“เฮ้ ฉันรู้ว่าคุณอยากจะฆ่าฉัน แต่ฉันไม่ปล่อยให้คุณฆ่าหรอก!” เฟนด์ยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อได้ยินอย่างนั้น ถ้าหญิงชราคนนี้จากกรีนสกาย ฮอลล์ไม่แสดงท่าทีเย่อหยิ่งเกินไป เขาก็คงจะไม่ตอบตกลงสู้กับเธอทันทีเช่นนี้หรอก เพราะยังไงซะคิงส์ตัน ฮอลล์ก็อยู่เบื้องหลังกรีนสกายฮอลล์l ไม่ใช่เพราะเฟนด์กลัวคิงส์ตัน ฮอลล์หรอก แต่ถ้าทันย่า อีวอนน์ และชารอนรู้เรื่องเหตุการณ์ในวันนี้ มันคงจะสร้างความวุ่นวายมากถ้าคิงส์ตัน ฮอลล์ถูกทำลาย หลายคนอาจจะสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของเขา เขาก็จะไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเหมือนที่เขามีในตอนนี้ได้ เพราะยังไงซะ คิงส์ตัน ฮอลล์ก็เป็นองค์กรใต้ดินที่ทรงพลังที่สุดในอาณาเขตกลาง และแข็งแกร่งที่สุดในบรรดาพรรคต่าง ๆ พวกเขาไม่เกรงกลัวคนของตระกูลเดรคเลย “จริงเหรอ? นายพูดอย่างกับว่านายสามารถฆ่าได้ทุกเมื่อและทุกที่นายต้องการ!” หญิงชรารู้สึกเหมือนถูกดูหมิ่น เธออายุมากแล้ว แต่ความแข็งแกร่งของเธอ คนธรรมดาก็ไม่สามารถเทียบได้ เธอก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ทันใดนั้นไม้เท้าในมือของเธอก็พุ่งเข้าใส่เฟนด์อย่างแรง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเยือกเย็นและสังหาร ฟุ่บ! มันดูเหมือนไม้เท้าธรรมดา
อย่างไรก็ตาม เธอไม่คิดว่าพลังจากการกวาดแขนของเฟนด์จะทำให้เกิดอันตรายและมีพลังมากจนทำให้ปลายไม้เท้าที่เธอถืออยู่แตกออก พลังมหาศาลไหลผ่านมือของเธอทำให้มันสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ขณะที่เธอพยายามจับไม้เท้า “อ๊าก!”หญิงชราเซถอยหลังไปสองสามก้าว มือขวาของเธอสั่นไม่หยุด เธอจ้องไปที่เฟนด์ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความเคารพในเวลาเดียวกัน ความแข็งแกร่งของเฟนด์นั้นน่าประทับใจ ความเร็วของเขาก็เร็วราวกับสายฟ้า เธอยังรู้สึกได้ว่า เฟนด์กำลังสนุกกับเธอและเขายังไม่แสดงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขาออกมา ความแข็งแกร่งอันทรงพลังที่ถูกซ่อนไว้อย่างสมบูรณ์แบบ “หืมม? จะเอาไงต่อ? ยอมแพ้?” เฟนด์ส่งยิ้มนิด ๆ ให้เธอและพูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจ “โอ้ พระเจ้า! เด็กคนนี้ไม่แข็งแกร่งมากเกินไปเหรอ? เขาทำให้ไม้เท้าของยายเฒ่าคาสเตลลาโนแตกได้!” กลุ่มคนที่ดูอยู่อดที่จะอุทานออกมาไม่ได้ การต่อสู้ระหว่างเฟนด์กับยายเฒ่าคาสเตลลาโนช่างน่าสนใจจริง ๆ “ไม่มีทาง! อย่าบอกนะว่ายายเฒ่าคาสเตลลาโนเอาชนะทหารที่เกษียณอายุแล้วคนนี้ไม่ได้?” บางคนเริ่มขมวดคิ้วขณะที่พวกเขาแสดงความสงสัยออกมา เพราะยังไงเสีย พวกเขาไม่เคยเห็นยา
