บทที่ 244

“เร็วมาก!”

บริทนีย์และฝูงชนอุทานขึ้นมา

ทุกคนต่างสนใจกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นบนสังเวียน

เดนนิสเร็วมาก เขาพุ่งเข้าใส่เร็วราวกับเสือดาว

ก่อนจะมีใครคิดอะไรได้ เขาก็อยู่ตรงหน้าโอนีลแล้ว

“ปั๊ก!”

หมัดของเดนนิสพุ่งเข้าไปที่หน้าอกของคู่ต่อสู้ เป็นหมัดที่แรงและแข็งแรง

“อะไรกัน เขาต่อยโดน!”

“พระเจ้า ไม่เคยมีแบบนี้มาก่อนเลยนะ!”

“ต่อยได้ดีนี่ ฮ่า ๆ โอนีลดูถูกแคทธีเซีย ต่อยแรง ๆ เลย!”

ฝูงชนเริ่มดังกระหึ่ม

หลังจากหมัดแรก เดนนิสก็ถูกผลักออกไป เขาถอยหลังไปสองสามก้าวและจ้องมองคู่ต่อสู้ด้วยสีหน้าจริงจัง เขาไม่กล้าผ่อนคลาย

โอนีลถอยหลังไปเพียงก้าวเดียว และรอยยิ้มแสนชั่วร้ายก็ปรากฏขึ้น “ฮ่า ๆ ไม่เลวนี่ แกเป็นจอมพลแห่งแคทธีเซีย เพราะงั้นก็ต้องแข็งแรงกว่าเด็กเหลือขอคนอื่น ๆ”

“ทุกคนที่มาท้าทายแกจะได้เป็นฮีโร่!”

เดนนิสมองไปที่คู่ต่อสู้ของเขาด้วยความโกรธ ถึงแม้ว่าพวกเขาทั้งหมดจะแพ้ แต่ก็มีค่าควรแก่การให้ความเคารพ

“ฮ่า ๆ ฮีโร่เหรอ? มีแต่ผู้ชนะเท่านั้นแหละที่จะถือว่าเป็นฮีโร่ พวกขี้แพ้ก็ได้เป็นแค่ขยะและคนขี้ขลาด!”

“สำหรับฉันแล้วพวกแกไม่ใช่คนที่เป็นนักต่อสู้เลย พวกแกอ่อนแอสำหรับฉัน!”

โอนีลหัวเราะดัง