หลังจากครุ่นคิดอยู่สักพัก เจมส์ก็หันไปหาคนใช้ของตระกูลเทย์เลอร์ ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา “พวกเราตามไม่ทันแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะเรามาถึงช้าไปนิดหน่อย ว่าแต่ เทพีแห่งสงครามได้พูดถึงตำแหน่งจริง ๆ ของเขารึเปล่า?” เขาถามอย่างสุภาพ “อย่างเช่น ราชาแห่งสงครามน่ะ?”“โอ้ เธอไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นเลย แต่เฟนด์บอกว่า เขาได้รับป้ายประจำตำแหน่งมาแต่เขาทำมันหายไปแล้ว เขาพูดอีกด้วยว่าเงินที่เขาใช้ประมูลบ้านพักหลังนั้น เป็นเงินของเขาเอง”“เขาอาจจะเป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาก็ได้ มันคงเป็นความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่เลยถ้าเขาได้ตำแหน่งนั้นภายใน 5 ปี!” คนรับใช้ตอบกลับมา“ทำไมเขาถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ ถ้าเขาเป็นหัวหน้าผู้บังคับบัญชาจริง ๆ ” สเปคเตอร์เฟซที่ยืนอยู่ด้านหลัง ถามขึ้นมาด้วยความสงสัย“โอ้ นายท่านเฟนด์อธิบายว่า เขาเกรงว่าจะไม่มีใครเชื่อเขาเพราะเขาทำป้ายประจำตำแหน่งหายไปบนถนน เขาก็เลยตัดสินใจ ที่จะไม่บอกใครเลย”“แต่ผมชื่นชมเขาจริง ๆ นะ เทพีแห่งสงครามอาจไม่มีวันยืนอยู่ตรงหน้าของพวกเราอย่างงี้ ถ้าเขาไม่ได้ช่วยเธอเอาไว้ มิฉะนั้น คงไม่มีบรรดาคนที่มีชื่อเสียง มาร่วมงานวันเกิดของนายท่านเยอะขนาดนี้!”คนรับใช้พูด
“ลาน่า คุณเทพีแห่งสงคราม! ไม่เจอกันนานเลยนะ!” เจมส์เรียกลาน่า ก่อนจะเดินเข้าไปหาเธอทันที หลังจากที่ไมเคิลถูกลากออกไปแล้วเธอพยักหน้า และสังเกตุเห็นสาวสวยสองคนข้าง ๆ เขา “ฉันขอเดานะ นี่คือสองสาวสวยในตำนาน ทันย่าและอีวอนน์สินะ?”เธอพูด พลางยิ้มไปด้วยทันย่ารู้สึกตกใจมาก เมื่อเธอได้ยินเช่นนั้น เธอไม่เคยคิดเลยว่าเทพีแห่งสงครามจะเอ่ยชมเธอแบบนั้น “ส-สวัสดีค่ะ เทพีแห่งสงคราม ฉ-ฉันทันย่า เดรค ฉันไม่ได้สวยขนาดนั้นหรอกค่ะ คุณดูดีกว่าฉันมาก ไม่ใช่เพียงแค่รูปร่างที่น่าหลงไหล คุณยังมีออร่าที่ทรงพลังอีกด้วยค่ะ!”อีวอนน์รีบพูดเสริม “ใช่ค่ะ ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีออร่าอย่างเทพีแห่งสงคราม ไมเคิลเป็นคนหน้าด้านไร้ยางอายมาตั้งแต่ไหนแต่ไร เขาคงไม่กล้าทำตัวยโสโอหัง หลังจากโดนลงโทษแล้วล่ะค่ะ”ดวงตาของพวกเธอทั้งสอง มั่นคงและสดใสมาก พวกเธอแต่งชุดธรรมดา ๆ ลาน่าประทับใจพวกเธอทั้งสองคนจริง ๆ หลังจากเธอหยุดคิด เธอหยิบนามบัตรออกมาอย่างลวก ๆ แล้วยื่นมันให้กับทันย่า “นี่เบอร์ของฉัน ว่าง ๆ เราไปดื่มกาแฟกันนะ นอกจากนี้แล้ว ฉันรู้จักคนไม่เยอะเท่าไหร่น่ะ ในอาณาเขตกลาง!”ทันย่าอึ้งไปกับการกระทำของเทพีแห่งสงคราม เธอกลืนน้
