป็นสีแดงก่ำ

‘ให้ตายสิพับผ่า ฉันช้าเกินไป' แดร์ริลคิด ชายนิรนามคนนั้นเสียชีวิตแล้ว

แดร์ริลคิดในใจ “เดี๋ยวก่อน แด็กซ์บอกว่าคนที่เขาช่วยชีวิตไว้คือคนแปลกหน้า ทำไมเขาถึงเศร้าขนาดนั้น?’

เขาเดินเข้าไปและกล่าวถาม “เกิดอะไรขึ้น?”

แด็กซ์ถอนหายใจยาว “ฮีโร่ในตำนานเพิ่งจะจากเราไป แต่ไอ้พวกระยำระดับปานกลางที่ชอบอ้างความชอบธรรมยังคงลอยหน้าลอยตาอยู่!”

ดวงตาเขากลายเป็นสีแดง

แดร์ริลค่อนข้างสับสนเล็กน้อย

แด๊กซ์ฉีกยิ้มอย่างขื่นขม “ทายซิ ว่าเขาคือใคร”

“ใคร?” แดร์ริลกล่าวถาม

แด๊กซ์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่เขาจะขานออกมาอย่างฉะฉาน “ท่านประมุขนิกา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status