“อะไรนะ? นั่นสามีของเซเลน่า เทย์เลอร์ ราชินีแห่งความงามของอาณาเขตกลางนี่?”“ใช่ ไอ้กุ้งแห้งคนนี้โคตรโชคดีเลยที่ได้เซเลน่าเป็นภรรยา ใคร ๆ ก็อิจฉาเขาทั้งนั้น!”“มีอะไรน่าอิจฉากัน? ไอ้กุ้งแห้งนั่นเป็นลูกเขยของตระกูลเทย์เลอร์แค่ชื่อเท่านั้น เขาอาจจะโดนกระทำเหมือนขยะไร้ประโยชน์ตอนอยู่บ้านก็ได้ ได้ยินมาว่าตระกูลเทย์เลอร์ผลักไสพวกเขาออกจากคฤหาสน์ ฉันพนันเลยว่าเขาไม่ถูกยอมรับให้เป็นลูกเขยจริง ๆ หรอก!”“ใช่เลย! แม่ยายของเขาเกลียดความบ้าบิ่นของเขาจะตาย อย่างไรก็ตาม ครอบครัวของพวกเขาต้องเจ็บปวดเพราะเขามามากแล้ว!”นักธุรกิจหลายคนเริ่มนินทาว่าร้ายเกี่ยวกับพวกเขาด้วยท่าทีที่นิ่งเงียบ บางคนก็มองอย่างดูถูกดูแคลนเฟนด์ไม่ได้ให้ค่ากับเรื่องซุบซิบพวกนั้น เขาหันหน้าไปอีกฝั่งแล้วพูดว่า “นั่นสิอีวาน ช่างบังเอิญอะไรอย่างนี้! ฉันไม่คิดเลยว่าจะเจอนายที่นี่!”“เอ๊ะ ถ้าให้ฉันเดานะ นายขอเงินเดือนล่วงหน้าสองเดือนจากคุณทันย่า แล้วนายก็มาที่นี่เพื่อประมูลบ้านพักสุดหรูหลังนั้น เพื่อให้คุณปู่เทย์เลอร์เป็นของขวัญครบรอบ 70 ปี ใช่ไหมล่ะ?”อีวานหัวเราะอย่างดูถูกแล้วพูดต่อว่า “นายนี่ความคิดดีๆจริงเลยนะ! ของขวัญชิ้นน
ไม่กี่วินาทีผ่านไป และในไม่ช้า ราคาประมูลสูงขึ้นถึง 21 ล้านราคาประมูลพุ่งขึ้นสูงมาก ถึงขนาดที่บางคนต้องยอมแพ้กับการประมูล และหยุดเสนอราคาเพิ่ม “ยี่สิบสามล้าน!”ในที่สุด เฟนด์ก็ยกมือขึ้น แล้วเสนอราคาที่มากกว่าออกไป เผยให้เห็นหญิงสาวที่กำลังยืนยิ้มอย่างอบอุ่น“สุภาพบุรุษท่านนี้ ได้เสนอราคาถึงยี่สิบสามล้านเหรียญ! มีใครให้ราคาสูงกว่านี้ไหมคะ?”มุมปากของผู้หญิงคนนั้นเลิกขึ้น หลังจากได้ยินเฟนด์เสนอราคา เขาไม่ได้เพิ่มเงินเพียงแค่ล้านเดียว แต่เพิ่มถึงสองล้าน“ยี่สิบห้าล้าน!”อีวานยกมือขึ้น แล้วเพิ่มเงินอีกสามล้านอย่างไม่ลังเลใจ ราวกับว่าเขาเป็นคนที่รวยที่สุดในอาณาเขตกลาง หลังจากที่เขาเอามือลง เขาหันหน้าไปหาเฟนด์แล้วพูดว่า “เฟนด์ แกอย่ามาแข่งกับฉันเลย บ้านพักหลังนี้เป็นของขวัญวันเกิดสำหรับปู่ฉัน แกมันก็แค่ลูกเขย แกจะอยากสู้กับฉันไปทำไมกัน? แกไม่มีทรัพย์สินพอที่จะเอาชนะฉันด้วยซ้ำ!”“ฮ่าฮ่า! นายแน่ใจเหรอ?” เฟนด์เยาะเย้ยอย่างเย็นชา เงินก็แต่ตัวเลขสำหรับเขา เขาสามารถซื้อทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเทย์เลอร์ โดยที่ยังรู้สึกเฉย ๆ ด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับบ้านพักแค่หลังเดียว“เฮ่! แกนี่มันหัว
