“เฮ้! ไอ้หนุ่ม แกไม่สมควรที่จะได้รู้ว่านายน้อยของเราคือใคร!” ชายคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าและพูดเสียงดังว่า “ถ้ามีสมองก็รีบหนีไปซะ! ไม่อย่างงั้นอย่าโทษหมัดของฉันละกัน!”“หมัดแก? ฉันว่าพวกนายคงไม่ได้เห็นอีกหลังจากนี้ เธอก็บอกแล้วนะว่าฉันเป็นจอมพล กล้าดียังไงทำอวดดีต่อหน้าฉัน? เหลียง จิ้งหรูได้ร้องเพลง 'ความห้าวหาญ' ให้พวกแกฟังหรือเปล่า?" เดนนิสแซะ "ถ้าแกบอกชื่อนายน้อยของแกมาตอนนี้ ฉันก็อาจจะไว้ชีวิตพวกแกนะ ไม่อย่างนั้น อย่ามาโทษฉันละกันกับเรื่องที่จะเกิดขึ้น” “โอ้ว้าว! นายแข็งแกร่งมากเลยสิ? มาลองดูกันว่าหมัดแกมันหนักแค่ไหน!”ชายคนนั้นกำหมัด เตรียมเหวี่ยงแขน “ลูกพี่ มาล้มไอ้คนนี้ด้วยกัน ทำให้มันพิการซะ!”“ใช่! อย่าเสียเวลาเลย มาเลยเถอะ นายน้อยของเรารออยู่นะ!” เสี้ยววินาทีเท่านั้น ชายทั้งหมดก็พุ่งเข้ามาหาเดนนิส เปรี้ยง! ปัง! ทั้งแปดคนร่วงหล่นราวกับแมลงวันปีกหัก พวกเขาเหมือนแครอทบนเขียงขณะที่เดนนิสเป็นพ่อครัวและสับแครอทอย่างไร้ความปราณีพวกนั้นห้าคนตายขณะที่สองคนนอนอยู่บนพื้นพยายามหายใจ ไม่สามารถขยับร่างกายได้ เหลือคนเดียวที่ยังหายใจอยู่ เดนนิสตั้งใจไว้ชีวิตพวกเขา แม้จะบาดเจ
"ฮิฮิ! เยี่ยมมาก! ตราบใดที่คุณไม่มายุ่งเกี่ยวกับธุรกิจของฉัน ฮ่า ๆ!” ควิลหัวเราะอย่างชั่วร้ายก่อนจะพูดว่า “ฉันจะไม่มีวันลืมว่าเฟนด์ฆ่าลุงของฉัน คุณฆ่าเขาเพื่อล้างแค้นให้นายท่าน ส่วนฉันจะสนุกกับผู้หญิงของเขาเพื่อล้างแค้นให้ลุง!” “หึ! ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่านายน้อยของตระกูลเซนอสจะเป็นแมงดาที่ผิดศีลธรรม คุณจะกลบการกระทำที่สกปรกของคุณกับคำพูดเช่นนี้ได้ยังไง?” เซนพูดอย่างดูถูก เขาเห็นควิลด้านที่เปลี่ยนไปจากเดิม ด้านที่ร้ายกาจ “คนที่เคยเรียนมหาวิทยาลัยอย่างคุณต้องติดต่างออกไป” ควิลทำหน้าบึ้งอีกครั้ง "มหาวิทยาลัย? ฮ่า! หมายถึงใบรับรองที่ไร้ประโยชน์ที่ฉันจ่ายไปเพื่อให้ได้มันมาน่ะเหรอ? ฉันคิดว่านับมันด้วยนะ!” ควิลยิ้มกว้างเมื่อคิดไปถึง ‘วันดี ๆ เมื่อก่อน’ ในมหาวิทยาลัย “พูดถึงแล้วก็ คิดถึงคนสวย ๆ ในมหาวิทยาลัยนะ พวกเธอดูดีและมีรสนิยม ฉันล่ะคิดถึงวันดี ๆ ช่วงนั้นจริง ๆ ชีวิตมีอิสระมาก สิ่งที่ดีที่สุดคือมันรายล้อมไปด้วยผู้หญิงที่สวยงาม ฮ่า ๆ!”เซนไม่ใส่ใจกับเรื่องของเขาในมหาวิทยาลัย ผู้ชายคนนี้เป็นแค่ขยะในสายตาของเขา อย่างเดียวที่เขาให้ความสนใจคือการได้ฆ่าเฟนด์รถสองคันวิ่งออกจากหัวม
