Share
บทที่ 224
Related chapter
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 225
“มันจำเป็นที่จะต้องพิสูจน์ตอนนี้?”เทรเวอร์หัวเราะเสียงดังและพูดด้วยท่าทางเย้อหยิ่ง “คุณรู้ไหมว่าแฟนของฉันคือใคร? เธอเป็นญาติห่าง ๆ ของตระกูลเดรคและทำงานที่นั่นมาหลายปีแล้ว เธอควรจะเป็นคนที่ได้เลื่อนขั้นเป็นผู้จัดการ แต่ผู้จัดการของพวกเขาเธอโผล่ออกมาจากที่ไหน เธอเป็นคนที่มีเสน่ห์และแต่งตัวเก่ง ดังนั้นหากเธอไม่ได้มีความสัมพันธ์กับนายน้อยของตระกูลเดรค เธอจะได้รับการดูแลเป็นพิเศษเช่นนี้หรอ?”เขาพูดต่อด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นว่า “ผู้จัดการคนก่อนหน้าได้ค่าจ้างเพียงแค่ไม่กี่แสนเหรียญต่อเดือน แต่เมื่อผู้จัดการคนนี้เข้ามา คิดว่าเธอได้เงินเดือนเท่าไหร่? เดือนละล้านกว่า! แล้วตอนนี้คุณจะบอกว่าเรื่องนี้ไม่น่าสงสัยหรอ?”“ผู้หญิงคนนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับนายน้อยและมีความสัมพันธ์ทางเพศกับเขาอย่างลับๆ ไม่อย่างนั้นเธอจะได้รับการดูแลเป็นพิเศษหรอ?”“ทุกวันนี้มีผู้หญิงจำนวนมากที่หากินจากรูปร่างหน้าตา!” แมทพูด“คุณคิดว่ามีใครเป็นเหมือนอย่างนั้นไหม?”เซเลน่าโกรธมาก เธอมองเขาด้วยแววตาที่น่ากลัว“ฉันไม่ได้พูดถึงคุณด้วยซ้ำ! คุณกำลังทำให้คนอื่นรู้ตัว?” แมทมีสีหน้าไม่พอใจมาก “พวกคุณกำลังกล่าวหาอย่างไร้เหตุ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 226
“10,000 เหรียญ?”โรซ่าอ้าปากค้างหลังจากที่ได้ยิน เฟนด์ต้องโกหกแน่ ๆ เธอทำงานหนักเป็นเดือนยังได้รับเงินเพียงน้อยนิด เธอเป็นเพียงหัวหน้างานแต่เธอก็รู้สึกเหนื่อยมากแต่นี่เฟนด์บอกพนักงานเสิร์ฟไปว่าเขาจะให้ทริปเธอ 10,000 เหรียญ มันไม่มากเกินไปหรอ?“ขอบคุณมากค่ะท่าน!”พนักงานเสิร์ฟสาวสวยดีใจมาก เพราะปกติรายได้ของเธอมาจากค่าคอมมิชชั่นที่ได้จากแอลกอฮอล์ที่พวกเขาให้บริการ แต่ค่าคอมมิชชั่นเหล่านี้ต่ำมาก เมื่อเทียบกับเงินเดือนแล้วยอดรวมยังไม่ถึง 10,000 เหรียญด้วยซ้ำแน่นอนว่ามีลูกค้าให้ทริปแก่พวกเรา แต่ที่พวกเราเคยได้ทริปจะอยู่ประมาณ 3,000-5,000 เหรียญแม้ว่าลูกค้าของพวกเราจะเป็นนายน้อยจากครอบครัวชนชั้นสองหรือชั้นสามก็ตาม พวกเราจะได้ทริปอยู่ที่ประมาณ 2,000-3,000 เหรียญ พนักงานเสิร์ฟอย่างพวกเราไม่ได้สำคัญอะไรในสายตาของลูกค้ามากนัก ถ้าหากพวกเขามีความสุข เขาก็จะให้รางวัล แต่ถ้าพวกข้าไม่มีความสุขเขาก็อาจจะตะคอกใส่พวกเราด้วยซ้ำ“ฮ่าฮ่า....ไม่ต้องเป็นห่วง!”เฟนด์ยิ้ม เขาความประทับใจในสิ่งที่พนักงานเสริฟหญิงคนนั้นพูดไว้ โดยพื้นฐานเธอจะไม่พูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดนอกจากรักษารอยยิ้มแบบมืออาชีพไว้บนใบ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 227
