นี่คือหลักฐานชัดเจนอย่างไม่จำเป็นต้องสืบสวน ใครบางคนจากสำนักง้อไบ๊จะต้องสังหารอดีนาและทำจี้หยกตกไว้อย่างไม่ได้ตั้งใจ! ทั่วทั้งเกาะอมตะก็มีเพียงผู้หญิงคนเดียวที่มาจากสำนักง้อไบ๊ เธอคือเมแกน แคสเทลโล่!แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขาเคยเห็นจี้หยกชิ้นนี้เมื่อตอนที่เขาเข้าไปในบ้านของเมแกนครั้งแรกที่เธอเคยบอกเขาว่ามาจากสำนักง้อไบ๊"ไปดูที่ห้องว่าเมแกน แคสเทลโล่ยังอยู่ที่ห้องไหม ไปเร็ว!" เชสเตอร์ตะโกนเสียงแข็ง"ขอรับ... ท่านประมุข!" หญิงสาวคนรับใช้สองสามคนวิ่งออกไปอย่างฉับพลัน พวกเขากลับมาไม่นานหลังจากนั้นพวกเธออธิบายอย่างหวาดเกรง "ท่านประมุข หญิงสาวจากสำนักง้อไบ๊หนีไปแล้ว"เชสเตอร์ตัวสั่นด้วยความโมโห "สำนักง้อไบ๊! ฉันจะทำให้สาวกของพวกแกทั้งหมดต้องชดใช้และตายเหมือนกับภรรยาของฉัน!" เขาตะโกนเสียงแข็งฟ้าร้องดั่งสนั่นและฝนตกหนักถั่งโถมลงมาจากท้องฟ้าเชสเตอร์กอดร่างของอดีนาไว้แน่น เขาค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนอย่างช้า ๆ และมุ่งหน้ากลับไปที่สนามหลังบ้านเมแกนหนีออกจากเกาะอมตะด้วยเรือของชาวประมง ขณะผจญกับผืนมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ไพศาล เธอนั่งอยู่บนดาดฟ้าเรือมองดูเกาะอมตะอย่างแน่วแน่ ซึ่งค่อย ๆ หดเล็ก
เมื่อแม่ชีแห่งโชคชะตาได้ยินเมแกนด่าแดร์ริล เธอก็พลันฉีกยิ้ม "ในที่สุดเธอก็มีสติ ฉันดีใจมาก ฉันเคยบอกเธอแล้วว่าแดร์ริลมันเป็นเศษสวะ"แม่ชีแห่งโชคชะตาหน้านิ่ว "ดาร์บี้คนหนึ่งเป็นสมาชิกของนิกายตำหนักอมตะและอีกคนคือดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายแห่งสำนักประตูสุราลัย ดาร์บี้ทั้งสองคนนี้คือเศษสวะของโลกเรา"เมแกนไม่ได้พูดอะไรออกมา เพียงแค่พยักหน้าเห็นด้วยเท่านั้นแม่ชีแห่งโชคชะตาลูบไหล่ของเมแกน "นิกายตำหนักอมตะจำเป็นต้องถูกทำลาย แต่เรามีเรื่องที่สำคัญกว่าในตอนนี้ ทั้งหกสำนักกำลังรวมตัวกันที่สถาบันหกวิถีเพื่อหารือเรื่องแผนการวันพิพากษา มากับฉันในวันพรุ่งนี้"วันพิพากษา? เมแกนนั้นงวยงงแม่ชีแห่งโชคชะตาฉีกยิ้ม "วันพิพากษาคือแผนการกลอุบายที่จะใช้เพื่อทำลายสำนักประตูสุราลัย ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายแห่งสำนักประตูสุราลัยได้ดูถูกเหยียดหยามเราทั้งหกสำนักหลัก เราจะต้องแก้แค้นด้วยการที่จะต้องทำลายสำนักของพวกมันให้สิ้นซาก!"สิ่งที่น่าอับอายขายขี้หน้ามากที่สุดก็คือการที่ดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายบังคับให้เธอแต่งงานกับประมุขลีโอนาร์ดแห่งสำนักบู๊ตึ๊งที่หอยคอยดาวปราถนา ต่อหน้าเพื่อนฝูงในยุทธจักรเมื่อคิดถึงเหตุการณ์นั้นมันก็ทำให้