เคนและอีวานสบตากัน ใบหน้าของพวกเขาบิดเบี้ยวด้วยความโกรธพวกเขาลืมเรื่องกฏของโรงประมูลไปซะสนิท พวกเขาทั้งหมดเป็นนายน้อยของตระกูลชั้นสูง เป็นธรรมดาที่พนักงานจะไม่สงสัยความสามารถในการใช้จ่ายของพวกเขา ดังนั้น พวกเขาจึงเข้ามาในโรงประมูลได้โดยไม่ถูกตรวจสอบใด ๆ ทั้งสินที่จริงแล้วมีประกาศกฏของโรงประมูลติดอยู่ที่ทางเข้าว่า เฉพาะบุคคลที่มีทรัพย์สินมากกว่า 50 ล้านเท่านั้น ที่จะสามารถเข้าโรงประมูลได้ พวกเขาทั้งสามไม่ได้สนใจป้ายประกาศเลยสักนิดหลังจากที่เฟนด์ช่วยเตือนความจำ พวกเขาก็คิดขึ้นมาได้ว่าไอ้สารเลวนั่นสามารถจ่ายเงินได้มากถึง 35 ล้านเหรียญ “ดูเหมือนว่า คุณทันย่าจะให้เงินล่วงหน้ามาสามเดือนเลยสินะ ต้องใช่สิ ต้องใช่แน่ ๆ ! เขามีเงิน 60 ล้านอยู่ในมือ! ”สีหน้าของนีลเย็นชาและเคร่งขรึมขึ้น ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง มันคงไม่ง่ายแน่ที่อีวานจะแข่งกับเฟนด์ แล้วชนะการประมูลบ้านหลังนั้นสีหน้าของอีวานดูเย็นชา และน่าเกลียดยิ่งกว่าสีหน้าของนีลเสียอีก ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง มันไม่หมายความว่า เฟนด์สามารถเสนอราคาได้มากที่สุดถึง 50 ล้านหรอกเหรอ? ถ้าเฟนด์แยกเงินที่ติดเขาไว้อยู่สิบล้านแล้วไม่แปลกใจเลยที่ไอ
มุมปากของอีวานกระตุกขึ้นแรง ๆ อย่างควบคุมไม่ได้ ฝูงชนที่อยู่ในเหตุการณ์รู้อย่างแน่นอน ว่ากำลังมีการต่อสู้เกิดขึ้นระหว่างชายสองคนนี้ เพราะพวกฝูงชนนั้นกำลังจับตาดูพวกเขาอยู่ ว่าพวกเขาคุยอะไรกันบ้างอย่างไรก็ตาม ตอนที่อีวานกับเฟนด์พนันกัน เขาประกาศกฏในการลงโทษด้วยเสียงที่ดังมาก ๆ ราวกับว่าแขกคนอื่น ๆ หูหนวกอย่างไรอย่างนั้น เขาอยากจะให้ทุกคนเห็นจริง ๆ ว่าเฟนด์มันก็แค่ไอ้ขยะไร้ประโยชน์ มันเท่านั้นที่จะต้องคุกเข่าต่อหน้าเขา และขัดรองเท้าของเขาจนกว่าจะสะอาดแต่ตอนนี้ สถาณะการณ์ได้เปลี่ยนไปแล้ว เงินจำนวน 60 ล้านที่เฟนด์ได้ตะโกนออกไป ทำให้เขาต้องใช้สมองอันน้อยนิดของเขา เพื่อวางแผนใหม่อีกที “บ้านหลังนี้คุ้มค่าสำหรับเงินหกสิบล้านไหม?” เขาได้แต่คิดแล้วก็สงสัยเขาคิดอย่างหนักว่าเฟนด์ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ เฟนด์จงใจเพิ่มราคาให้สูงขึ้น เพื่อล่อเขาให้ติดกับดักหรือเปล่า?แต่ทว่า ถ้าเขาหยุดตอนนี้ มันก็จะหมายความว่าเขาแพ้การพนันครั้งนี้ ในทางกลับกัน เขาเองนั่นแหละที่ต้องเป็นคนเช็ดรองเท้าให้เฟนด์ นายน้อยแห่งตระกูลชนชั้นสูงระดับสองอย่างเขา จะคุกเข่าต่อหน้าไอ้ขยะ แล้วขัดรองเท้าให้มันได้ยังไง? ถ้าเรื่องนี