ดีแลนหัวเราะอย่างบ้าคลั่งเซเลน่าเพียงแค่ยักไหล่ขณะที่เธอหยิบนามบัตรออกมาและส่งให้โรซ่า “นี่คือนามบัตรของฉันเก็บมันเอาไว้ งานนี้คงจะดีกว่างานปัจจุบันของคุณมาก ฉันเชื่อในความสามารถของคุณ คุณเป็นคนฉลาดและขยัน!”“โอเค ฉันจะเก็บมันไว้”โรซ่าสันนิษฐานว่าเซเลน่าจะกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สามารถเปิดเผยตัวตนของเซเลน่าได้ เธอจึงหัวเราะอย่างกระอักกระอ่วนก่อนที่จะเก็บนามบัตรลงในกระเป๋าของเธอรอยยิ้มเหยียดปรากฏบนใบหน้าของแมท “ไม่เลว คุณยังสามารถแนะนำงานให้กับคนอื่นได้ ดูจากภายนอกฉันไม่คิดว่าคุณจะจ้างใครได้ งานของคุณก็ไม่ได้แย่เกินไป!”เซเลน่าเงียบไม่ได้สนใจเขาขณะที่พวกเขาเดินไปที่ห้องส่วนตัวสุดหรู“โอ้พระเจ้า นี่มันห้องหรูหรอ? เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันมาที่นี่…มันใหญ่มาก!”“เปียโนยี่ห้อYamaha! หน้าจอที่นี่ก็ใหญ่มากเช่นกัน!”โรซ่าตื่นเต้นมากหลังจากสำรวจทุกซอกทุกมุม“ไม่เลวเลย! ไม่เลวเลย!”ทุกคนต่างพยักหน้าเห็นด้วย“เฟนด์คุณพูดเองนะว่าคืนนี้คุณจะเลี้ยงและเป็นคนจ่ายบิลเอง เราจะไม่ควักเงินแม้แต่เซ็นต์เดียว!”บริตนีย์เตือนเฟนด์อีกครั้ง เธอต้องการดูว่าเฟนด์จะรักษาหน้าของเขาได้น
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 228
เซเลน่าเริ่มประหม่าทันที เขาเป็นทหาร เขาจะรู้วิธีเล่นเปียโนได้ยังไง แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนอำมหิต?เสียงเพลงและการเต้นรำเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์มากสำหรับคนที่เข้าใจมัน เนื่องจากเป็นสิ่งที่สามารถเชื่อมโยงกับจิตวิญญาณได้ ทำไมถึงไม่จริงจังกับมัน?เธอไม่สนใจถ้าสามีของเธอจะเล่นได้ไม่ดี ถึงแม้ว่าเธอจะเต้นแบบสง่างาม แต่เธอก็ไม่สามารถเต้นให้เข้ากับทำนองที่ยุ่งเหยิงเกินไปได้อย่างน้อยระดับของเฟนด์ก็ไม่ได้แย่เกินไป เธอสามารถเต้นเข้ากับเพลงของเขาได้อย่างมีพลัง“ล-ลืมมันไปซะ ทุกคนร้องเพลงและดื่มต่อ... ” เซเลน่าหัวเราะอย่างไม่เบิกบาน คำพูดของเธอฟังดูหดหู่ยิ่งกว่าสิ่งที่เธอทำไว้ แม้แต่ในดวงตาของเธอยังมีความผิดหวังและความเศร้าอยู่ภายใน เธอไม่ได้เต้นมานานมากแล้วและเกือบจะลืมว่า ‘เซเลน่า’ ที่เคยเต้นอย่างสง่างามบนเวทีราวกับหงส์ในตอนนั้นเธอรู้สึกแตกต่างทุกครั้งที่ขึ้นเวทีเพื่อเต้น มันเหมือนกับว่าเวทีทั้งหมดเป็นของเธอและมีเพียงเธอเท่านั้นเสียงเชียร์จากผู้ชมทำให้เธอรู้สึกมีความสุขมากแน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงอดีต เธอจะไม่มีวันรู้สึกแบบนั้นได้อีก ความรู้สึกเข้าใจความหมายของการเต้นอย่างลึกซึ้งผ่านหัว
