บทที่ 460

ชายชราคนนี้ดูแก่และมีผมขาวนิดหน่อย

อย่างไรก็ตามเขาดูมีพลังมาก ความเร็วในการโจมตีของเขารวดเร็วและการลงมือของเขาค่อนข้างเจ้าเล่ห์

เฟนด์ยื่นมือออกไปและจับที่ข้อมือของอีกฝ่ายที่มีกรงเล็บเหล็ก เขาใช้พลังของเขาทั้งหมดทำให้อีกฝ่ายเสียสมดุล

จากนั้นเฟนด์ก็ปล่อยชายคนนั้นและเตะเขา

เปรี้ยง!

อีกฝ่ายกระเด็นออกไป 7 ถึง 8 เมตรก่อนจะตกลงบนพื้นเนื่องจากถูกเตะ หัวของเขาเอียงไปข้างหนึ่งและตายทันทีหลังจากที่เขากระอักเลือด

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ชายชราก็ตายภายในไม่กี่ลมหายใจ

ชายหัวล้านและคนอื่น ๆ ตกตะลึง ชายชราคนนี้แค่อวดนิดหน่อยว่าเขาเป็นปรมาจารย์ อย่างไรก็ตามถ้าเขาเผชิญหน้ากับคนปกติ เขาก็สามารถต่อสู้กับคนเป็นสิบคนได้ด้วยตัวคนเดียว

อย่างน้อยเขาก็ถือว่าเป็นนักสู้ที่มีฝีมือ

แต่คนแบบนั้นกลับเสียชีวิตเพราะถูกเตะในเวลาสั้น ๆ

“ฉันบอกไปแล้วว่าหมอนี่เป็นนักสู้ที่เก่งมาก เขาแข็งแกร่งและรวดเร็วมาก เฒ่าลีวายคงประเมินศัตรูต่ำไปและไม่ได้สนใจมันมากนัก!” ลูกพี่เทมเพสตกใจและปรบมือทันที “ดูเหมือนว่าเพียงแค่พวกนี้คงจะไม่พอจริง ๆ!”

จากนั้นเขาก็ปรบมือ ทีละคน ๆ ค่อยๆ ลุกขึ้นยืนและเดินมาทางพวกเขาจากพุ่มไม้ข้างหลัง