เฮคเตอร์คิดว่ามันคงจะเพียงพอแล้วถ้าเขายอมทำตามข้อเรียกร้องของเฟนด์ แล้วเขาคงจะปล่อยพวกเขาไป เขาไม่คิดว่าเฟนด์จะพูดเรื่องอื่นอีก เฟนด์มองไปรอบ ๆ และสังเกตว่าผู้ชายที่ติดตามลูก้าเมื่อวานนี้ไม่อยู่แถวนี้ เขาคิดว่าพวกเขาคงไปที่โรงพยาบาลเพื่อดูเพื่อนที่ได้รับบาดเจ็บ “มีอะไรผิดปกติเหรอ? อย่าบอกนะว่าคุณอยากได้เงิน?” เฮคเตอร์พูดด้วยรอยยิ้มเย็นชา “เฮ้ ฉันต้องการเงินจริง ๆ นั่นแหละ!” เฟนด์หัวเราะ “คนของคุณเป็นหนี้ฉันห้าหมื่นเหรียญ เมื่อวานนี้พวกเขาจ่ายเงินแค่ล้านเดียวยังไม่ได้เลย ช่างน่าอับอายเสียจริง!” “คุณเป็นคนที่เอาชนะลูก้างั้นเหรอ?” สีหน้าของเฮคเตอร์มืดลง เขาแทบจะเป็นลมเพราะโกรธจัด เขาคิดว่าวันนี้เขาช่างโชคร้ายจริง ๆ ที่ได้เจอกับนักรบที่แข็งแกร่งและกล้าหาญเช่นนี้ เขาวางแผนที่จะทรมานคนที่ข่มขู่ลูก้าซะหน่อย เอาให้มันตาย แต่เขาไม่คิดว่าเฟนด์จะเป็นคนคนเดียวกับคนที่ข่มขู่ลูก้าและลูกน้องของเขา ซวยซ้ำซวยซ้อนจริง ๆ พวกเขาทำให้คนคนเดียวกันโกรธถึงสองครั้ง “ใช่แล้ว มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญเหรอ?” เฟนด์แสยะยิ้มอย่างเย็นชา “คุณไม่เพียงแต่ต้องให้เงินฉันห้าหมื่นเหรียญเท่านั้น แต่คุณยังต้อ
เฟนด์เปลี่ยนไปสนใจที่โทรศัพท์ของเขา 'สกายเลอร์ เซเลสติโน' ปรากฏอยู่บนหน้าจอ “เฮ้ สกายเลอร์ เซเลสติโน่!” เฟนด์พูดอย่างสบาย ๆ หลังจากที่รับสาย “ฮ่า ๆ ใช่! ตามอัตราส่วนที่คุณบอกผม คุณจะได้หนึ่งแสนเจ็ดหมื่นล้านเหรียญสำหรับส่วนแบ่งของคุณ คุณน่าจะได้รับมันแล้ว ใช่ไหมครับ?” “ผมขายไปราคาถูกมาก ผมไม่เพียงแต่แก้อาการคันไม้คันมืออยากจะต่อสู้เท่านั้น แต่ผมยังได้กำไรมหาศาลจากมันอีกด้วย” เสียงของสกายเลอร์ดังออกจากโทรศัพท์ “ใช่ ฉันได้รับเงินแล้ว ฉันยังมีธุระต้องทำ เดี๋ยวฉันจะวางสายก่อน!” เฟนด์วางสายในวินาทีถัดมา ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขายืนอยู่ใกล้ ๆ และเสียงของสกายเลอร์ก็ไม่เบาเลย ตอนก่อนที่จะวางสายนั้นด้วย เฟนด์ไม่แน่ใจว่าเธอจะได้ยินอะไรจากบทสนทนาไปบ้างหรือเปล่า ตอนนั้นเอง เฮคเตอร์เดินเข้ามาหาพวกเขาและพูดว่า “พี่ชายเฟนด์ ฉันได้ยินมาว่าคุณเป็นบอดี้การ์ดของตระกูลเดรคใช่ไหม?” เฟนด์เตรียมที่จะก้าวขาเดินแล้วและกำลังจะออกจากไปจากที่นี่ เขาไม่คิดว่าคำถามดังกล่าวจะออกมาจากปากของเฮคเตอร์ เขาพยักหน้าตอบคำถาม “ใช่ มีอะไรงั้นเหรอ?” “ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาจ่ายค่าจ้างให้คุณยี่สิบล้านเหรียญต่อเดื
