แดร์ริลโกรธจัด ขณะเขากำลังจะกล่าวก็มีเสียงดังมาจากประตู“นายท่านดาร์บี้ ท่านประมุขของพวกเราขอเชิญท่านและแด็กซ์ไปร่วมรับประทานอาหารเย็นกับเขาที่ห้องโถงใหญ่”“ฉันจะตามไป” แดร์ริลกล่าวตอบแดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขามองไปที่เมแกนและอธิบาย “ฉันยอมรับว่าเชสเตอร์และฉันสนิทสนมกัน ฉันก็ยอมรับอีกว่าฉันยังมีตำแหน่งเป็นฮอลล์มาสเตอร์แห่งนิกายตำหนักอมตะอีกด้วย แต่พวกเราไม่เคยไปทำสิ่งชั่วร้ายหรือระรานคนอื่น เราใช้ชีวิตอย่างซื่อสัตย์สุจริต เธอจะต้องนอนที่นี่คืนนี้ เธอนอนบนเตียงได้ส่วนฉันจะนอนบนพื้น ฉันจะแก้มัดเธอตอนที่ฉันกลับมาหลังจากนี้ แด๊กซ์กับฉันจะกลับไปที่เมืองตงไห่ในวันพรุ่งนี้แล้วเราจะพาตัวเธอกลับไปด้วย”แดร์ริลเดินออกไปนอกห้อง“แดร์ริล ไอ้สารเลว...”แดร์ริลได้ยินเสียงร่ำไห้ของเมแกน เขาเกลียดชังแม่ชีแห่งโชคชะตา เชสเตอร์จะต้องจับตัวเมแกนมาเพื่อจะขู่กระโชกแม่ชีแห่งโชคชะตา เขาคงจะไม่มีทางปล่อยตัวเธอไปได้อย่างง่ายดาย แดร์ริลไม่สนใจเธอในขณะที่เขากำลังเดินไปที่ห้องโถงใหญ่ห้องโถงใหญ่นั้นงดงามวิจิตรอลังการ เฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดทำจากไม้นานมู่ลายทองคำในขณะที่เขาเข้าไปในห้องโถงใหญ่เขาก็ได้ยินเส
ความคิดของเมแกนยังคงทำให้แดร์ริลโกรธเคืองอยู่ อย่างไรก็ตามเขาก็ต้องการจะสังสรรค์กับบรรดาพี่น้องของเขา เขาจึงเก็บเรื่องของเมแกนไว้ในใจก่อน“ดื่มเลย ดื่มเลย!” แด๊กซ์ชูแก้วของเขาขึ้นและตะโกน “พวกนายทั้งหมดจะต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่ขับแอลกอฮอล์ออกมาด้วยกำลังภายใน! จากนั้นเราจะมาดูกันว่าใครคออ่อนที่สุด!”"ใครจะกลัวนาย ดื่ม!" พวกเขาชนแก้วและกระดกไวน์ลงคอ ไวน์ในแก้วของพวกเขาใส่ได้ไม่เพียงพอพวกเขาจึงเปลี่ยนมันเป็นถ้วยชามแทน พวกเขาดื่มไวน์จากถ้วยชาม ชามแล้วชามเล่าโบราณกล่าวไว้ว่าลูกผู้ชายจะสนิทสนมกันได้ก็โดยแอลกอฮอล์ มันคงจะเป็นความจริงพวกเขาไม่รู้ตัวว่าพวกเขาดื่นจนเมามายมากขนาดไหน ทันใดนั้นเชสเตอร์ก็ยกชามของเขาในขณะที่เขาลุกขึ้นยืนและป่าวประกาศ “แดร์ริลและแด็กซ์ มันคือเกียรติของฉันที่ได้รู้จักกับพวกนายทั้งสองคน งั้นเรามาเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันอย่างเป็นทางการเลยดีไหม?”“ได้!” พวกเขาต่างมองหน้ากันและหัวเราะร่าแด๊กซ์ทุบโต๊ะ “พี่ชายเชสเตอร์ ผมก็คิดเหมือนกัน! ฮ่าฮ่า!”นับตั้งแต่คัลลัม เวบบ์ได้ถ่ายโอนกำลังภายในของเขาทั้งหมดไปให้แด๊กซ์ เขาก็รู้สึกผูกพันกับนิกายตำหนักอมตะ หลังจากที่เขามาถึงเกา
