หลังจากที่โกรธขึ้นมาทันย่าก็หันหลังเดินกลับไปที่รถทันที “ไปกันเถอะเฟนด์” เธอบอก “อย่าไปยุ่งกับขยะพวกนี้เลย พวกขี้โกง พอเราสุภาพด้วยก็ไม่รู้จักพอ!”ทันย่ามักจะทำถือตัวตลอด แต่ในเมื่อมันเป็นความผิดของเธอ เธอก็ขอโทษและชดใช้ความเสียหายเธอไม่คิดว่าคนพวกนั้นจะไม่มีเหตุผล เธอโกรธมากจนแทบจะกระอักเลือด “ฮ่า ๆ อยากไปเหรอ? จะปล่อยคุณไปง่าย ๆ แบบนี้ได้ไงกัน ว่าไหม?”ชายคนนั้นหัวเราะและโบกมือส่งสัญญาณให้ลูกน้องเข้ามาล้อมเฟนด์และทันย่า “แกต้องการอะไรกันแน่? กำลังฝันเหรอว่าอยากให้ฉันเป็นแฟน ฝันลม ๆ แล้ง ๆ เข้าใจไหม? มันจะไม่มีทางเกิดขึ้นแน่!”ทันย่าโกรธจัด เธอไม่เคยโดนแกล้งมาก่อนตั้งแต่เด็กชายคนนั้นหัวเราะเบา ๆ “งั้นมาทำให้เรื่องมันง่ายมา ให้ผมจูบคุณหนึ่งที โอเคใช่ไหม? ในเมื่อคุณไม่มีแฟนนี่ก็น่าจะเป็นจูบแรก การจูบคุณเป็นหนทางหนึ่งในการชดใช้ค่าเสียหาย! ลองคิดดูนะ จูบเดียว มีค่าหมื่นล้านเหรียญ ไม่ตื่นเต้นเหรอ?”เขาหัวเราะอย่างน่ากลัวดูเหมือนจะไม่ให้ทันย่าจริงจัง“คุณทันย่า เหมือนว่าคนพวกนี้จะเลือกทางที่ลำบากนะ!”เฟนด์สังเกตเห็นความผยองของชายคนนี้ ไอ้บ้านี่ทะลึ่งละที่จะให้บังคับให้เธอจูบ เ
“ไอ้สารเลวนั่นหนีไปแน่ ๆ!” เฟนด์หัวเราะเบา ๆ ขณะมองรถที่วิ่งออกไป“คุณมันบ้า! ถ้าฮาร์วีย์อยู่ตรงนี้จะไม่สามารถแก้ปัญหาได้เร็วเท่าคุณแม้ว่าเขามีทักษะในการต่อสู้ก็ตาม!”หลังจากที่ได้ระบายคนรอบ ๆ ตัวทันย่าออกไป เธอก็รู้สึกดีขึ้นมาในทันทีเฟนด์หัวเราะเบา ๆ “ผมจะไม่บ้าได้ยังไง ได้เงินเยอะขนาดนี้?”เฟนด์เปิดประตูและพูดว่า “ไปกันเถอะคุณทันย่า ไปช็อปปิ้งกันต่อ อย่าเอาไอ้ขยะพวกนี้มาเป็นผลกระทบเลย!”ทั้งสองคนออกไปช็อปปิ้งกันต่อนายน้อยในชุดเชิ้ตลายดอกไม้ไปที่บ้านของเคน“นายต้องช่วยฉันนะ!”ชายในชุดเสื้อลายดอกไม้ร้องไห้และบ่นเมื่อเขาได้เจอเคน “ดูเอาสิ ฉันมาที่นี่เพื่อพักผ่อนที่อาณาเขตกลาง แต่ไม่คิดว่าจะโดนรังแกก่อนที่จะก้าวเท้าเข้ามาบ้านของนายด้วยซ้ำ!” เขาบ่นเคนหงุดหงิดขณะคิดถึงหนทางที่จะได้เซเลน่า แล้วเขาก็สังเกตว่าฟลินน์ปรากฏตัวที่นี่ เขาค่อนข้างหงุดหงิดขณะพูดว่า “มีอะไรเกิดขึ้น? ใครมันกล้ารังแกนาย? ชื่อเล่นนายคือทรราชน้อยไม่ใช่เหรอ? ครอบครัวอันตรายของนายยังเป็นครอบครัวชนชั้นสองในเมืองโลน แล้วมีคนกล้าพอจะรังแกนายได้ยังไง?”เมืองโลนเป็นเมืองใหญ่กว่าอาณาเขตกลางมาก นอกจากนี้ยังมีเหล่าผู้