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 229
หลังจากสงคราม สนามรบที่เต็มไปด้วยฝุ่น ภูเขาซากศพคนตาย อีการ้องที่ไห้ภายใต้ดวงอาทิตย์ตกดินเพลงนี้ทำให้ทุกคนประหลาดใจ หัวใจของพวกเขาสัมผัสได้ในทันที ภาพเหล่านั้นมีชีวิตชีวาในใจของพวกเขาในขณะนั้นพวกเขาไม่ได้มองว่าเฟนด์เป็นคนโหดเหี้ยมไร้จิตใจอีกต่อไป ไม่มีใครกล้าคิดว่าเขาไม่รู้เรื่องดนตรีกลับกัน พวกเขากลายเป็นคนโง่อย่างสมบูรณ์แบบเซเลน่าตกตะลึง เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าการเล่นเปียโนของเฟนด์นั้นสูงถึงขั้นนี้แล้ว“คุณจะยืนอยู่ตรงนี้อีกทำไม? เร็วเข้า!” โรซ่าสะกิดเซเลน่า หลังจากนั้นไม่นานเธอก็หลุดออกจากภวังค์ของเธอตอนนั้นเองเซเลน่าก็กลับเข้าสู่ความเป็นจริง เซเลน่าย่อตัวลงอย่างสง่างามและแยกขาออกในขณะที่ยกตัวขึ้นเล็กน้อยคล้ายกับภาพของหงส์ที่ได้รับบาดเจ็บร่างกายของเธออ่อนฉ้อยและยืดหยุ่นได้ขณะที่แขนทั้งสองข้างแกว่งไปตามเสียงเพลง ในช่วงเวลานั้นทั้งดนตรีและการเต้นรำเริ่มผสมผสานกันเป็นหนึ่งเดียวด้วยการหมุนขาของเธอ ร่างกายของเธอเริ่มค่อย ๆ ลุกขึ้น ขณะที่เธออยู่ในสมดุลของดนตรีและการเต้นรำโดยสมบูรณ์เธอกลับมาแล้ว ทุกอย่างกลับคืนมาเซเลน่ารู้สึกเหมือนได้กลับมาบนเวทีอีกครั้งและพบกับความรู้สึกค
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 230
โรซ่าดึงเซเลน่าไปที่มุมหนึ่ง“เซเลน่า…พวกเขาบอกว่าสามีของคุณเป็นคนโหดเหี้ยมที่ไร้จิตใจและฉันก็เชื่อพวกเขา” โรซ่ากระซิบ “ฉันไม่คาดหวังว่าเขาจะรู้วิธีเล่นเปียโนและเขาก็เล่นได้ดีด้วย”“ ฉันไม่เชื่อว่า เขาเป็นแค่คนไร้หัวใจอีกต่อไป…ใครก็ตามที่รู้วิธีเล่นเปียโนจะไม่มีวันเป็นคนอำมหิต!” เธอกล่าวเสริม “ฉันคิดว่าเขาเป็นคนรอบรู้เพราะเขารู้วิธีต่อสู้และเล่นเปียโน!”“อืม…ตอนนี้เขาเป็นเหมือนพระเจ้าสำหรับคุณ?”เซเลนาหัวเราะอย่างขบขันเพราะดูเหมือนว่าการเปลี่ยนแปลงทัศนคตินี้จะเร็วเกินไปหน่อยโรซ่าถอนหายใจ “ หลังจากคิดถึงเรื่องก่อนหน้านี้ มันเป็นเรื่องไร้สาระที่ราเชลแต่งขึ้น หล่อนทำเกินไปแล้วเหมือนเธอไม่เคยชอบคุณเลยตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย เธอมักจะคิดว่าคุณแย่งความโดดเด่นไปจากเธอ”“เราทุกคนจบการศึกษามานานแล้วนะ ตอนนี้ฉันคิดว่าทุกอย่างมันผ่านมาแล้วและไม่ได้สนใจอดีตมากนัก ฉันไม่คิดว่าเธอจะใจแคบขนาดนี้!”โรซ่าดูเหมือนจะเข้าใจอะไรบางอย่างขณะที่เธอจับมือของเซเลน่าแล้วพึมพำว่า“ ฉันขอโทษ ฉันเคยเข้าใจคุณผิดมาก่อน”“ไม่ต้องกังวลไป ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว” เซเลนายืนยันกับเธอ “อีกอย่างเมื่อเช้านี้ฉันก็ท