ไม่นานหลังจากนั้น สีหน้าของแด๊กซ์ก็เปี่ยมไปด้วยความสุขขณะเขาก้าวออกมาจากใต้ท้องเรือแดร์ริลสัมผัสได้ว่ากำลังภายในของแด๊กซ์นั้นแข็งแกร่งมากขึ้นอีกครั้ง"แด๊กซ์นายบรรลุไปถึงระดับปราชญ์ยุทธขั้นสองแล้วเหรอ?" เขากล่าวถามด้วยความตื่นเต้นแด๊กซ์พยักหน้ายอมรับ ตั้งแต่เขาเดินทางออกจากเกาะอมตะเขาก็มีความรู้สึกว่าเขาใกล้จะบรรลุขั้นในเร็ว ๆ นี้ หลังจากที่ได้บ่มเพาะเป็นระยะเวลาสั้น ๆ พลังของเขาก็พัฒนาขึ้นอีกครั้งและบรรลุขั้นไปสู่ระดับปราชญ์ยุทธขั้นสอง!เมื่อตอนที่คัลลัมได้ถ่ายโอนกำลังภายในของเขามาให้กับแด๊กซ์ คัลลัมได้บอกเอาไว้ว่า แด๊กซ์จะประสบกับการพัฒนาอย่างมหาศาลภายในตัวเขาในช่วงปีถัดไป จะรวดเร็วกว่าผู้บ่มเพาะธรรมดาทั่วไป แด๊กซ์ไม่ได้คาดคิดว่าเขาจะบรรลุไปถึงปราญช์ยุทธขั้นสองได้ภายในระยะเวลาอันสั้นเพียงนี้!"แดร์ริล นายรู้หรือยังว่าเจ้าสำนักคุนหลุนลีรอย เฮนเดอร์สันมันมุดหัวอยู่ที่ไหน?" แด๊กซ์กล่าวถามด้วยเสียงหัวเราะจริงใจแด๊กซ์นั้นโกรธเคืองกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับอีวอน เขาต้องการที่จะเอาโอสถฟีนิกซ์มาให้แดร์ริล ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามแดร์ริลยิ้มและกล่าวตอบ "มันมุดหัวอยู่ที่สถาบันหกวิถี"
”โอ้โห!” ทุกคนเริ่มถกเถียงหารือกันในหมู่พวกเขาแดร์ริลเข้าร่วมกับนิกายตำหนักอมตะอย่างนั้นหรือ? มันจะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเขาเป็นคนไร้ประโยชน์?เมแกนพยักหน้า เธอกัดฟันและก้าวไปข้างหน้า “ท่านอาจารย์ของฉันพูดถูกแล้ว แดร์ริลเข้าร่วมกับนิกายตำหนักอมตะเมื่อสองวันก่อน ฉันถูกสาวกของพวกเขาลักพาตัวไปแล้วฉันก็เห็นว่าแดร์ริลอยู่ที่นั่น แต่ไม่ใช่ในฐานะสมาชิกธรรมดา เขาเป็นถึงฮอลล์มาสเตอร์”“ไร้สาระ!”เกรแฮม พอตเตอร์ ผู้อำนวยการใหญ่ของสถาบันหกวิถีทุบโต๊ะและลุกขึ้นยืนชี้หน้าแดร์ริลและตะโกนเสียงแข็ง “ไอ้เศษขยะ! สถาบันหกวิถีมีเด็กนักเรียนแบบนายได้ยังไง?”“อย่าพูดจาเหลวไหล ในเมื่อเขาอยู่ที่นี่แล้ว ก็กำจัดเขาซะ!”“ใช่ เขาสมควรถูกกำจัดเพราะเขาไม่สามารถแยกแยะความดีความชั่วได้!”ทุกคนชี้ไปที่แดร์ริล สบถด่าและประณามเขา!แดร์ริลไม่สนใจกับคำถากถางทั้งหมด เขาอยู่ที่นี่ก็เพื่อจะมาเอาโอสถฟีนิกซ์จากลีรอย เฮนเดอร์สัน! แดร์ริลโกรธแค้นมากเมื่อเขามองเห็นเมแกนและร่างกายของเขาก็สั่นสะท้าน “เมแกน เธอได้ฆ่าผู้หญิงคนนึงไปบนเกาะอมตะ ใช่ไหม?”แดร์ริลรู้สึกสะเทือนอารมณ์มากเมื่อเขานึกถึงความโศกเศร้าทุกข์ระทมของเชสเตอ
