บทที่ 599

ในตอนที่อีวอนโทรศัพท์หาเขาก่อนหน้านี้ แดร์ริลก็เดาได้ทันทีว่าเป็นซาแมนธาที่ดึงเข็มเงินของอีวอนออก!

เขาทนไม่ไหวอีกต่อไปหลังจากได้ยินคำกล่าวที่โหดร้ายทั้งหมดซึ่งออกจากปากของซาแมนธา

“แกไล่ฉันงั้นเหรอ?” ซาแมนธาโกรธเคืองเมื่อเธอได้ยินกับคำกล่าวของแดร์ริล

ถึงคราวที่ลิลี่ปรอทแตก “แดร์ริล นายพูดกับแม่อย่างนั้นได้ยังไง?”

หัวใจเธอแตกสลายเมื่อเห็นแดร์ริลจับมือกับอีวอนตอนเธอเข้าไปในห้อง

'ในเมื่อตอนนี้นายมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเธอแล้ว ฉันก็คงไม่มีค่าอะไรสำหรับนาย แต่ตอนนี้นายกำลังไล่ให้แม่ของฉันไปให้พ้นงั้นเหรอ?’ ลิลี่คิด เธอตะขิดตะขวงใจ

เฮ้อ

แดร์ริลสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขานั้นรู้สึกท้อแท้สิ้นหวังเพราะตอนนี้อีวอนยังคงหมดสติอยู่ เขากล่าวกับลิลี่ “ซาแมนธาคือแม่ของเธอ ไม่ใช่แม่ฉัน”

ลิลี่ตัวสั่นเทาเมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอรู้สึกผิดหวัง

ซาแมนธายังคงเดือดดาลเมื่อเธอสบถด่า “ไอ้คนเนรคุณ! สามปีมานี้แกอาศัยอยู่กินที่บ้านของฉัน ลูกสาวฉันก็ให้ความนับถือกับแกเสมอแล้วแกตอบแทนเธอแบบนี้งั้นเหรอ? แกนี่มันแย่ยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน!”

“ผมเองเหรอที่ไร้ประโยชน์? ผมคือคนที่เลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉานงั้นเหรอ?”