เพื่อที่จะไม่โดนดูถูก และถูกมองว่าต่ำต้อยว่า อีวานไม่สนใจปัญหาเรื่องเงินอีกต่อ ในหัวของเขาคิดถึงแต่ภาพลักษณ์และชื่อเสียงของตัวเอง เขาจะยอมเสียหน้าไม่ได้ อย่างไรก็ตาม ในฐานะนายน้อยของตระกูลเทย์เลอร์ การรับรู้ว่าเขาเหนือกว่า และดีกว่าไอ้ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์นั้น เป็นเรื่องธรรมชาติ สถานะของเขา ความร่ำรวยของเขาและชื่อเสียงของเขา ดีมากกว่าเมื่อเทียบกับเฟนด์ไม่มีทางที่เขาจะยอมคุกเข่าต่อหน้าเฟนด์ แล้วขัดรองเท้าให้เด็ดขาดนอกจากนี้แล้ว ตอนนี้นายน้อยคลาร์กได้เข้ามาสนับสนุนเรื่องเงิน เขาเพียงแค่ต้องยอมเสนอราคาไปที่ 60 ล้านเหรียญ เท่านั้นเอง!“นายน้อยคลาร์ก นายนี่น่าทึ่งจริง ๆ ที่ประมูลในราคาที่สูงขึ้นอีก!”“แน่นอน! นายน้อยแห่งตระกูลคลาร์ก จะยอมแพ้ไอ้ลูกเขยไร้ประโยชน์ที่ถูกเก็บมาเลี้ยงได้ยังไงกันล่ะ?”“ฉันได้ยินมาว่าเฟนด์เป็นบอดี้การ์ดให้กับตระกูลเดรค และเงินเดือนเดือนหนึ่งของเขาก็ค่อนข้างสูงเลยล่ะ ฉันไม่แน่ใจนะว่าใช่ตระกูลเดรคหรือเปล่า ที่ให้เขายืมเงินจำนวนเยอะขนาดนี้ หรือบางที พวกเขาอาจจะจ่ายเงินเดือนล่วงหน้าให้เขาก็ได้!”“เงินเดือนสูงมากอย่างงั้นเหรอ? หืม! มันจะสูงถึงขนาดไหนเชียวล่ะ? อ
สมองอันน้อยนิดของอีวานไม่สามารถเข้าใจได้ เฟนด์ไปเอาเงินมาจากไหนกัน? 95 ล้าน? เขาบ้าไปแล้วเหรอ?อีวานขบกรามแล้วกัดฟันแน่น เขาหยุด ก่อนที่จะพูดว่า “ก็ได้ วันนี้ฉันโชคไม่ดี คราวนี้ฉันจะยอมแพ้แก อย่างไรก็ตาม ฉันอยากจะรู้จริง ๆ ว่าแกจงใจเพิ่มราคาเพื่อจะหลอกฉันหรือเปล่า แกมีเงินเยอะถึงขนาดนั้นเลยเหรอ? หึ! ถ้าแกไม่เอาเงินเก้าสิบห้าล้านออกมาตอนนี้ ทุก ๆ คนในนี้ รวมถึงฝ่ายบริหารระดับสูงของโรงประมูล จะไม่มีทางปล่อยให้แกหนีไปแน่!”“เก้าสิบห้าล้าน! ช่างเป็นราคาที่เหลือเชื่อจริง ๆ !”“ใช่เลย! ลูกเขยที่ถูกเก็บมาเลี้ยงยอมจ่ายเก้าสิบห้าล้านได้ยังไงกัน? มันก็แค่บ้านพัก! นั่นเกือบจะถึงหนึ่งร้อยล้านแล้ว!”“เจ้าของบ้านพักหลังนี้ที่เอาบ้านประมูล คงตกใจจนเกือบตายแน่กับเงินที่เขาจะได้!” นักธุรกิจที่ร่ำรวยต่างก็ตกตะลึงเช่นกัน สายตาที่มองมาที่เฟนด์ไม่ลงเหลือการดูถูก หรือเยาะเย้ย แต่กลับแทนที่ด้วยความเห็นชอบ และการเคารพนับถือ พวกเขาทุกคนรู้ว่าคงไม่มีใครกล้าถลุงเงินแบบนี้ นอกจากคน ๆ นั้น จะไม่ใช่คนธรรมดา “ฮ่าฮ่า! ยอมแพ้แล้วสินะ? ดีเลย!”เฟนด์เค้นหัวเราะออกมาจากใจ แล้วหันไปพูดกับผู้ประมูลว่า “เคาะ แล้ว