“เขาทำให้ใครโกรธนะ? ไม่สำคัญว่ามันจะเป็นใคร ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้มันมีชีวิตไว้เห็นเดือนเห็นตะวันแน่!” นายท่านวิลสันตะโกนขึ้นมา เขากำลังโกรธจัด และกำลังจะระเบิดออกมาด้วยความโกรธอย่างไรก็ตาม อยู่ ๆ เขาก็อึ้งไปหลังจากที่พูดจบ “เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้นี้นายพูดว่าเขาทำให้ใครโกรธนะ? เขาทำให้เทพีแห่งสงครามโกรธอย่างงั้นเหรอ?”“ใช่ครับ นายท่าน เขาทำให้เทพีแห่งสงคราม ลาน่า เซคส์โกรธ!” บอดี้การ์ดอธิบายให้เขาฟัง“พวกเราจบเห่แล้วนายท่าน คนที่นายน้อยไปยุ่งด้วยในครั้งนี้มีอำนาจมาก เธอไม่มาที่ตระกูลของเรา ก็ดีแค่ไหนแล้ว!”พ่อบ้านของตระกูลวิลสันสีหน้าหม่นลง ยอมรับชะตากรรมทันที“ไม่ ไม่มีทาง เขาทำให้เทพีแห่งสงครามโกรธจริง ๆ อย่างงั้นรึ?” นายท่านวิลสันกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ความโกรธที่พลุ่งพล่านเมื่อครู่นี้หายวับไปตา เขากลัวขึ้นมาทันทีนั่นมันเทพีแห่งสงคราม ไม่ต้องพูดถึงพวกมหาอำนาจของอาณาเขตกลาง หรือแม้แต่มหาอำนาจของเมืองใหญ่ ๆ เช่นแคทธีเซีย ก็ไม่กล้าทำให้เทพีแห่งสงครามโกรธ ถึงกระนั้น ก็มีคนมากมายออกมาเพื่อประจบประแจงพวกเขาเขาไม่เคยคิดเลยว่าลูกชายแท้ ๆ ของเขา จะทำให้คนที่มีอำนาจขนาดนั้นโกรธเข้าจร
“เฟนด์? เขาเพิ่งกลับมาจากเกณฑ์ทหาร แต่เขาก็กล้าที่จะมีเรื่องกับตระกูลของเราเนี่ยนะ แถมยังกล้าทำอะไรที่โหดร้ายกับลูกชายของฉันอีก? ฮึ่ม! ฉัน เดวิด วิลสัน จะสั่งสอนเขาให้รู้จักรสชาติของความเสียใจเอง!”คำพูดของบอดี้การ์ด ทำให้เดวิดโจมตีความเกลียดชังไปที่เฟนด์ทันที“ถูกต้องครับ เฟนด์เป็นคนร้ายกาจอย่างไม่น่าเชื่อ นายท่าน อีวานก็ไม่มีตัวเลือกเช่นเดียวกัน ที่นั่นมีคนไม่เยอะ และเทพีแห่งสงครามก็จับตาดูเขาอยู่ เขาจึงต้องออกแรงเต็มที่ มิฉะนั้น พวกเขาอาจจะบอกว่า ตบครั้งนั้นไม่นับ แล้วให้เริ่มใหม่ได้ครับ เพราะฉะนั้น…”โดยปกติแล้ว บอดี้การ์ดรู้ว่า ไมเคิลและอีวานนั้นเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เขารู้ว่าทั้งสองมีปัญหากับเฟนด์ ดังนั้น เขาจึงพูดเข้าข้างอีวาน“ก็ได้ ฉันเข้าใจแล้ว!”เดวิดพยักหน้า “แน่นอน เฟนด์อาจจะเคยช่วยชีวิตเทพีแห่งสงครามไว้ แต่เธอก็ให้ไข่มุกเรืองแสงที่มูลค่ากว่าหาล้านเหรียญให้เขา และยังชื่นชมเขาในงานวันเกิดของนายใหญ่เทย์เลอร์อีกด้วย หนี้ของเธอที่มีต่อเขาใกล้จะหมดลงแล้ว ฉันจะไม่มีวันลืมเหตุการณ์แย่ ๆ ครั้งนี้เด็ดขาด และถึงแม้ว่า ฉันจะไม่สามารถเผชิญหน้ากับเขาได้ในตอนนี้ แต่ฉันจะหาวิธีฆ่าเข