ซีน่าตะลึง เธอสับสนเมื่อเจอพวกเขา จากนั้นก็นึกถึงออคโต้ที่พูดว่าแม้แต่นายน้อยวิลสันก็ยังเป็นลูกน้อยของนายน้อยเขา อีกอย่างหนึ่งก็คือ นายน้อยเขาต้องมีอำนาจมากกว่าตระกูลวิลสัน หมายความว่าคนคนนี้ต้องมาจากตระกูลชนชั้นหนึ่ง!ถึงอย่างนั้น ชายที่อยู่ตรงหน้าพวกเธอก็คือชายแปลกหน้าอยู่ดี! “นี่! แน่ใจนะว่าพกสมองมาด้วย? ฉันคือนายน้อยจากตระกูลที่โด่งดังในเมืองมังกรฟ้า!” ควิลหัวเราะลั่นก่อนหันไปหาออคโต้ “ออคโต้ ทำไมนายถึงพายายแก่เหี่ยว ๆ นี่มาด้วยล่ะ?” ฟีโอน่าแทรกขึ้นมาโดยไม่รอให้ออคโต้พูด “นายน้อย พวกนี้จับคนผิดแล้ว ฉันไม่ใช่คนที่คุณตามหา ปล่อยฉันไปได้ไหม?”ออคโต้รออยู่ครู่หนึ่งก่อนเดินไปพูดกับนายน้อยและอธิบายว่า “นายน้อย ผู้หญิงคนนี้คือแม่ยายของเฟนด์ สองคนนี้อยู่ด้วยกันตอนที่เราไปลักพาตัวซีน่า มันเป็นเหตุผลที่เราพามาด้วยทั้งสองคน ใช่ไหม? ถ้าเกิดว่าเธอไปหาเทพีแห่งสงครามแล้วขอความช่วยเหลือล่ะ?” ควิลพยักหน้าพอใจกับคำอธิบาย “ดีมากออคโต้! ฮ่า! ในเมื่อพามาแล้ว เราก็จะฆ่าพวกมันทั้งหมดทีหลัง!” บอดี้การ์ดที่คิดเกี่ยวกับฟีโอน่าวิ่งเข้ามาหาควิลและถามว่า “นายน้อยครับ ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น
ตอนนี้เฟนด์มาถึงตึกร้างแล้ว เขาหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบก่อนเดินเข้าในตึก “เขามาแล้ว!” เซนที่ยืนอยู่ขอบตึกยืนมองดูเฟนด์เดินเข้ามา เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ไม่ผิดหวังเลย เขาซื่อสัตย์!” เมื่อฟีโอน่ารู้ว่าเฟนด์อยู่ที่นี่ เธอที่อยู่ตรงกลางระหว่างชายร่างใหญ่สองคนก็ตะโกนขึ้นมาว่า “เฟนด์! ช่วยด้วย! แกมันไร้ค่า! ทำให้คนจากเมืองมังกรฟ้าขุ่นเคืองได้ยังไง? ทำไมมาช้า? รีบขึ้นมาช่วยพวกเราสิ! เราตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เพราะแกแหละ!”“เฟนด์ มันเป็นความผิดนายหมดเลย! ถ้าไม่ใช่เพราะนาย พวกเราคงไม่ได้มาอยู่ที่นี่!” ตาของซีน่าแดง มันเป็นสิ่งเลวร้ายที่สุดสำหรับเธอที่มาตายที่นี่ ความจริงแล้ว ซีน่าอาจจะยังพอทนได้หากคนพวกนี้ต้องการแค่ละเมิดแทนที่จะฆ่าเธอ เธอคิดว่าเธออาจจะโทษโชคชะตาของตัวเองได้ แต่อย่างไรก็ตาม อีกฝ่ายกลับต้องการฆ่าปิดปากเธอ! เรื่องนี้ทำให้เธอกลัวมากขึ้น 10 เท่า! หน้าผากเฟนด์ยับเมื่อได้ยินเสียงของฟีโอน่า ใบหน้าของเขานิ่งลงทันที เขาเงยหน้ามองชายบนชั้นสามด้วยสายตาที่เย็นชาที่สุด เฟนด์สะบัดก้นบุหรี่แล้วเริ่มวิ่งไป ฟึ่บ! เฟนด์เร็วราวกับสายฟ้า เร็วเกินกว่าที่ใครกระพริบตาแล้วจะมองท
