บทที่ 616

คนที่ยังไม่ตายเนื้อตัวก็ถูกปกคลุมไปด้วยคราบเลือด พวกเขายังคงเข่นฆ่ากันเองต่อไปและมีทีท่าว่าจะไม่มีวันเลิกรากันในเร็ว ๆนี้

มีผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ดูเหมือนจะไม่มีความเคลื่อนไหวใด ๆ

เธอคือลินดา โฮลท์

ลินดาพิงตัวกับท่อนไม้ท่อนหนึ่งขณะที่เธอพูดคุยกับตัวเองอย่างสะเทือนอารมณ์ เห็นได้ชัดว่าเธอกำลังประสาทหลอน แต่ภาพลวงตาของเธอแตกต่างจากคนอื่นที่เหลือ

แดร์ริลเข้าไปหาเธอเพื่อที่เขาจะได้ฟังในสิ่งที่เธอพูดคุยกับตัวเอง

“ถึงแม้ว่าสำนักเกาะลูกท้อเบ่งบานจะเป็นสำนักเล็ก ๆ เราก็จะไม่มีวันทรยศ พวกแกทั้งหมดออกไปให้พ้นเดี๋ยวนี้! ไสหัวกลับไปจากที่ที่พวกแกควรอยู่ กลับไปโลกใหม่ซะ”

แดร์ริลตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขานับถือในการตัดสินใจของเธอ

ดูเหมือนว่าโลกใหม่ จะแอบไปรับสมัครสำนักเกาะลูกท้อเบ่งบานให้เข้าร่วมด้วย แต่พวกเขาก็ไม่ได้ยอมทำตามกับข้อเสนอ

แดร์ริลประทับใจกับการตัดสินใจของลินดา เขาเดินเข้าไปหาเธอและปิดผนึกจุดอัตตาของเธออย่างไม่ลังเล

ลินดาตัวสั่นสะเทือนและจิตใจของเธอก็ปลอดโปร่งในทันที

ลินดาใจหายที่เห็นแดร์ริลอยู่ตรงหน้าของเธอ “แดร์ริล นายมาทำอะไรที่นี่?”

และเธอยังตกใจอีกด้วย เมื่อเห็นกลุ่มคน