ในห้องครัวอดีนาสวมผ้ากันเปื้อนในขณะที่เธอกำลังยุ่งอยู่กับการหั่นแครอท มีร่องลอยของหยาดเหงื่อบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ เธอรู้ว่าเชสเตอร์ต้องการเลี้ยงบรรดาพี่น้องของเขาด้วยมื้อเย็นดังนั้นเธอจึงต้องดูแลต้อนรับพวกเขาให้เป็นอย่างดีหญิงสาวรับใช้เข้าไปหาเธอและกล่าว “นายหญิง ท่านประมุขต้องการให้ท่านไปร่วมทานอาหารเย็น”อดีนาฉีกยิ้มและพยักหน้า “โอเค เธอไปก่อนเลย เดี๋ยวฉันขอทำอาหารจานนี้ให้เสร็จก่อน”หญิงสาวรับใช้พยักหน้า เธอหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาและซับเหงื่อออกจากใบหน้าของอดีนาก่อนที่เธอจะจากไปสิบนาทีต่อมาอาหารจานนั้นก็เสร็จสมบูรณ์ เธอยกจานอย่างระมัดระวังในมือของเธอและมุ่งหน้าไปยังห้องโถงใหญ่ที่เชสเตอร์รออยู่เธอเดินไปได้ครึ่งทาง เธอก็ได้ยินเสียงร้องไห้ของผู้หญิงดังมาจากห้องของแดร์ริล เธอหยุดชะงักระหว่างทาง‘แดร์ริลกำลังดื่มกับเชสเตอร์และก็แด๊กซ์อยู่ไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมมันถึงมีเสียงของผู้หญิงร่ำไห้ดังมาจากห้องของแดร์ริล?’ อดีน่าคิดเธอสงสัยใคร่รู้ ดังนั้นเธอจึงผลักประตูเปิดออก เธอก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่เธอเห็น ผู้หญิงโฉมงามถูกผูกติดอยู่บนเก้าอี้ร้องห่มร้องไห้ เธอคือเมแกน แคสเทลโล“หนู นี่มั
"บอกมา แกจงใจจะทำอะไรกันแน่? ทำไมถึงปล่อยให้ฉันหนีไป?" เมแกนกัดฟันกรอด และเตะอดีนาอดีนานอนกองอยู่บนพื้นหายใจโรยริน เลือดกระจายไปทั่ว การที่เมแกนเตะอดีนาทำให้เธอเลือดไหลออกมามากกว่าเดิม"นิกายตำหนักอมตะคือลัทธิมารร้าย! หาสามีที่ดีกว่านี้ในชาติหน้าเถอะ อย่าหลงผิดไปแต่งงานกับไอ้คนเลวทรามแบบนี้อีก" เธอสบถด่าอย่างเย็นชาการที่เห็นว่าอดีนาไม่สามารถตอบสนองได้ เมแกนก็เก็บกระบี่ของเธอและวิ่งลงเนินเขาเธอไม่เสียใจกับการสังหารอดีนา เธอโกรธเคืองที่เธอถูกจับตัวมาและไม่มีใครที่จะมารองรับความแค้นของเธอได้ อดีนาคือภรรยาของประมุขนิกาย การที่ได้สังหารเธอคือการกำจัดมารร้าย อดีนาสมควรตาย!ในห้องโถงใหญ่ บรรดาพี่น้องสามคนดื่มไวน์เข้าไปเป็นจำนวนมาก มีเหยือกที่ว่างเปล่ามากมายวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของแดร์ริลก็ดังขึ้น เป็นสายโทรเข้ามาจากเซปไฟร์ ดิกสันแดร์ริลนั้นประหลาดใจ เพราะเซปไฟร์จะไม่มีทางโทรหาเขาถ้าหากไม่มีเหตุอะไรที่สำคัญ หรือว่าสำนักประตูสุราลัยกำลังมีปัญหา? เขารีบรับสายในทันทีเซปไฟร์ตื่นเต้นจนร้องเสียงหลง "ท่านประมุข มีข่าวดีจะแจ้งให้ทราบ!"การที่ได้ยินน้ำเสียงอันตื่นเ