ควิลขำ “จอมพล เซน ยอร์ค กำลังจะฆ่าแกเพื่อล้างแค้นให้นายท่านเขา ส่วนฉัน ก็จะสนุกกับผู้หญิงของแกเพื่อล้างแค้นให้ลุง ฟังดูเป็นไงล่ะ? แผนการแก้แค้นของฉันฟังดูดีใช่ไหมล่ะ?”“หึ ฝันไปเถอะ!” เฟนด์หัวเราะแม้ว่าจะไม่มีอารมณ์เลยก็ตาม “แกจะต้องผิดหวังอย่างแน่นอนที่รู้ว่าเซเลน่าไม่ได้ถูกลักพาตัวมา รับประกันเลย”“ฮ่า ๆ! ดูมั่นใจนะ คิดว่าบอดี้การ์ดฉันไม่มีความสามารถเหรอ? กะแค่พาผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งมาเนี่ยนะ?” ควิลหัวเราะเสียงดังบทสนทนาถูกตัดไปเมื่อโทรศัพท์ของเฟนด์ดังขึ้นเขามองไปที่หมายเลขโทรเข้าแล้วหยิบขึ้นมา แน่นอนว่ามันคือเซเลน่าเขาเปิดลำโพง “ที่รัก เป็นยังไงบ้าง?”“ที่รัก ฉันเจอกลุ่มผู้ชายตอนที่กำลังไปทำงาน พวกนั้นจะมาลักพาตัวฉัน คงเป็นบอดี้การ์ดของนายน้อยสักคนหนึ่ง คุณต้องระวังตัวนะด้วยนะ!” เซเลน่าพูดด้วยความห่วงใย “โชคดีที่เดนนิสมาช่วยไว้ได้ทันเวลา ตอนนี้ฉันโอเคดีแล้ว ห่วงก็แต่คุณ แม่ฉันอีก แล้วก็คนอื่น ๆ เป็นไงบ้าง?”“ลูก แม่กับซีน่าถูกลักพาตัวมา!” ฟีโอน่าตะโกนใส่โทรศัพท์เฟนด์กระตุก ทำไมฟีโอน่าต้องตะโกนขึ้นมาตอนนี้? นั่นจะไม่ทำให้เซเลน่าเป็นห่วงหรอกเหรอ?“เป็นไปได้ยังไง? เฟนด์ แม่
เซนทนต่อท่าทีของควิลแทบจะไม่ไหว “เอามันไปไว้ข้างบนถ้าอยากจะทำอะไร อย่ามารบกวนฉัน ฉันจะอยู่ที่นี่เพื่อจัดการผู้ชายคนนี้!”ควิลหัวเราะกับสิ่งที่จอมพลยอร์คพูด “ฮ่า ๆ! เอาล่ะ ฉันจะปล่อยมันให้คุณแล้วกันนะในเมื่อมันเป็นแค่ผู้บังคับบัญชา ส่วนเราก็จะขึ้นไปชั้นบนเพื่อสนุกกัน แน่นอนว่าการจัดการแค่ผู้บังคับบัญชาคงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับคุณ!”ควิลและคนอื่น ๆ เดินขึ้นไปที่ชั้น 4 โดยดึงตัวซีน่าและฟีโอน่าไปด้วย“ปล่อยฉัน!” ซีน่ากรีดร้องดิ้นไอ้บอดี้การ์ดชั่วพวกนี้จับต้นขาของเธอด้วยขณะที่ลากตัวไป“เฟนด์ ช่วยด้วย! ถ้าไม่ใช่เพราะนาย เราคงไม่ถูกลักพาตัว!” ฟีโอน่าร้องลั่น “ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ลูกสาวฉันคงไม่เอานายไว้แน่!”“ปล่อยนะไอ้พวกเวร! ไปให้พ้น!" ฟีโอน่าหวาดกลัว เธอดิ้นอย่างหนักขณะถูกลากไป ใบหน้าซีดเซียวด้วยความกลัว ผมเพ้ายุ่งเหยิง“ไม่ต้องห่วง ผมจะรีบไป!” เฟนด์สบายใจเล็กน้อยที่มีบอดี้การ์ดอยู่หน้าทางเข้าแค่สองคนเท่านั้น ขณะที่คนอื่น ๆ กำลังเดินขึ้นบันไดกันไปเซนคือจอมพล และถ้าซีน่าและฟีโอน่าเห็นว่าเขาสามารถจัดการคนระดับจอมพลได้อย่างง่ายดาย พวกเธอคงจะสงสัยว่าเขาเป็นราชาแห่งสงครามมันน่าเบื่อท