“ตกลง งั้นปล่อยให้เฟนด์มีชีวิตอีกสักสองสามวันแล้วกัน!”ควิลเผยยิ้มอย่างหดหู่ เขาครุ่นคิดสักพักก่อนจะพูดเสริม “เฮ้ ฉันเห็นว่าภรรยาของเขาไม่ใช่สไตล์ของนาย นายจะว่าอะไรไหม ถ้าฉันจะเล่นกับเธอสักหน่อย หลังจากที่นายฆ่าเขาน่ะ?”สีหน้าของเขาเรียบเฉย ไร้ซึ่งอารมณ์ใด ๆ เขามองไปที่ควิล ที่อยู่ข้าง ๆ เขา ก่อนจะพูดว่า “นั่นมันก็เรื่องของนาย ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วย เป้าหมายของฉันคือตัดหัวไอ้สารเลวนั่นซะ!”หลังจากพูดจบ เขาก็กลับหลังหันแล้วเดินออกไปควิลรอจนกว่าเขาจะเดินออกไปก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “แม่*เอ๊ย แกมันก็แค่หัวหน้าผู้บังคับบัญชา ทำมาอวดต่อหน้าฉันทุก ๆ วันขณะที่รออาหารดี ๆ และเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ แถมแกยังกล้าตบฉันอีกงั้นรึ เวรเอ๊ย แกนี่มันหลงตัวเองจริง ๆ ”บอดี้การ์ดที่อยู่รอบ ๆ ตัวเขาทำท่าทีที่แปลก ๆ พวกเขาไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นแค่หัวหน้าผู้บังคับบัญชา แต่พวกเขาไม่ก็ไม่สามารถขัดใจเขาได้อย่างง่าย ๆ ไม่มีนักสู้คนไหนในตระกูลเซนอส ที่จะสู้กับเขาได้“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าภรรยาของเฟนด์ จะถูกตั้งฉายาว่า หญิงงามอันดับหนึ่งของอาณาเขตกลาง เหอะ คงจะมีสิ่งตอบแทนที่ไม่คาดคิดกำลัง
ซีอุสรู้ดีว่านี่จะทำให้ตระกูลเทย์เลอร์ก้าวกระโดดไปเป็นตระกูลชนชั้นสูงระดับที่สอง ยิ่งไปกว่านั้น สัญญาที่พวกเขาได้เซ็นไว้กับอหังสาริมทรัพย์เซ้า ฮิลล์ ช่วยให้พวกเขาได้คำนำหน้า ชนชั้นสูงระดับที่สอง เป็นเวลาอย่างน้อยสองปี พวกเขาอาจจะแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย จากตระกูลอื่น ๆ ในระดับเดียวกันทุก ๆ คนดื่มเยอะมาก และเวลาราว ๆ บ่ายสามหรือสี่โมงเย็นแขกทั้งหลายก็เริ่มแยกย้ายกันไปทีละเล็กละน้อยหลังจากเห็นลาน่า และคนอื่น ๆ ออกไปแล้ว เฟนด์เดินอย่างสบาย ๆ ไปหาเซเลน่า“ไปกันเถอะที่รัก ไปกันดีกว่า เราไปดูบ้านหลังใหม่ของพวกเรากัน!”เขาร้องเพลง พร้อมรอยยิ้มอย่างนุ่มนวลที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “ก็ได้ เราไปดูกันเถอะ! เราเก็บของแล้วย้ายไปบ่ายนี้เลยดีกว่า!” เซเลน่าตอบกลับไป หลังจากคิดเกี่ยวกับคำแนะนำของเขา เธอสัมผัสได้ถึงประกายแห่งความสุข ราวกับว่าหัวใจของเธอกำลังร้องเพลง“ความคิดดีจังเลย! เราไม่มีข้าวของอะไรให้เก็บอยู่แล้ว เพราะทุกสิ่งที่เราต้องการ อยู่ในบ้านหลังใหม่เรียบร้อยแล้ว เก็บของเพียงเล็กน้อย แล้วเราย้ายกันไปเลย บ่ายนี้!” เฟนด์พูด พร้อมพยักหน้า“ไปกันเถอะ! ย้ายตอนนี้เลย! ฉันอยากเห็นจะแย่แล้ว!