“สกายเลอร์ เซเลสติโน?” “หนึ่งแสนเจ็ดหมื่นล้านเหรียญ?” ผู้คนที่ยังอยู่ในที่เกิดเหตุตกตะลึงไปตาม ๆ กัน ความหวาดกลัวแผ่ซ่านไปทั่ว ข้อมูลสองอย่างนี้น่าตกใจมากเกินไป “แน่ใจว่าได้ยินถูกใช่ไหม? สกายเลอร์ เซเลสติโน? สกายเลอร์นี่ชื่อของราชาแห่งสงครามไม่ใช่เหรอ? เขาคือราชาแห่งสงครามแปดดารา!” ชายชรานิ่งเป็นอัมพาตไปแล้ว ณ จุดนั้น เป็นความประหลาดใจที่น่าสะพรึงกลัวยังคงติดอยู่กับเขา หลังจากไม่กี่วินาทีที่เขาจำคำพูดของเขาขึ้นได้ “มีราชาแห่งสงครามเพียงคนเดียวที่ชื่อสกายเลอร์ เซเลสติโน!” หญิงวัยกลางคนดวงตาของเธอว่างเปล่าราวกับว่าเธอกำลังตกอยู่ในความสับสน และยังไม่มีสติหลังจากที่ได้รู้เรื่องนั้น “ถ้าเป็นสกายเลอร์ เซเลสติโนราชาแห่งสงครามจริง ๆ ทำไมเขาถึงให้เงินเฟนด์จำนวนมากขนาดนั้น? มันมากกว่าหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นล้านเหรียญ! คุณแน่ใจนะว่าได้ยินตัวเลขถูกต้อง? ทำไมเขาถึงให้เงินกับไอ้หมอนั่นมากขนาดนั้น” การตกใจอย่างกะทันหันทำให้กล้ามเนื้อของเฮคเตอร์ตึงเครียด มีเพียงตระกูลที่มีชื่อเสียงเท่านั้นที่จะมีรายได้จำนวนนั้นหลังจากที่ขายทรัพย์สินทั้งหมดของพวกเขา ไม่มีใครในที่เกิดเหตุเข้าใจว่าทำไมราชาแห่
“ให้ตายสิ ไอ้เด็กนั่นฉลาดจริง ๆ! เราเกือบจะโดนเขาหลอกแล้ว!” ชายร่างใหญ่ที่บาดเจ็บคนหนึ่งตบต้นขาของเขาและตะโกนออกมา “เด็กนั่นเจ้าเล่ห์ยิ่งกว่าจิ้งจอกเสียอีก!” ชายวัยกลางคนพูดแทรกขึ้นมาด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “เขากลัวว่าเราจะเจอสิ่งผิดปกติถึงได้รีบออกออกไป นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเก็บไพ่ตายใบนี้ไว้ในมือ เพื่อที่เขาจะได้ออกจากสถานที่แห่งนี้ ไม่งั้นจะบังเอิญมาสายโทรเข้ามาได้ยังไง? ทำไมถึงโทรเข้ามาในขณะที่เรากำลังจะโอนเงินให้เขา?” หลังจากได้ยินการวิเคราะห์อย่างละเอียดของทุกคน เฮคเตอร์ก็พยักหน้าเห็นด้วย ไอ้สารเลวนั่นเกือบจะหลอกเขาแล้ว! เขาหันไปมองชายชราและพูดว่า “ผู้เฒ่าวอร์ด ฉันขอบคุณมากสำหรับความเฉลียวฉลาดและสติปัญญาของคุณ โชคดีที่เด็กนั่นถูกเปิดเผยตัวเองด้วยการพูดเงินจำนวนมากที่น่าขำ หนึ่งแสนเจ็ดหมื่นล้านเหรียญ ถ้าเขาพูดว่าร้อยหรือสองร้อยล้าน พวกเราคงตกหลุมพรางของเขาไปแล้ว” ผู้เฒ่าได้ยินคำยกย่องก็ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้น เขาเอามือไขว้ไว้ด้านหลัง แล้วพูดช้า ๆ ว่า “ฮ่า ๆ! ฉันเพียงแต่จะแสดงความเห้นว่าเด็กนั่นช่างอวดดีเกินไปแล้ว แผนของเขาคงจะสมบูรณ์แบบถ้าจำนวนเงินมันน้อยกว่