“นี่นายกำลังขู่ฉันงั้นเหรอ? น่าสนใจดีนี่!”เฟนด์ยิ้มเจื่อน แล้วมองไปที่อีวานที่หมอบอยู่บนพื้น “แล้วตอนที่นายขู่ภรรยากับลูกสาวของฉันล่ะ? นายไม่คิดว่าจะเสียใจที่ทำแบบนั้นหรือไง?”“ขัดต่อไป จนกว่ารองเท้าจะเงา เห็นนายแพ้แบบนี้ ก็สมควรแล้วล่ะ ขัดให้ดี จนกว่าจะสะอาด!” เฟนด์ตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจ“ตามนั้นแล้วกัน! ฉันจะขัดให้!”ใบหน้าของอีวานเต็มไปด้วยความไม่พอใจ เขากัดฟันแน่น ความเกลียดชังที่เขาเคยมีให้เฟนด์ กลับทวีคูณขึ้นภายในใจของเขาดูเหมือนว่า ตระกูลเดรคจะให้เงินเฟนด์อย่างมหาศาล จนทำให้เขาไม่สามารถไล่เฟนด์ออกไปจากวันเกิดของคุณปู่เทย์เลอร์ได้เพราะฉะนั้น ทางเดียวที่เขาสามารถทำได้คือ รอให้งานวันเกิดของคุณปู่เทย์เลอร์จบลง เมื่อเฟนด์การ์ดตกแล้ว หลังจากนั้นเขาก็จะสั่งให้ซีน่าวางยาพิษแก่เฟนด์ตราบใดที่เฟนด์ถูกยาพิษกลืนกิน เขาจะต้องลงไปนอนในโลงศพภายในระยะเวลาเพียงแค่เดือนเดียวแน่ ๆเมื่ออีวานคิดถึงตอนที่เฟนด์ใกล้ตาย เขาก็รู้สึกดีขึ้นมาก เขากัดฟันแน่น ในที่สุดเขาก็เช็ดส้นเท้าของเฟนด์จนสะอาด “เสร็จแล้ว!”อีวานยืนขึ้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ“เหอะ ก็ไม่เลวนี่ นี่เป็นครั้งแรกเลยนะนี่
อีวานหัวเราะอย่างขมขื่น “ตระกูลเดรคนี่จะใจกว้างเกินไปแล้ว ตอนนี้”“ได้! ฉันจะฝากเขาไปสืบเรื่องทั้งหมดมาให้!”นีลหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ แล้วพูดว่า “เฮ้อ เฟนด์ทำให้เราจ่ายเงินไปกับมันถึงหนึ่งร้อยห้าสิบล้าน ขนาดนักฆ่าที่มีอิทธิพลยังทำอะไรมันไม่ได้ ไอ้สารเลวนี่ตายยากจริงๆ!นีลรู้สึกแย่มากเมื่อนึกถึงเงินที่พวกเขาใช้ไปก่อนหน้านี้ จ่ายเงินจำนวนมากขนาดนั้นเพื่อการล้มเหลว นี่มันเป็นการสิ้นเปลืองครั้งใหญ่เลย ถึงแม้ว่าตระกูลฮิวโก้จะร่ำรวยขนาดไหนก็ตามทั้งสามกลับไปหลังจากนั้นไม่นาน ในทางกลับกัน เฟนด์ได้เดินทางมาถึงประตูหลักของบ้านพัก หลังจากทำเอกสารและรับกุญแจเรียบร้อยแล้ว“ถึงแม้ว่าราคาเก้าสิบล้าน จะแพงกว่าปกติไปนิดหน่อย ฉันดีใจจริง ๆ ที่ฉันเอาบ้านหลังนี้ให้ภรรยาได้ และเซอร์ไพรส์ในเวลาเดียวกันด้วย!” เฟนด์ยิ้มขณะมองไปที่บ้านพักหลังที่อยู่ตรงหน้าของเขา เขาเปิดประตู แล้วเดินเข้าไปด้านในเฟนด์รู้สึกพอใจมากกว่าเดิม หลังจากเดินชมสวน และการรีโนเวทของบ้านหลังนี้เสร็จด้านหลังของบ้านพักหลังนี้ มีบ้านหลังเล็ก ๆ อยู่เป็นแถวเรียงกัน พวกมันดูน่าประทับใจมาก เหมาะที่จะใช้เป็นห้องพักสำหรับแม่บ้านและคนรับ