บทที่ 353

ดวงตาของชายชราแดงก่ำมากขึ้น ความรู้สึกอบอุ่นเกิดขึ้นในใจของเขา

“คุณต้องยอมรับสิ่งนี้ นี่เป็นคำขอบคุณของผมและตัวแทนหัวใจของทหารทุกคนในประเทศของเรา” เฟนด์ยืนกรานและพยายามเกลี้ยกล่อมอย่างจริงจัง

“ก-ก็ได้ ขอบคุณ ขอบคุณมาก ๆ !"

ดวงตาของชายชราเป็นกระกาย เขาหยิบอัญมณีจากมือของเฟนด์อย่างช้าๆ

“ตัวแทนหัวใจของทหารทุกคนในประเทศของเรา? เหอะ ตอนนี้แกคิดว่าตัวเองสูงส่งมากรึไง แม้แต่คนทั่วไปก็ไม่พูดไร้สาระแบบนี้ออกมา!” ไมเคิลที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ยิ้มอย่างโหดเหี้ยมเมื่อได้ยินเช่นนี้

“พูดอย่างกับว่าแกเป็นเทพเจ้าแห่งสงคราม!” เขาเย้ยหยันต่อ

“ขอบคุณ...ขอบคุณ!”

ชายชราต้องการที่จะคุกเข่า แต่เฟนด์หยุดเขาไว้

ชายชรารีบไปที่ร้านค้าใกล้เคียงเพื่อเปลี่ยนหยกเป็นเงิน ตราบเท่าที่มีการขายในราคาที่ถูกกว่าเล็กน้อยนายหน้าหลายคนก็เต็มใจที่จะซื้ออัญมณีดังกล่าว

“แกใจดีมากที่มอบของมูลค่า 7 ถึง 8 ล้านเหรียญให้ไปแบบนั้น ทำไมแกไม่เก็บมันไว้เอง? ถ้าแกมอบให้นายใหญ่เทย์เลอร์ ตระกูลเทย์เลอร์ก็จะไม่สร้างปัญหาให้แกมากนักเพราะมันมีมูลค่าเกือบ 10 ล้านเหรียญ โอเค แค่เกือบจะ... แต่มันก็ดีกว่าไม่หาซื้ออะไรได้เลยเมื่อวันเกิดของนายใหญ่