รอยย่นระหว่างคิ้วของอีวาน ยิ่งยับขึ้นไปอีก หลังจากได้ยินคำพูดของเคนคำพูดที่ออกมาจากปากอันบอบบางของเคน เหมือนกับเข็มที่กำลังทิ่มแทงแก้วหูของอีวาน ทั้งโหดร้ายและเหี้ยมโหด แต่ก็จริงใจและมีเหตุผล“นายแน่ใจหรือ? เซเลน่าเป็นคนอัธยาศัยดี และใจดีตั้งแต่เด็ก ๆ เธอคงไม่แข่งกับฉันเพื่อที่จะเป็นทายาทหรอก จริงไหม? ถ้าเป็นเมื่อก่อน ก็อาจจะใช่ แต่ตอนนี้เงินเดือนของเฟนด์และเซเลน่าต่างก็สูงมาก ทั้งตระกูลสามารถใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบาย โดยไม่ต้องกังวลเลยด้วยซ้ำ” อีวานคิดออกมาเสียงดัง“ฮ่าฮ่า นายน้อยเทย์เลอร์ นายคิดผิดแล้วล่ะ! นายไม่เห็นเหรอว่าตอนนี้ตระกูลเทย์เลอร์ มีทรัพย์สินและเงินทองมากแค่ไหน? สิ่งเหล่านั้นอาจทำให้ตระกูลนายกลายเป็นชนชั้นสูงระดับที่สองก็ได้! ด้วยสมบัติและทรัพย์สินที่มากมาย และนายคิดว่าเซเลน่าจะยังเหมือนเดิมไหมล่ะ? เธอก็เป็นคนวัยเดียวกันกับนาย คนวัยเดียวกัน ย่อมคิดเหมือนกัน จริงไหมล่ะ? นอกเหนือจากนี้ ไม่มีใครไม่พอใจที่จะได้เป็นคนรวยหรอก!”“โอเค เราอย่ามาพูดถึงเรื่องที่ว่าเธอจะแย่งบัลลังก์ของนายหรือเปล่าเลย ถึงแม้ว่าเธอจะไม่อยากทำ คุณปู่ของนายก็จะแบ่งทุกอย่างให้เธอครึ่งนึง ฉันพูดถูกไห
วอร์ดที่ดูหรูหราปรากฏอยู่ในสายตาของเขา เขามองไปที่ชายคนหนึ่งที่นอนอยู่บนเตียง ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่ข้างนอกหน้าต่าง เคนถอนหายใจอย่างลึก ๆ “ลูกพี่ลูกน้อง โทรหาพ่อของฉัน ฉันจะต้องฆ่าไอ้เวรนั่น!”ฟลินน์กัดฟันแน่นเมื่อถึงวันนั้น ที่ห้างสรรพสินค้า เขาต้องการเข้าหาคุณทันย่า และบางที อาจทำให้เธอเป็นของเขาอย่างไรก็ตาม แขนของเขาถูกทุบเป็นผุยผงเพราะเฟนด์หมอบอกว่า มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเก็บแขนซ้ายของเขาเอาไว้ และวิธีเดียวที่จะทำให้เขารอด คือต้องตัดแขนทิ้งความโกรธพลุ่งพลานในเส้นเลือดของเขา เมื่อเขามองไปที่ตัวเองในตอนนี้ เขาก็แค่ชายพิการคนหนึ่งเคนไม่เคยบอกเรื่องนี้ให้พ่อของฟลินน์รู้เลย อย่างไรก็ตาม ลูกพี่ลูกน้องของเขาเดินทางมาที่อาณาเขตกลาง เพื่อที่จะเที่ยวเล่นกับเขา ทำให้เขาต้องรับผิดชอบอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับลูกพี่ลูกน้องของเขา เขาโทรไปจริง แต่เขาพูดไม่ออก เขาไม่สามารถพูดความจริงออกไปได้ เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไป หรือจะพูดยังไง ด้วยเหตุนั้น เขาจึงบอกฟลินน์ให้รอเพิ่มอีกสองสามวันฟลินน์กำลังจะต้องออกจากโรงพยาบาล และดูเหมือนว่า มันถึงเวลาที่ต้องโทรหาพ่อของฟลินน์แล้ว จะรอต่อไปไม่ได้อีกแล