“มันใหญ่เกินไปนะ! ไม่มีทาง พี่ทำให้หินนั่นแตกไม่ได้หรอก แค่เห็นก็กลัวจะแย่แล้ว!”เซเลน่ามองหินที่อยู่ในมือของเธอ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ เธอรู้สึกว่า แค่หินเท่าฝ่ามือเธอยังทุบให้แตกไม่ได้ นับประสาอะไรกับหินก้อนเท่าลูกบาสล่ะ“ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้นะ”เบ็นกลอกตาใส่เธอ “ผมก็คิดว่าผมน่าจะทุบมันไม่แตกเหมือนกัน แต่ผมทำได้” เขาพูด “พี่ลองดูสิ พี่ พี่ไม่รู้สึกเลยเหรอ ว่าหินมันไม่ได้หนักขนาดนั้นตอนที่พี่ถือมันน่ะ? เพราะความแข็งแกร่งของพี่มันไม่ใช่ความแข็งแกร่งของคนธรรมดาอีกต่อไปยังไงล่ะ พี่มีร่างกายที่เป็นผู้ฝึกยุทธแล้ว!”เบ็นหยุดไปครู่นึง ก่อนจะพูดออกมา “พี่ พี่รู้ไหมว่าคนที่เขาแข็งแกร่งกันจริง ๆ น่ะ เขาไม่ผงะต่อหน้าเสือกันหรอก แถมยังคิดว่าเสือก็เป็นแค่มดอีกต่างหาก!”เอเลน เมื่อได้ยินอย่างงั้น ก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ “ฉันเพิ่งจะบอกคุณไปเมื่อกี้เองนะ คุณนี่ไวจริง ๆ !”“เฮอะ!”เบ็นจับหลังคอของเขา “ผมเชื่อในการเรียนรู้ตลอดชีวิตมาตลอดนะ”“คุณลองดูสิที่รัก คุณเป็นพี่สาวของเขา แม่ก็คนเดียวกัน ในเมื่อเขาทำได้ คุณก็ไม่มีทางแพ้เขาหรอก คุณเป็นถึงพี่สาวของเขาเลยนะ! นอกจากนี้แล้ว ตอนนี้ร่างกายของคุณก
“เซเลน่า คุณเห็นหินก้อนนั้นรึเปล่า? ที่อยู่บนพื้นน่ะ ใหญ่กว่าลูกบาสหน่อย ถ้าคุณยังไม่เชื่อ ก็ลองไปทุบดูสิ ถ้ามันแตกออกมาเป็นเสี่ยง ๆ ก็แสดงว่า คุณแข็งแกร่งเท่ากับนักฝึกยุทธระดับสามแน่นอน!”เฟนด์มองไปรอบ ๆ เขา ก่อนจะเลือกหินใกล้ ๆ เขามาลูกนึง เขาพูดกับลาน่า"จริงเหรอ? ไหนลองซิ!"เซเลน่าฟังคำพูดของเขา เธอยิ้มออกมา ก่อนจะเดินเข้าไปต่อยหินก้อนนั้นปัง!เสียงแตกของหินก้อนนั้นดังกึกก้องไปในอากาศ และหินก้อนเขื่องก็แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ "วิเศษไปเลย พี่ พี่เก่งมาก ผมอิจฉาจัง!”ขณะที่เบ็นมองเซเลน่า ความตื่นเต้นที่เขามีในตอนแรกก็ลดฮวบลง เขารู้สึกราวกับว่าตัวเขาเจ็บปวดมาก ๆ เขาอยากอวดมาก แต่เขาไม่มีโอกาสอีกต่อไปแล้ว“ช่วยไม่ได้ ก็พี่เป็นพี่ของน้องนี่นา!”หน้าของเธอเปล่งปลั่งด้วยรอยยิ้มที่ใครเห็นก็ต้องยิ้มตาม เธอครุ่นคิดอะไรสักอย่าง ก่อนจะพูดเสริมว่า “ไคลี่ต้องมีความสุขแน่ถ้าลูกเห็นฉันในตอนนี้ ลูกคงดีใจที่เห็นแม่ของลูกเข้มแข็งขนาดนี้!”หลังจากพูดจบ เธอก็ทำคิ้วขมวด เธอหันไปหาเฟนด์ “ที่รัก เราไม่เห็นไคลี่มาสองสามวันแล้วนะ” เธอพูด "ฉันคิดถึงลูกจัง!"เฟนด์กวาดสายตาไปรอบ ๆ พวกเขา “เราไม่พูดถึงไ