สำนักที่บอกว่าตนเองนั้นยุติธรรมกลับฝึกฝนวิถีแห่งด้านมืด พวกเขายังมีหน้ามากล่าวอ้างว่าตนเองมีศีลธรรมได้อย่างไร?แด๊กซ์เองก็โกรธเกรี้ยวเช่นกัน เขากัดฟันกรอด แดร์ริลพยักหน้ารู้สึกกินใจกับอาการตอบสนองของพวกเขา แดร์ริลคิดว่าเขานั้นโชคดีมีวาสนาได้มาพบกับบรรดาพี่น้องทั้งสองคนในชาตินี้"ว่าแต่อดีนาอยู่ไหน?" เชสเตอร์หน้าบูดบึ้งขณะเขากล่าวถามหญิงสาวคนรับใช้หญิงสาวคนรับใช้รีบตอบทันควัน "ท่านประมุข นายหญิงบอกว่าจะตามมาทันทีหลังจากทำอาหารเสร็จ แต่เธอควรจะเสร็จเรียบร้อยตั้งนานแล้ว ให้ฉันไปตามนายหญิงมาอีกรอบดีไหม?""ไม่ต้องเร่งเธอ อีกอย่างเราก็ทานอาหารกันเสร็จแล้ว" เชสเตอร์โบกมืออย่างไม่ถือสา อดีนาจะต้องเหนื่อยล้ามากอย่างแน่นอนที่เธอได้จัดเตรียมอาหารอันโอชะในมื้อนี้แดร์ริลพยักหน้าและฉีกยิ้ม "ใช่ ให้เธอพักผ่อนก่อน เธอทำงานหนักมากที่เป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงให้เรา!"พวกเขาชนแก้วกันอีกครั้ง เกือบจะสี่ทุ่มแล้วพวกเขาจึงตัดสินใจว่าจะแยกย้าย เชสเตอร์เมามาย"ฉันดื่มต่อไปไม่ไหวแล้ว..." เชสเตอร์พึมพัม เขาคออ่อน อย่างไรก็ตามวันนี้คือโอกาสพิเศษที่พวกเขาได้กลายเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน เชสเตอร์จึงดื่มหนักจนเ
"อดีนา... อดีนา..."เชสเตอร์โอดครวญขณะเขากอดรัดร่างอันไร้ชีพจรของอดีนา น้ำตาของเขาไหลนองหน้าไม่หยุดหย่อน มันเป็นภาพที่สะเทือนจิตใจเชสเตอร์นั้นทุกข์ระทมอย่างยากลำบากที่จะทำใจกับการจากไปของคัลลัม เวบบ์ หลังจากที่ได้เป็นพี่น้องร่วมสาบานกับแดร์ริลและแด๊กซ์เขาก็รู้สึกชุ่มชื่นหัวใจขึ้นมาเล็กน้อย แต่การที่ได้มาเห็นร่างอันไร้วิญญาณของอดีนานั้นมันเหมือนกับกระสุนอีกนัดที่ยิงเจาะทะลุขั้วหัวใจของเขา"อดีนา อย่ามาหลอกฉันเลย ฉันขอร้อง ลืมตามขึ้นมาเถอะ ได้โปรด..." น้ำเสียงของเชสเตอร์แหบแห้งตัวเขาสั่นเทาในหัวของแดร์ริลและแด๊กซ์นั้นว่างเปล่า พวกเขาสร่างเมาในทีนทีเชสเตอร์เคยบอกว่าอดีนาใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตเธออยู่บนเกาะอมตะ เธอนั้นเป็นมังสวิรัติและไม่เคยแม้แต่เหยียบมดตายเธอคือคนจิตใจดีและไม่มีศัตรู นอกเหนือไปจากนี้เธอยังเป็นถึงภรรยาของประมุขนิกาย ใครกันที่จะกล้าทำเช่นนี้กับเธอ?แด๊กซ์และแดร์ริลส่งสายตาให้กันด้วยความโกรธแค้น เชสเตอร์เพิ่งจะเล่าถึงเรื่องราวความสัมพันธ์ของเขาและอดีนาที่มีร่วมกันมาอย่างยาวนานและความรู้สึกผิดของเขาที่เขาไม่สามารถมอบชีวิตที่ดีกว่านี้กับเธอได้ เขาจึงคอยเอาใจเธออย่างถ