”ท่านเจ้าสำนักเฮนเดอร์สัน อย่ามัวเสียเวลาไร้สาระ จับตัวมันซะ!” แม่ชีแห่งโชคชะตาแผดเสียง เธอพุ่งตัวไปข้างหน้าและกระโจนเข้าใส่แดร์ริลด้วยกระบี่ในมือของเธอ “ถ้าเราจับมันตอนมีชีวิตอยู่ไม่ได้ ก็ฆ่ามันซะ!”เมื่อเธอกล่าวจบ กระบี่ของแม่ชีแห่งโชคชะตาก็มาจ่ออยู่ที่หน้าอกของแดร์ริลแล้ว!แดร์ริลกำหมัดแน่นและปลดปล่อยความโกรธออกมา ดาบกลืนโลหิตก็ปรากฏกายขึ้นตรงหน้าอกของแดร์ริลและได้สกัดกั้นการโจมตีของแม่ชีแห่งโชคชะตา!กริ๊ง!เมื่อกระบี่สองเล่มปะทะกันก่อให้เกิดเสียงดังสนั่น แดร์ริลถอยร่นจากใบมีดมาสองสามก้าวขณะที่เลือดสด ๆ พุ่งออกมาจากปากของเขา!แม้ว่าพลังของแดร์ริลจะอยู่ในระดับปราญช์ยุทธขั้นหนึ่ง แต่เขาก็ยังไม่คู่ควรจะต่อกรกับแม่ชีแห่งโชคชะตาเพราะเธออยู่ในระดับปราญช์ยุทธขั้นห้ามาสองสามปีแล้ว พลังของเธอมากกว่าแดร์ริลมหาศาล!ปัง!แม่ชีแห่งโชคชะตาค่อย ๆ ยกแขนขึ้นอย่างช้า ๆ และกำลังภายในที่เข้มข้นรุนแรงของเธอก็ครอบคลุมไปทั่วทั้งห้องโถง!“บุปผาพิฆาตมรกต!”แม่ชีแห่งโชคชะตากล่าวทีละคำอย่างช้า ๆวินาทีต่อมา อากาศที่อยู่ตรงหน้าของเธอก็แหวกออก ดอกไม้สีเขียวมรกตนับร้อยปรากฏขึ้นรายล้อมรอบตัวเธอ ดอกไม้ทั
”เมแกน!” แดร์ริลตะคอกเสียงแข็งด้วยดวงตาที่เป็นสีแดงก่ำ “เธอนั่นเองที่ขโมยเสื้อเกราะไหมสวรรค์และคัมภีร์มหาปริศนาไปจากฉัน!”ตลอดเวลาที่ผ่านมาแดร์ริลคิดว่าเอเวอลีนเป็นคนที่ขโมยไป เพราะเธอและผองเพื่อนคือคนที่มอมเหล้าเขาตลอดทั้งคืน เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเป็นเมแกน!“ใช่แล้ว ฉันขโมยมันมาเอง” เมแกนกล่าวตอบ “เรื่องนี้มันตลกมาก ตอนที่อาจารย์ของฉันบอกให้ฉันไปเอาคัมถีร์มหาปริศนาเมื่อวันก่อน ฉันรู้สึกผิดกับนายมาก ฉันนี่มันโง่จริง ๆ ในตอนนั้น”“เมแกน!”แดร์ริลกำหมัดของเขาแน่น เขานั้นเดือดดาล!“หยุดเสียเวลาสักที ตายซะ!” ลีรอยสะบัดข้อมือและชักเคียวเสี้ยวพระจันทร์ออกมา เขาบุกไปหาตัวแด๊กซ์สมาชิกกว่ายี่สิบคนพุ่งเข้าหาพวกเขาพร้อมกัน พวกเขาทั้งหมดรายล้อมรอบแด๊กซ์และแดร์ริล!แกร็ง!ดาบกลืนโลหิตของแดร์ริลก็สะบัดกวัดแกว่งไปทั่ว แต่เขาไม่สามารถป้องกันตัวเองจากผู้คนจำนวนมากได้ มีคนฟันเข้าไปที่หลังของแดร์ริลและเลือดสด ๆ ก็ไหลรินออกมา แดร์ริลยืนนิ่งไม่ส่งเสียงร้องใด ๆ ออกมาเขารู้สึกเสียใจที่เอาตัวเองมาที่นี่ เขาคิดว่ามันจะมีแค่ลีรอยและสำนักคุนหลุนอยู่ในห้องโถง ในเเมื่อแด๊กซ์บรรลุมาถึงระดับปราญช์ยุท