“อ่อก!” โชคดีที่เซนเป็นจอมพลที่แข็งแกร่งและทรงพลัง ด้วยร่างกายที่ฝึกฝนมาอย่างหนักกับพละกำลังอันแสนมหาศาลทำให้เขายืนขึ้นได้อีกครั้งอย่างไรก็ตาม ร่างกายเขากลับบาดเจ็บสาหัส เมื่อยืนขึ้นมาได้ ลำคอก็รู้สึกถึงของเหลวคาวที่พุ่งออกมา เขาหน้าซีด อ้วกเป็นเลือด“เป็นไปได้ยังไง!?” บอดี้การ์ดทั้งสองหวังว่าจะได้เห็นเฟนด์โดนต่อยจนตาย แต่อย่างไรก็ตามพวกเขายังไม่พร้อมที่จะเห็นเซนลอยออกไปด้วยหมัดของเฟนด์ ขณะที่เฟนด์ยังยืนอยู่อย่างนิ่งเฉย“ฉ-ฉัน เป็นไปไม่ได้ แกเป็นแค่ผู้บังคับบัญชาไม่ใช่เหรอ?!” เซนส่ายหัวอย่างตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเฟนด์แสยะยิ้มน่ากลัว เขารีบวิ่งเข้าไปหาเซนเร็วปานสายฟ้า“แบบนี้ไม่ดีแน่!” เซนกำลังจะปล่อยหมัดเข้าหาเฟนด์แต่ว่าเขาจับมันไว้ได้ มืออีกข้างหนึ่งของเฟนด์จับไปที่คอของเซน ทำให้เขาสำลักอย่างแรง เขาถูกเฟนด์ยกตัวขึ้นลอย “ย่าห์!” เฟนด์คำรามเสียงดังก่อนจะปล่อยตัวเซนลงกับพื้นตูม!เสียงร่างผ่านอากาศและฝุ่นลอยขึ้นมาราวกับเมฆหมอก ดวงตาของเซนเบิกกว้างด้วยความกลัว เลือดไหลซึมออกมาจากศีรษะ“ก แกไม่ใช่ผู้บังคับบัญชา... แก... เป็นใคร?” เซนพูดอย่างหายใจไม่ออก ร่างกายเขาอ่อนแรงเป็นครั้
เฟนด์เหมือนกับรถไถดิน บอดี้การ์ดเข้ามาหาเขาทีละคน แต่เฟนด์ก็จัดการให้ร่วงหล่นได้หมดราวกับแมลงวันทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก แต่ละคนล้มตาย บางคนหัวใจเกือบจะแหลกสลาย ขณะที่อีกส่วนมีรูที่หน้าอก ลักษณะทั้งหมดช่างน่าสยดสยอง“คนที่เรียกว่า เซน ยอร์ค ก็ไม่ได้มีพลังต่อสู้มากขนาดนั้น ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้พูดไว้ซะเยอะแท้ ๆ” เฟนด์เดินเล่นผ่อนคลาย ใบหน้าของเขาติดยิ้ม ๆ “เขาคงเป็นจอมพลได้เพราะมีคอนเนคชั่นกับแม็กนัส ซัทเธอร์ล่ะสิ!”“เป็นไปได้ยังไง? เรื่องมันแย่ขนาดนี้ได้ไง...!” บอดี้การ์ดบางคนตกใจกลัวจนขาสั่น พวกเขาเหลือจำนวนอยู่แค่ 20 ถึง 30 คนเท่านั้น“เวรเอ๊ย... นี่เรื่องจริงเหรอเนี่ย?! ไอ้เซนมันอวดดีกับฉันตลอด แล้วฉันก็คิดว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ นอกจากนั้นมันยังโม้อีกว่าฆ่าเฟนด์ได้ง่าย ๆ!” ควิลรู้สึกกลัวขณะที่เห็นคนของเขาตายต่อหน้าต่อตา เขาหยิบปืนขึ้นมาชี้ไปที่หัวของซีน่า“ไอ้หนุ่มอย่าเข้ามานะเว้ย ถ้าเข้ามาล่ะก็ ฉันฆ่ามันจริง ๆ ด้วย!” ควิลกัดฟันพูดเฟนด์หยุดเดินทันทีณ เวลานี้ ร่างของคนตายกระจัดกระจายไปทั่วพื้นด้านหลังเขา“อย่า... อย่าเข้ามา!” ซีน่าโบกมือปัดด้วยความตกใจที่ปืนจ่ออยู่ที่ศีรษะข