เคนหัวเราะอย่างขมขื่นก่อนรอฟังต่อฟลินน์หัวเราะ ๆ อย่างกระอักกระอ่วนก่อนพูดต่อ “แล้วฉันก็เลยบอกให้บอดี้การ์ดจับผู้หญิงคนนั้นเพื่อที่จะได้จูบเป็นการชดใช้ ฉันรู้สึกว่านี่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ยังไงก็ตามฉันไม่คิดว่าบอดี้การ์ดของเธอจะแข็งแกร่งขนาดนั้น เขาไม่ใช้ความพยายามใด ๆ เพื่อล้มบอดี้การ์ดฉันเลย”“ผู้หญิงคนนั้นคือใคร? รู้จักชื่อไหม?”เคนถามหลังจากคิดได้บางอย่างเพราะลูกพี่ลูกน้องของเขามาเที่ยวแล้วมีเรื่องเกิดขึ้น เขากลัวว่าพ่อแม่ฝั่งนู้นจะไม่พอใจถ้าไม่ช่วยอะไรเลย“อ่อ ไม่รู้สิ ฉันไม่ได้ถาม!” นายน้อยฟลินน์หัวเราะอย่างขมขื่น“แล้วฉันจะอยู่ข้างนายได้ยังไง?” เคนจ้องฟลินน์ “ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร และถึงแม้ว่าฉันจะพาคนมาช่วยตอนนี้ พวกนั้นก็คงไปแล้ว คิดเหรอว่าเธอจะรอแกอยู่ที่นั่น? คิดซะว่าโชคร้ายแล้วกัน คิดดีกว่าว่าถ้าเจอกันครั้งหน้าจะทำยังไง!”“เอาล่ะ งั้นฉันจะจำไว้สำหรับการเจอกันครั้งหน้า ในเมื่อหน้าของทั้งสองคนยังอยู่ในความทรงจำฉัน หวังว่าจะไม่เจอกันอีกดีที่สุดนะ ไม่งั้นฉันจะบอกเขาว่า ฉัน ฟลินน์ เบน ไม่ใช่คนที่จะมายุ่งด้วยได้!” นายน้อยฟลินน์กำหมัดแน่นสถบอย่างโกรธ ๆ หลังจากพาทันย่าไปช็อ
สิ่งสุดท้ายที่เฟนด์คาดหวังคือเห็นผู้หญิงเปลือยโดยไม่มีผ้าขนหนูพันรอบตัว เธอเช็ดผมที่เปียกด้วยผ้าขนหนูก่อนเดินออกไปเธอตะลึงสักพักตอนที่ได้เห็นเขา“อ๊า! โรคจิต!” เธอตะโกนออกมาสุดปอดเธอเห็นเฟนด์หันหลังให้จึงเห็นว่าเป็นโอกาสที่จะเปิดประตูห้องเข้าไปและล็อก “เหมือนว่าลูกพี่ลูกน้องคุณทันย่าจะกลับมาแล้วนะ! อีวอนน์กลับมาแล้ว!”เฟนด์หัวเราะเบา ๆ อย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่คิดว่าจะได้เห็นเธอเปลือยอย่างนั้นต้องยอมรับเลยว่ารูปร่างของอีวอนน์ช่างน่าทึ่ง ดูมีอายุมากกว่าทันย่าสองสามปี เธอดูเป็นผู้ใหญ่ ขณะที่ทันย่าดูเหมือนเจ้าหญิงเฟนด์ตัดสินใจกลับห้องของตัวเอง ทำหน้าตาไม่ค่อยดีเพราะลำบากใจว่าผู้หญิงคนนั้นจะรังเกียจหรือไม่สิ่งนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับเฟนด์มาก่อนในสนามรบเขากล้าหาญมาก แต่นี่ล่ะ? เขาไม่รู้ว่าทำไงถึงจะควบคุมความเสียหายนี้ได้สักครู่หนึ่ง อีวอนน์ก็เดินออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว เธอเปลี่ยนชุดเป็นชุดเดรสยาวสีขาว เดินตรงไปยังห้องของเฟนด์จ้องมองเขาอย่างเกรี้ยวโกรธถ้าการจ้องมองแค่ครั้งเดียวแล้วทำให้ตายได้ เฟนด์อาจจะตายไปแล้วเป็นพัน ๆ ครั้งเธอถือกรรไกรก่อนชี้ไปที่เฟนด์ “แกเป็นใคร? โรคจิต? เข้