เปรี้ยง!ทันใดนั้นในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด กริชกระทบเข้ากับคมดาบของลีรอย ด้วยเสียงชนที่ดังลั่นทำให้ลีรอยต้องถอนหลังไป“ใครกล้ามาขัดจังหวะ?” ลีรอยตะโกนถามเขามองไปทางประตูและเห็นเงาตะคุ่มมากกว่าสิบพุ่งเข้าหาพวกเขาอย่างรวดเร็ว ทุกคนแต่งกายด้วยชุดสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้าดูดุร้าย พวกเขาคือสิบสององครักษ์ของอีเว็ตต์!"พวกแกนั้นเอง!" ทุกคนต่างตกตะลึง ก่อนหน้านี้พวกเขาถูกวางยาพิษด้วยพิษมลานและถูกจับตัวไปขังเป็นเชลยโดยสิบสององครักษ์ที่หอคอยดาวปราถนา ทุกคนต่างพากันคิดว่าพวกเขาคือสาวกของดาร์บี้ผู้ไร้พ่ายองครักษ์หนูวิ่งตรงไปหาแดร์ริล “มิสเตอร์ดาร์บี้ เจ้าหญิงของผมส่งพวกเรามาที่นี่เพื่อช่วยคุณ เราจะช่วยคุณออกไปให้พ้นจากที่นี่” เขากล่าวให้กำลังใจ “ไม่ต้องห่วง จะไม่มีใครทำร้ายคุณได้อีก เพราะเราอยู่ที่นี่แล้ว”แดร์ริลตกตะลึง ทำไมอีเว็ตต์ถึงส่งคนมาช่วยเขา? อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้คิดอะไรต่อเขาพยักหน้าให้กับองครักษ์หนูและไปช่วยแด๊กซ์แดร์ริลประคองตัวแด๊กซ์และก้าวเท้าไปข้างหน้า “ลีรอย ฉันจะบอกแกอีกครั้งเท่านั้น มอบโอสถฟีนิกซ์มา!”“โอสถฟีนิกซ์?” ลีรอยกรอกสายตามองพวกเขา “ฝันไปเถอะ! อย่าได้แม้แต่จะคิดถึ
แดร์ริลและแด๊กซ์ถูกนำตัวมาที่คฤหาสน์ลับส่วนตัวในทางเหนือของเมืองตงไห่โดยสิบสององครักษ์คฤหาสน์หลังนี้มีขนาดใหญ่โตมโหฬาร ประดับด้วยน้ำพุประติมากรรมในบรรยากาศเงียบสงบ มันสามารถเทียบชั้นได้กับคฤหาสน์คาร์เตอร์ที่ประตูทางเข้าห้องโถงใหญ่ สิบสององครักษ์ได้ป่าวประกาศ "เจ้าหญิง เราช่วยพวกเขามาได้แล้ว"สิบสององครักษ์วางตัวแดร์ริลและแด๊กซ์ลงกับพื้น แด๊กซ์นั้นได้รับบาดเจ็บแสนสาหัสและยังคงหมดสติอยู่ แดร์ริลรีบเข้าไปตรวจชีพจรของเขาและรับรู้ว่าแด๊กซ์ยังปลอดภัยดี แดร์ริลถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้หญิงในกางเกงยีนส์รัดรูปและรองเท้าส้นสูงเดินเข้ามาในห้องโถงเธอดูน่าทึ่งสง่างาม เธอนั้นก็คืออีเว็ตต์!ตอนที่เธออยู่ในโลกใหม่ อีเว็ตต์เป็นเจ้าหญิงที่สวมใส่ชุดผ้าไหม ส่วนตอนที่อยู่ในจักรวาลโลกเธอดูยั่วยวนมากกว่าเดิมในเสื้อผ้าที่ทันสมัยและทั้งสิบสององครักษ์นั้นก็ตกตะลึงในความงามเช่นกัน"ทำได้ดีมาก ขอให้พวกนายพาตัวแด๊กซ์ออกไปและรักษาเขาก่อน" อีเว็ตต์รับสั่ง"ขอรับ" สิบสององครักษ์ขานรับฉะฉาน พวกเขาพาตัวแด๊กซ์ออกไปเหลือเพียงอีเว็ตต์และแดร์ริลอยู่ภายในห้องโถง พวกเขาต่างมองหน้ากันอย่างเงียบงันในที่สุดแดร์ริล