ในขณะเดียวกันนั้น ที่บ้านของตระกูลเดรค… สาวสวยสามคนกำลังเดินเล่นอยู่ในสวนกว้างของบ้านตระกูลเดรค อีวอนน์มองไปที่ทันย่าอยากจะถามอะไรบางอย่าง แต่เธอกลัวว่าความห่วงใยที่เธอมีต่อเฟนด์มันจะชัดเจนเกินไป เธอกลัวว่าสาวสวยสองคนตรงหน้าเธอจะเข้าใจผิด อย่างไรก็ตาม ตลอดทั้งวันภายในใจของเธอความวิตกและกังวลเกี่ยวกับเฟนด์ก็เพิ่มมากขึ้นอย่างควบคุบไม่ได้ เธอรู้อยู่ในใจว่าหัวหน้าของกรีนสกาย ฮอลล์และหัวหน้าของคิงส์ตัน ฮอลล์เป็นพี่น้องทางสายเลือดกัน เหตุผลที่กรีนสกาย ฮอลล์พัฒนาและขยายตัวได้อย่างรวดเร็วมาก เป็นเพราะว่ามีคิงส์ตัน ฮอลล์ที่มีอำนาจอยู่เบื้องหลัง ยิ่งไปกว่านั้น มีนักสู้ระดับสูงหลายคนในกรีนสกาย ฮอลล์ แม้แต่สเปคเตอร์เฟซจากตระกูลเดรคยังต้องคิดให้ดีก่อยเลยที่จะต่อสู้กับพวกเขา ดังนั้นความกลัวและความกังวลจึงกัดกินภายในใจของเธอ เธอเป็นห่วงความปลอดภัยของเฟนด์จริง ๆ ตอนนี้เฟนด์ควรจะมาทำงานได้แล้ว แต่เขายังไม่มาเลย หมอนี่คงไปทำตามสิ่งที่เขาพูดไว้แน่ ทันย่าก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่ประตูทางเข้า สีหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความวุ่นวายใจ “ไอ้บ้าเฟนด์ ทำไมเขายังไม่มาทำงานอีก?” ชารอน จอร์จที่ยังพูด
“เขากลับมาจนได้!” ชารอนและอีวอนน์อุทานออกมาพร้อมกัน ทั้งสองถอนหายใจอย่างโล่งอกชารอนมองไปที่อีวอนน์ ริมฝีปากสีอมชมพูของเธอแยกออกจากกันเล็กน้อย เธออดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า “อีวอนน์ ดูเหมือนเธอ...เธอจะเป็นห่วงเฟนด์มากเหมือนกันนะ อย่าบอกนะว่าเธอก็ชอบเขาด้วย?” คำถามของชารอนทำให้อีวอนน์ตกใจจนเธอสำลัก ตาของเธอสั่นไหวและแก้มของเธอก็กลายเป็นสีชมพูทันที เธอตอบกลับทันทีว่า “อะไรนะ? เป็นไปไม่ได้! หมอนั่นเป็นพวกโรคจิตที่หลงไหลผู้หญิงสวย ๆ! ฉันไม่ชอบเขาหรอก ฮึ่ม!” หน้าผากของชารอนย่นขณะที่เธอขมวดคิ้ว “เป็นไปไม่ได้! ถ้าเขาเป็นคนบ้ากาม ทำไมเขาถึงไม่หลงไหลฉันล่ะ? ฉันมีรูปร่างที่ดีและก็ดูดีด้วย!” “สวัสดีคนสวย! ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรมารบกวนพวกคุณนะ พวกคุณก็ดูอารมณ์ดีที่ได้ชื่นชมความงามของดอกไม้” เฟนด์แซวขณะเดินเข้าไปหาทั้งสามคน ใบหน้ายิ้มอ่อนโยนและอบอุ่น เมื่อเฟนด์มาปรากฏตัวตรงหน้าพวกเธอ ชารอนที่สมองของเธอถูกครอบงำด้วยความกังวลและความตื่นตระหนกเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้วก็สงบลงทันที ท่าทางของเธอเปลี่ยนไป เธอเริ่มใจเย็นลงและเขินอาย ทำสีหน้าสบาย ๆ โดยไม่กังวลเรื่องเฟนด์อีก “กรีนสกาย ฮอลล์ คุณไปที่นั