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 231
“เป็นไปไม่ได้ เงินของเขามาจากไหนกันแน่?”ราเชลพูดอย่างไม่ลังเลว่า“ ไอ้เด็กนั่นทำเพื่อศักดิ์ศรี เขาโอ้อวด!”“แต่เขาจะโง่ขนาดนั้น? นี่คือโลตัสบาร์แอนด์เลาจน์ เจ้าของเป็นสมาชิกของตระกูลชั้นหนึ่ง เขาคงไม่ได้คิดว่าจะกินแล้วชิ่งนะ? เขาอยากตายหรือไง?”หลังจากที่บริตนีย์วิเคราะห์รายละเอียด เธอก็เริ่มสงสัยว่าเฟนด์มีเงินเพียงพอที่จะจ่ายบิลหรือไม่“จริงด้วย!”ในตอนนั้น ราเชลก็ไม่มั่นใจอีกต่อไป “ฉันสงสัยว่าเฟนด์รู้ว่าใครเป็นเจ้าของแต่เขาเพิ่งกลับมาจากกองทัพ” เธอแสดงความคิดเห็น “แล้วเขาจะรู้ได้ยังไง?”“ฉันคิดว่าคุณพูดถูกมาก!”บริตนีย์พยักหน้าแล้วพูดอย่างรวดเร็วว่า “เฮ้ ฉันได้ยินมาเมื่อทหารเหล่านั้นกลับมา คนที่อยู่ในกองทัพเป็นเวลานานจะได้รับเงินก้อนโตเนื่องจากพวกเขามีส่วนช่วยเหลือประเทศและพวกเขาสามารถเกษียณได้อย่างมีเกียรติ ดูเหมือนว่าเฟนด์อาจได้รับเงินมาบ้างแล้ว”“คุณกำลังจะบอกว่ามันอาจจะประมาณ 1 หรือ 2 ล้านเหรียญ? คนโง่เง่าคนนี้เลือกที่จะใช้เงินทุกบาทในคืนนี้เพื่อรักษาศักดิ์ศรีของภรรยา?” ราเชลตกใจเล็กน้อยขณะพูดต่อ “นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาจึงมั่นใจมาก นอกจากนี้เขายังไปส่งลูกไปโรงเรียนและจ่
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 232
“คุณต้องการขวดนี้? ราคา 6.66 ล้านเหรียญ แพงมาก!"ราเชลอ้าปากค้าง “สั่งของแพงขนาดนี้ได้ยังไง? คุณพยายามที่จะฆ่าเขาหรอ?” เธอพูดตะกุกตะกักบริตนีย์หัวเราะอย่างน่ากลัวและตอบว่า “คุณกลัวอะไร? เขาพูดเอง เราสามารถสั่งอะไรก็ได้ที่เราต้องการ อีกอย่างถ้าเราไม่สั่งเพิ่มอีกสักหน่อยเราจะทำให้เขาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร”หลังจากคิดบางอย่างเธอก็อุทานขึ้นมาทันที “ไม่ไม่ไม่ ขวดเดียวไม่พอ... เราจะเอาทั้งสองขวด ฉันค่อนข้างสนใจที่จะลิ้มรสสมบัติอันล้ำค่าของสถานที่แห่งนี้!”“สองขวด? นั่นจะมากกว่า 13 ล้านเหรียญ รวมกับ 1.3 ล้านเหรียญ ก่อนหน้านี้ โอ้พระเจ้า มันแพงเกินไป... มันมากกว่า 14 ล้านเหรียญ! "ราเชลรู้สึกท้อแท้ เธอต้องการให้เฟนด์อยู่ในจุดที่ยากลำบากและยังต้องการให้เขาอับอาย แต่…การใช้จ่ายมากกว่า 14 ล้านเหรียญ จะไม่กดดันเขาให้ตายหรอ?“เหอ ... คุณไม่สังเกตว่าก่อนหน้านี้เขาทำตัวยังไง? เขาอ้างว่าร่ำรวยและบอกให้เราสั่งอะไรก็ได้ที่เราต้องการ” “คราวนี้ เราต้องสอนบทเรียนให้เขา!”บริตนีย์ดึงราเชลออกไปจากจุดที่พวกเขายืนอยู่ในตอนแรกและกระซิบว่า “นี่เป็นโอกาสที่หายากมาก”จู่ ๆ บริตนีย์ก็หัวเราะออกมาเมื่อคิดถึง
Latest chapter
