บทที่ 402

ทันย่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เฟนด์คิดอะไรอยู่? เขาเป็นเพียงแค่บอดี้การ์ดยังมาเดินข้าง ๆ พวกเธอแถมเขายังเดินอยู่ระหว่างพวกเธอด้วย ไม่แปลกที่ทุกคนจะเข้าใจผิด

ตอนนี้เธอสงสัยว่าจริง ๆ แล้วเฟนด์คงไม่ได้ตั้งใจจริงหรือเปล่า

หลังจากที่อีวอนน์ตะโกนเสร็จ เธอก็ส่ายหัวและกลอกตาไปที่เฟนด์ “ทำไมนายถึงเดินอยู่ระหว่างพวกเราฮะ? นายควรเดินอยู่ข้างหลังเรา นายไม่รู้เหรอ?”

เฟนด์แสยะยิ้มเยาะเย้ย “ผมแค่กลัวจะถูกกล่าวหาว่ามองก้นของคุณถ้าผมเดินข้างหลัง อีกอย่างกระโปรงของคุณสั้นไปหน่อยนะวันนี้ มันคงจะไม่ดีถ้าผมเดินตามหลัง!”

ใบหน้าของอีวอนน์แดงขึ้นทันทีเธอโกรธมากจนกัดฟันแน่น เธอรู้สึกเหมือนมีแรงกระตุ้นบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก อยากจะพุ่งเข้าไปบีบคอหมอนี่ให้ตายไปซะจริง ๆ

“เกิดอะไรขึ้น? เธอเป็นคนบอกให้ฉันโทรหาเขาและพาเขามาซื้อของกับเราไม่ใช่เหรออีวอนน์? ตอนนี้เธอเสียใจแล้วเหรอ?”

ทันย่าหัวเราะเยาะจากที่ยืนอยู่ข้าง ๆ “เธอกลัวอะไร? เธอไม่ต้องกลัวถ้าเธอไม่ได้ทำอะไรผิด”

หลังจากที่เธอพูดจบทันย่าก็ควงแขนเฟนด์ “เราไม่ต้องกลัวที่จะถูกเข้าใจผิด” เธอพูด “ยังไงก็เถอะ ถ้าหากภรรยาของใครบางคนเห็นสิ