"จริงเหรอ? ดีเลย!”เซเลน่ายิ้ม ก่อนจะพูดอีกว่า “คุณต้องหาเวลาที่เหมาะเจาะเพื่อที่จะออกไปนะ โอเคไหม? สุดท้าย มันก็คงไม่ง่ายอยู่ดีที่พวกเขาจะตามเจอคุณ เพราะพวกเขาตามคุณไปไม่ได้ แบบนี้ พวกเขาก็ไม่มีทางรู้ว่าคุณกำลังจะไปไหน!”“ไม่อยู่แล้ว ผมจะส่งสัญญาณให้พวกเขาคิดว่ากำลังไปที่ตระกูลสาขา! ผมจะรอจนกว่าพวกเขาจะไปที่ตระกูลสาขา แล้วผมก็จะไม่หันหลังกลับมาอีก!”เฟนด์ฉายรอยยิ้มชั่วร้าย “เราจะให้พวกเขาตามล่าอย่างมีความสุข มีตระกูลสาขาตั้งมากมาย พวกเขาคงเสียเวลาค้นหาผมไปมากพอสมควรเลย!”“ความคิดดีจริง ๆ ฮ่า ๆ”เบ็นหัวเราะออกมา หลังจากได้ยินเฟนด์พูดทว่า เขาก็ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอย่างรวดเร็วก่อนจะพูดว่า “ว่าแต่ พี่จะให้สัญญาณพวกเขายังไงล่ะ? พี่จะวิ่งไปประกาศเฉย ๆ ไม่ได้นะ ถ้าเป็นแบบนั้น พวกเขาคงไม่เชื่อพี่แน่!”“แน่นอน เราแบบนั้นทำไม่ได้!”เฟนด์ยิ้มออกมา “พี่สาวของนายกับฉัน จะแกล้ง ๆ แสดงต่อหน้าฮัดสันยังไงล่ะ ฉันสังเกตว่า เขามักจะตัวติดกับผู้อาวุโสลำดับสามและลิลลี่เสมอ และเขาไม่ใช่คนดีแน่นอน เขาต้องแจ้งข่าวลือให้ผู้อาวุโสที่สามหรือลิลลี่ฟังแน่!”"เอาล่ะ งั้นก็สบาย! ต้องไปอย่างเงียบ ๆ นะ ตกลงไหม
"ไม่มีทาง ไอ้จิ้งจอกแก่นั่นอันตรายจริง ๆ !”เซเลน่าตกใจมาก เมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น “เขาแก่ก็แก่มากแล้วนะ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเขาอยากจะเก็บตำแหน่งหัวหน้าตระกูลไว้ให้ตัวเอง!”“ใครจะไปรู้ล่ะ ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่? เขาอยากฆ่าผมกับแลนซ์ แถมตอนนี้ก็หนีไปเก็บตัวอีก ไม่อยากเป็นก็แปลกแล้ว!”เฟนด์ยิ้มอย่างเย็นชา “แต่ว่า ผมได้ยินมาว่า เขาเพิ่งจะถึงขั้นกลางของสถานะเทพแท้จริงเมื่อไม่นานมานี้ มันเลยไม่ง่ายเลยที่เขาจะพัฒนาไปมากกว่านี้ มันใช้เวลานานมาก เพราะแบบนั้น ผมเลยต้องรีบหายาถอนพิษให้พ่อ!”ขณะที่ทั้งคู่กำลังคุยกันอยู่ พวกเขาก็เห็นฮัดสันกำลังเดินเข้ามาเฟนด์และเซเลน่ามองหน้ากันและกันก่อนจะยิ้มออกมา ทั้งคู่รู้ทันที่ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไร“มีตระกูลสาขากี่ตระกูลนะที่รัก? คุณไปทำอะไรที่นั่นล่ะ? แล้วจะไปทุกที่เลยรึเปล่า?”เซเลน่าจงใจถามเฟนด์เมื่อเธอเห็นฮัดสันใกล้เข้ามาเฟนด์พยักหน้า “อืมมม ผมจะไปหาพวกเขาทั้งหมดเลยแล้วกัน ผมยังไม่ค่อยคุ้นเคยกับพวกเขาเท่าไหร่ ผมจะได้ดูด้วยว่า ในกลุ่มพวกเขามีอัจฉริยะปนอยู่รึเปล่า ถ้ามี เราจะได้คุยกับสมาชิกของตระกูลสาขามากขึ้น!”“คุณจะไปเมื่อไหร่ล่ะ?”เซเลน