เฟนด์หัวเราะอย่างกระอักกระอ่วนก่อนจะเสริม “เอ้อ ผมเห็นปัญหานะตอนที่ได้เห็นคุณเมื่อกี้!”“ปัญหาอะไรโรคจิต!”อีวอนน์รู้สึกว่าเธอจะผ่านความโกรธนี้ไปได้ ไอ้บ้านี่จะชี้ให้เห็นถึงความบกพร่องอะไรบนร่างกายเธอ? เธอก็ไม่ได้โทรม ไม่อ้วนไม่ผอมเกินไปนี่“ใช่ มันมีปัญหา...”หลังจากคิดอะไรบางอย่างได้ เฟนด์ก็พยักหน้า“อ๊าา! ฉันจะฆ่านาย!”อีวอนน์ทนไม่ไหวอีกต่อไป ถ้าไอ้ชั่วนี่บอกว่าไม่เห็นเธอคงแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้เพราะเธอคิดว่าเขารู้วิธีที่จะแกล้งทำ เธอไม่คิดว่าไอ้นี่จะซื่อสัตย์ขนาดนี้ เขาแข็งทื่ออย่างกับโลหะ!ทันใดนั้นเธอก็พุ่งใส่เขาด้วยกรรไกรในมือ ในความคิดของเธอการฆ่าเขาก็เหมือนกับการกำจัดบอดี้การ์ดกระจอกคนหนึ่ง และตระกูลของเธอ แม้แต่ลูกพี่ลูกน้อง ก็จะไม่ยอมพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้โถ่เอ้ย ผู้หญิงที่อ่อนแอจะสู้กับเฟนด์ได้ยังไง?เพื่อผลประโยชน์ของเฟนด์ เขายืนและคว้าแขนทั้งสองข้างของเธอทันที และด้วยการบีบเบา ๆ กรรไกรในมืออีวอนน์ก็ร่วงลงสู่พื้น“อ๊ะ!” อีวอนน์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเพราะความเจ็บปวดจึงทำให้เธอสูญเสียการทรงตัวกับรองเท้าแตะ เธอจึงร่วงล้มทับเฟนด์ ทำให้ทั้งสองคนล้มลงบ
“ปิดประตู! พูดเรื่องไร้สาระอะไรทันย่า? นี่ฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ?”อีวอนน์โกรธจนแทบคลั่ง “มันไม่สำคัญว่าเขาจะหล่อแค่ไหน” เธอพูดอย่างฉุนเฉียว “ฉันจะไม่นอนกับคนที่เพิ่งเจอกันครั้งแรก ฉันไม่ใช่คนหลงใหลในรัก!”“ไม่เชื่อ ฉันเชื่อในสิ่งที่เห็น และฉันเห็นเธออยู่บนตัวเขา โกหกไม่ได้หรอก ใช่ไหม?”ทันย่าขำก่อนเสริมว่า “โอ้ เธอจะต้องสาปแช่งฉันแน่ว่าเข้ามาขัดจังหวะได้ยังไง และถ้าฉันมาช้ากว่านี้อีกนิดล่ะก็”“คุณทันย่า คุณกำลังเข้าใจเราผิด ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราจริง ๆ นะ แล้วคุณก็รู้นี่ว่าผมมีภรรยาแล้ว!” เฟนด์อธิบาย เขาคิดว่าอีวอนน์อาจจะจิตตกไปเลยก็ได้ถ้าเขาไม่แก้ไขความเข้าใจผิดนี้“ใช่ ๆ ๆ ๆ ฉันจะชอบเขาได้ยังไง? ชื่อยังไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ!”อีวอนน์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เหมือนว่าเฟนด์จะเป็นคนดีพอที่จะช่วยเธออธิบาย“เธอต้องรู้ชื่อของคนคนนั้นเวลารักใครด้วยเหรอ? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเธอเลือกหนีไปด้วยกันกับเขา? ฉันทำแบบที่เธอทำก่อนหน้าไม่ได้หรอกนะ มันกล้ามากเกินไป!”ทันย่ายังคงแซวและพูดต่อว่า “ถ้าฉันมาช้ากว่านี้เธออาจจะท้องก็ได้นะ”“ทันย่า เดรค ฉันจะบีบคอเธอ!”อีวอนน์วู่วาม เธอกำลังพูดไม่ออก“