นี่คือหลักฐานชัดเจนอย่างไม่จำเป็นต้องสืบสวน ใครบางคนจากสำนักง้อไบ๊จะต้องสังหารอดีนาและทำจี้หยกตกไว้อย่างไม่ได้ตั้งใจ! ทั่วทั้งเกาะอมตะก็มีเพียงผู้หญิงคนเดียวที่มาจากสำนักง้อไบ๊ เธอคือเมแกน แคสเทลโล่!แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขาเคยเห็นจี้หยกชิ้นนี้เมื่อตอนที่เขาเข้าไปในบ้านของเมแกนครั้งแรกที่เธอเคยบอกเขาว่ามาจากสำนักง้อไบ๊"ไปดูที่ห้องว่าเมแกน แคสเทลโล่ยังอยู่ที่ห้องไหม ไปเร็ว!" เชสเตอร์ตะโกนเสียงแข็ง"ขอรับ... ท่านประมุข!" หญิงสาวคนรับใช้สองสามคนวิ่งออกไปอย่างฉับพลัน พวกเขากลับมาไม่นานหลังจากนั้นพวกเธออธิบายอย่างหวาดเกรง "ท่านประมุข หญิงสาวจากสำนักง้อไบ๊หนีไปแล้ว"เชสเตอร์ตัวสั่นด้วยความโมโห "สำนักง้อไบ๊! ฉันจะทำให้สาวกของพวกแกทั้งหมดต้องชดใช้และตายเหมือนกับภรรยาของฉัน!" เขาตะโกนเสียงแข็งฟ้าร้องดั่งสนั่นและฝนตกหนักถั่งโถมลงมาจากท้องฟ้าเชสเตอร์กอดร่างของอดีนาไว้แน่น เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ และมุ่งหน้ากลับไปที่สนามหลังบ้านเมแกนหนีออกจากเกาะอมตะด้วยเรือของชาวประมง ขณะผจญกับผืนมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาล เธอนั่งอยู่บนดาดฟ้าเรือมองดูเกาะอมตะอย่างแน่วแน่ ซึ่งค่อย ๆ หดเล็ก
เมื่อแม่ชีแห่งโชคชะตาได้ยินเมแกนด่าแดร์ริล เธอก็พลันฉีกยิ้ม "ในที่สุดเธอก็มีสติ ฉันดีใจมาก ฉันเคยบอกเธอแล้วว่าแดร์ริลมันเป็นเศษสวะ"แม่ชีแห่งโชคชะตาหน้านิ่ว "ดาร์บี้คนหนึ่งเป็นสมาชิกของนิกายตำหนักอมตะและอีกคนคือดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายแห่งสำนักประตูสุราลัย ดาร์บี้ทั้งสองคนนี้คือเศษสวะของโลกเรา"เมแกนไม่ได้พูดอะไรออกมา เพียงแค่พยักหน้าเห็นด้วยเท่านั้นแม่ชีแห่งโชคชะตาลูบไหล่ของเมแกน "นิกายตำหนักอมตะจำเป็นต้องถูกทำลาย แต่เรามีเรื่องที่สำคัญกว่าในตอนนี้ ทั้งหกสำนักกำลังรวมตัวกันที่สถาบันหกวิถีเพื่อหารือเรื่องแผนการวันพิพากษา มากับฉันในวันพรุ่งนี้"วันพิพากษา? เมแกนนั้นงวยงงแม่ชีแห่งโชคชะตาฉีกยิ้ม "วันพิพากษาคือแผนการกลอุบายที่จะใช้เพื่อทำลายสำนักประตูสุราลัย ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายแห่งสำนักประตูสุราลัยได้ดูถูกเหยียดหยามเราทั้งหกสำนักหลัก เราจะต้องแก้แค้นด้วยการที่จะต้องทำลายสำนักของพวกมันให้สิ้นซาก!"สิ่งที่น่าอับอายขายขี้หน้ามากที่สุดก็คือการที่ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายบังคับให้เธอแต่งงานกับประมุขลีโอนาร์ดแห่งสำนักบู๊ตึ๊งที่หอยคอยดาวปราถนา ต่อหน้าเพื่อนฝูงในยุทธจักรเมื่อคิดถึงเหตุการณ์นั้นมันก็ทำให้