“สองต้นงั้นเหรอ?”ลิลลี่ทำหน้าถมึงทึง "ล้อกันเล่นรึเปล่า? ฉันอาจจะเชื่อนะ ถ้านายบอกว่ามันคุ้มกันกับหญ้าวิญญาณขั้นกลางระดับหนึ่ง แต่นี่นายจะบอกว่า มันคุ้มกับหญ้าวิญญาณชั้นยอดระดับหนึ่งงั้นเหรอ สองต้นเลยด้วย! นายรู้บ้างรึเปล่าว่าจริง ๆ แล้วมันมีค่าขนาดไหน?”"ไม่ ไม่ เชื่อผมสิครับ มันคุ้มกับหญ้าวิญญาณชั้นยอดระดับหนึ่งจริง ๆ !"ฮัดสันเอียงหัวไปด้านข้าง"ไม่มีทางน่า อย่างมากก็หญ้าวิญญาณขั้นกลางสองต้นเท่านั้นแหละ!”ลิลลี่เป็นคนดื้อรั้น เธอกอดอก เธอทำหน้าแหยอย่างไม่แยแส"ก็ได้ ผมเข้าใจแล้วว่าคุณไม่อยากจะคว้าโอกาสที่จะฆ่าเฟนด์ไว้ งั้นก็ได้!!”ฮัดสันยิ้มอย่างเยือกเย็น เขามองไปรอบ ๆ ก่อนจะเดินเข้ามาเขารู้ดี ว่านอกจากลิลลี่จะอยากให้ลูกชายของเธอกลับมาแบบมีชีวิตแล้ว เธอก็ยังอยากฆ่าเฟนด์อีกด้วยเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าลิลลี่จะปฏิเสธความคิดนั้นได้ลง"เดี๋ยว!"ลิลลี่เรียกฮัดสันทันที เมื่อเธอได้ยินว่ามันเป็นโอกาสที่จะฆ่าเฟนด์เธอพลิกฝ่ามือของเธอ ก่อนจะหยิบหญ้าวิญญาณชั้นยอดระดับหนึ่งออกมาสองต้น เธอโยนมันไปทางฮัดสัน "ว่ามา นายมีข่าวอะไร”ฮัดสันเก็บหญ้าวิญญาณไป พลางยิ้ม “ใจกว้างจริง ๆ นายหญิง
ลิลลี่รีบวิ่งแจ้นไปหาสมาชิกสองคนจากตระกูลลาโกริโอทันที หลังจากดู ๆ สถานการณ์สองคนนี้มาจากตระกูล ลาโกริโอ แต่พวกเขาเป็นผู้พิทักษ์ของตระกูลวู๊ด ที่คอยพึ่งพาพวกเขามาตลอดพวกเขาเป็นคนของลาโกริโอ แต่ด้วยความสัมพันธ์ของนายหญิงลำดับหนึ่ง กับแนช วู๊ด และการที่ตระกูลวู๊ดดูแลพวกเขาอย่างดี พวกเขาเลยทำงานหนักเพื่อตระกูลวู๊ด ทุ่มแรงกายแรงใจในทุกอย่างที่พวกเขาทำ"อะไรนะ? นี่คุณจะบอกให้พวกเราตามนายน้อยเฟนด์ไป แล้วฆ่าเขาอย่างงั้นเหรอ?”ผู้พิทักษ์ทั้งสองอดอุทานออกมาไม่ได้ เมื่อเขารู้สาเหตุที่ลิลลี่มาหาพวกเขาพวกเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าลิลลี่จะสั่งให้พวกเขาทำอะไรแบบนี้“ทำไมล่ะ? อย่าบอกนะว่าพวกนายมีปัญหา? นายทั้งสองคนเป็นนักสู้ที่อยู่ขั้นต้นของเทพแท้จริง คงฆ่าเฟนด์ได้ไม่ยากหรอก”ลิลลี่อึ้งกิมกี่ไปครู่นึง ก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มที่แสนเย็นชา“เราไม่ได้หมายความแบบนั้น!”หญิงสาวคนนึงท่ามกลางพวกเขาทำหน้านิ่มคิ้วขมวด “นายหญฺงลำดับหนึ่ง ถึงนายน้อยเฟนด์จะแย่งตำแหน่งที่ลูกชายของคุณควรจะได้รับ แต่เราก็ไม่ควรฆ่าเขาเพราะเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ? สุดท้ายแล้ว เขาก็เป็นลูกของนายท่าน แถมนายท่านก็สภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่แล้