อีวอนน์ไม่ให้เฟนด์อยู่ที่นี่ในเมื่อเธอเกลียดการได้เจอเขาสิ่งที่เฟนด์พูดทำให้เธอตกใจ “ไม่ต้องห่วง ผมไม่สนใจคุณหรอก ภรรยาผมสวยกว่าคุณเป็นสิบเท่า คุณคิดเหรอว่าผมจะทำอะไรคุณ? ผมเป็นทหารผ่านศึกจะทำร้ายผู้หญิงเหรอ?”“นาย!”คำพูดแบบนั้นทำให้อีวอนน์โกรธมาก ไอ้บ้านี่ไม่เพียงแต่เห็นทุกอย่างของเธอแล้ว แต่เขายังบอกเป็นนัยว่าเธอโทรม ไม่สวยเหมือนภรรยาเขาอีกใครกันจะไม่เหลียวมองเธอสักครั้งสองครั้งเวลาไปช็อปปิ้ง เขาควรรู้ไว้นะ อีวอนน์มั่นใจในตัวเองมากเพราะขาเรียวยาวของเธอสวย“เธออยู่ที่นี่หรือเปล่า? ฉันชักจะอยากรู้จักภรรยาของนายแล้วสิ ถ้ามีโอกาสก็อยากเห็นด้วยว่าจะสวยสักแค่ไหน ถึงได้ดูสวยมากกว่าฉันสิบเท่า!” อีวอนน์กอดอก ไอ้นี่ขี้โม้ชัด ๆ เป็นแค่บอดี้การ์ดจะแต่งงานกับสาวสวยได้อย่างไร? เฟนด์หัวเราะเบา ๆ กับคำพูดของเธอ “เดี๋ยวก็รู้ว่าจะมีโอกาสได้เจอไหม!”เมื่อมองเวลาแล้วเขาก็พูดว่า “ช้าไปแล้ว นี่ก็ 5 โมงเย็นละ ผมต้องกลับบ้านแล้วล่ะ ตอนแรกตั้งใจอยากจะพักผ่อนเสียหน่อย แต่มาตกใจกับสาวสวยคนนี้เลยไม่ได้งีบเลย”เมื่อพูดจบเฟนด์ก็เดินลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็วอีวอนน์มองนาฬิกาข้อมือของเธอด้วย
“การต่อสู้เหรอ?”ขณะที่ได้ยินเช่นนั้นทันย่าและอีวอนน์ก็มองหน้ากันก่อนรีบลงไปดูข้างล่างเมื่อเพิ่งออกมา พวกเธอก็เห็นชายหนุ่มกล้ามโตจ้องมองเฟนด์อยู่“นั่นหัวหน้าผู้บังคับบัญชา ไคล์ โจนส์!”“ชายคนนี้มีความสุขในการต่อสู้กับผู้คน ในตอนที่เขาได้รู้ว่ามีคนที่มีอำนาจมากกว่าเล็กน้อยเข้ามาในตระกูลเดรคเขาก็ต้องการที่จะต่อสู้ ไม่อย่างนั้นเขาจะรบกวน!”ทันย่ารู้สึกหมดหนทางตอนที่เธอเห็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาเฟนด์เป็นคนที่ตระกูลเดรคพิจารณาและปฏิบัติตัวเป็นพิเศษ แต่ก็ไม่ได้ชัดเจนขนาดนั้น เขาจะทำร้ายเฟนด์หรือเปล่า? ถ้าเขาทำ มันต้องแย่แน่ ๆ แน่นอนว่าสิ่งที่เกี่ยวข้องกับคำว่า ‘ถูกใจในเฟนด์’ จะต้องเป็นเรื่องส่วนตัวโดยรู้กันแค่คนในตระกูลแค่นั้น“เอาล่ะไคล์ ฉันได้ยินมาได้ไอ้โรคจิตนี่มีพลังมาก นายจัดเต็มที่เลย!”ดวงตาของอีวอนน์โตขึ้นอย่างตื่นตาตื่นใจในการแข่งขันระหว่างผู้ทรงพลังทั้งสองคน การแตะจะเป็นสัญญาณว่าการแข่งขันได้จบลง อย่างไรก็ตาม มีคำพูดเกี่ยวกับหมัดที่มองไม่เห็น และบางคนอาจจะได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้ของทั้งคู่อีวอนน์จะมีความสุขมากที่ได้เห็นเฟนด์พ่ายแพ้“เธอพูดบ้าอะไรน่ะ?”ทันย่ากรอกต