โยลันดาทำได้แค่ถอนหายใจในใจ แต่เธอไม่มีตัวเลือกอื่นนอกจากพยักหน้าเห็นด้วยเท่านั้นทว่า เธอไม่คิดเลยว่าคู่หูของเธอจะตอบรับไปอย่างทันควัน แถมยังส่งยิ้มให้กับนายหญิงลำดับหนึ่งอีก “แต่ว่า คุณน่าจะให้หญ้าวิญญาณกับเราก่อนไม่ใช่เหรอ นายหญิงลำดับหนึ่ง? สุดท้ายแล้ว เราจะทำงานใหญ่ ๆ แบบนี้ให้สำเร็จไม่ได้เลย ถ้าเราพัฒนาไปถึงขั้นกลางของเทพแท้จริง เราก็จะทำตามคำสั่งของคุณได้ดีมากยิ่งขึ้น!”“ปากหวานจริง ๆ เลยนะ!”ลิลลี่กลอกตา ก่อนจะหยิบหญ้าวิญญาณชั้นยอดระดับหนึ่งออกมาสองต้น “ฉันจะให้พวกเธอคนละต้น” เธอพูด “ทำงานเสร็จแล้วมาหาฉัน พวกเธอจะได้มากกว่านี้!”“ขอบคุณค่ะ/ครับ นายหญิงลำดับหนึ่ง!”ทั้งสองคนคำนับเธอทันที หลังจากได้รับหญ้าวิญญาณไม่นานหลังจากนั้น ทั้งคู่ก็ออกมาจากคฤหาสน์ของลิลลี่“จริงที่เฟนด์เก่งมาก แน่มันก็คงน่าเสียดายมาก ๆ ถ้าเขาต้องมาตาย!”หลังจากเดินออกมาได้ไกลพอสมควร ชายหนุ่มคนนั้นก็พูดกับโยลันดา “ทำไมต้องคิดมากด้วยล่ะ? นายหญิงลำดับหนึ่งเป็นนายหญิงของตระกูลนะ ถ้าเราไม่ช่วยเธอแล้วใครจะช่วยล่ะ? ฉันก็คิดนะ ว่าเธอออกจะใจร้ายไปหน่อย แต่ไม่มีทางที่ฉันจะไม่ทำแน่ โลกมันก็เป็นแบบนี้ เฟนด์ก็แ
เมื่อเธอได้ยินเรื่องทั้งหมด ลิลลี่ก็แสยะยิ้มอย่างรุนแรงเธอโบกมือหลังจากนั้นไม่นาน "ได้ ฉันเข้าใจแล้ว กลับไปตำแหน่งของนายก่อน!”“ครับ นายหญิงลำดับหนึ่ง!”ชายคนนั้นกำหมัดเคารพ ก่อนจะวิ่งลงเขา“ตอนนี้เราทำยังไงดี นายหญิงลำดับหนึ่ง? เขาไปตั้งแต่เมื่อคืน ตอนนี้เราก็ฆ่าเขาไม่ได้แล้ว!”ชายหนุ่มจากตระกูลลาโกริโอยิ้มอย่างขมขื่น “เราคืนหญ้าวิญญาณที่คุณให้เราเมื่อวานนี้ไม่ได้ด้วย” เขาเตือนเธอ “มันเป็นเงินดาวน์!”โยลันดาเองก็ดีใจเช่นกัน ดูเหมือนว่าเธอไม่ต้องทำเรื่องสกปรกนั่นอีกต่อไปแล้วสุดท้ายแล้ว เธอคิดมาตลอดว่าแนชดูแลพวกเขาอย่างดี เธอเลยมีข้อกังขากับการฆ่าลูกชายของเขาเธอไม่คิดเลยว่าลิลลี่จะแสยะยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมาแทน “ทำไมไอ้เด็กเวรนั่นถึงรีบขนาดนั้น ออกไปก่อนตั้งเป็นวันแหนะ” เธอพูด “มันคงจะกลัวฉันส่งคนไปตามสินะ ถึงออกไปไวอย่างนั้น!”ลิลลี่หยุด ก่อนจะพูดต่อ “แต่ฉันรู้ว่ามันกำลังไปที่ไหน เพราะงั้นมันหนีไปไหนไม่ได้หรอก!”“คุณรู้เหรอว่าเขากำลังจะไปที่ไหน นายหญิงลำดับหนึ่ง?”ชายหนุ่มจากตระกูลลาโกริโอรู้สึกตกใจ “ดูเหมือนว่าเรายังต้องทำงานต่อสินะ!” เขาพูด พลางยิ้มอย่างขมขื่น“ไอ้เด็กเ